Hallo allemaal, Op 9 januari ben ik bevallen van mijn zoontje Ryan. Van te voren had ik wel gelezen dat je hormonen ook na de bevalling behoorlijk op zijn kop konden staan maar had niet verwacht dat ik me na de bevalling slechter zou voelen dan tijdens mijn zwangerschap. Mijn zwangerschap is overigens voorspoedig verlopen. De ellende begon eigenlijk pas de laatste week van mijn zwangerschap en na de bevalling. Ik ben met zwangerschapsvergiftiging opgenomen in het ziekenhuis en kijk echt niet rooskleurig terug op die tijd. De roze wolk waar je daarna op behoort te zitten is bij mij niet roze geweest. De bevalling is zo'n aanslag op mijn lichaam geweest en heb veel tijd nodig gehad om daarvan te herstellen. Heb ook na mijn bevalling nog griep gehad dus dat hakte er goed in. Het is moeilijk om goed te beschrijven hoe ik me precies voel maar ik voel me nog lange na niet de oude. Heb nog af en toe het gevoel in een roes te zitten. Ben veel duizelig geweest en nog af en toe. Kan lichamelijk al wel veel meer maar als ik te veel heb gedaan op een dag dan voel ik me sávonds zo suf en heb ik het gevoel er niet echt bij te zijn. Van tv kijken krijg ik dan hoofdpijn en kan zowiezo niet echt meer genieten van tv kijken zelfs niet van mijn favoriete programma's. Ben nu sinds enkele weken gestopt met borstvoeding geven omdat ik oververmoeid was en dat pakt positief uit voor zowel mij als mijn kind. Vraag me echt af of dit gevoel over gaat of dat het iets blijvend is. Was in het begin bang dat ik pnd zou krijgen maar denk niet dat dat het geval aangezien ik verder goed eet en slaap. Soms betrap ik mezelf er weleens op dat ik denk als ik dit van te voren had geweten was ik er dan aan begonnen? Maar dan zie ik sóchtends weer die twinkelende oogjes en die stralende lach en denk ik: Ja, hier heb ik het allemaal voor gedaan, zou hem voor geen goud meer willen missen! Liefs Maaike
vervelend zeg dat je je nog zo voelt. dat van het televisie kijken herken ik wel dat had ik eerst ook, kon bijvoorbeeld CSI niet eens volgen. maar dat is helemaal goed gekomen. heb je al eens bloed laten prikken, om te kijken of je Hb goed is, daar kun je je ook zo moe van voelen. en misschien ook je schildklier functie na laten kijken. die kan na een zwangerschap ook nog wel eens veranderd zijn.en kan volgens mij ook van dat soort klachten geven. succes meid!
Hier ook iemand die al een APK keuring gehad heeft 8) De meeste klachten gaan wel weer weg. Het is inderdaad het ontzwangeren. Die 9 maanden is een gemiddelde. Ikzelf denk langer nodig te hebben. Sterkte meis.
Je moet je lichaam even de tijd nemen en idd ik zou je HB even laten nakijken. Je moet wennen aan de nieuwe situatie dat is ook niet binnen 4 weken opeens standaard. Je slaapt minder, bent waakzamer dus je slaapt ook lichter. Je lichaam heeft een beste opdonder gehad met de zwangerschap en de bevalling. Neem gewoon de tijd en probeer zoveel mogelijk te rusten. Neem van mij aan, komt allemaal wel weer goed.
Pfff, ik denk dat bij mij pas na een jaar en een maand het licht weer aanging...Ik heb echt heel erge last van het ontzwangeren. Eerst al na mijn bevalling van m'n eerste en nu weer. Gelukkig weet ik nu wat het is, maar na mijn eerste bevalling wist ik me gewoon geen raad meer met mezelf, helemaal niet omdat het gewoon maaaanden aanhield..Ik was ook weer met de pil begonnen en een halve maand na Milan zijn eerste verjaardag stopte ik daarmee, omdat we voor een 2e gingen. Kort daarna begon ik ein-de-lijk weer op te knappen, voor mijn gevoel zette iemand letterlijk het lichtknopje aan, heel appart... Maar nu zit ik er dus ook nog middenin. Ik merk wel dat ik langzaamaan weer wat vrolijker in mijn lijf wordt, dus hopelijk zit het er nu weer bijna op. Ik slik ter ondersteuning Spirulina, dat werkt ook erg goed...