Wat een eerlijke vrouwen allemaalalleen maar goed hoor!!! Was benieuwd wie de wachtwoorden echt gebruikte om te checken wat ie aan het doen is. Dus soms toch de door de email heen scrollen, instagram/facebook inbox etc. Je hoort toch nog wel eens dat men elkaar controleert. Maar dan is het meestal na een nare ervaring in het verleden.
Ik weet ook alle wachtwoorden.. vergeet ze ook vaak dus dan vraag ik het opnieuw. Inderdaad voor praktische dingen. Ik lees ook berichtjes op zijn telefoon of check zijn Facebook. Niet ter controle naar uit verveling. Als ik bij ben op mijn telefoon . Andersom trouwens net zo goed. Kan me bijna niet voorstellen dat het anders is. Maken ook elkaars post open enzo... We hebben alles samen, een rekening. Ik zou niet weten wat ik niet zou mogen zien. Alleen verassingen zijn lastig. Dat regel ik via mijn moeder en mijn man via een vriend of broer
ik zou de stelling eerder willen omdraaien. als je elkaars wachtwoorden niet mag weten, dan lijkt mij je relatie niet open en eerlijk. waarom zou ik niet bij de email van mijn man mogen kunnen? waarom zou ik niet bij zijn facebook account mogen? wat heeft hij voor mij als zijn vrouw te verbergen? wij hebben elkaars wachtwoorden. ik controleer hem niet ofzo. het enige wat ik weleens bekijk is zijn email, als er iets besteld is zodat ik weet wanneer de verwachte leverdatum of tijd is.
wachtwoorden, pincode. Weten hier alles van elkaar. Alleen maar praktisch. Mijn man zijn telefoon heeft soms geen bereik (iphone x en t mobile problemen) Dus dan pakt hij de mijne om zakelijke dingen te regelen. Hij moet 24/7 bereikbaar zijn. Dus zolang zijn telefoon niet gefixed is, is de mijne een back-up.
Ik heb ook een paar van zijn wachtwoorden, om praktische redenen. We hebben gedeelde devices waarop we bijvoorbeeld met Apple ID of Netflix-account op inloggen. Dat soort dingen. Nog nooit zijn mail gelezen of WhatssApp-berichten. Echt nog nooit.
Dit.. Soms zegt ie, zoek even op als je wil en dan geeft hij ze, maar ik onthou ze niet omdat ik er verder niets mee doe
Hier is dat puur uit gemakzucht. " kan jij even daar en daar voor mij op kijken?" " ja hoor wat was je wachtwoord ook al weer?" En dan daarna vergeten we elkaars wachtwoord weer. En vragen we het de volgende keer gewoon gezellig weer. Op social media ken ik absoluut zijn wachtwoord niet en ook niet van zijn mail. Ik zou niet weten wat ik daar te zoeken heb. Maar bijvoorbeeld wachtwoorden van rekeningen etc vragen we dus uit gemakzucht wel eens. Het heeft dus niks met vertrouwen of controleren te maken. Althans ik vertrouw hem dus wel al mijn wachtwoorden toe en andersom.
Ik denk dat de vrouwen die hun partner controleren dit niet zullen toegeven. Het is namelijk best een ding..
Ik heb alles van hem en hij van mij Als ik iets moet regelen gebruik ik gerust zijn digi-d of zijn wachtwoorden zonder overleg. Dat noem ik dan weer juist vertrouwen.. Weet ook zijn pincode van zn privé pinpas en onze gezamenlijke pas.. wat ik ermee doe? Weinig tot niks maar mocht ik het nodig hebben weet ik het! En zo gaat het natuurlijk 2 kanten op.. wij zijn open boeken voor elkaar.
Aangezien ik in de minderheid ben antwoord ik even. Hier heb ik geen wachtwoorden omdat het gewoonweg niet nodig is geweest. We hebben een gezamenlijke rekening dus beide kunnen we inloggen. Zou niet weten wat ik met zijn e-mailadres moet. Heb er zelf 2. Ook kwa telefoon heb ik dus alle belangrijke telefoonnrs in mn telefoon Wij hebben geen Facebook wel Instagram maar ook daar zou ik niet weten wat ik met zn wachtwoord zou moeten. Goede tip wat ik hier wel lees is bv wel zn DigiD code/zijn eigen rekening inloggegevens en telefoon puur voor mocht er toch wat voorvallen met hem. Als toevoeging wil ik nog even zeggen dat als ik zijn pas moet gebruiken of hij die van mij idem voor e-mail en dergelijke wij gewoon wel het wachtwoord geven maar ik heb het nergens opgeslagen ofzo.
O wil best toegeven dat ik dit in het begin van onze relatie wel deed. Omdat ik in een eerdere relatie bedrogen ben. Hij was niet zo slim in sporen uitwissen, dus hoefde wachtwoorden niet eens te weten. En dat weet mijn man ook.
Ik heb ook mijn man's wachtwoorden, maar dat is meer omdat ik het grootste deel van de administratie doe. Ik zie geen enkele reden om zijn gangen online na te gaan en ik kijk nooit op Facebook. Ik word al tureluurs van mijn eigen 'wall', laat staan die van een ander.
Ik ken de meeste van mijn mans wachtwoorden wel, sommige wachtwoorden weet hij zelf niet eens denk ik (zoals digid). Ik regel de meeste administratie, dus dan is het vooral praktisch dat je bijna overal bij kunt. Man heeft geen social media, maar mijn Facebook is automatisch ingelogd op de iPad, dus daar kan hij altijd bij. Andersom: ik geloof niet dat hij mijn wachtwoorden weet. Maar hij kan ze zo krijgen! Ik zou het vooral gek vinden wanneer je je wachtwoord niet aan je partner wil geven, dan zou ik mij af gaan vragen wat je te verbergen hebt.
Ik weet al zijn wachtwoorden en pincodes om praktische redenen. Ik regel alle administratieve zaken thuis en hij is ook een beetje gemakzuchtig. Hij weet mijn wachtwoorden niet en is daar ook niet in geïnteresseerd.
..maar dat was toen en niet nu, dat is toch wel anders. Ik denk niet dat er veel vrouwen zijn die willen toegeven dat zij nu hun partner (stiekem) controleren omdat ze hem/haar niet 100% vertrouwen.
Hier geen geheimzinnigheid over elkaars wachtwoorden, maar ook geen behoefte tot controle. Ik gebruik alleen zijn digi-d en PayPal haha vooral dat laatste vindt hij megagrappig want dan krijgt hij weer een mail dat ik een x bedrag bij site y uitgegeven heb Mijn ex ging vreemd bij het leven en hield altijd alles geheim. Zijn gsm bewaakte hij met zijn leven. Had dus ook genoeg te verbergen, bleek achteraf. Maar ook toen had ik gek genoeg niet de behoefte om hem te controleren. Al is de leugen nog zo snel... Maar eerlijk is eerlijk, het is wel heel fijn dat mijn huidige man zo open over alles is. Hij mag van mij ook alles zien want ik heb niets te verbergen.
Wij hebben beide overal dezelfde wachtwoorden voor, dus kunnen als we willen alles van elkaar inzien. Oh telefoons trouwens niet, ik heb duimafdruk en man gezichtsherkenning en de de codes veranderen we regelmatig aangezien onze kinderen anders er telkens ongevraagd op gaan.
Wij ook van elkaar, gewoon als we iets op moeten zoeken of wat dan ook. En de helft van de wachtwoorden ben ik alweer snel vergeten. Daarnaast ga ik echt niet in zijn mail snuffelen of op whatsapp, dat interesseert me niets. FB heeft hij niet eens. En andersom boeit het hem ook niets.