Hallo allemaal, Ik kijk af en toe al op dit forum en heb dan eindelijk toch besloten mij aan te melden, om dingen te delen met anderen. Mijn vriend en ik zijn nu ruim 2 jaar bezig om zwanger te worden. Na 1 jaar zijn we naar het ziekenhuis doorverwezen waar we afgelopen januari aan iui zouden beginnen. Afgelopen oktober waren we tot onze grote verbazing spontaan zwanger, maar helaas is het hartje na 9 weken gestopt met kloppen. Na een curetage was onze droom vervlogen. Nu moeten we weer tot juli wachten voor het hele iui traject gaat starten. En hier zit ik dan, weer ongesteld en balend op de bank, totaal niet gelovend in een goede afloop. Sorry voor het depressieve berichtje, wil niet zelfmedelijdend zijn maar vond het al erg moeilijk hier te starten. Dank je voor het lezen.
welkom ! Wat een teleurstelling zeg en een verdriet. Ook een positief iets dat jullie dus wel zwanger kunnen raken ! Er zijn we velen die dat niet kunnen. Wij waren zelf bezig met een donor en adoptie tegelijk, maar blijkt ineens zwanger. Moet nog wachten op de 1e echo, dus erg spannend. Hoe vervelend ook, geplande sex op een alleen de vruchtbare dag werkt het beste, en tussendoor leuke dingen doen samen en maar hopen dat het lukt. Loslaten hoe moeilijk ook is toch echt de beste oplossing. Heel veel succes !
Je mag best boos en verdrietig zijn hoor meid, dat hoort er gewoon bij. Ik wil je even heel veel sterkte toewensen en hopelijk mag je snel zwanger zijn...
jeetje monedoos, dat soort verhalen moet ik vaker horen. Van positieve verhalen krijg je hoop he. Ik zal voor je duimen, wanneer heb je de echo?