Tuurlijk, gefeliciteerd omdat je zwanger bent! Maar moet ook heel eerlijk zeggen dat ik het wel met fem eens ben... Heb er zelf een erg dubbel gevoel bij... Vraag me vooral af, waarom je er deze keer wel vertrouwen in hebt? En wat er nu anders is als de vorige keer?? Waarom en hoe hebben jullie deze beslissing kunnen maken om toch nog voor een kindje te gaan??
Hai meiden, Vind het heel naar dat het jullie zo raakt, toch nog meer dan ik had verwacht eigenlijk nu ik al zo lang op afstand ben, maar ik snap dit natuurlijk ook wel. Tuurlijk zijn de felicitaties anders, sterker nog, ik heb het hier zeker niet geschreven om gefeliciteerd te worden trouwens. Je hoeft me ook helemaal niet te feliciteren. Ik heb het hier wel geschreven omdat het heel raar voelt om dat niet te doen, alsof ik jullie toch "de afloop" wilde laten weten ofzo. Ik denk dat niemand precies kan snappen wat er kan gebeuren in het leven van een ander, toch? Dat hoeft voor mij ook niet. Daarom wil ik daar ook verder niet teveel in detail over kwijt, de een begrijpt het, en de ander niet, dat zal zo blijven. Maar wat er vorig jaar is gebeurd is niet voor niets geweest ieg, het heeft ons samen veel verder gebracht. Plus er is het nodige in praktische zin veranderd. Maar dat zal nog niet voldoende begrijpelijk zijn in jullie ogen vermoed ik, en dat kan ik ook snappen. Nogmaals, sorry dat ik jullie heb geschokt, dat was niet de bedoeling. Maar wel onvermijdelijk was ik bang, ik wilde het een aantal meiden laten weten die me wat meer "dierbaar zijn", en als ik het niet aan iedereen had gemeld hadden zij weer het probleem gehad om dit dan wel of niet met jullie te delen. Hoop dat jullie dat begrijpen. Laat er de sfeer in de bus ajb niet door verpesten! Daar heeft niemand wat aan! Milk, ik zal je pb-en . Vero
Vero, mijn ongeloof is omgeslagen in boosheid ik kan er niks aan doen... Je had dit voor jezelf moeten houden. Het heeft totaal geen toegevoegde waarde om dit te delen. Het doet mensen ontzettend veel pijn.
*flabbergasted* *dikke dikke dikke dikke omhelsing voor de meiden die met dit nieuws het erg zwaar krijgt!!!* vind dit oneerlijk. vero, snap dat je leven juist dat is.. jou leven.. je zal je redenen hebben allemaal, prima.. maar ik slik toch even van je nieuws. Ik hoop alleen dat je deze kindje wel lief zal hebben en dat je later geen spijt krijg van al dat wat je al vorig jaar benoemde, want blijkbaar was dat wel veel belangrijker toen en nu ineens weer niet!!! vind wel raar. toch gefeliciteerd! Een kindje is een wondertje en veranderd je leven alleen maar positief!!!
so so. ik heb ook een uur met mijn bek vol tanden in bad gezeten, en als ik geen woorden meer kan vinden zegt dat wel wat.. inmiddels heb ik ze wel weer, maar ik kan me wel aansluiten bij wat er door de anderen is gezegd. nou ja, alleen niet echt bij milk want die stapt toch wel iets te luchtig over de context tussen het verleden/abortus en niet veel later heden/net zo lang zwanger als ik al ben! heen. vind ik. anyway, @vero, ik heb je al gefeliciteerd en gereageerd op je PB'tje, inderdaad ik vermoedde het al hoewel ik het ook weer niet voor mogelijk achtte. ik wil je uiteraard feliciteren, en ik hoop echt ontzettend dat dit kindje nu wel door jullie beide voor de volle nodige 10000% gewenst is! niet dat je er jullie gedane beslissing, die nu je zo snel erna (dat vind ik het aller-heftigste persoonlijk) alweer zwanger mocht worden misschien inderdaad wel overhaast/onnodig leek, ermee kan goed maken, maar misschien kan je op een of andere manier toch samen nu gelukkig(er) worden, met nieuwe baby. het zal voor jullie ook een erg uitdagende tijd zijn geweest, ook qua geest en geweten en weet ik wat ik er allemaal niet bij zou halen. maar ik hoop wel dat nu alles okee is en zal blijven. het enige wat ik eigenlijk niet zo handig vind, denk ik, is dat het hier toch, een jaar na de stress rondom je abortus, zo in de bus wordt gezet. omdat de NNNZers vooral, die al de 'ene zwangere die hen inhaalt na de andere' hebben moeten incasseren de laatste maanden, dit wel helemaal als een klap zullen ervaren. niet dat hun of ons eigen (on)geluk verandert als jij niet zwanger was geweest nu hoor. maar toch. ja ik weet t ook niet! onvermijdelijk krijg je reacties, discussie, op dit bericht. dat is de consequentie van het hier plaatsen. en wellicht ook bij de 35+ers. achter de schermen wordt ook behoorlijk ' vergaderd ' en tjah, dat is ook de manier er weer ' overheen ' te komen denk ik. dat klinkt overdreven misschien. maar ik denk dat het voor sommigen wel zo is en ook als bus-gemeenschap misschien wel. nou ja, veel te lang en teveel weer. los van dit alles ik wens je een goede zwangerschap, en ik hoop dat je er nu wel van kan genieten. en ook vooral veroman. en straks verobaby van jullie. @bus, NNNZers: dikke lieve knuffel. ik snap en herken de mixed feelings
en weereens ga ik naar bed met nieuws die ik moet verwerken.. *accepteerd alvast dat ik weer een uur over doe voordat ik gedachten-vrij ben* truste!! *nogmeerknuffelsvoorlievemmmeiden*
echt wel. jij boos=jij knuffel. zo gaat dat hier, althans bij mij. *kijkt streng* *dekt alle bussinnen toe* *blaast GROWPOWER naar sanne* its been a very moving day
Nou ik heb er nachtje over geslapen maar heeft niet geholpen Snap er nog steeds geen bal van. Snap niet waarom je het bericht van MIranke erbij haalt???? Snap werkelijk waar niet waarom je het bericht gepost hebt hier. Voor die paar waar je wat meer mee hebt? Nou had het dan daar gelaten. Nu kwets je onnodig veel andere mensen ermee. En als we het op een andere manier, bijv. via via gehoord hadden dat je zwanger bent, zou ik juist heeeeeeeeeeel goed snappen waarom je het juist NIET had verteld hier. En het wat ik het meest nog niet snap is waarom je toch redelijk snel na je abortus weer zwanger bent. Niet dat ik dat moet snappen want ik snapte de abortus ook niet. Maar dat je dan het gevoel krijgt dat je het hier neer moet zeggen nee die gaat er bij mij ook niet in. En wat verwacht je nou van ons dan? Of is het gewoon een mededeling? Snap het niet. *voelt hoofdpijn weer opkomen* Meiden, allemaal een heeelllleeeee dikke knuff. Als ik het al zoooo oneerlijk vind, wat moeten de NNNZ-ers wel niet voelen dan.
Kleine lieve Sanne, vecht meis, Grow Sanne Grow!! GIRLPOWER! Lieve Miranke en Arjan, veel sterkte met de achtbaan waarin jullie nu zitten. Hoe gaat het? Hoe voel je je? Hoe doet de kleine meid het? Hele dikke knuffel...
Heey Fem, hoe is het? @miranke, vind het beetje jammer dat jullie nieuws nu beetje op achtergrond komt terwijl dat helemaal niet de bedoeling is. Hoe is het nu? *posipowerrrrrrrrrrrrr voor Sanne*
hey Bow...ik weet het nog niet hoe het is Laten we het houden op een erg korte nacht met veel woorden die door mijn hoofd spoken. Maar inderdaad: Sanne verdient de aandacht! Net als bij Nadine zullen we de buspowerrrrr richting Sanne en Miranke sturen Nynke: lief
Goeiemorgen meisjes, Allereerst....Miranke en Mirankeman...van harte gefeliciteerd met jullie dochter Sanne. Wat een heftige dagen hebben jullie gehad zeg! Zo onverwacht.....zo geweldig dat het goed met haar gaat...en met jou ook. Een hele dikke knuf voor de komende tijd en heel veel growpower voor de kleine Sanne! Verder heb ik een heleboel gelezen, maar er niet aan toe gekomen om te reageren....het is een redelijk, ondanks alles toch georganiseerde, chaos hier. Is geen excuus om niet te laten horen weet ik....maar het komt er gewoon niet van. Ik wil iig even een hele dikke knuffel geven aan Cin, Milla, Ppver, Gabbel en natuurlijk Gieg en Zuurtje......ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen om uit te drukken wat ik voel na het lezen van het bericht van Veroon. Hele dikke knuf lieve meiden! Veroon....ik houd me altijd een beetje afzijdig van bepaalde discussies in de bus. Vooral omdat ik niet altijd evenveel aanwezig ben vind ik het soms moeilijk een oordeel (voor zover je dat uberhaupt al kunt) te vellen en zeker om dan ook nog eens een mening te geven. In het geval van jouw berichtje kan ik niet anders dan reageren. Toen jij de beslissing nam je kindje weg te laten halen, heb ik daar volgens mij weinig over gezegd. Ik ben absoluut anti abortus, laat ik dat voorop stellen, maar het is niet aan mij om jou daarom te veroordelen. Wel heb ik gehuild om dat kleine beebje wat geen enkele kans heeft gehad. Ik vraag me eerlijk gezegd af hoe je met jezelf kunt leven.....en dat is geen rotopmerking, maar een serieuze vraag. Je hebt gelijk dat ik niet in jouw leven kan kijken en dat ik niet weet wat er gaande is, maar een leven afbreken terwijl je er in eerste instantie bewust voor koos zwanger te willen worden en dan laten aborteren omdat het toch niet zo goed in je leven past?!? En dan wordt je eigenlijk vlak daarna weer zwanger en kan het ineens wel?!? Er is wel een leventje weg!!!! Ik kan het eerlijk gezegd niet bevatten....ik wil zoveel zeggen, maar ik kan geen woorden vinden..... Wat ik helemaal niet begrijp is dat je het zo plompverloren onder de ogen neerkwakt van de meisjes die al zo lang moeten wachten en met zoveel onzekerheid en hoop en vrees te maken hebben... Je wilt geen discussie oproepen in de bus? Je had toch kunnen weten dat dit niet onbesproken blijft.... Sorry...een felicitatie zit er niet in....mijn hart gaat uit naar het beebje in je buik, maar ook naar het kindje wat je nooit zult kennen. Fem; beetje late reactie, maar ik pb je even terug! Lieve meisjes, ik hoop dat jullie het me vergeven dat ik op dit moment zo ontrouw ben....ik hoop iedere keer op betere tijden, maar ik geloof dat ik maar onder ogen moet zien dat ik-tijd schaars is als mama van 4 en ondernemer. Ik leef echt met jullie mee en ben gek op jullie! Kus van Pip
Goedemorgen meiden, Hoop op jullie begrip als ik even over het nieuws van Vero heen ga walsen. Dit nieuws is even iets wat op het moment niet te bevatten is voor mij. Met Sanne gaat het goed. Heb Radboud gebeld, ze had wel wat dipjes (dit zijn de momenten dat ze even 'vergeet' zelf adem te halen, maar dit blijkt heel normaal te zijn voor prematuurtjes) en wat last van slijm. Verder doet ze het prima en er waren geen redenen om ons zorgen te maken. Vanmiddag weer naar ons kleine meisje toe. Al vind ik het zitten bij Sanne enorm moeilijk. Gisteren kreeg ze ook zo'n dipje terwijl we erbij zaten en dan gaan er van allerlei toeters en bellen af. Ik kan je zeggen......dan staat je eigen hart ook even stil. Dikke tranen daarna van angst. Hierbij even een foto van een trotse papa en Sanne vlak nadat ze geboren is.