Zodra ons meisje ziek wordt, verander ik in een neuroot. Ze is gewoon heel vaak verkouden en alles, maar het is nu echt extreem. Ik loop de hele dag te stressen en bel het liefts om de tien minuten de huisarts voor info. Donderdagnacht is ze ziek geworden. Het begon met een droog hoestje en 's nachts spugen. Vrijdag leek het gewoon weer ok te zijn, maar 's middags kreeg ze behoorlijke verhoging. Met de kerst in het vooruitzicht toch maar richting de HA, maar die kon niets vinden. Ze werd steeds zieker. Zaterdag vertrouwde ik het niet en dus toch maar naar de HAP. Een luchtweginfectie! Een flinke ook. We kregen antibiotica en daar zijn we dus zaterdagmiddag om 16.00 uur mee begonnen. En sindsdien ben ik het zicht kwijt. Ze slaapt heel veel en sinds vandaag begint het slijm los te komen. Ze hoest onwijs veel. Dit is het verloop : Donderdag: ziek geworden Vrijdag: Huisarts, niets te vinden wel ruim 39 graden koorts. Zaterdag: Zieker en dus HAP en antibiotica, gestart om 16.00 uur. 's Avonds koorts 40,4. Toch maar zetpil gegeven. Goed geslapen Zondag: Veel slapen, niet willen eten, zeer weinig drinken. Koorts is geen 40 meer geweest, maar wel varierend tot 39.7. 's Avonds wilde ze wel een plakje kaas eten en 's morgens een klein stukje ei. Goede nacht gemaakt. Maandag: S morgens veel eetlust. Boterham gegeten, koekje, pepernootjes en ze vond ineens een lange vinger in haar speelkast (die was van zondag). Wat langer op 's morgens en aan het begin van de middag had ze zelfs 36.6!! Wel heel huilerig, want het hoesten komt los en dat doet denk ik zeer. Nu aan het einde van de middag had ze weer 38.9. Wel ruim twee uur op de bank geslapen en niet gehoest. Wilde niet eten. Wel drinken en een waterijsje (de tweede vandaag). Net naar bed gebracht maar weer en toen weer 38.5. Ik maak me zo'n zorgen. Wie herkent dit? Is dit beeld normaal? Ik ben erg onzeker en dat zou ik wat minder moeten zijn, want ons meisje is hier niet mee geholpen. Maar tjemig. Ik heb echt het idee al heel lang met haar onderweg te zijn en dat het maar niet opschiet en ik wil mijn blije meisje terug, die lacht en grapjes maakt. Wie deelt zijn ervaringen met me? In de hoop dat ik er wat rustiger onder kan worden... Thanx!
helaas erg herkenbaar hier sjoerd heeft, zodra hij iets heeft idd een luchtweginfectie, keelontsteking of oorontsteking.. ze kunnen zelf nog niet aangeven wat er is (sjoerd nu gelukkig wel) en koort kan bij kinderen heel extreem op en neer gaan.. blijf er op letten dat ze alert blijft.. en blijft drinken.. laat haar verder gewoon haar eigen tempo aangeven.. word ze suf, of hoge koorts? dan gelijk de HA bellen.. kinderen blijven zorgekindjes.. kwam nooit bij de HA, maar sinds er kinderen zijn heb ik er een abbo.. en het liefst in het weekend of 's avonds laat s6... laat je niet gek maken, maar vertrouw wel op je eigen gevoel.. als je het echt niet vertrouwd altijd bellen.. liever 1x te veel als 1x te laat!
Mijn dochter heeft in haar eerste jaar zeker 10 keer een luchtweginfectie gehad en zeker 8 keer een ab kuurs Vanaf dat ze 1.5 jr is gaat het iets beter (vorige week is ze 2 jaar geworden). En nu is haar jongere broer (6 mnd) aan de beurt. Al lijkt hij wat sneller op te knappen. Ik maak me er niet meer zo'n zorgen over. Mijn dochter kan ineens zeer ziek zijn, maar na paracetamol ineens weer veel levendiger. Na de start van een ab kuur knapt ze normaal na 2-3 dagen weer op. Ze is dus afgelopen week (vanaf donderdag) weer ziek geweest. T/m zondag regelmatig 39.7 koorts. NIet eten, wel drinken. maar zolang ze flink plast en tussendoor (een beetje) speelt, maak ik me geen zorgen. Ik geef wel regelmatig paracetamol, want dan heeft ze niet zo'n last van de koorts. Je moet geen onnodig risico nemen, maar ook bedenken dat kinderen ineens ziek kunnen zijn, maar ook snel weer opknappen. Het beeld van ineens ziek, ineens veel beter, maar dan ook ineens weer zeer ziek is bij ons normaal. heeft mijn dochter in ieder geval zeer vaak
Quinn heeft al heeeeeeeeeeeeel vaak een luchtweg infectie gehad, ik kan ze zelfs niet meer tellen Maar meis, adem in adem uit, de kuur slaat goed aan dat merk je aan de temp. In de ochtend is de temp altijd lager, in de loop van de dag loopt hij altijd een beetje op, en in de avond is hij op zn top. Zolang je kindje wil drinken, is het goed, eten kunnen ze echt een aantal dagen zonder, niks dwingen, maar als je merkt dat ze trekt krijgt kan je wat aanbieden. De kuur en het ziek zijn is slopend voor een kindje, geef haar de tijd en de rust waar ze om vraagt, het komt echt goed. Succes en beterschap
Inmiddels ligt ons meisje in het ziekenhuis. Het ging totaal niet goed met haar er was niet veel meer over van ons grietje. Gistermiddag is ze opgenomen en we hebben een lange nacht achter de rug. Het zuurstof bleef maar laag, omdat ze helemaal vol zit met van alles. Vermoedelijk een longontsteking, maar ook een heftig virus erbij. Ze is twee keer verneveld vannacht en haar neus zit ook dicht denken we, omdat het zuurstof niet aanslaat. Er zit wel al meer leven in dan thuis, gelukkig maar. Voor nu ben ik echt even gebroken en ga ik even gauw een douche nemen. Ik heb (uiteraard) bij haar geslapen. Maar goed, zo'n bed is ook geen hotelbed natuurlijk.
Wat vervelend dat ze is opgenomen! Maar wel fijn dat ze iets beter is nu. Finn is ook al een paar keer opgenomen geweest met luchtweginfectie.Hij krijgt het dan ook erg benauwd, en inderdaad zakt ook bij hem het zuurstof. Dus dan aande monitor, kuurtje, vernevelen en hier knapte het dan iedere keer weer snel op...hoop voor jullie ook dat jullie meisje weer snel thuis is! Beterschap!