Haha soms moet je dan lang wachten. Die van ons is bijna 7 en zegt nog steeds geen ja mama. Meestal is het ja maar of we kunnen ook, of iets met ik denk toch.. Hij heeft ook een hele eigen persoonlijkheid en wil veel autonomie. Kleding leggen we savonds klaar. Wanneer ze ouder worden gaat het wel beter. Tja het boos worden, je bent een mens en dan kun je dingen eruit flappen. Even wel een dingetje als je uit je slof schiet als je zegt je bent een rotkind dan is het hele kind rot. Als je zegt je gedrag is vervelend dan heb het over het gedrag.
@Oilell gevoelig voor wat anderen denken is ze al helemaal niet helaas, dat komt denk ik (hoop ik) nog wel bij het ouder worden. Voorlopig zit ze nog lekker in haar eigen wereldje en negeert ze gewoon alles wat ze niet wilt horen @Vero0504 volgens mij hebben wij hetzelfde exemplaar Ik laat haar vaak in haar eigen sop gaarkoken maar laat daar nu net geen tijd voor zijn voor de school. Ik reken nu al 20 minuten voor aankleden, 20 minuten voor tandenpoetsen & plassen en 15 minuten voor schoenen & jas. En dan is het soms nog te weinig tijd door het eindeloze discussiëren en zelf willen doen Volgens mij weet ze goed genoeg dat ze net dan geen tijd is en vindt ze het dus extra leuk om dan tegendraads te doen. Een timer kan ik smorgens wel nog proberen. En dan zeggen tot de timer gaat mag je zelf proberen en daarna doe ik het.
Klopt dat je moet zeggen dat het gedrag vervelend was, maar op dat moment was ik zo boos. Met schoenen gooien is ook niet echt goed voorbeeldgedrag Volgende keer beter dan maar
Hahaha heel begrijpelijk, blij dat je het niet verkeerd leest Iedereen heeft momenten dat je denk lekker pedagogisch.. Ik had er bijna 1 achter het behang geplakt dus ik herken je gevoel hahaha
Troost, ook wij leren met de dag dingen bij, vooral geduld. Denk ook maar niet dat ze snel onder de indruk is. We kunnen echt elkaar een handje geven vrees ik. Hier duikt ze ook geregeld onder je vel en trekt ze niet t bloed onder je nagels vandaan maar gewoon tot aan je beenmerg aan toe. Na zo'n "ze is weer lekker bezig dag" ben je blij dat ze op bed ligt en kan je je onmogelijk voorstellen hoe ouders, vooral alleenstaande ouders dat met meerdere kinderen doen. Niet alleen met treuzel dingen of opstandig nee, maar ook richting bijv. de katten. Ze heeft al 2 halen in dr gezicht gehad en NOG duikt ze achter de kat aan. Laatste keer was t 4mm van dr oog af. Volgende keer zijn die katten beiden weg, niet vanwege de katten, vanwege HAAR. "maar het is mn vriend!" en ja ze bedoeld het wel lief maar de kat kan t ook niet altijd waarderen als die zich t lamlazerus schrikt terwijl hij net droomde van een veld vol met muisjes.
Op die dagen snauw ik ook naar mijn man 'omdat ie makkelijk praten heeft want hij gaat wel naar zijn werk en laat mij achter op de Titanic'
Mijn zoontje weet ook heel goed het bloed vanonder mijn nagels vandaan te krijgen... soms heb je dan van die dagen dat het alleen maar strijd is en het echt super ongezellig is.. Ik lieg niet als ik zeg dat ik dan 's avonds soms echt zit te janken omdat het zo rot ging die dag en dat het vast aan mezelf ligt en dat ik zo'n snauwende moeder ben..... maar het hoort erbij, heb ik wel geleerd inmiddels. Mijn zoontje zoekt graag de grenzen op. Heb ook geleerd 'pick your battles'. En soms negeer ik het maar en ga ik er niet te veel op in. Gelukkig zijn er ook veel goede dagen. Het is echt een lieve, behulpzame jongen. Helpt ons heel graag met klusjes in huis, benoemt het ook echt als hij je lief vind. Zo wil hij graag met mij trouwen en iedere dag dat hij naar school gaat zegt hij dat hij ons zo gaat missen. Hij is heel sociaal, begint gesprekken buiten op straat tegen wildvreemde mensen en ook naar andere kinderen toe, delen van zijn speelgoed is geen probleem. Alleen enkel heeft hij zo z'n dagen en z'n kuren en ook een sterke eigen wil
Met aankleden help ik hem nog altijd, hij kan het deels zelf, maar heeft er een hekel aan en doet er geen of weinig moeite voor en gaat mekkeren als het na 1 tel niet lukt. Als ik hem help, zijn we 10x sneller klaar. Zo ook met het aandoen van zijn schoenen. In de ochtend eet hij niet graag brood.. eerst wilden we persé dat hij brood zou eten, dat gaf ook een hoop gedoe.. maar waarom willen we eigenlijk dat hij 's ochtends brood eet, bedachten we ons toen, verder eet hij ook prima z'n fruit en groente... dus nu eet hij (zoals hij zelf graag wil) cornflakes of yoghurt 's ochtends. En hij mag aan de salon tafel eten voor de tv .. terwijl ik de tassen klaar maak en z'n zusje uit bed haal. Dan maar schermtijd voor school. Het helpt hier wel om soms dan maar gewoon 'zijn zin' te doen, wel met mate. Al vind ik het soms ook verdraaid lastig.
Hahaha oh dat brood is hier een drama. Die van ons heeft ontbijt op bed. In de avond smeer ik een bevroren boterham, doe die in een broodbakje. In de ochtend komt ze even bij ons opstarten. Binnen no-time is die boterham dan weg. Beneden voor de tv na 45 minuten een keer een hap...intussen is de temperatuur van de sfeer ook al 20 graden lager. Scheelt me weer 1 gevecht en per saldo niet meer werk.
Ik help haar met alle plezier met aankleden maar ze wil het zelf doen en tegelijk wil ze het eigenlijk gewoon niet doen dus daar zit het grootste probleem. En als ik haar toch verplicht omkleed dan trekt ze het gewoon terug uit zodra ik me omdraai Sommigen dagen doet ze wel flink mee trouwens, dus waarom het af en toe moeilijk moet geen idee Ontbijt gaat er bij haar gelukkig wel altijd goed in want ze mogen pas tv kijken als het op is. En terwijl ik dit typ bedenk ik waarom ik niet pas tv laat kijken nadat ze ook aangekleed zijn. Dat gaan we maandag eens proberen
Ha, zo doe ik het ook! Maar persoonlijk helpt mij dat zelf vooral om even wat stoom af te blazen vóórdat ik echt ga ontploffen. Helaas helpt het nog geen zier vwb. het in laten zien aan de oudste (bijna 5) hoe zeer hij tegen mijn grens aan zit (en dat is nogal vaak) Wel hebben een pittig kind die besloot om exact met z'n 2e verjaardag in de peuterpubertijd te gaan (en daarvoor was ie al een half jaar aan het pre-peuterpuberen ) en nu met z'n bijna 5 jaar er nog altijd niet uit is en dus inmiddels een kleuterpuber is Ter vergelijking: de jongste is net een paar maanden 3 en die begint nu pas zoetjesaan te peuterpuberen. Halleluja is die niet ook al met 1,5 al begonnen!
Ik duef te wedden dat het probleem dan (grotendeels) opgelost is. Consequenties zijn de meeste kids heel gevoelig voor
mijn 5 jarige zegt gewoon met rollende ogen.. ja zeikerd (DUS ) hier momenteel ook elke dag strijd. Ze is 5. Aankleden enz gaat nog wel. Maar ze gaat overal over in discussie. En het interesseert der niet of ik boos word, lief blijf, streng ben, straf geeft.. zij wilt die discussie winnen en het laatste woord hebben. Bloed irritant! En ja dit doet ze dus gerust ook om 3 uur s nachts
Even een update: deze morgen werkte ze voor haar doen goed mee. Pas tv kijken na het omkleden ga ik dus nog een tijdje volhouden
Haha ik vind het wel heel fijn om dit te lezen. Wij hebben ook zo'n m#nster! Op dit moment vooral met naar bed gaan. Aaaargh! Ik probeer ook veel dingen op zijn manier te doen, maar dat kan niet met alles, want dan zou hij om 9 uur nog niet in bed liggen Gelukkig wisselt hij het af met mega-lief zijn en zoet spelen...