Hi dames, Sinds gisteren spookt het door mijn hoofd dat ik misschien een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb. Het zal vast irreëel zijn, maar toch. Ik voelde ineens scherpe steken in mijn linker eileider. Vandaag niet meer. Vrijdag heb ik mijn eerste echo met 6+6. Ik vraag me af of je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zelf wel eerder opmerkt door bepaalde klachten. Ik heb de klachten opgezocht en ik heb ze dus niet. Maar dat neemt misschien niet weg dat er vrijdag ineens wel een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te zien is? Kortom: kan je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben zonder klachten?
Met die termijn volgens mij nog niet (te klein nog). Je hormonen daarentegen kunnen wel een verschrikking zijn, zeker als je wat gevoeliger ervoor bent. Schoonzusje had wel een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in de eileider en kreeg heftige pijnklachten maar die was toen tegen de 10 weken en moest nog voor dr eerste echo komen (onregelmatige cyclus dus laat getest).
Dat kan tot een bepaalde termijn, 6+6 is wel al vrij ver en zou je toch wel meer klachten verwachten. Ik had in eerste instantie steeds kleine beetje bloedverlies, uiteindelijk stopte dat en toen kreeg ik pijn in mijn lies die ik echt niet kon negeren. Dus flinke pijn. Dit was bij ongeveer 5+6.
Hmmm dat stemt me niet gerust, ik heb het laatste uur behoorlijke pijn aan mijn linkerlies gehad. Waar ik gisteren ook de steekjes had. Maar niet zo erg als dat jij beschrijft. Ik heb sowieso vanaf de innesteling last van liezen, maar dat is een ander soort ongemak. Dit was echt anders dan anders. Ik twijfel een beetje of ik morgen moet bellen en mijn zorgen moet uiten.
Ik was ook enorm bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en had die steekjes ook. Ook aan 1 kant. Later bleek dat dit het gele lichaam was in die eierstok. Aan die kant was de eisprong geweest en het gele lichaam maakt dan vocht aan ofzo en groeit nog een tijdje wat ook die klachten kan veroorzaken. Het heeft als functie de opbouw en in stand houden van een dik slijmvlies voor een goede innesteling. Dus ik ben hoopvol voor je dat het juist goed nieuws is, aangezien je verder geen klachten hebt. En ik zou zeker vast om een echo vragen. Die stress kan gekmakend zijn. Zonde van je energie en rust. Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik had de eerste weken van mijn zwangerschap vooral pijn aan mijn rechterlies (in die area in elk geval, echt aan een kant) en de fertiliteitsarts gaf bij de eerste echo aan dat het kan dat je soms bandenpijn kan hebben specifiek aan een kant. Hopelijk is het snel vrijdag en ga je met een gerust(er) hart het weekend in
Ik ben wel enigszins gerustgesteld door jullie laatste berichtjes!! Het kan dan niet snel genoeg vrijdag zijn. Dank jullie voor het meedenken.
Mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap was met 6 weken. Voor mijn eileider knapte wist ik niet eens dat ik zwanger was. Ik had namelijk een negatieve zwangerschapstest na NOD en ik was ongesteld. Wel zere borsten op een gegeven moment maar dacht dat ik mezelf gek maakte. Toen ik blijvend zwanger was had ik ook van die steken. Waarschijnlijk toch een beetje verkleving van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap ofzo.
En wat voelde je toen je die buitenbaarmoederlijke zwangerschap had? Of voelde je niks, knapte je eileider en daarna meteen ziekenhuis?
Het was de juist de bedoeling om je wel gerust te stellen. Wat ik bedoelde was dat toen ik eenmaal die pijn voelde dat het zo heftig was dat ik meteen opgenomen moest worden en geopereerd. De dag daarvoor voelde ik nog helemaal niks geen steekjes of iets dergelijks. Het was echt een acute pijn, die ook niet meer weg ging. Enige wat ik daarvoor merkte was dus het bloedverlies. Hopelijk ben je nu iets geruster en mocht je dus echt flinke pijn hebben die aanhoudt zou ik sowieso even bellen beter een keer te vaak dan te weinig !
Dan had ik het verkeerd begrepen ja! Dan maak ik me inderdaad minder zorgen. Heb nu ook geen pijn meer, maar als het er morgen weer is ga ik misschien wel bellen ja. Dank je!
Het is sowieso een super spannende tijd en je let overal natuurlijk extra op dus kan het me helemaal voorstellen. Volgens mij is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap ook voor artsen nog steeds een hele moeilijke diagnose zeker zo vroeg in de zwangerschap omdat het zich ook op meerdere manieren kan presenteren. Iedereen heeft weer een ander verhaal. Dus zou het ook zo doen inderdaad. Als je die pijn weer zo flink voelt gewoon even bellen!
Ik had op zaterdag ‘ovulatiepijn’. Tussen aanhalingstekens omdat het wel zo voelde maar achteraf gezien was het de buitenbaarmoederlijke zwangerschap al. De dag erna op zondag kreeg ik vreselijke pijn. Echt vreselijk. Ik wist niet dat ik zwanger was maar voelde wel direct dat het in de baarmoederstreek was. Ik ben die avond direct met spoed geopereerd.
Ja het was heel heftig. Ook nog op vakantie. Ben dus in het buitenland geopereerd. Maar inderdaad! We hebben nu een gezond kindje❤️ Was nog een hoop voor nodig maar ze is er!
Ik herkende mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap wel gelijk. Maar dat kwam doordat ik een menstruatie had gehad die wel lichter dan normaal was (en ik dacht vroege miskraam) gevolgd een mega knaltest. Bleef ook bruinverlies houden. Heb de verloskundige geappt toen: ik heb een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dat zie je vaak: bloedverlies rond de nod en vooral ook tragere oploop. Rond 6 week knapt de boel dan al vaak. Ik had ook vaak smerige steken bij eierstok, geen normale bandenpijn. Ik heb hier vaker wel een buitenbaarmoederlijke zwangerschap eruit gevist op het forum, omdat er herkenning was in verloop: bij jou gaat er bij mij geen alarmbellen af
Bij mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap merkte ik juist helemaal niets. We kwamen erachter omdat ik 2 weken na (wat ik dacht) een menstruatie weer begon met ovulatietesten en die testen knalden binnen 30 sec. Ik vond dat raar want had het nog nooit gehad. Mijn gevoel zei een zwangerschapstest te doen en die knalde dus ook. Omdat ik PCOS heb, heb ik het ziekenhuis gebeld en kon ik de volgende dag gelijk komen omdat zij het ook vreemd vonden en met mijn PCOS niemand echt wist hoe ver ik eventueel kon zijn. De volgende dag kreeg ik onderweg naar het ziekenhuis opeens enorme buikpijn maar een echo liet niet echt iets zien. Een bloedtest wel en een paar uur later lag ik op de ok. Bleek 6 weken ver te zijn. Maar ervoor merkte ik dus helemaal niets. Geen zwangerschapssymptomen niks.