Ik ben nu bijna onderhand 11 weken ziekenhuis in en uit,we zijn nu al in het derde ziekenhuis maar dit is wel het laatste ziekenhuis die we zullen zien. Nu het einde inzicht kom ga ik er echt doorheen zitten,de tweeling mag binnenkort van de monitor af en me zoontje zit nu op 7 voedingen per dag 55 ml en me dochtertje 8 voedingen 45 ml. Me zoontje lijkt nu steeds meer een baby en weegt nu 2630 en dat is echt een verschil met zijn geboorte gewicht van 835. Mijn dochtertje weegt nu 2410 en woog bij de geboorte 865 je ziet echt dat het een meisje is zij is heel tenger en hij heel grof en echt een dikkertje. Dat het prematuur baby's zijn zie je wel bij haar door daqt alles zo smal is bij hem zie je het haast niet meer. Ze liggen nu beide in een wiegje en niet meer in de couveuse en om de dag gaat 1 van hun in bad. Het leukste is nu dat je mag alles bijna zelf doen hier mag alles bij wijze van spreken alleen het verzorgen en voeden word door mij en me partner gedaan of door de zusters. Ik ben zo dankbaar dat ze het allebei hebben overleefd want die vraag blijft toch diep in je achterhoofd. Ik was 26 oktober uitgerekend en die datum komt nu steeds meer in zicht nog ongeveer 3 weekejs en mogen eindelijk mijn kleintjes naar huis. Ik vind het knap van ouders die dit ook hebben meegemaakt dat ze het toch hebben volgehouden en ben uiteraard ook heel erg trots op mijzelf. Deze ervaring zal mij altijd bij blijven dat is 1 ding wat zeker is,nu is het allemaal afwachten hoe ze het doen met drinken gaat het wel redelijk maar ze kunnen het nog niet elke keer permenteren om elke keer een flesje leeg te drinken dus krijgen ze het nog steeds wel via een sonde. Ik wens iedereen die dit nog mee moet maken of ook in dezelfde situatie zit veel succes en geloof me hoe moeilijk het ook lijkt en is alles is het waard. Thumbs up for everybody
Lieve Babymomma, Je mag zeker trots op jezelf zijn en op je kleintjes! Fijn om te horen dat ze nu bijna richting huis gaan! Dat is echt zo fijn. Bij mij spookt ook telkens die vraag in mijn achterhoof; waarom heb ik zo een geluk gehad? Het blijft me achtervolgen, maar moet er vrede mee krijgen. Geniet van je kanjers en hoop dat ze snel mee mogen. xxx
Super dat het goed gaat! Je mag inderdaad trots zijn op jezelf! Hopelijk mogen je 2 beebjes z.s.m. naar huis zodat jullie van elkaar kunnen genieten als gezinnetje.
Wauw, wat ben ik blij om dit te lezen! Iemand van de maart2009 lijst is ook rond haar 25ste week bevallen en helaas heeft haar meisje het niet gered. Dus daarom verbaas ik me dat die van jou (en zelfs nog 2) het hebben gered. Zeker om trots op te zijn meid! Volgens mij zijn ze nu vast bij mammie en pappie thuis? Geniet er van meid, je hebt lang moeten vechten hiervoor, met de vraag of ze het wel of niet zouden overleven.
Vind echt leuk om te horen dat alles in orde is gekomen.. Zo zie je dat ze bij vroeggeboorte toen veel meer kunnen doen dan vroeger...Ik ben uitgeteld voor 10 april 2009...Ik hoop echt uit de grond van mijn hart dat mijn kleintje niet te vroeg gaat komen.Als ik zo van jou hoor wat dat allemaal met zich meedraagt...Ik zou enorm afzien als mijn kleintje daar zo ligt* Echt chapeau dat ge dat zo goed hebt gedaan! xxx