zindelijk

Luier niet meer aandoen.

Dan leert hij het het snelste

Hier wil onze jongste geen luier meer om maar hij voelt de aandrang nog niet goed.

Meestal doen we de luier uit als hij in de ochtend heeft gepoept. Daarna gaat hij uit. Meestal lukt plassen op de wc dan aardig maar ook wel in de broek nog.

 

Misschien eens over hebben dat een luier voor een baby is en dan samen afscheid nemen?

Net als mensen wel doen met de speen.

 

Hier was het ook zo hij gaf er echt niets om als ie het in zijn broek deed. deed ik niet expres zei die dan haha droogt wel op mama.

Maar toen zijn we op vakantie gegaan en ik heb van te voren gezegd dat als we terug zijn de luiers op waren en ze er in de winkel ook geen meer hadden voor hem. En op vakantie had ie het er al zelf over dat ie dadelijk op de wc moest enz. en na de vakantie gelijk gedaan en sinds toen was ie zindelijk haha.

Misschien kun je ook zo iets vertellen

 

Waarom vind je het belangrijk dat hij het zelf aangeeft? Hij zal straks ook naar school moeten omdat het zo nou eenmaal gaat.. hij zal het niet zelf aangeven, dat geldt meestal ook voor dingen als leren fietsen, met bestek eten, netjes in je bedje blijven etc.
Zindelijk worden is gewoon iets wat je moet leren. Soms willen kinderen dat heel graag zelf maar andere kinderen hebben hulp nodig. Enne... hij is inmiddels 3,5...

Ik zou daar als mama eens over nadenken...

 

ja kijk tot de 3 vind ik dat ze het zelf een beetje moeten aangeven maar na de 3 begint de tijd wat meer de dringen haha.

Maar aan de andere kant als de knop om is zijn ze meestal wel snel zindelijk. Mijn zoon nu in 1,5 week heel soms als ie het druk heeft dat gaat het fout

 

Ik had bij mijn dochter ook het idee, als ze het zelf gaat aangeven begin ik.... en maar wachten, want dat moment kwam niet (is ook nooit gekomen).
Toen ze 3,5 jaar was, had ik zoiets: nu moet er langzamerhand iets gebeuren. Dus 'gedwongen' om regelmatig op potje/WC te proberen, na een beetje weerstand ging ze er zeer regelmatig op zitten.

Maar 2 maanden later nog steeds geen enkel plasje of poepje, zelfs niet per ongeluk. Met school/4 jaar in zicht ben ik toen toch echt serieus begonnen, luier uit, onderbroekje aan en potje in de woonkamer en dan in het begin heel vaak naar WC/potje sturen (om het uur). Ze vond ongelukjes vreselijk en kon hierdoor het al binnen 2 dagen aanvoelen dat ze moest en dan ophouden. Eigenlijk dus zindelijk...

Hier bleek het grootste probleem tussen de oren te zitten: ze vond het doodeng om plas/poep los te laten op potje/wc. Ik zie haar nog zo op het potje zitten, hysterisch krijsend: "Er komen druppels uit mij!!!" En dus bleef ze de halve dag afknijpen. En als de drang dan te groot werd, raakte ze helemaal in paniek, maar plassen in broek vond ze uiteindelijk minder erg dan daadwerkelijk plassen op potje...

In kleine stapjes hebben we haar over de angst heen geholpen (bij aandrang luier aan en na plassen meteen weer uit, met luier op het potje zitten), tot ze opeens vanuit zichzelf op de WC durfde. Ze was toen 3 jaar en 11 maanden ... Poepen heeft wat langer geduurd, dat durft ze sinds een paar weken pas op WC/potje (maar ze was wel allang zindelijk, heeft nooit in broek gepoept, hield het op tot ze 's avonds de luier voor de nacht aankreeg).

Ik zou idd goed uitleggen, luier uit, onderbroekje aan en dan kijken wat er gebeurd. Lichamelijk kan je kind het (mits hij normale ontwikkeling doormaakt, maar dan neem ik dan maar even aan), dus nu alleen de hersenen nog trainen .

Ik weet overigens dat CB arts zei, dat je na een paar dagen proberen, als je meer dan 3-4 ongelukjes op een dag hebt, je beter weer even kunt stoppen en dan maandje later weer proberen. Om te voorkomen dat frustraties te groot worden of dat het strijd wordt e.d.

 

Wij hebben het ook een beetje op de manier van Kache gedaan. Ik heb echt vanaf dat ze twee was om de zoveel maanden geprobeerd die luier af te doen, maar iedere dag ging het iedere keer minder goed. De angst (of was het vooral afkeer) van het potje en de wc werd alsmaar groter.

Toen dochterlief 3,5 was werd ik echt nerveus en probeerde ik het opnieuw op de manier die iedereen aanraadt, dus luier af en alleen in bed om. Madam hield het gewoon op tot ze haar luier weer omkreeg. Dit ging gepaard met flinke stress natuurlijk want als je nodig moet ben je niet al te ontspannen meer.

Vervolgens me suf gegoogled op internet. Uiteindelijk gestuit op een artikel van de plas en poeppolie van een kinderziekenhuis. Zij beschreven dat ik geen zindelijkheids- maar een gedragsprobleem had waarbij ik me moest realiseren dat haar anst voor het potje/de wc echt was en adviseren in dat artikel een stappenplan die ik (iets afwijkend aan het origineel) als volgt heb geimplementeerd:

1 luier gaat af en alleen in bed om. Als er geplast/gepoept moet worden mag de luier om. Plassen en poepen mag dan alleen op de badkamer/de wc. (Zo worden ze zich bewust van hoe het voelt.)
2. Plassen/poepen met luier aan op potje/de wc.
3 daarna doe je de luier af (of je maakt een tussenstap eerst alleen de strips los en/of luier onderin het potje/de wc.

Iedere stap duurt een dag of vijf. Kind gewoon belonen.

Wij gingen hierna nog verder. Toen ze kon plassen op het potje kon ze alleen nog beloningsstickers verdienen met plassen met de brilverkleiner op de wc. Later met poepen.

Hier ben ik rond half april mee begonnen. Vandaag zei mijn dochter zelf dat ik die luier s nachts ook wel mocht aflaten als ik het potje maar op haar kamer zou zetten.

Ik deel dit graag omdat ik de methode nog nooit had gehoord maar die bij ons zo effectief bleek. Oja, en nog beter.. het verliep 100% stressloos en vol positieve energie van allen en ze heeft werkelijk nooit een ongelukje gehad!

Succes meid! Valt niet mee ))).

 

Mijn dochter was ook al ruim drieënhalf en niet zindelijk.

Bijna alles al geprobeerd : zeggen dat de luiers op waren , geen luier omdoen , cadeautje beloven etc etc maar het hielp allemaal niks.

Op een gegeven moment ben ik iedere keer als ik naar de wc ging iets gaan zeggen van: zo doen grote mensen dat he en als ze een luiers moest iets als luiers zijn eigenlijk voor kleine kindjes he maar jij bent toch al heel groot?

Na een paar dagen deed ze d'r luier uit zei luiers zijn voor kleine kindjes en ging zelf op de wc zitten

Vanaf dat moment is ze ook direct helemaal zindelijk !

S avonds krijgt ze nog wel een luier om omdat ik niet direct teveel wil verwachten maar die luier is s ochtends vaker wel dan niet droog.

 

Hier zijn we 1,5 maand geleden begonnen...
Ze had het steeds vaker over roze onderbroeken en zijn toen op een middag samen roze onderbroeken gaan halen met prinsessen erop (heeft ze zelf uitgezocht).
Hierna ging de pamper uit en de onderbroek aan (behalve met slapen) en ze heeft 2x een ongelukje gehad waarvan ze de eerste keer niet eens in de gaten had dat ze had geplast.... Sindsdien geeft ze het super goed aan en plast zonder problemen op de wc.

Poepen is wel een verhaal apart, want hierbij komt ook wat angst kijken... maar stukje bij beetje gaat dat steeds beter!
Ze wil dan nog steeds een pamper aan, maar poept daar dan ook niet meer in en zo komt hij toch op het potje of de wc.

Voor dit hele gebeuren gaf ze ook niks aan zelf en liep bij wijze van spreke de hele dag met een vieze pamper als ik er niks van zei... Dus zou gewoon eens proberen hoe het gaat als je de pamper uit laat.

Hier overigens ook met stickerkaarten gewerkt (bij 10 stickers een kadootje uitzoeken) en natuurlijk high-five/dansje/oid als het gelukt is op de wc. Eerste dagen ieder uur er even op zetten...