Respect voor jou hoe je het aanpakt! Ik vind je man ook erg weinig karakter en verantwoordelijkheidsgevoel hebben. Je loopt niet voor iets weg als je het even 'niet meer leuk' vindt. Erg slap en kinderachtig.
Als ik je titel las liepen de rillingen al over m'n lijf... Ik heb identiek hetzelfde meegemaakt alleen waren wij 15 jaar samen en de kids waren toen 8 en 11. Je komt nu in een rollercoaster van emoties terecht, probeer het hoofd koel te houden meis! Sterkte!
Goed zo meis! Opkomen voor jezelf en je zoon...hoe moeilijk ook!! Maar dat je ook vertwijfeld achterblijft nu snap ik heel goed. Hoe nu verder?! Probeer met de dag te leven. Zorg goed voor jezelf en je zoon. Veel stertke!!
Ik zou die vriend niet bellen. Ik zou niet weten waarom hij met TS dingen zou moeten bespreken die haar partner hem in vertrouwen heeft verteld..er van uitgaande dat ie daar echt was, want eerlijk gezegd heb ik daar ook mijn twijfels over. Maar ik persoonlijk vind het niet gepast om die vriend te bellen en hem 'uithoren', want uiteindelijk komt het er gewoon op neer dat ie gebeld zou worden om te checken of hij daar daadwerkelijk was, laten we eerlijk zijn. Die antwoorden zal ze toch van haar man moeten krijgen en niet iemand die enkel en alleen een luisterend oor biedt. Ik kan me iig niet voorstellen dat ik iets wat mijn vriendin me in vertrouwen zou hebben verteld vervolgens met haar man zou bespreken. Zou daar niet tussen in willen staan en zou ze beide adviseren om vooral met elkaar te praten.
pardon..hoe oud is hij....... hij is papa, daar zitten verantwoordelijkheden aan, jij moet zeker alles op geven en hij lekker alles nog zoals het eerst was...vind het niet meer als normaal dat je vraagt (naja ruzie maakt ) omdat je wilt dat hij meer thuis is en meer aandacht aan jullie! kindje besteedt... Knuffel, lijkt me zeer moeilijke tijd voor je..ga nog ff verder lezen. Hopelijk nog een goed gesprek bericht verderop!
klinkt heftig meis...hopelijk heb je toch nog iets geslapen.... (heeft hij geen ander persoon in zijn leven, daar ga ik nu over na denken.........)
zijn vriend bellen heeft geen zin, ze werken ook samen, zijn waarschijnlijk nu samen op een klus... sowieso als er een ander is dan weet die vriend daarvan, maar zal niet degene willen zijn die mij het slechte nieuws brengt, daar ben ik van overtuigd.. (en dat begrijp ik ook) bovendien hoort mijn man dan dat ik achter zijn rug loop te vissen en gaat ie zeker niet meer praten... hoe meer ik probeer hoe kouder hij wordt... denk dat als hij gaat merken dat ik hem niet meer opzoek, ik meer kans heb dat hij mij opzoekt... hoe dan ook, ik hoop dat hij tot bezinning komt (dat zijn ouders hem ook ff duidelijk maken dat dit echt niet kan), maar zelfs al zou hij het toch nog willen proberen, wat heeft hij dan een hoop stuk gemaakt zeg..
Er rinkelen hier een hele hoop alarmbellen!!!! De manier waarop, het verdachte gedrag met zijn telefoon... Er is een ander, maak je geen illusies. Hij wil nu of erachter komen of de andere echt de moeite waard is zijn gespreide bedje te verlaten of zien of het een bevlieging is. Hoe dan ook, en hoe bot dit ook maar mag klinken, je man loopt al, qua gevoel, kilometers voor op jou. Sterkte!
Wauw meid heb even je verhaal gelezen. Dit is echt wel heel zwak hoor. Het lijkt ook alsof hij een ander heeft, stiekem doen met zn telefoon enz. Beetje vaag allemaal. Als ie echt niks wilde zeggen, dan had ik hem wel gevolgd ofzo, misschien dat je dan iets zekerder weet waar hij naar toe is elke keer. Super onverantwoordelijk van hem.. Even dikke knuffels, ik hoop echt dat je heel snel uitleg en waarheid van hem krijgt, want dit is ook belachelijk natuurlijk. Doe het maar heel rustig aan, lekker aandacht aan je zoontje besteden. En ik hoop dat snel (wat er ook gaat gebeuren) alles achter de rug is, en je weet waar je aan toe ben en door kan gaan. Heel veel sterkte voor jou en je kleine ventje.
Inderdaad zelf geen contact zoeken, als jij nou gaat smeken dan gaat hij alleen maar verder weglopen. Het gsm gebruik komt me wel bekend voor : op stil staan, geen moment onbewaakt achterlaten, code veranderen...
Wat naar allemaal. Heb je gelegenheid om weg te gaan met je kindje? Soms helpt het heel goed om even te laten voelen hoe het is om vrouw en vooral KIND niet in de buurt te hebben. Ik wens je veel sterkte. Ik vrees ook dat er meer aan de hand is. Stel paal en perk aan wat je kunt verdragen. Wil hij er mee stoppen dan moet hij maar even zorgen voor andere woonruimte voor hemzelf. Het is erg naar maar met een onwillend iemand kun je voorlopig even helemaal niets. Hij zal toch moeten bedenken wat hij wil. JIJ moet ondertussen de regie houden op wat jij toe laat. Nogmaals... veel sterkte!
Allereerst wil ik even zeggen dat ik echt héél erg vind voor jou en je zoontje...niets is zo erg als onzekerheid. Ten tweede denk ik dat je het op de juiste manier aanpakt. Je hebt je statement gemaakt dat je erover wil praten, dat je bereid bent om met zijn drietjes gewoon verder te gaan en hij wil nergens van weten....negeren nu, want niets is makkelijker dan met de gevoelens van een vrouw te spelen wetende dat je toch wel terug kan komen, wanneer het hem een keer uitkomt.... Ik zou helemaal niets meer van me laten horen nu en de rollen maar eens omdraaien. Vaak werkt dit het beste want alleen zo kan hij voelen wat hij eigenlijk mist en even goed wakker geschud worden.
Hier ook zoiets meegemaakt, onze 2e was toen net 6wk.. Vanuit het niks zei manlief tegen mij dat hij bij mij weg wilde.. Tijdens de zwangerschao was hij ook veel weg, liet mij echt barsten. HIer was er absoluut geen ander. Toen onze zoon ernstig ziek was met 8wk kwam hij er toch achter dat hij bij ons wilde blijven Maar nog steeds nu dus 4 jaar later, gaat het niet makkelijk. Tijden mijn 3e zwangerschap, wat een verrassing was, liet hij mij weer alles zelf doen en regelen, hij was er niet voor mij. Nu is het gevoel van mij voor hem weg. We zijn al een jaar in allerlei therapieen maar het wordt helaas nog niet beter. Ik hou nog wel van hem, maar meer als vriend, en omdat hij de vader is van de kinderen. Hij veranderd gewoon niet, hij doet nog steeds bijna niks in huis, maakt dingen niet af. Het is gewoon heel erg moeilijk!
of hij jou en jullie het kindje het nog wel waard vindt om te blijven?? daar is de deur meneer...dan ben jij het niet waard om ook maar 1 traan te laten