Ik heb het idee dat ik gek aan het worden ben... mijn zoon is 15 weken oud en ik ben iedere nacht nog steeds als de dood voor wiegendood... ik doe zo mn best om aan andere dingem te denken en vertrouwen te hebben maar het vreet me op van binnen... de ka zegt dat ie er niet zomaar me zou stoppen dat mn ventje sterk genoeg is maar ik ben gewoon zo bang... ik heb en dochter van 10jr en daar heb ik dat nooit me gehad sorry...moest even mn hart luchten... Heb af en toe het idee dat niemand me begrijpt...
Hoi, Ik begrijp je zeker. Bij de oudste twee had ik dat ook heel extreem. Vaak s'nachts aan de deur luisteren of ik ademhaling hoorde. Vaak de kamer in en luisteren, voelen met mijn hand of buikje heen en weer ging, gek werd ik ervan! Maar anders kon ik zelf niet slapen, werd er onrustig van. Bij de drieling heb ik er minder last van. Ben ook minder onzeker dan 14/11 jaar terug, volgens mij heeft het daar ook mee te maken denk ik. En veel moeders hebben dat hoor. Ze hebben zelfs een nanny care baby sensormatje ontwikkeld. Soort alarm dat adamhaling van de baby in de gaten houd. Maar 1 ding is zeker, het gaat over Groetjes Brez
Ik heb het ook heel lang gehad. En nog steeds wel hoor, als Mirre erg lang slaapt (ze was nooit zo'n goeie slaper, maar slaapt nu op eens 2u of langer ). Laatst ben ik boven maar gaan stofzuigen ... en was erg blij dat ze wakker werd Probeer het te rationaliseren ... inderdaad kindjes houden er echt niet zo maar mee op. En probeer vooral je geluk er niet door te laten overschaduwen. Maar gun jezelf ook gewoon die angst hoor. Is heel normaal en hoort bij mamaliefde ...
Is heel normaal hoor! Ik was ook elke keer bang sinds hij doorsliep! Nu nog krijg ik het af en toe benauwd ineens en moet ik even gaan kijken bij hem! Dat gevoel zakt naar mate de kleine ouder word, maar wanneer het echt weg zou gaan dat gevoel weet ik niet... Hier nog altijd!