Lieverds, bedankt voor jullie lieve reacties! Ik ben inderdaad eigenlijk nooit zo open, maar dat komt meer doordat zwart op wit zo confronterend is en omdat ik bang ben dat als ik op schrijf dat ik bang ben om finn te verliezen het echt gebeurt... Zo eerst met finn naar de dokter, hij heeft een virus maar ze zijn bang dat hij het niet voor elkaar krijgt om het virus zelf op te ruimen en dat ze hem dus moeten helpen daarbij. Mila, jij begrijpt als geen ander hoe we een afweging maken met onze lijven. Op zich denk ik dat het kan, maar ook daar is twijfel over. Dit was even een snelle reactie maar we vertrekken nu naar dokter. Nogmaals ontzettend bedankt voor jullie begrip, het steunt om te weten dat de gedachten niet raar zijn. Had gisteren het bericht 3x verwijdert en toen maar weer neer gezet, remmar gaf uitsluitsel. Dank lief vriendinnetje!
Rest mij wel nog 1 ding naar alle meiden met de wens voor een tweede.. Natuurlijk is alles voor iedereen even erg, maar toch ook weer niet. Want het mooiste van alles is natuurlijk mama kunnen zijn, blij zijn met wat je wel hebt is het mooiste geschenk dat er is.. En daarmee wil ik niet zeggen dat er geen verdriet kan zijn om een tweede die nog niet kan, of helemaal niet kan komen. Maar mij werd van te voren gezegd misschien eentje maar twee wordt ten zeerste afgeraden. Dan ben je al zo blij dat je voor een mag gaan... En zie hier meer dan drie jaar verder.. Edit: wil niemand tegen het hoofd stoten met dit berichtje maar denk dat iedereen ook wel snapt hoe het moet voelen.. En ik bedoel met bovenstaande niet dat ik de problemen rondom de keuze voor wel of geen tweede niet snap. Maar ik bedoel meer dat het er uiteindelijk om gaat dat je wel al moeder bent en al een kindje hebt, dat dat het belangrijkste is.. En daarin vind ik lau's situatie jammer genoeg de uitzondering.. Kan me niet voorstellen hoe groot je angst moet zijn dat je je mooie kleine mannetje misschien hieraan te kunt verliezen....
Morgen middag hebben we een tp!! De eerste cryo heeft het niet gered maar de tweede wel, we horen morgen welke kwaliteit. Ook nog heel spannend! En dan hebben we er nog eentje in de vriezer...!
Joehoe voor Milla haar eigen eskimootje!!! tis nu al een Bikkel op naar een goede teepee en een knal posi test over 14 dagen
@cin wat een lief mannetje en hij lijkt groot zeg!! en heerlijk mogen buidelen met je kleine man, super hoor!!! @cinman ook een dikke knuffel voor jou dat heen en weer gereis en onzekerheid is natuurlijk ook niet alles!!
@milla 1 goed dus!! morgen dus TP en dan duimen dat je over 14 dagen een mooie roze test in je handen mag krijgen!!
@lau tranen springen mij elke keer weer in de ogen als ik jouw berichtjes lees.. Jullie zijn zo sterk !!! En jouw gedachtes lijken mij heel normaal, ik denk dat iedere moeder dat zou hebben.. en voor een tweede gaan in deze periode lijkt mij ook heel moeilijk, aangezien je inderdaad niet weet wat er in de toekomst gaat gebeuren en je ook niet weet of de tweede ook een "huil" baby gaat worden en dat jullie op dit moment eigenlijk alleen de kracht hebben om zo het gezin bij elkaar te houden, dat een tweede dit misschien "kapot" kan maken door alle stress daarvan erbij.. Ik hoop niet dat ik het verkeerd verwoord met kapot en dat je snapt wat ik hiermee probeer te zeggen!! MEGA DIKKE KNUFFEL VAN ONS!!
@lau: gooi het er maar uit. ja, of niet natuurlijk. maar als je hebt gemerkt dat je berichtje, en de reacties erop, je steun geven, doe het dan! dat je bang bent, dat een 2e ' nog meer ellende ' kan geven, terwijl je zo hunkert naar een 2e lijkt me vreselijk moeilijk. en helemaal je angst, misschien finn te verliezen, en dan zo graag een 2e zou hebben.. hoe kom je eruit? ik weet het niet.. zou je hier (professioneel) over willen praten? met lotgenoten, profs? moet je eerst wachten tot finns situatie wat stabieler is? wat is wijsheid? zo moeilijk! snap trouwens wel dat je je diepste angsten erg eng vindt om zwart op wit, en dan ook nog op een openbaar forum, te zetten.. (doe ik eigenlijk ook nooit, de echte diepste ik-dingen ) ben benieuwd wat ze zeggen en vooral gaan doen aan virus? knuffel!!!!! @milla: dit gesprek hebben we al vaker gehad en ik ben het met je eens. het knokken voor, het missen van, je eerste zwangerschap en kindje, dat is niet te vergelijken met het gemis van een eventueel 2e, 3e, 4e, enzovoort. wil niet zeggen dat dat gemis van een volgende niet ook heel groot is! maar.. ik denk niet, of anders, maar toch ook niet zo pijnlijk als GEEN.. ik vind het fijn en goed dat je hier ttrouwens weer een beetje praat. zodoende kunnen we je misschien een beetje door de vreselijke UWwachtweken heenslepen! gets, die zijn erg he. morgen heb je gewoon een bevrucht milla/millaman-feitje in je buik! wat segt se nu weer! maar je snapt me wel. dat is bijzonder!! en dan blijven plakken, o please!! ben je al aan de boll'n? jammer dat de 1e t niet overleefd heeft trouwens gelukkig had je er meer! ik duim onwijsssssss!!!! theesmak
Tja meiden, ben nu alleen echt super beroerd. Voel me enorm ellendig en ben zo bang dat dat invloed heeft op tp. Net nu we er weer eentje terug krijgen lig ik voor het eerst sinds lange tijd weer in de lappenmand.. En goed ook.
@milla he bah .. Hoop dat het geen invloed heeft op je tp morgen.. Hopelijk voel je je morgen gewoon een stuk beter!!
Hmmmmm, had eerder al geprobeerd en kon toen niet posten Het was in de trant van: @Pix: jouw emoties zijn echt en je hebt het recht die hier te zetten. Dat anderen er weer anders over denken, omdat het bij jou om een tweede gaat is begrijpelijk, maar maakt jouw emoties niet minder echt. Ik heb twee kindjes en snap heel goed dat de wens voor een tweede heel hevig kan zijn. En dan is het ook heel heftig als medicatie en andere omstandigheden je daarbij moeten afremmen. @Milla: jippie, morgen TP!!!!! Ik hoop zo ontzettend op goede tot prima kwaliteit en dat deze ene het gewoon gaat zijn. Blijf dus kaarsjes branden!!!! *duimduimduim UWUWUW!* @gevoelens/emoties: iedereen die in een andere situatie zit dan een ander kan maar moeilijk inschatten wat de ander precies meemaakt. We kunnen ons wel inleven, maar hebben ook andere karakters, andere opvoeding, andere levenservaring en andere EQ's. Daarom heeft het weinig zin om elkaar erop aan te spreken dat het verdriet van de één misschien net effe ietsiepietsie groter is dan het verdriet van de ander. Ik zit nu in een dip, waar ik het diepste wel heb gehad en ik klink voor iedereen veel beter. Gelukkig voel ik me de laatste tijd wat beter, maar dat wil niet zeggen dat ik eruit ben. Ik wil maar zeggen: hoe iemand klinkt, wat iemand wel of niet post, waarover iemand verdriet heeft: wij mogen daarover niet oordelen. Het zou het zo veel makkelijker maken als we gewoon open konden staan voor iemands zorgen en verdriet. Niet dat we dat niet doen, maar we openen toch weer de discussie 1e vs. 2e 3e 4e etc. kindje. Ik begrijp het verschil in emotie wel en Pix ook. Maar Pix heeft wel echte emotie... Ik vind het jammer dat we hier soms moeten 'strijden' om erkenning van je emotie... Tenminste, zo zie ik dat, met mijn karakter, ervaringen, opvoeding en EQ Dikke en welgemeende grouphug! Ik ben zo dol op de bus!
Bah Mill! Kun je HA niet vragen of hij geen über-pep-middel voor je heeft? Of dat Occissil????um- spul waarmee ze adverteren? Knuff meissie!
mila, enorm veel succes bij de tp morgen, hopelijk voel je je dan weer een klein beetje fitter! Ik duim hier de blaren op mijn duimen voor een goede plak. Ik begrijp je denk ik erg goed wat betreft wens voor eerste of tweede. Ik vind het ook anders en ik persoonlijk vind het ook minder erg, maar kan alleen voor mijzelf spreken. Zoals je weet hebben wij ruim 2 jaar moeten wachten op finn en de een na de ander wordt zwanger en dan vaak ook nog roepen willen jullie geen kinderen. Dat allesbeinvloedende verlangen naar een kindje is voor mij bij een tweede lang niet zo groot. Dat wil niet zeggen dat het geen pijn meer doet als er veel mensen in mijn omgeving zwanger zijn of bevallen. Dat is gebleven ik denk doordat we toendertijd hetzelfde te horen kregen als jij knijp je handjes dicht met een maar laat een tweede uit je hoofd. Dit keer pak ik het wat dat betreft anders aan, ik weet nu dat het kan en wat de gevolgen zijn. Hoewel die voor een tweede keer toch weer anders liggen. Uiteraard speelt dit verhaal ook mee met wel of niet gaan voor een tweede. Is het het lot tarten door nog een keer mijn geluk te beproeven? Wat dat betreft klopt in mijn geval niet het cliche dat je alles vergeten bent zodra je je kindje in je armen hebt. De pijn die ik de laatste en eerste weken had ben ik echt niet vergeten. Hoe raar het ook mag klinken ik hoop zo dat jij ook mag ondervinden wat het met je doet, zodat jij ook ooit zelf die afweging mag maken wel of niet een tweede. Hierbij ga ik er al blindelings vanuit dat dit kindje er nu komt! Meis, heel veel beterschap en veel sterkte morgen en de dagen daarna. Ik denk veel aan je en ga je binnekort weer eens uitgebreid mailen.
Klingel, ik praat wel hoor, veel zelfs, vaak ook gepaard met dikke tranen, meestal is remm de klos..... Maar tot op heden kan ik het op een of andere manier redelijk goed los laten. Geen idee hoe ik dat doe maar het beheerst niet onze dagen. Erover praten met prof hulp heb ik overwogen maar wat kunnen die zeggen.... wij zullen uiteindelijk moeten beslissen en tja dat het een rotsituatie is en en en dat hoeven ze ons niet te vertellen. Hoe om te gaan met de situatie daar krijgen we medisch gezien ondersteuning voor vanuit zh en pedagogisch gezien vanuit cb. Het blijft gewoon moeilijk, heel moeilijk en ik denk niet echt uit te leggen hoe het voelt, zeker op papier lukt me dat niet. Ik denk dat een ieder daar zijn eigen voorstelling bij heeft. Ik had alleen zelf nooit verwacht dat het zo'n ontzettende aanslag zou zijn op eigenlijk alles. Het valt maar niet te bevatten dat andere mensen dolgelukkig zijn, kinderen jarig zijn, gezond zijn ofwel dat de wereld doordraait terwijl het voor mij voelt alsof alles stil staat. Ik heb de neiging soms om mensen door elkaar te rammelen als ze stomme vragen stellen en tegen ze te schreeuwen of ze wel enig idee hebben wat wij voelen, hoe erg het wel niet is. Al die mensen die zeggen als we iets kunnen doen.. Ik weet het is goed bedoelt maar ik voel rot op en kom maar terug als je mijn kind beter kan maken. Af en toe vergeet ik afspraken en dergelijke en denk dan nou en finn is ziek. Alsof ik zou willen dat je aan mij zou kunnen zien wat er aan de hand is zonder steeds maar te hoeven uit leggen. Het ergste zijn de mensen die zeggen o maar hij ziet er zo goed uit! Ja en dus is het er niet? zal het wel mee vallen? wat bedoel je nou eigenlijk? wat je niet ziet is er niet? Zo heb ik er toch het een en ander uit gegooit..... Wil wel zeggen dat ik met mijn posts niemand tegen het hoofd wil stuiten, het zijn mijn gevoelens en gedachten en geen verwijten of bedoelt als kwetsende opmerkingen.......Ze zijn zelfs niet specifiek aan iemand gericht.
Finn heeft een flink virus, ze schrok een beetje van hoe erg hij het te pakken heeft, er komt zelfs pus uit zijn ogen. Nu een antibiotica neusspray en ventolin en aan het einde van de week moet het beter zijn anders weer bezinking en bloedplaatjes laten bepalen en aan de hand van die uitslagen verder beslissen. Voor nu klinken zijn longen schoon en zijn zijn klieren niet verder opgezet als ze al waren.