Hoi Dames, Herkennen jullie dit ook? Ik heb een super lief ventje van 14 weken oud. Maar ik ben zelf zo verschrikkelijk onzeker over. (het is wel de eerste dus wellicht dat het daar ook aan ligt) Hij heeft 3 maanden mogen genieten van mama's melk en we zijn nu aan het afbouwen maar in die 3 maanden groeide hij steeds maar minimaal 100 / 125 gram per week het is ook geen flinkerd hij woog 2 weken geleden 4925 dus maar CB vind hem prima en ik natuurlijk ook. Maar daar begonnen wel de twijfels want overal waar ik keek/las/hoorde wogen de baby'tjes meer als mijn kleine aapje. Daarna weer onzeker over het slapen want hij heeft tot afgelopen weekend steeds bij ons op de slaapkamer geslapen en daar was het af en aan dat hij de ene keer wel goed sliep maar de andere keer werd hij steeds te vroeg wakker voor de volgende voeding en was het steeds brullen. Nu ligt hij sinds afgelopen weekend op zijn eigen kamer en hij slaapt echt perfect. Maar daar begint de onzekerheid weer slaapt hij niet teveel? Hij is steeds na wakker worden ongeveer anderhalf uur wakker en dan wil hij weer slapen en daar waar hij eerder vaak nog een half uur/ drie kwartier wakker lag voor hij in slaap valt is het nu nog maar 10 minuten a een kwartiertje. Goed lijkt me!!! EN waar ik helemaal bang voor ben is dat ik op zijn kamertje kom en dat blijkt dat hij overleden is! Ja ik weet het erg hé maar die gevoelens zijn er gewoon. Ik ben ook steeds bang dat ik het allemaal niet goed doe en als hij huilt ergens om voel ik het zo dat het wel aan mij zal liggen. Weet je wat pas echt gek is ik was voor de zwangerschap juist helemaal niet onzeker en ik weet gewoon niet zo goed wat ik met deze gevoelens allemaal aan moet *zucht*. Het is niet zo dat ik depressief ben of zo hoor want ik ben ziels gelukkig. Mooi is dat he dat je zo verschrikkelijk veel van zo'n baby'tje kan houden. Zo dat lucht op zeg om dat even allemaal op te schrijven. Zijn er nog meer moeders die dit zo ervaren of zich onzeker voelen? Groetjes Jessica *zeer trotse moeder van Jason*
Heel bekend die onzekerheid Wat betreft het slapen lijkt mij dat je kindje het prima doet. Ze horen op die leeftijd nog veel te slapen, dat geeft ze de energie om te groeien. Ik ben zelf ook heel bang voor wiegendood. Ik heb om die reden een nanny care. DT is een matje die de bewegingen van je kindje detecteert. Als je kindje 15 sec niet beweegt of ademhaalt gaat er een alarm af. Ik ben hierdoor een stuk zekerder als ik mn ventje op bed leg. Wat betreft de groei zou ik me ook geen zorgen maken. Ieder kindje is anders, zolang hij aan blijft komen is het prima. Ga vooral van je eigen gevoel uit. Er is niks betrouwbaarder dan je moederinstinct.
Hoi Browneyes, Dank je voor je reactie. Ik had nog niet eerder van zo'n matje gehoord maar dat zou inderdaad een oplossing zijn zeg. Waar kun je zo iets halen? Groetjes, Jessica
Ik heb dat ook hoor. Vooral dat k bang dat k haar dood aantref erg he. K heb het nog steeds, maar k betrap mezelf er wel op dat ik niet meer om t half uurtje ga kijken en snachts hahah. Dus het slijt met de tijd. Komt goed meid.
Had ik ook bij de 1e! Nu gelukkig niet meer. Nog altijd schrik ik als ik smorgens wakker word en ik voel een koud wangetje maar dit is omdat ons raam altijd wat open staat dus ze leeft elke ochtend nog hahaha. Verder ben ik niet onzeker meer nu maar herken het zeker wel hoor!!
Ik heb het nog steeds !! Me zoontje is bijna 1 jaar ! Zit dan op de bank en denk ik ik ga bij hem kijken en dan zeg ik tegen mezelf dat ik niet weer moet kijken . En dan denk ik maar wat als deze seconde kijken nou zijn leven kan redden , wie weet heb ik spijt als ik niet ga . En dan ga ik toch weer. Ik denk dat het ook door teveel lezen komt hoor , ik weet niet of jij veel leest op internet forums enzo ?
Oh ben toch wel blij te lezen dat ik niet alleen ben hierin @Lisanne: ja klopt inderdaad ik lees en zoek alles af hahaha misschien dat het inderdaad daar aan ligt. @browneyes: super bedankt voor je moeite ik ga dit meteen bekijken. Groetjes, Jessica
Nee, zeker niet alleen hoor! Mijn dochter is nu 19 weken en eindelijk begin ik wat zekerder te worden. Nu hebben wij heel wat aangetobt met haar voeding (ze heeft misschien kma en reflux) dus ik had op zich wel reden om me zorgen te maken maar ik merk dat ik nu al veel rustiger ben terwijl de situatie eigenlijk hetzelfde is. En over dat groeien: ons meisje is pas sinds 2 weken 5 kg, en ze groeit met net iets meer dan 100 gram per week. Als ik de baby's zie van mijn mede-pufklas-dames dan is ze maar een mini. Maar volgens het cb groeit ze gestaag in haar eigen curve en dat is het enige wat telt. Geniet van je kindje, het wordt echt steeds leuker!
Heel herkenbaar hoor! Heb ook weleens...oei, heb hem al even niet gehoord, is tie er nog wel. Je doet t hartstikke goed. Mijn zoontje is bijna zes maanden en als hij wakker word, gaat hij binnen twee uur daarna weer tekenen van slaap vertonen. Als je zoontje zo makkelijk weer gaat slapen heb je op het goede moment gerageerd!
Behalve de voeding lijkt het net of ik dit zelf heb geschreven.. Maar je doet het hartstikke goed! Onzekerheid hoort erbij, dat gaat ook wel weer over. Ga zo door!
Je schema lijkt me zalig! Dat je kindje zo goed slaapt is volgens mij een teken dat je het super doet. Ik heb een dochter van 11 en nu een zoontje van 10 weken en merk dat ik ook erg onzeker ben. Maar weet uit de ervaring met mijn dochter van 11 dat dat bij mij nooit weg veranderd is. Ik kijk dan wel niet meer op haar kamer of ze nog ademt maar nu over andere dingen. Denk dat er ook wel een goede kant aan zit. Je bent iig bewust bezig met de keuze's die je maakt voor je kindje en over de ontwikkeling. Al kan het soms erg lastig zijn.
dank jullie wel voor de lieve reacties. Ben wel blij te lezen dat ik niet de enige ben Veel plezier nog met jullie kleintjes hoor.
Ook hier heel herkenbaar! Ik ben zelf pedagoog en voor de geboorte vol vertrouwen. Tuurlijk wist ik dat het pittig zou worden maar pff wat ben ik nu onzeker en irrationeel af en toe! Heel herkenbaar ook de angst dat er wat misgaat. Ons mannetje is wat jonger, hij slaapt nog bij ons s avonds. Maar overdag was voor mij al een hele overwinning om hem een keer apart te leggen met de babyfoon aan. Normaal slaapt hij in de kinderwagen beneden als ik ook beneden ben. Kijk er tegen op hem nu in z'n bed te gaan leggen maar wil er toch mee gaan beginnen. Maar vind het zo eng dat ie bijv kan spugen in z'n slaap en ik het niet hoor! Hoe vaak ik al in paniek en tranen in mn ogen de ergste dingen heb gedacht als het even anders dan normaal ging. Dan moet mn man mee echt even kalmeren en dan weet ik dat hij ook eigenlijk gelijk heeft. Ik denk dat het er inderdaad gewoon allemaal bij hoort en slijt met de tijd. Maar dat wiegendood is ook gewoon een heel eng idee