effe afreageren hoor... zit hier achter mijn pc verslagen te maken voor overdracht ... stoppen ze zomaar een verstandelijkgehandicapte man in de tuin, die heeeerlijk aan het gillen gaat.. Daar kan hij niks aan doen hoor, dat weet ik, maar die jongen zo de tuin in gooien zodat zij er geen last van hebbben... ik heb hem getest, en vertelt dat hij meer geprikkelt moet worden zodat hij zichzelf niet hoeft te prikkelen (o.a. masturberen)... is toch vreselijk voor zo'n iemand; hup rijden de rolstoel tuin in, doen deur dicht en je vermaakt je wel he... kon hij maar effe vloeken of slaan..
ze hebben hem net naar binnen gehaald...etenstijd he...wedden over eenhalf uur is hij weer buiten aan het gillen..erm jong
is toch gemakkelijk, ben je d'r vanaf.. helaas is deze man ernstig meervoudig beperkt. WE hebben hier heel veel gedragsmoeilijk (agressieF) mensen, nou daar denk je wel 2 x na voordat je hem in de tuin zet, want dan heb je al een elleboogstoot te pakken of wat anders... Het alleroneerlijkste daar weer van is: dat zíj de moeilijke mensen, sneller 'hulp' krijgen dan de makkelijke vorige maand: 2 clienten voet gebroken met de 1e direct naar zhuis: voordat ie iedereen zou slaan/bijten/spugen en weet ik veel wat nog meer de andere moest tot 3 uur op bank wachten, want dan was er personeel om mee te gaan naar zhuis: lieve vrouw die geen mug kwaad doet. ZOOOOO ONEERLIJK HE.
Begrijp ik het nou goed? je werkt in een instelling voor verstandelijk gehandicapten? een woonvorm? Ik zou dit zeker bespreken in het teamoverleg.
Ongelooflijk dit.. Dat is iemands zoon/broer/neef etc! Die man word in vertrouwen daar achter gelaten dat er voor hem gezorgd wordt en dan gaan ze zo met hem om.. En niet alleen met hem maar met nog meer? 3 uur wachten met een een gebroken voet?! Dat kan toch gewoon niet!
ik vroeg me eigen ook af of dit op een vorm was.ik snap wel dat het soms moeilijk is.ik weet ook wat het is om met 4 man 1 persoon in bedwang te houden omdat hij/zij weer niet wil douchen (dat kan altijd maar niet als ze onder de poep zitten) en die persoon de boel kort en klein slaat.in de tuin zetten helpt toch helemaal niets worden ze alleen maar gefrustreerd van.ze worden niet begrepen dat schiet toch niet op.er is altijd te weinig personeel dus word het zo gedaan.kunnen ze niet met hem gaan snoezelen dan?dat is veel effectieven. toch vind ik nog steeds ook hier op de vorm dat er toch nog veel leidsters zijn die ze echt als mongolen (sorry ik zeg het zo omdat ze jullie me dan begrijpen) behandelen terwijl de meeste echt nog wel wat kunnen hoor. de op merking van het is iemand zijn familie gaat in een aardig aantal in vormen die daar gedumt worden omdat de familie daar niets mee te doen wil hebben die willen niet weten dat ze een gehandicapte in de familie hebben.het gebeurd echt heel veel hoor.
ik ben discreet w.b. clienten, ik geef wel voorbeelden, maar niemand zal weten wie het is. Ik werk op een instelling. Heb een therapeutische functie, dus geen begeleidster. Ik heb al vaker deze opmerkingen gemaakt, en wordt me dan beloofd iets mee te doen, maar...helaas.. wb.. moeilijke mensen begrijp ik het allemaal hoor, maar ik begrijp het niet dat zoals bv de gebroken voet de makkelijkere mens dezelfde noodzakelijke manier van begeleiding krijgt die DAN acuut nodig is... Ik weet alles van de bezuinigingen enz enz..maar soms denk ik: KIJK naar je client zie wat ie doet, en pas je handelen daarop aan. Bij de gillende jongen was het wrsc. voldoende geweest als je bepaalde muziek op had gezet waar hij rustig van wordt. Dan had ie niet zichzelf hoeven prikkelen met gillen en schreeuwen en /of masturberen tegen zijn rolstoel aan..
dit soort dingen gebeuren helaas heel erg veel, en niet alleen in de gehandicaptenzorg.. je wordt er terecht kwaad om hoor, maar ik denk niet dat je er iets tegen kunt doen. mijn ervaring is dat er op zoveel residentiele instellingen mistanden voorkomen dat je aan de gang blijft met je kwaad maken dit is ook de reden waarom ik niet meer als hulpverlener wil werken. er gebeurt teveel volgens protocollen of uit personeelsgebrek en nauwelijks iets vanuit de clienten zelf..
even serieus dat verhaal over die gebroken voet komt me wel bekent voor...zou haast denken dat dit iemand uit mijn familie is...maar dat lijkt me sterk
Jemig ja dat is echt niet normaal maar gebeurd helaas wel. Mijn tante is van een actieve vrouw veranderd in een kasplantje nadat er een virus in haar hersens heeft gewoed. Mijn oom zorgt gelukkig heel goed voor haar want als ze alleen maar in die instelling zit word ze bijv gerust een week niet gedoucht...geen tijd zeggen ze dan. Mijn oom haalt haar iedere dag na zijn werk op en brengt haar 's avonds pas terug. In het weekend heeft hij haar de hele dag thuis. Het is inderdaad wat Bengel zegt...zet een muziekje op, kijk naar wat de mensen willen/verlangen. Mijn tante begint echt te lachen als je toon hermans opzet, heerlijk is dat.
Ik heb o.a. activiteitenbegeleiding gedaan met verstandelijk gehandicapten (laag niveau). Als we maandag weer begonnen, waren er altijd 2 leidster die het hele weekend gingen bespreken tijden hun werk. Gevolg: cliënten die zich begonnen te vervelen en daar naar gingen handelen. Dus gedrag begonnen te vertonen wat, door de leidsters, niet gewenst was. En daar dan ook nog eens negatief op reageren. Zo vaak in de groep gegooid, maar er veranderde niets. Hoe hebben ze ooit het vak kunnen kiezen..... Daarom ben ik ook gestopt met werken in de zorg, ik kan niet tegen dit soort situaties en al helemaal niet tegen de situatie die TO beschrijft. Walgelijk gewoon!
het was geen gebroken voet, maar iets anders, maar om anoniem te blijven namens clienten dit opgeschreven
hoi hoi sorry hoor maar zou het niet verstandig zijn om een klacht in te dienen bij het medisch tuchtcollege ofzo want dit vind ik ronduit belachelijk en de opmerking van blusvrouw dat die mensen daar gedumpt zijn door familie die er niets van doen hebben dat zal misschien wel maar is het dan maar oke dat die mensen zo behandeld worden ik vind het not done een IEDER heeft recht op de juiste zorg en behandeling en persoonlijk vind ik degene die die mensen zo behandeld net zo erg als de persoon die erbij staat te kijken groetjes nathalie
maar als het je collega zijn dan zou ik er Zeker iets van zeggen....dat zou wat zijn als wij een baby op de groep hebben en die krijst heel lang heel hard....dan maar in een wippertje buiten zetten...ben benieuwd hoellang het dan duurt voordat je ontslagen word!
het is geen directe collega van mij, zij zijn begeleiders ik ben therapeut... maar ik ga hier wel mee doen, teovallig moet ik hem onderzoeken op zijn functioneren!