Misschien Artemis als tweede naam? Ik ken ook mensen die bijvoorbeeld Caesar heten en daar niet zo blij mee zijn, maar andere unieke namen wel. En een tweede naam kan je altijd gebruiken als een kind dat mooier vindt.
3de naam? Is dat een optie E korte naam A. Ik vind dat wel mooi klinken persoonlijk. A vind ik wel een mooie naam om als 3de naam te gebruiken omdat hij voor je man een betekenis heeft. Als eerste naam vind ik hem veel te heftig.
Nou weet ik plotseling waarin ik Artemis zo mannelijk vind klinken: het doet me denken aan de naam van een van de drie musketiers. Dat is Aramis, maar dat ligt voor mij dus zo dicht bij Artemis dat het een mannelijke associatie oproept.
Snap je man wel. Doorgaans klinkt het lekkerder als een naam eindigt op -ie en dan de tweede naam begint met een K/S/L/name it. Eindigend op -ie en dan de tweede naam beginnend met A/E/I/O/U klinkt veelal minder prettig. Ik ben het dus hiermee eens.
Mwah niet echt haha. Bij de oudste begonnen we met de eerste naam. De meisjesnaam die ik al 7 jaar lang als #1 naam had (en m’n man ging daarin mee), heb ik plots afgeketst omdat ik vreesde dat ie hier in NL op een te boerse manier zou worden uitgesproken ipv. met het mooie, zangerige frans. Toen konden we weer op nieuw beginnen… Kreeg toen wel vrij vlot een nieuwe meisjesnaam in gedachten gelukkig. M’n man was nog wel content met de oude naam. Qua jongensnamen kon ik niet wennen aan die van m’n man en hij niet aan die van mij. Uiteindelijk een compromis gesloten: werd het een jongen, zouden we de nummer 1 van m’n man gebruiken. Werd het een meisje, míjn nummer 1. Daarna gingen we op zoek naar een goede, mooie én bij de eerste naam passende vernoeming (3e naam). Dat was voor een jongen makkelijker dan voor een meisje. De tweede naam voor een jongen heb ik toen vrij vlot daarna geopperd. We wilden graag een naam ertussen om de andere namen te verbinden. Voor een meisje hebben we langer over een tweede naam gedaan. We wilden ook heel graag dat alles ‘kloppend’ was qua betekenissen én vloeiend uit te spreken was (dus geen -ie en dan E- hier om die reden ). Bij de jongste waren we voor een jongen vlot uit de eerste twee namen (de oudste is een jongen dus voor een 2e zoon moesten we weer van voor af aan beginnen). De derde (vernoeming) naam was een ding, want dit keer waren het vrouwen die we wilden vernoemen. Best een opgave om van deze namen een mooie, passende én betekenisvolle naam te maken. Voor een meisje hadden we de 3 namen in principe al klaar liggen, maar ook dit keer wilde ik switchen van eerste naam. Maar wederom hetzelfde gedoe: m’n mn kon het niet eens worden met míjn nummer 1 en ik niet met die van hem. Wel hadden we allebei de #1 naam van de ander op plek 2 staan, maar nóg konden we niet tot een compromis komen. Uiteindelijk werd dat opgelost doordat ik met 35 weken ineens een droom kreeg waarin duidelijk een dochter verscheen die zei ‘ik heet #1 naam van man’ Sinds die droom was ik direct om. Nooit één seconde spijt van gehad (ze heet nu zo dus en ook de oudste heeft dus de #1 naam van m’n man) en de naam die ik op #1 had heb ik niet eens bij stilgestaan om die alsnog te geven als 2e naam bijvoorbeeld. Misschien ook wel omdat we hier weer wilden dat alle betekenissen klopten. Ik vrees dat er nooit een derde komt, maar áls die er komt: de 3 jongensnamen die we voor de jongste hadden gebruikt als ze een zoon was geweest liggen nog altijd klaar. De 2e en 3e naam voor een meisje óók (vrij snel na de bevalling weer op zoek gegaan). Dus dan alleen nog op zoek naar dé 1e naam voor een meisje Kortom: geen makkelijke klus ook hier, maar dat is ook niet zo gek gezien de hoge eisen die we (ik vooral) stellen Edit: bedenk me net dat we de tweede naam die we hadden voor als onze oudste een meisje zou zijn (was het niet), hebben veranderd toen we opnieuw op namenjacht gingen voor de jongste (het was toen ik zwanger was van de oudste de bedoeling dat we de 3 namen die we uiteindelijk níet zouden gebruiken, zouden gebruiken voor een evt. volgend kindje).
Hahaha heel herkenbaar allemaal! Maar het lijkt me wel echt geweldig als het zo in je droom naar voren komt. Hoop dat mij ook zoiets gebeurd. Ook dat switchen ineens dat heb ik nu ook uit het niets en zo laat ook met bijna 33 weken. Mijn man wou eerst bij onze eerste naam blijven omdat in zijn hoofd die naam al alsware zijn dochter is. Ondanks dat hij Emily ook erg mooi vindt. Het zou ook makkelijker zijn als je de baby al zou kennen. Ik hoor wel veel van andere dat als je je baby voor het eerst ziet je gelijk weet welke van je favoriete namen het wordt.
Ik vind dat namen verbinden wel een heel goed idee eigenlijk. Ik zoek nu naar iets korts dat Emily en Artemis met elkaar verbindt.
Dat laatste geloof ik persoonlijk alleen in als je twijfelt tussen twee heel uiteenlopende namen, bijvoorbeeld Storm en Lars of Lieve en Cato bijvoorbeeld. Als je dan een direct eigenwijze en eigengereid kind op de wereld zet, dan is Lieve ineens niet zo passend meer
Ik ga ff nadenken terwijl de koffie al half koud is geworden Zou zelf denk ik op zoek gaan naar een naam met twee lettergrepen voor ertussen. 1 lettergreep vind ik wat kort zo tussen twee namen met drie lettergrepen. En 3-3-3 wordt misschien weer wat too much.
@MarianneLE: ik heb ff opgezocht wat Emily en Artemis ook alweer betekenen. Kom daarbij woorden tegen als ‘zacht’ en ‘vriendelijkheid’. Moest daardoor denken aan Julia (wel 3 lettergrepen) en van daaruit aan Jula. Betekent ‘de jeugdige’. Emily Jula Artemis. Ik vind het mooi Ook ondanks dat Jula op -a eindigt en Artemis ermee begint Denk dat het ook wel scheelt omdat je -aa en daarna -Ah hoort. En niet -aa -Aa bijvoorbeeld. PS: voor mij persoonlijk extra credits voor Jula, omdat ze het vaker voorkomende Emily met het totaal niet vaak voorkomende Artemis verbind, omdat Jula zelf ergens hangt tussen onbekend maar toch bekend (wellicht ook doordat het lijkt op Julia)
Klopt Nog even als aanvulling op het aantal lettergrepen: de oudste heeft 2-2-3 en de jongste 2-3-3 qua aantal lettergrepen.