Ooh wat grappig om te lezen zeg, heerlijk. kan me voorstellen dat het voor jullie ook makkelijker zal zijn omdat er familie ed al woont. Wij roepen al jaren dat we ooit gaan emigreren naar een warmer land zodat ik hopelijk minder klachten heb maar in praktijk zal het dnek ik nooit gebeuren
Je moet nooit stoppen met dromen. Want dan stop je met leven. En je weet nooit hoe het leven kan lopen . Da's mijn motto
Wij zijn twee jaar geleden naar Zuid-Frankrijk geemigreerd. Waarom, omdat we NL zat waren. De mentaliteit, de stress en het weer. Spijt heb ik nooit gehad. Moeilijke moment wel natuurlijk maar daar "wen"je ook aan. Gelukkig komen vrienden en familie redelijk vaak langs en wij proberen 1 keer per jaar terug te gaan naar NL. Ik merk dat het voor ons het goed is geweest. We leven hier een veel rustiger leven dan we in nl hadden. Ik zou alleen het eerste jaar thuis blijven voor de kinderen maar tot nu toe heb ik geen behoefte om te gaan werken. De mensen zijn hier heel vriendelijk en altijd bereidt te helpen ook al spreek ik de taal niet vloeiend. We hebben gewoon dom weg de stap genomen en zijn weggegaan. Dromen kan je altijd maar soms moet je dromen helpen uitkomen door het gewoon weg te doen.
Ik woon met mijn man en 3 jongens in Amerika. We zijn hier naartoe gegaan vanwege het werk van m'n man, expats dus. Hoewel we nu op lokaal contract zijn trouwens. Geen moment spijt van gehad, wat een ervaring! Het heeft m'n horizon zo ontzettend verbreed en m'n zelfvertrouwen ook een enorme boost gegeven. Ik zou het iedereen aanraden om een paar jaar buitenland te doen, al is het maar om erachter te komen dat er veel verschillende mensen en denkbeelden in de wereld zijn. En hoeveel er eigenlijk wordt bepaald door de cultuur waar je in bent opgegroeid. Wat dat betreft kan ik het je alleen maar aanraden!
Hier hetzelfde. De ruimte is heerlijk en goed betaalbaar. Wonen aan het bos. Nederland missen ook hier geen kans voor. Kom er dagelijks Kids zitten in Ned.op school en werk er ook. Maar toch blijft het officieel emigreren
Wij hebben morgenavond een afspraak met een makelaar voor een waardebepaling van het huis. We willen zoooo graag weg!
Even een vraagje tussendoor hoor. Via welke organisatie heb je de cursus Grieks in Groningen gevolgd? Mijn man en ik willen ook Grieks leren, maar een cursus via de LOI lijkt me niet zo geschikt. Het lijkt me een moeilijke taal om te leren, maar misschien valt het mee. Heb wel een redelijke talenknobbel.
@Caro31: Ik weet dat je de vraag niet aan mij hebt gesteld, maar aangezien ik ooit een cursus Grieks heb gedaan heb je hier misschien iets aan: Ik heb ooit de NTI cursus gedaan, en vond hem goed te volgen, en zeker voor een beginner een leuke methode. Grieks is niet makkelijk, maar ook niet supermoeilijk: het alfabet heb je binnen een maandje wel goed onder de knie. Qua grammatica vond ik het een beetje op Duits lijken (naamvallen enzo), maar ik vond het persoonlijk makkelijker (maar 3 naamvallen ipv. 4)
ik ben een jaar geleden geeimigreerd naar corsica (frankrijk). in eerste instantie kwam ik hier een zomer als au pair werken en toen heb ik mijn vriend ontmoet. ik zou eigenlijk nog terug gaan naar nederland een jaar om mijn studie af te maken maar een paar weken voor vertrek besefte ik dat ik helemaal niet terug wilde, het hier veel te veel naar mijn zin had (en heb)! Het bevalt me hier prima, al is het wel even wennen aan de cultuur en het leven op een eiland. Maargoed dat heeft ook weer allemaal voordelen, ik vind dat mijn leven enorm verrijkt is door naar het buitenland te vertrekken!
@Caro31: graag gedaan. Het is wel een tijd geleden dat ik de cursus heb gedaan (lees: 20 jaar ) maar in principe blijven de methodes gelijk (alleen CD's i.p.v. cassettebandjes).
Hoi Hoi, hier hebben we 6 jaar geleden de stap gemaakt en hebben we onze boerderij in Nederland verkocht en zijn in Portugal opnieuw begonnen. We genieten elke dag, wil ook niet meer terug, maar soms heb je echt wel moeilijke momenten hoor en verlang ik er naar om even bij mijn mams of broer koffie te drinken en dat lukt helaas niet altijd
Ik denk dat de meeste emigranten dat wel hebben. Bij mij was dat vooral zo bij problemen aan het thuisfront (ziekte ouders en overlijden van mijn moeder). Gelukkig heb ik nooit té ver gewoond (tot voor kort bij Londen in de buurt en nu in Frankrijk), maar het blijft soms moeilijk. Maar dan nog zou ik nooit teruggaan hoor! Het bevalt hier veel te goed.
Sorry voor het late antwoord. Kom net terug uit Denemarken waar onze auto volledig onherstelbaar overleden is. Ik emigreer in ieder geval niet naar Denemarken . Al moet ik zeggen dat de mensen daar ons wel super geholpen hebben. De cursus in groningen heb ik gevolgd bij Taalvakanties naar Griekenland - Milao - new. Op zich een super cursus maar ik woonde er 2 uur vandaan en dat ging echt niet meer. Daarnaast was het voor mij persoonlijk jammer dat mijn groep niet zo snel ging als ik. Ik heb natuurlijk het voordeel dat ik hier ook Grieks praat en wanneer we in Griekenland zijn ook. Dus daar kan zij absoluut niets aan doen. Ze deed het hartstikke goed in ieder geval. LOI cursus heb ik ook. Kwam ik makkelijk doorheen maar wat ik jammer vond was dat ik toen in die tijd niemand had om mee te oefenen. En dat heb je in een groep wel. Zeker met een ander alfabet is dat erg fijn. Ik vond Grieks niet moeilijk. Helemaal niet moeilijk eigenlijk. Ik heb een enorme talenknobbel dus dat zal ook wel meegeholpen hebben. Succes!