ik heb het niet zo heftig als ts en een paar meiden hier maar ik ben er wel heel erg bang voor. Ik heb in de vorige zwangerschap een paar keer moeten overgeven en dan raak ik ook echt in paniek. Al als ik het op voel komen. soms hoefde ik dan niet maar wel het gevoel hebben van moeten overgeven. elke keer raak ik in paniek. ook deze zwangerschap heb ik een paar keer moeten overgeven maar nog steeds paniek. mijn man moet achter me staan en me gerust stellen. je hebt totaal geen controle en dat maakt me verschrikkelijk bang ook natuurlijk dat het gewoon heel erg vies is.
Weet je wat ik wel eens denk? Wat als ik ernstig ziek zou zijn, bijvoorbeeld kanker zou hebben en ik kreeg chemo's. Daar kan je hartstikke ziek/misselijk van worden. Ik hoor regelmatig dat mensen zich weken de longen uit hun lijf kotsen en dat een pink optillen al teveel moeite kost. Waar maak ik me dan in godsnaam druk om?? Dat relativeert nog wel es als ik misselijk ben. Belachelijk eigenlijk.
Ik meld me ook... Ook ik raak helemaal in paniek als ik ook maar een beetje misselijkheid voel opkomen en als ik hoor dat er buikgriep heerst, stop ik acuut met eten. Met eten heb ik door m'n fobie sowieso een haat-liefdeverhouding. Bepaalde combinaties eet ik echt niet, vlees is niet te vreten zo overgaar als ik het bak, eten wat tegen de datum is, gaat linea recta de vuilnisbak in en als ik uit de supermarkt kom, verpak ik m'n vlees eerst opnieuw... Alcohol is ook uit den boze... Ik ga trouwens ook niet op een boot uit angst dat ik zeeziek word. Best triest eigenlijk... Zwanger worden vond ik doodeng, want stel je voor... maar dat viel gelukkig mee. Als Veerle ziek is, heb ik daar wonderbaarlijk genoeg maar weinig problemen mee. Ik raakte altijd al in paniek als ik iemand hoorde overgeven, maar dat wordt minder. Op het kinderdagverblijf heeft er een kindje voor mijn voeten overgegeven, maar ipv hard weg te rennen, heb ik het kind geholpen (ik werk er niet hoor, kwam gewoon mijn dochter ophalen). Vond ik toch wel een hele overwinning!! Dus van kinderen kan ik het inmiddels aan... Dat is misschien een geruststelling voor anderen? Maja82, wat is EMDR precies?
TS, uit bijna alle berichten die je hier hebt geplaatst (met als doorslaggevende laatste bericht over de chemo versus doodgaan) komt wel een erg verontrustend beeld naar boven hoor. Ik ben bang dat een pil alleen echt niet gaat werken. In je eerste bericht gaf je aan dat je bent gestopt met de therapie toen je met filmpjes en en foto's geconfronteerd zou worden. Dat zegt (zoals je zelf zegt) al genoeg. Je zal hier echt wat mee moeten doen, want iedere dag met een emmer naast je bed slapen en om de zoveel tijd wakker worden is echt een belemmering in je dagelijks leven. Zodra je je leven er door laat beheersen moet je actie ondernemen en ik denk dat je de therapie opnieuw moet doen (en moet afmaken) om verbetering te gaan zien. Als je zelf eens terugleest naar al je geplaatste berichtjes in deze topic, denk ik dat je zult begrijpen wat ik bedoel. Veel succes!!
Ik weet het inderdaad... Ik ben vanochtend bij de huisarts geweest en heb 2 tel nrs van therapeuten gehad. Ik heb nu net zelfs een afspraak gemaakt met een hypnotherapeut waar ik volgende week woensdag heen ga! Spannend! Ik heb zelf het idee dat praten bij een gewone therapeut niet gaan werken omdat ik die stap om fimpjes te gaan kijken nog lang niet durf te zetten.