een aantal weken geleden heb ik hier mijn verhaal geschreven over de situatie waar ik in zit met mijn ouders: http://www.zwangerschapspagina.nl/viewt ... c&start=15 nu zijn we alweer een tijdje verder en het is eigenlijk nog niet echt bij gedraaid. eigenlijk het werd alleen maar erger ze ging kennissen zeggen niet meer contact met me te nemen.( ik was voorheen klein zelfstandige kapster) ze moesten maar een ander zoeken deden zij ook! op een openbaar forum een heel verhaal over mij schrijven met naam en alles van me. mensen die mij complimentjes gaven over mijn hoofddoek emailen of ze wel normaal waren. dat het niet zo was, en dat ik zooooooo ongelukkig uit zag. word vals bekeken door verschillende mensen. nu mijn moeder heeft reuma en had laatst een ontsteking daar heeft ze een spuit voor gekregen en daar is ze besmet met een ziekenhuisbacterie de staph aureus bacterie. nu stuurde ze me dat eergisteren in een smsje dat ze niet wist of het me überhaupt wel interesseerde maar dat ze het me toch wilde vertellen. en ik zelf maar moest weten wat ik ermee deed. De dag erna stuurde ze me een mailtje dat mijn vader met andere moslims had gesproken en zij mijn man en mijn gedrag verafschuwden en dat we ons moesten schamen als moslim. en vandaag een mailtje dat ik maar eens moest onderzoeken wat ze nu had. en als ik nu nog niks van me liet horen, zij niks meer lieten horen, het gedaan was want zij kon het niet meer aan. en ze ging aan haar en mijn vader denken deze keer en ff eronder ik zal altijd van je blijven houden en ze weet dat ze me hier mee heeft. ik weet het dus echt ff niet meer heh. ze vinden nog steeds dat wij 2en schuld hebben. want we konden wel eens gaan praten dat was mogelijk. we hebben een hele stressige periode achter de rug financieel liep het moeizaam kon er slecht mee omgaan met dit probleem. weet het niet meer. wat zouden jullie doen meiden? liefs lana
weet niet het hele verhaal maar klinkt als pure manipulatie. jij leeft jouw leven met jouw man wat heeft de rest ermee te maken? In jouw plaats zou ik denken(heel grof)f*ck it...!
Poeh, ik kan me je verhaal nog wel herinneren inderdaad! Wat moet dit een moeilijke en verrotte situatie zijn! Als eerste wil ik zeggen dat je in mijn optiek niets verkeerd doet. Althans, van wat ik hier lees kan ik nergens een kwalijke situatie leiden. Het komt op mij over (kan het heeeeeeeeeeeeeeeeelemaal verkeerd hebben hoor) alsof jou ouders jou en je man uit elkaar willen drijven. Die sfeer proef ik een beetje... Mijn mening? Heel kort en ongezouten: tuurlijk zijn het je ouders, en tuurlijk houdt je van ze. MAAR: ze brengen je niets anders dan verdriet, stoken andere familieleden en kennissen tegen jou/jullie op (wat ik overigens heel kinderachtig vind) kunnen alleen maar met het vingertje naar jullie wijzen, verspreiden persoonlijke dingen over het internet... moet ik nog even doorgaan? Vast niet, want het doet je al pijn genoeg. Ik zou zeggen: contact verbreken (het zij tijdelijk of permanent) en een toekomst opbouwen met je man waarin wel vertrouwen en gelijkwaardigheid centraal staat! Ik zou in ieder geval niet op de berichten van je moeder in gaan, want die zijn kleinerend en respectloos! Veel succes met de sitautie meid, en je komt er wel! Mét óf zonder je 'ouders' ! Liefs Minya
Op een gegeven moment is er wel de tijd dat je voor je zelf moet kiezen, dit heb ik ook moeten ondervinden.. Onlangs heb ik met me oom gebroken dat altijd een soort broer van me geweest is.. Mensen weten ergens niet op te reageren, dan doen ze het vaak niet of verkeerd en uiteindelijk proberen ze jou als zondebok aan te wijzen voor iets waar zij fout in zaten.. Mensen kunnen rare bokkesprongen maken als ze weten dat ze fout zitten en dit niet toe willen geven.. Heel veel sterkte ermee, een keuze maken met wat je ermee wilt doen zal nooit makkelijk zijn.. Liefs Mariebel
dank jullie wel meiden. heb ook gezegd altijd zal zeker wel eens wat fout doen. maar ze denken dat ik nooit aan hun denk of respecteer. dat doe ik dagelijks!
dag lana, wat ik begrijp uit wat je schrijft is dat je ouders je niet kunnen missen en ze zoeken (zij het op een wat aparte manier) toch toenadering, ik ga niet zeggen wat je wel en niet moet doen maar ik lees ook dat je hoofddoek op hebt gedaan dus ik ga ervan uit dat je moslima bent, in de koran staat en ik citeer: la taqoulahoum oefeen dit betekent letterlijk, je mag nog niet eens OEF tegen je ouders zeggen, zo erg moet je ze eeren en respecteren ik ben heel erg van mening dat een kind toch altijd zijn/haar ouders niet moet weg stoten sterker nog , wat je ouders ook zeggen of doen jij hoort ze altijd te respecteren, boos zijn op ouders en ze niet vergeven is in mijn ogen een zonde! nogmaals lana, ik wil je absoluut niet de les gaan lezen, ik geef je slechts mijn mening en de bron waarop die mening is gebaseerd ik wens je veel succes met deze situatie en zoals dr.phil zou zeggen, elke situatie heeft een held nodig en hoe positief zouden jij en je man eruit komen door boven het gedrag van je ouders te staan en ze een kans te geven (ps ik rechtvaardig niet wat je moeder en vader jou en je man hebben aangedaan hoor, maar het blijven je ouders)
Met alle respect naar jou toe hoor bellina, maar hoor je respect niet te verdienen? Het kunnen dan wel haar ouders zijn, maar dat betekend toch zeker niet dat ze alles maar hoeft te pikken en te slikken?
tja minyaweth, ik heb op dat gebied een erg uitgesproken mening over de band tussen kind en ouders en ik zou zelf dan ook nooit wachten tot mijn ouders zich verontschuldigen of een verbroken relatie proberen te herstellen, ik acht ze daar te hoog voor dat zij moeten buigen voor mij, hun kind ik vindt persoonlijk dat je altijd je ouders en vooral je moeder erg moet eerbieden en zeker bereid moet zijn hun tekortkomingen te vergeven, ik weet dat veel mensen dit niet zo goed begrijpen maar zo denk ik er nou eenmaal echt over
Tja, wat een moeilijke situatie. Misschien toch wat vaker langsgaan of je ouders bellen en tonen dat je interesse hebt en van ze houdt. Misschien zijn ze gewoon bang om je kwijt te raken en laten ze het op een vreemde manier zien. En niet iedere moeder verdient automatisch respect hoor. Wat van die moeders die hun kinderen verwaarlozen en mishandelen. Nou, die horen geminacht te worden door hun eigen kinderen.
het klopt idd wat je zegt maar er staat ook dat ouders hun kind moeten respecteren. ten eerste werd ik een turkin genoemd na mijn bekering en vonden ze het het domste wat ik ooit kon doen. ten 2e is het natuurlijk hoever moet ik ooit gaan totdat mijn man zegt ik heb er genoeg van ik vertrek terug naar turkije? dan zit ik natuurlijk ook mooi. ik probeer echt aan iedereen te denken en te respecteren, maar dat ik er zelf helemaal overspannen van word ziet helaas niemand.
het is ook zo dat er een held in het verhaal moet zijn. maar dit is al de 3e keer en ik ben bang dat dit dan mijn 3e relatie word wat eraan kapot zal gaan ( 2 zijn er al aan kapot gegaan voordat ik met mijn man trouwde en moslima werd) de situatie veranderd helaas niet en ze vinden nog steeds dat ze gelijk hebben.
moeilijke situatie meid! Maar als jou moeder zegt: als je geen contact met me opneemt doen wij dat ook niet en dan gaan we aan onszelf denken.. moet jij dat denk ik ook maar doen! ik bedoel dus aan jou en je man denken! Jij moet met hem verder samen leven en een gezin opbouwen en daar hebben hun voor de rest niks mee te maken! Je stelt ze gewoon voor de keus! Je man en jou accepteren en anders het laten bekijken? Zo hebben wij het namelijk wel gedaan met mijn schoonouders en nu gaat het toppiej! Groetjes
jeetje meis, ik vindt het wel heel vervelend voor je hoor, ik wil je dan ook nogmaals veel sterkte wensen
çok sagol ( hartstikke bedankt) iedere dag bellina denk ik ik wil alles doen voor hun en als een goede moslima/dochter voor hun zijn. zowel als voor mijn man, maar dit gaat nooit samen tegelijk.
nou meiden ben uiteindelijk zondag na aandringen van mijn man ( ook voor een deel voor het gene wat bellina zei gegaan) dat we ons nooit iets kunnen verwijten. alleen tja er zijn heel wat hete woorden gevallen voel me er eerlijk gezegd nog niet prettig bij. zijn vonden dat ze gelijk hadden. de opmerking van : ik denk dat het mij meer pijn doet dat jullie geen kinderen doet dan jullie"kreeg ik het antwoord op. ja zeg moet ik ook nog op mijn woorden gaan letten ( op mijn tenen gaan lopen) en aangezien ik eigenlijk alles luisterde en verstomd was. en mijn man me was aan het verdedigen enz zei mijn vader: dat jij een moslim vrouw hebt die niks meer te zeggen heeft, wil niet zeggen dat mijn vrouw haar mond moet houden, zij is europees en katholiek! dan begint het toneeltje van huilen van haar. donderdag komt ze langs het liefste zou ik bellen dat het niet doorgaat. vond alles zo onrespectvol. en dan mijn man en mij verwijten dat we onrespectvol zijn! ik wilde het beste voor hun doen maar van die 8 weken geen contact hebben ze niks geleerd maar dan ook niks!
in mijn vorige berichtje had ik het erover dat ik ook beetje woorden had met mijn schoonouders.. wij hebben bijna een jaar geen contact gehad en daar hebben ze echt wel van geleerd.. wij hebben volgehouden om er niet naartoe te gaan! maar dat is natuurlijk ieder voor zich Het is gewoon heel moeilijk meis!
had gezegd tegen mijn man neeeeee we gaan niet. maar hij vond uit netheid toch maar te gaan. maar is nu alweer gestressd van de opmerkingen
Is het misschien een idee om alles op te schrijven en die brief aan je ouders te geven... B.v. hoe jij en natuurlijk je man zich voelen enz. Ik ben een christen, en ik vind dat ik mijn naaste lief moet hebben. Wat voor geloof iemand ook heeft, wat voor kleur en wat voor achtergrond maakt mij niets uit! Ik hoop dat je veel wijsheid krijgt en dat het ooit goed komt tussen jullie en jou ouders... Liefs, Majo
Hey lana oww lieverd wat ik vind ik dit vervelend voor je lieve meid ik wil je heel veel sterkte wensen
Lana, zou je kort kunnen samenvatten wat er is gebeurt, dan snap ik ook waar je het over hebt. @bellina, ik ben het wel met je eens, maar ik ben weggelopen van huis om bij mijn huidige nederlandse man te zijn. Als ik had gedaan wat er in de koran staat, dus mijn ouders gehoorzamen en ten alle tijde respecteren was ik nu met een turkse man getrouwd met wie ik heel ongelukkig was geweest. Ik heb voor mezelf gekozen en uiteindelijk is ook alles goed gekomen maar het moest wel op een heel vervelende manier.