Hoi!! Dank voor de reacties. Lig nu weer aan de CTG. Zo naar huis. Ik ben blij dat ze in de gaten gehouden wordt hoor en elke dag een CTG vind ik niet erg en zelfs fijn. Ik had alleen mijn vraagtekens bij dat 5 dagen opnemen. Zullen ze vast niet zomaar zeggen maar de gyn gaf het echt zo aan of ik dat zelf wilde. Het was mijn keus als ik dat fijn vond. Met de verhuizing heb ik genoeg mensen en ik zal niks tillen ofzo hoor. Dat zal mijn vriend niet toelaten. Maandag hoor ik wat het 'plan' verder is. Inleiden vind ik eng en onnatuurlijk. Maar ergens ook wel fijn aangezien ik zo snel ben bevallen afgelopen 2x. Deze zwangerschap begon al met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. (Zwanger van tweeling, eentje in en eentje er buiten) Dus mijn onrust is groter. Maar voor de rust ben ik liever bij mijn twee andere kindjes dan in een ziekenhuis. Als het echt spoed is hadden ze me niet laten gaan toch? Mijn CTG zijn keurig, ze beweegt ontzettend veel en verder was ook alles ok. Ik wacht het af.
Oei , denk dat mijn man me niet meer mee naar huis genomen had als ze zeiden dat ik beter opgenomen kon worden. Zelf heb ik vanaf week 30 tot 32 in het abuis gelegen met hoge vliesscheur , toen mocht ik een paar dagen naar huis, kreeg ik weeën en werd opnieuw een week opgenomen met infuus weeenremmers en 2 keer longrijping. Weer paar dagen naar huis en weer opgenomen met weeën! Dit tot aan 38.1 weken zo gegaan toen ingeleid . Geen haar op m'n man z'n hoofd dat hij me mee naar huis zoundmen als in in jouw situatie zat ! Ook al vond ik het vreselijk ivm de oudste!
Nou ik keer gewoon net terug naar dit topic omdat dit ineens door mijn gedachte ging! Mijn man had mij absoluut niet meegenomen. Buiten dat hij het niet verstandig voor mij zou vinden. Ik draag wel zijn kind.
Mijn man begrijp weer niet al die stress. Komt misschien omdat de ene verloskundige het begrijpelijk vond dat ze klein was (ik ben klein en mijn twee kleintjes zijn klein) De andere vk konhaar met 32 weken niet zo goed meten omdat ze erg diep in mijn bekken lag en stuurde me door naar de gyn. Daar zagen ze dat ze op de onderste curve zat maar dat paste wel bij mij. Geen paniek. Ik heb nu 3 verschillende gyn gehad en geen een keer dezelfde persoon. De een meer ongerust dan de ander (dat kan) De verloskundige op de afdelingen vind dat ze inderdaad klein is geschat (1800 gram) maar niet gek gezien mijn lengte en mijn kids. Vind het zo dubbel. Dit is mijn eerste ziekenhuis ervaring en kan het allemaal wat beter plaatsen als er iets concreet was. Begrijp mij niet verkeerd, gezondheid van de kleine is het belangrijkste en rij ook elke dag voor een CTG naar ziekenhuis. Ik ga niet voor de thuismonitoring maar ga liever naar ziekenhuis. Geeft iets meer rust denk ik dan thuis een scan. Laat me denk ik wel inleiden zodat ik toch in het ziekenhuis kan bevallen. Intuïtief voelt alles zo goed omdat het ook weer wordt benadrukt zo vaak. (Gelukkig maar) Dat maakt het zo verwarrend maar ik begrijp de extra zorg en ben er blij mee.
Ja, als je tegenstrijdige verhalen krijt, dan snap ik wel dat je afgaat op wat voor jouw gevoel het beste is. Loopt er niet iemand rond die er een samenhangend verhaal van kan maken? Wel goed zeg, die thuis monitoring, wist helemaal niet dat het kon. Succes met de laatste (verhuis) loodjes!