Donderdag 10-12-2009 Om 13.00 hebben we een afspraak bij de vk, na de normale controles op de bank voor het hartslagje, en dan blijft het stil. De vk maakt zich nog niet druk omdat ik een gekantelde baarmoeder heb en de beeb dus diep kan liggen. Na ruim 10 minuten zoeken nog steeds kloppend hartje gevonden dus ik wordt doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een spoedecho. En dan is het wachten...... eerst wordt er nog iemand anders geholpen en ondertussen stijgen de zenuwen, het zal ons toch niet gebeuren dat het fout zit ? Wel dus.... ook op de echo is er geen kloppend hartje te zien, en ook geen bewegend kindje. Vandaag zou ik 17 weken en 5 dagen zwanger zijn,maar het hartje is gestopt met kloppen rond 13.5 week. A.s. maandag heb ik weer een afspraak bij de gyn om alles door te spreken, dan wordt er ook gelijk een afspraak gemaakt voor de bevalling. Er is me iig beloofd dat ik pijnstilling krijg om het allemaal zo makkelijk mogelijk te maken. Nou dat scheelt zeg... Zit nu in een groot zwart gat, waar ik groot deels mijn gevoel heb uitgeschakeld omdat ik van mezelf sterk moet zijn voor mijn zoontje, wat op het moment echt een lichtpuntje is, dat me er doorheen sleept. Binnen nu en twee weken ben ik trotse mama van twee kindjes, maar ook weer niet.......
Jeetje, wat erg...! Ik zit gewoon met tranen in mijn ogen. Heel veel sterkte gewenst. Weet echt niets anders te zeggen...
Lieve Kaatje, Wat vreselijk voor jou en je man!! Heb er even geen woorden voor. Wil je heel veel sterkte en kracht toewensen voor de komende tijd. Liefs
Lieve Kaatje, Wat een vreselijke nachtmerrie moet dit voor jullie zijn. Ik wens jullie heel veel kracht en sterkte in deze ongetwijfeld vreselijk moeilijke tijd.
tranen stromen over mijn wangen , wat moet dit een pijn doen .. Toen het bij ons gebeurde had ik in eerste instantie het idee dat toen ik de echo had dat het over iemand anders ging en niet over ons , op het moment dat je beseft dat het geen boze droom is maar dat het echt is .................................................................dan breek je ..........ik denk aan je !!! ------------------------------------------------------------- Dear Mr. Hallmark, I am writing to you from heaven, and though it must appear A rather strange idea, I see everything from here. I just popped in to visit, your stores to find a card A card of love for my mother, as this day for her is hard. There must be some mistake I thought, I saw every card you could imagine Except I could not find a card, from a child who lives in heaven. She is still a mother too, no matter where I reside I had to leave, she understands, but oh the tears she's cried. I thought that if I wrote you, that you would come to know That though I live in heaven now, I still love my mother so. She talks with me, and dreams with me; we still share laughter too, Memories are our way of speaking now, would you see what you could do? My mother carries me in her heart, her tears she hides from sight. She writes poems to honour me, sometimes far into the night She plants flowers in my garden, there my living memory dwells She writes to other grieving parents, trying to ease their pain as well. So you see Mr. Hallmark, though I no longer live on earth I must find a way to remind her of her wondrous worth. She needs to be honoured, and remembered too Just as the children of earth will do. Thank you Mr. Hallmark, I know you'll do your best I have done all I can do; to you I'll leave the rest. Find a way to tell her, how much she means to me Until I can do it for myself, when she joins me in eternity. _________________
Nogmaals een hele dikke knuf voor jullie. Ik denk aan jullie in deze hele moeilijke tijd. Liefs Marieke.
Lieve kaatje, woorden schieten te kort. Wie had dit nou kunnen bedenken Ik wens jullie heel veel kracht toe en als er iets is wat ik kan doen.. Heel veel dikke knuffs! Ik houd je vast in gedachten.
Onbegrijpelijk, ongelooflijk, afschuwelijk.... Lieve Kaatje, ook van mij alle liefde en sterkte gewenst en ook bij mij lopen de tranen over m'n wangen.... Heel veel liefs en vreselijk veel sterkte de komende tijd.... Dikke kus Azeb
Lieverd hier ook woorden tekort.. Pijn aan mijn hart voor jullie, tranen in mijn ogen, ook ik hou je stevig vast in mijn gedachten, totdat ik je de volgende keer in RL een dikke knuffel kan geven
levi ligt op bed, en na die lieve woorden van jullie mag ik even instorten van mezelf. Hubbie is nu vrienden en familie aan het bellen zodat ze het niet via via horen of op hyves lezen... Spoken allemaal dingen door mijn hoofd wat geregeld moet worden, wat afgezegt moet worden, wat ik wel wil en niet wil maar tegelijktijd kan ik ook niet meer helder nadenken.
Het lijkt zo'n boze droom, totdat je wakker wordt ...............en je erachterkomt dat het geen droom is .................. Dikke kkknuuffffff YouTube - K3 - Wanneer Zie Ik Jou Terug (Met Josje!)
Bij mij ging het alle 2 de keren eigenlijk totdat kindje werd weggehaald , bijzonder goed . maar daarna dan breek je ....... Pas toen besefte ik wat er eigenlijk wel niet weer gebeurd was ....... En dan komt dus de echte klap ..............het leven van iedereen gaat door en jullie moeten maar weer zien er bovenop te komen ................................................