Dat vermoeden heb ik ook wel maar ik hoop ook gewoon zo handvatten te krijgen van die mensen waar hij nu onderzocht is hoe we hem uit die drift kunnen krijgen want het kost enorm veel energie zowel van zoon als van ons als ouders. Zo lekker naar de dierentuin met hem dan kan hij heerlijk rennen en gek doen!
ik had een kindje wat ik niet neer kon leggen en 2 oppaskindje. hier was de oplossing: draagdoek. Kindje op de rug (viel vanzelf wel een keer in slaap) en ik had mn handen vrij om de andere kinderen te duwen op de schommel, te helpen in het klimrek of te duwen in de duowagen. Zo konden we allerlei uitstapjes maken. De kleine kreeg de nabijheid die hij wenste en de oudere kids kregen de aandacht die ze nodig hadden. En nog een tip: het boek 'temperamentvolle kinderen' van Eva Bronsveld. Ben er zelf net in begonnen, maar 1 van de eerste tips was dat deze kinderen juist veel baat hebben bij de natuur. Dus liever naar het bos dan naar een 'krijspaleis'.
Me dunkt dat je toch al een hoop tips gehad hebt. Ik ben -heel eerlijk, en dat bedoel ik niet verkeerd- wel geschrokken van het feit dat je dat soort dingen blijkbaar allemaal nog niet met hem deed. Heel goed dat je het nu oppakt, maar zoals je nu bezig bent, en hij reageert, denk ik dat het simpeler is dan jij denkt dus. Weet niet of er dan ook wel echt een diagnose bij hoort. HB lijkt me toch niet, ADHD... tja: elk kind dat aandacht en stimulatie te kort komt, gaat zich echt raar gedragen. En heel eerlijk denk ik, van wat ik in dit topic tot nu toe lees, dat dat het geweest is. Een letterlijk aandachtstekort. Op zich best begrijpelijk hoor, een peuter die heel actief is, een baby die veel wil slapen en jijzelf ADHD schreef je... maar denk dat je dan het probleem echt wel bij de horens hebt. Ik zou veel meer op opvoedondersteuning gaan zitten dan op onderzoek bij hem.
Ik deed al wel heel veel met hem maar schijnbaar de verkeerde dingen die niet meer bij zijn leeftijd horen. Toen de kleine meid nog niet geboren was waren we altijd wel op stap maar met de komst van de kleine meid, haar ziekenhuisopnames, haar vele slapen is het gewoon echt schipperen. Mijn zoon wilt altijd weg en onderweg zijn en is behoorlijk druk en mijn dochter is juist heel rustig en vind binnen zitten juist weer heerlijk. Zoon moet ik ook altijd bezighouden en ermee bezig blijven terwijl dochter zichzelf heel goed (nu nog) alleen kan vermaken. De onderzoeken zijn ook om te kijken wat voor zoon het beste werkt en handvatten om dus te proberen hem te laten verwoorden wat er is. En daarop kunnen inspelen. Er is ook het afgelopen jaar heel veel gebeurt ook voor hem. De verhuizing, de komst van zijn zusje, een andere psz en ga maar door. We doen echt ons uiterste best met hem en nemen ook elke tip ter harte. Het is samen met dochter ons liefste bezit en we willen er werkelijk alles aan doen om er voor beide evenveel te zijn. Alleen de gebroken nachten (vannacht zoon 8x en dochter 4x) en maar 2 uur slaap voor beide breekt ons ook op.
Uitslag is binnen zoon loopt sociaal emotioneel achter en is meer begaafd. Dit schijnt vaker voor te komen bij deze kinderen. Hij scoorde bovengemiddeld voor de IQ test maar omdat hij alles wel snapt maar zijn gevoelens er nog niet bij kan plaatsen moet hij ondersteund gaan worden. Hij kan zich namelijk hierin niet uiten. Wij starten een heel traject bij de instelling en hij gaat binnenkort 4 dagen per week naar de psz omdat die hem hierin ook erg goed kunnen begeleiden.
Fijn dat jullie begeleiding krijgen, en misschien ook wel heel fijn voor jou dat hij wat vaker naar de psz kan. Dan heb je zelf ook even rust / lucht om er later weer tegenaan te kunnen. Sterkte!
Dat zeiden ze ook meteen bij die instantie, zoon kan je gewoon niet thuis begeleiden hierin dat moet echt gedaan worden door mensen die ervoor gestudeerd hebben. Tuurlijk kunnen we hem zoveel mogelijk helpen maar alles eromheen is niet te doen voor ons als ouders zijnde.