Juud: (thnx bow ) Gefeliciteerd! Ontwikkeling: ik maak me ook wel geregeld zorgen, omdat wij 'altijd' te horen hebben gekregen dat prematuurtjes maar moeilijk-moeilijk zijn. Alles waar je 'stoornis' achter kun plakken, hebben ze hogere kans op om te ontwikkelen. Maar, ik denk dat het ook gewoon bij het ouderschap hoort. De ene dag ben je super trots op wat ze kunnen en de andere dag ben je bezorgd waarom ze "dat ene nou nog niet kunnen wat het buurmeisje al wel kan". Femke is toch niet onwijs traag? Ze loopt gelijk met mijn nichtje in ieder geval...Maar als je je echt zorgen maakt, dan zou ik dat gewoon een keer bespreken met een professional. Kan echt geen kwaad! Ik ben ook heel blij met de fysio begeleiding die wij krijgen.
En zo loop ik wel eens te miepen dat ik had gewild dat Nikki toch eens wat langer had gekropen ipv lopen en ze niet altijd zo'n bijtehandetante is...... Achja, tis ook nooit goed he?! @ juud: twas niet alleen bedoeld voor het lopen. Maar bedoelde meer dat (wat fem ook zegt) een proffesional je misschien gerust kan stellen op een manier waarop een ander het niet kan..... En snap je gedachtengang wel. (denk dat wij dat hier met een 2e ook ontzettend gaan krijgen, omdat nikki nooit echt baby is geweest). Maar ik geloof dat Femke best gewoon met de 'gemiddelden' meegaat... Alleen zitten er hier zo ongelooflijk veel speedy gonzalessen tussen! @ fem: heel beangstigend, lijkt me.. Had t er toevallig gister nog over met dinnetje! Hoe goed alle beebjes/kindjes het uit de bus doen eigenlijk! onvoorstelbaar toch... *ff afkloppen* Er is er niet eentje bij tot nu toe die echt ziek is oid.. Maargoed, dit zijn natuurlijk heeeeeeeeeeeel gevaarlijke uitspraken en zeg dit (bij deze) dus ook niet hardop! @ juud: gefeliciteerd!! @ bow: goed gezien zeg!! jemig..
Dank je Female! Je hebt ook gelijk, het hoort bij het moederschap. Tis niet dat Femke achterloopt, maar ze hoort bij de gemiddelden die aan het einde van de gemiddeldenschaal liggen. Fysio ga ik niet aan beginnen, want ik vind het niet zo storend dat ze nog niet loopt. Ze klautert al overal op en, zoals gezegd, loopt al langs de tafel en bank. Het is echt de woordenschat: nog geen echt woord zeggen met 15 maanden, vind ik wél wat trager. Ze maakt zichzelf wel kenbaar, imiteert klanken en werkt veel met handjes (voordoen), maar ze zegt echt vrij weinig dat op een echt woord lijkt. Wel heel veel gebrabbel hoor, ze houdt haar mond niet. Ze is dol op muziek en reageert wel op haar eigen naam of andere dingen die we haar zeggen. Slechthorend is ze dus ook niet. Ach, misschien gaat het net zoals haar motoriek: eerst heel lang niets, en dan ineens een hele grote sprong voorwaarts (tijgeren sloeg ze over en staan deed ze twee weken nadat ze ging kruipen...)
Over professional: daar denk ik wel eens aan hoor, maar wil haar ook de kans geven, nu het tanden- en kiezenleed net voorbij is, zich weer aan een nieuwe ontwikkeling te wagen. Duurt het me na de vakantie nog te lang, dan is dat zeker het proberen waard. Dank dus voor de tip!
Dit lijkt me ook heel eng en daar denk ik inderdaad ook regelmatig aan, als ik foto's bekijk van Nikita, Nadine en Sanne. Je ziet er niets aan, maar wie weet wat er sluimert... Daarom ben ik ook zo trots op ze: kijk toch eens hoe goed het wél gaat! Maar begrijp je zorgen wel degelijk. Knuff daarvoor.
Remmie....niet alle kindjes zijn uber gezond toch...Finn bijvoorbeeld Juud: gemiddelden komen door hoge en lage te middelen, dus als ze in het midden zit is het juist onwijs goed! Toch? Fysio is niet eens zozeer begeleiding voor de baby, maar meer voor de ouders Tips and tricks.
Nee, das dan weer 'onze' uitzondering! jammer genoeg... (kan nogsteeds er zo om janken, arme mannetje!) Maar bedoelde meer de mensen die hier nu 'actief' meeschrijven! Er is geen kindje dat met zware hartfalen oid in het ziekenhuis ligt, geen kindje dat zwaar gehandicapt is, etc! Gezegend toch!? Tenminste, ik voel me altijd onwijs gezegd met Nikki! ALs ik kijk hoe ze het doet (buiten het spugen om, maar dat vergeet je ook heel snel weer hoe erg dat was.....)! We hebben gewoon een super kind! En daarbij ook nog een 2e beebje op komst.. onvoorstelbaar toch!? @ juud: gelukkig snap je wat we/ ik bedoelen... Had t niet zo leuk gevonden als je hierdoor op je teentjes was getrapt ofzo (je kon het voelen als een aanval ofzo, maar dat deed je gelukkig niet.. snap je wat ik bedoel!? Ben de laatste tijd beetje slecht in mezelf uitdrukken.. voglens mij heeft die zwangerschap de helft van mn focabulair ingepikt ofzo!??!) En idd, wie weet als tandjesleed ed weer over is, ze straks ineens loopt en je de oren van de kop kletst! (waarschijnlijk wel, want dan denk je weer: ik wilde dat ik t nooit had gezegd...... zo gaat dat toch altijd!?)
Jegh.. ik moet nog eten, maar heb zoooo geen zin.... Dadelijk de keuken maar eens ondersteboven zetten om iets te vinden....
Hoest nu eigenlijk met Finn? Weet iemand dat? Enne, wil niet muggeziften, maar Femke zit dus juist aan het einde van de gemiddelden (nog net niet té traag...) Is mening CB en KA, maar als dat gezegd wordt, blijft dat toch in een moederhoofd spoken.... Toen was ik boos en dacht ik: het zal wel, nu denk ik: ze zal toch niet...? Stomme moederzorgen! Tips and tricks? Handy! Merk echter ook dat een tweede kindje volgens mij sowieso wat meer zelf de wereld moet ontdekken. Er is simpelweg minder één-op-één tijd met een tweede kindje. Daar waar je je eerste overal nog in stimuleerde, daar moet de tweede toch min of meer vooral afkijken en mee in het thuisritme. Ze is niets minder geliefd hè, maar stiekem sluipt het er zo in. Misschien als je niet werkt, dat je dan meer tijd vindt, maar ik merk echt dat ik mijn aandacht moet verdelen en dat Femke dus sowieso minder één-op-één aandacht krijgt bij het leren, dan dat Siem kreeg... En da's soms ook een schuldgevoel, waar ik overigens niets aan heb....
Ja maar Juud, het is ook logisch dat je minder één op één aandacht hebt voor een tweede. Maar zo zijn er ook weer veel voordelen bij een tweede (denk ik dan ). Nikita is bijvoorbeeld echt mijn testdummy Stomme acties die ik bij een tweede niet meer hoef uit te voeren. En Femke leert meer omgaan met andere kindjes (d'r grote broer) en leert voor zichzelf op te komen en ook hoe ze moet delen en kan dingen 'afkijken'. Allemaal dingen die je van andere kindjes leert - en dat heb ik dan weer niet in huis voor nikita. Ach, zo zijn er altijd dingen te verzinnen Finn..ja arme lieverd Ik voel me ook gezegend hoor remmie...tis toch maar een wondertje wat er rondloopt (steeds meer en sneller en beter)...die kleine maar oh zo sterke armpjes om je nek..zo'n klein aapie, echt heel bijzonder.
Je ontneemt haar geen enkele kans door met een fysio te praten hoor. Bedoel het niet verkeerd! De fysio praat juist eigenlijk alleen met mij. Geeft mij aanwijzgingen met wat ik 'verkeerd' doe. Dingen die rete logisch zijn - maar je net ff niet zelf bedacht had. Bijvoorbeeld de voorkeurshouding/afplatting van het hoofd. Nou, dat kwam echt door ons hoor. Was na wat tips and tricks na een maand weg! Ik wil niet zeggen dat jij wat verkeerd doet, maar meer aangeven dat we sommige dingen gewoon niet 'zien', en als een ander je daar een tip over geeft dan kan er echt zo'n lampje boven je hoofd aangaan. En de fysio kijkt niet naar 'dit móet ze nu kunnen' maar meer naar wat het lijfje van het kindje aangeeft. Anyway ik hou erover op! Ik moet even strijken want die kleine ligt nu eigenlijk plat
Zijn hier ook meiden die eerder een (mirena)spiraaltje hebben gehad? Ik had dat ding nooit moeten laten plaatsen! Ben nog steeds hondsberoerd en heb verhoging, naast de buikpijn en andere krampen die ik wel had verwacht.
Lieve Fem, Ik zie juist heel veel voordelen van een tweede. Ik ben inderdaad lang zo relaxed niet geweest bij Siem. Het is soms gewoon dat gevoel: ben ik niet té relaxed? Stimuleer ik haar niet net wat té weinig? Maar verder is het juist fijn hoor, dat een tweede zich zo goed kan optrekken aan de eerste en dat je zelf relaxter bent. Helemaal mee eens! En over fysio: ik weet dat ik haar geen kans ontneem, maar ik maak me bijvoorbeeld helemaal geen zorgen over haar motoriek. Fysio is dus echt niet iets waar ik aan denk. Tis meer dat ik me kleine zorgen maak over taal, maar ik weet ook dat ze net een heel moeilijke tijd achter de rug heeft, waarin haar ontwikkeling even stil stond (was bij Siem ook altijd, met kiezen vooral). Ze krijgt nu dus even adempauze en dan zie ik wel of ze zich weer lekker in het velletje voelt en zich gaat ontwikkelen. Ik neem jullie tips dus zeker serieus en voel me totaal niet op mijn tenen getrapt. Ik maak me echter ook nog niet dusdanige zorgen dat ik nu al naar professional ga. Door mijn ervaring met Siem weet ik gewoon dat het soms echt een maand of 2 tot 3 stilstaat, maar dat vergeet ik ook domweg wel eens (zeker als ik stiekem toch ga vergelijken met andere buskindjes). Ik moet dat dus soms wel even hardop tegen mezelf zeggen, of ik word eraan herinnerd als ik hier even mijn gedachte neerzet en daar handige tips op krijg. Dank dus daarvoor en jullie krijgen zelf wel mee hoe het verder gaat.
Hmmmmm Gieg, krampen inderdaad wel, vooral bij plaatsen koperspiraal. Bij Mirena had ik dat minder. Maar koorts en je beroerd voelen hoort er volgens mij niet bij... Heb je al gebeld naar secretariaat of HA?
Trouwens: goeie tips die ik van fysio kreeg toen we er met Siem heen gingen: bij leren lopen de heupjes vastpakken en niet teveel aan handjes ´omhoog tillen´. En kindjes niet teveel laten zitten, als ze zelf nog niet tot zit kunnen komen. Pas schoentjes aan als ze echt zelf kunnen stappen en als het weer het toelaat vooral op blote voetjes en geen sokjes aan. Die wilde ik toch wel even iedereen meegeven.
Ja, ik heb 'm nu voor de derde keer. 1e keer kan ik me niet echt meer herinneren of ik heel erg klachten had erna (toen was ik 16) 2e keer kan ik me herinneren dat ik 'out' ben gegaan op de bank. Zeker een dag niet lekker geweest, koud zweet, maar geen temp opgenomen..dus geen idee of ik ook koorts had. Met een aantal pijnstillers op gaan slapen. Deze keer (na de zwangerschap) ben ik ook beroerd geweest ervan. Hele erge krampen en 'ziek' gevoel. Ik meen me zelfs een gesprek te herinneren met Ramon (een dag of 3 later) dat "dat ding er misschien maar weer uit moest of misschien wel verkeer zit". Ik heb het 'aangekeken' en het is uiteindelijk wel over gegaan. Maar echt goed met de cyclus gaat het nog niet, geen idee of dat ook met het spiraal te maken heeft. Klachten zijn dus wel 'normaal', maar hou jezelf in de gaten. Wees niet te hard, trek aan de bel en laat het desnoods even nakijken, want het mag niet te erg worden.
iemand al iets van klingel vernomen? Ben zó benieuwd! Ik denk nog steeds dat het een romantische diepfriesaktie is