Ja een stomme titel, maat hiermee bedoel ik dat ik hem nooit echt goed kan bereiken, hij heeft het erg druk met werk en studie (rekenwerk) en zit daar continue aan te denken. Ik ben bang dat dit verkeerd af gaat lopen.. Hij kan niet meer onspannen en zit maar te denken en te piekeren, hij is heel blij met ons meisje maar hij merkt bijna niet wat ze doet, heeft er gewoon geen antenne voor.. Hij kan zo in zichzelf gekeerd zijn, en ineens gaat hij dan lachen ofzo, dan denkt hij ergens aan en kijkt me glazig aan als ik vraag wat er is. Hij heeft het inmiddels wel door en zegt dan sorry schat.. Ik wil dit ook niet.. Maar telkens doet hij het weer.. Hij slaapt ook slecht en dit alles heeft ook op mij geen gezonde uitwerking.. we worden een zenuwachtig stel vol stress en spanning.. Zo ik moest het er even uitgooien. Iemand een opbeurend woordje voor mij.. PS we zijn 4 jaar getrouwd en in het begin viel het wel mee, het is van de laatst twee jaar.
Misschien een idee om min. 1 avond en in het weekend bv een (halve)dag even geen werk/studie maar alle tijd voor zijn gezin ?
Dat idee heb ik ook al vaak gezegd maar hij kan zich niet ontspannen omdat hij er aan blijft denken, of hij nou vrije tijd heeft of studeert.. Hij hoort ook nooit wat ik zeg, zit maar afwezig te zijn Grr ben het best zat maar weet wel dat hij er niks aan kan doen natuurlijk..
Kan het niet zo zijn dat er meer is ? Dat hij ergens mee zit ofzo maar dat liever niet met jou bespreekt ? Dan zou hij misschien eens met een huisarts/maatschappelijk werkster kunnen gaan praten want je niet los kunnen maken van je werk en/of studie lijkt me niet echt gezond
Heeft Meneer geen ADHD???? Ik heb het namelijk en kan dingen die spelen ook heel moeilijk loslaten in mijn hoofd.
Nou ADHD, hij is helemaal niet druk ofzo, verder weet ik het niet. En ja er zijn problemen op het werk maar niet met hem. Net nog hij speelt met mijn dochter maar zij speelt alleen en hij zit met een auto op de grond te timmeren en diep in gepeins
ADHD is niet alleen dat je aan buitenkant druk bent he Ik ben ook totaal niet druk aan de buitenkant maar van binnen Of misschien toch te hard van stapel gelopen met van alles dat hij een soort burnout heeft ofzo?
Ja dan zou het kunnen maar daar kom je toch niet met zekerheid achter.. Ben wel bang voor burn-out, en zelf denkt hij het ook maar hij doet er niks mee.. ZEgt dat een arts niet helpen kan, de studie moet af, en op het werk blijft het zo.. Wel heeft hij een gesprek gehad met de leidinggevende maar ze snappen hem daar gewoon niet. Hij leert trouwens 9 van de 10x niet s avonds, hij loopt maar door de kamer te ijsberen en gaat ineens een stuk fietsen.. Om vervolgens straks uren te liggen woelen in bed waar ik niet zo goed meer tegen kan.. (Heb veel slaap nodig )
Heel herkenbaar. Mijn vriend is er ook nooit helemaal bij. Onze vrienden noemen hem soms asociaal omdat hij zich niet mengt in een gesprek. Hij praat in zijn slaap en laatst heb ik hem midden in de nacht uit de kamer van onze zoon gehaald. Daar heeft hij een tijdje aan het speeltafeltje gezeten... Mijn vriend heeft een bepaalde vorm van autisme (dus geen ADHD). Hij kan heel lang met dingen in zijn hoofd blijven zitten. Een afwijzing van een sollicitatie, een drukke avond op zijn werk (horeca), een bevalling. Ga zo maar door. Als ik merk dat het de spuigaten uit loopt ga ik naast hem in bed zitten en begin ik met hem te praten. Dan vraag ik hem recht in zijn ogen, zodat hij wel MOET kijken en luisteren, naar wat er in zijn koppie om gaat. Simpelweg omdat ik wel merk dat er wat is, maar niet wat. Nou dat is dan eerst een uur lang welles-nietes, want hij zal het niet meteen zeggen...maar uiteindelijk komt het hoge woord er uit. Vaak iets heel onschuldigs. Als hij zijn verhaal heeft gedaan probeer ik oplossingen te zoeken samen met hem. "hoe zou je dit willen aanpakken", "wat voor hulp zou je van mij willen". Hij voelt zich na zo'n gesprek enorm opgelucht, ook al blijft hij piekeren, het is een stuk minder. Maar jij zult ook wel weten dat er op een gegeven moment weer een piek bereikt is, dan begin je het hele proces gewoon weer opnieuw. Hopelijk heb je hier wat aan. Sterkte!
Dankjewel Eleonore. Helaas werkt dat bij ons niet zo.. Ik praat zo vaak met m, maar er is niet iets wat onder woorden te brengen IS. Hij is bezig met het werk zelf, het uitdenken van zijn vraagstukken en berekeningen bijv. (Ga er niet te diep op in.) En verder zit hij overal en nergens over te denken maar er komt NIETS uit zijn handen. En ik kan niets beteken in dit opzicht, ik ken zijn vak niet Maar het wordt wel zwaar zo.. Op het werk zeggen ze al dat hij niets doet maar hij denkt gewoon zo erg na dat er niks meer uit komt.. Snappen jullie m nog. Ik zeg steeds kijk nou uit, je krijgt straks een instorting. Hij wil wel anders maar het gaat niet.. Er zijn meer in de familie die het hebben, een is onderzocht en het schijnt een soort vorm van epilepsie te zijn?? Dan sluit je je even helemaal af van de omgeveing. Alleen bij hem blijft het maar.. Praten gaat bijna niet meer over normalen dingen hij beseft het amper..
Jeetje Gonnie, dat klinkt wel heel ernstig zo. Merk je aan hem dat hij er ook last van heeft? Ik kan je echt geen advies geven hierin, zou niet eens weten welke specialist je zou moeten benaderen. Misschien dat jullie huisarts nog een tip heeft? Ben je daar al geweest? Denk je dat het die vorm van epilepsie is?
misschien even naar de huisarts om hem te laten nakijken of hij die vorm van epilepsie ook heeft? dit kan toch niet zo? sterkte meid!
dat wil ie dus niet.. Hoewel net zei die ik twijfel.... Goeie stap. Maar meteen daarna: dat is t em, ik twijfel ALTIJD overal in.... *Heeft op dit moment gesprek met man*
Wat een last moet dit zijn voor hem! Maar voor jullie allebei is dit zwaar, te zwaar! Heeft hij helemaal geen hobby's waarin hij zich even kan ontspannen en even zijn hoofd 'leegmaken'?? Kan me voorstellen als het altijd zo druk in je hoofd is er ee moment komt dat het niet meer gaat. Sterkte voor jullie allebei!
@TS: ik herken dit wel een beetje van mijn vriend.. Toen ik hem leerde kennen at hij bijna niet, vel over been (hij 60, ik 63). Hij is kok en werd zo gespannen als hij aan het koken was, alles moest perfect zijn. Geen ruimte voor fouten. Als je jezelf die druk maar lang genoeg oplegt is het uiteindelijk een keer barsten of buigen. Uiteindelijk kreeg hij vreselijke oorpijn wat uitstraalde naar zijn nek en toen is hij naar de dokter gegaan. Die deed wat onderzoeken en gaf als oorzaak stress. Hij zei daarbij ook dat als mijn vriend zo door zou gaan hij niet oud zou worden. Zijn lichaam begaf het gewoon. Dat was een goede wake up call. Ik ben toen heel hard geweest, ik ga niet zitten toekijken hoe de liefde van mijn leven is zichzelf vernielt. Of hulp zoeken, of ik ben weg. (wat ik nooit had gedaan) Hij is gaan praten met een psycholoog en dat volgehouden tot het beter ging. Ik hoop echt dat jouw man binnenkort ook wakker geschud wordt en dat hij dan zijn angst/trots opzij kan zetten en hulp gaat zoeken. Heel veel sterkte samen!!!
Ik moest ook denken aan ADD (een vorm van ADHD). Ik herken het namelijk van mezelf. Ik heb wat online testen van ADD gedaan en daar scoor ik best hoog in. Het is bij mij alleen nog niet officieel vastgesteld, omdat met de taalbarriere hier die stap voor mij moeilijk is.
Dank jullie wel!! Hij is anderhalf uur met een mail bezig geweest na ons gesprek, ik heb stil naast hem gezeten tot 23.00uur () toen zei hij: Lees maar. Het was een mail voor de chef hij heeft zich leeggpraat en hoopt dat ze het nu snappen. Ander werk, hij heeft geen idee.. Is idd te perfectionistisch maar maakt weleens een fout.. Niet meer als anderen maar hij krijgt vaak de schuld. Nee geen hobbies..
En vandaag doet hij niks anders als huilen.. En dat past hélemaal niet bij hem... Hij heeft niet zoveel emoties, eigenlijk werden dat er steeds minder.. Ik hoop niet dat hij overspannen is nu.. Hij is naar boven gegaan, ga zo maar even kijken.