Caitlyn had het hier ook heel erg, maar dat was wel hele dagen. Voor de darmpjes was het wel heel prettig om haar dwars over mijn benen te leggen (met haar buik op mijn benen dan dus) en dan hoofdje ondersteunen en met mijn benen heen en weer wiegen. Zo kon ze dan toch nog wel eens in slaap vallen en als ze dan goed diep sliep, lukte wegleggen nog wel. Is een wat minder intensieve houding dan als je ze omgekeerd op je arm legt, (want je hoeft zelf niet te tillen), en geeft meer tegendruk dan op je arm, dus voor je meiske ook prettiger. Vaak is het 's avonds gewoon het ergste omdat ze dan moe zijn en het gewoon een opeenhoping van prikkels en pijn is. Osteopaat zal hier ws wel verbetering in kunnen geven: die kunnen veel met gevoelige darmen!
Pffff... bij M was het in ieder geval over eind april dwz met 4m. Bij T nooit zo aan de orde geweest. Bij S met een maand of 5/6...
Heb niet alle reacties gelezen, alleen de openingspost. Maar wij hebben het ook gehad. Weet niet meer wanneer het precies begon, maar iig voor/rond 3 maanden. Het begon rond 16.00/17.00 en duurde dan tot de laatste fles rond 22.00/23.00. Het was ook niet altijd huilen maar echt krijsen, zo zielig Van alles uitgesloten. Wel had ze last van reflux Bij mijn dochter was het meer verwerking van de dag denk ik, ze kon (en kan soms nog steeds) slecht tegen prikkels en denk dat ze het zo uitte. Meestal ging ik met haar op ons bed liggen en liet haar huilen terwijl ik rustig tegen haar praatte. Niet heel bemoedigend misschien, maar op den duur zat ik er echt doorheen, maanden élke avond met een huilend kind en niet even rustig op de bank zitten brak wel op. Gelukkig was ze overdag heel zoet. Rond 7/8 maanden was het hier over. Ik herinner me niet meer of dat afbouwend geweest is of dat ze ineens dacht, hé ik kan ook gewoon slapen 's avonds
Bedankt allemaal. Het helpt al enorm dat ons meisjeniet de enige is en dathet blijkbaar weer over gaat. We blijven naar ook gewoon lief troosten en maandag naar de osteopaat.. en geduld hebben blijkbaar Ik vind het gewoon heel moeilijk en verdrietig om haar zo te zien in de avonden.
Dat is het ook. Ik ben ook wel eens mee gaan huilen, onderwijl sussend en troostend... moeders zijn ook maar mensen
Ik legde onze meid op haar buik op mijn opgetrokken benen terwijl ik op de bank zat en wiegde haar zo heen en weer. Haar buik kreeg tegendruk, het rechtop liggen was goed voor haar reflux en door het wiegen werd ze slaperig. En soms zat ik van 19 tot 23 op de bank met haar. Manlief regelde mijn drankjes enzovoort. Dat was dan wel weer lekker
Hier goede ervaringen met ABC Dophilus. Is een probiotica en helpt tegen krampjes. Bij onze dochter hielp Infacol wel, maar bij onze zoon hielp dat allemaal niet. Je moet het even een dag of 2 geven om goed te werken, maar daarna waren de krampjes weg. Wel bleef mijn zoontje de avonden clusteren en zat ik elke avond met hem op de bank, maar het krijsen van de pijn was over....gelukkig.
Even update Vorige week met acupunctuur haar maag rustig gemaakt. Nu slaapt ze 's ochtends wat langer door en huilt ze niet meer in haar slaap van de buikpijn. Gister zijn we naar de osteopaat geweest en bleek dat haar nek en bekken helemaal vast zitten. Van die nek vermoedde ik al gezien de manier waarop ze haar hoofdje en linkerarm bewoog. Hij heeft het los gemaakt en ik zag meteen de verbetering.. ze begon te draaien en te bewegen en lachen Gisteravond slechts 15min huilen en in totaal een uurtje moeilijk gedaan voor ze om kwart over acht sliep. Vermoedelijk hoort dat moeilijk doen en beetje huilen dan bij het verwerken van de dag.. hoe jullie het me uitlegden en als het zo kort is en zoveel minder heftig dan voorheen, kan ik er prima mee leven en ze is ook weer troostbaar gelukkig Daarnaast zit ze de hele dag bij me in een draagdoek. Waar ik voorheen gewoon uuuuren bezig was om haar in slaap te krijgen/houden, valt ze nu binnen een minuut in slaap en lijkt ze te beseffen dat slapen best leuk is haha. Ze komt in een beter ritme en lijkt daardoor ook beter in haar velletje te zitten. Nieuwe hoop dus dat het opgelost is
Oh super zeg! Mijn zoontje had ook wervels in z'n nekje scheef zitten en scheve bekken dus vergelijkbaar. Mooi dat het beter gaat
Super! Osteopaat heeft hier bij de oudste ook zooooveel goeds gedaan destijds! Fijn zo, kun je weer genieten van je meiske!
heel herkenbaar.dochtertje isecht heel makkelijk. maar inde avond.....vanafweek of 6 tot 12 weken elke avond vanaf uurtje of 6 tot half 10 flink huilen. nietswas goed. lopen soms. draagzak vondze op gegeven moment fijn. dus veel uren gewandeld. het gaatecht over,opeens..dan willen ze opeens etser te bed. nuis het rond etenstijd even uurtje lastig engaat om 7u half8 tebreed. ik heb veel opgezocht, huil urenkomen vaak voor, maar leest weinig over een hele avond. maar het komt goed zeisnu 4 maanden. sorry voor zinnen,type op telefoon
Hoi, vervelend probleem zeg! hier ook sinds korte tijd hele onrustige baby in de namiddag/avond(ze is bijna 3 maand). Heb ook van alles zitten te bedenken, maar volgens mij ist gewoon ff de frustratie en prikkels die ze opgebouwd heeft die dag eruit janken. Ik probeer haar zo min mogelijk aan nog meer prikkels bloot te stellen rond die tijd. Troosten wil ze dan ook niet, soms helpt de speen even, dan komt ze even uit die neergaande spiraal, want doordat ze zo ligt te krijsen, raakt ze door haar eigen gekrijs helemaal overstuur. Soms roep ik ook weleens heel hard haar naam, dan schrikt ze op uit haar hysterie, maar lang helpt dat niet, hihi. Ik ga ook vaak met haar op schoot zitten, buik tegen buik, haar hoofdje op mijn arm, en dan heen en weer wiegen en honderd keer achter elkaar "Berend Botje" zingen, dat helpt ook. Ik kan me voorstellen dat het gehuil je tot wanhoop drijft, had ik ook in het begin, tis ons 1e kindje, dus die huiltjes kun je nog niet onderscheiden. Nu weet ik gelukkig wat welke soort huil betekend. Ook signalen van vermoeidheid en honger herken ik nu goed. Maar soms gaat het ook nog weleens fout hoor, laatst lag ze met een enorme strontluier, en krijsen! oh, wat voelde ik me schuldig dat ik dacht dat het een huiluurtje was en haar dus had laten huilen...Nu controleer ik dus ook vaak haar luier even extra! hihi. Heel veel sterkte!