Neeej juud niet gezien... het was wel mega druk en mega koud het zit vast wel goed bij de vk .... veel plezier met lemony snicket
goede morgen meisjes! ik heb net me eerste pilletje duspathon ingenomen! laat de ongie maar komen! gister belde me schoonzussie, ze had gelukkig goed nieuws! door de medicijnen is er geen celdeling meer geweest en heeft de 'kanker'niet door gezet ze moet nu wel streng onder controlen blijven omdat ze nu een risico is.
Fijn nieuws gaby! Zal hele geruststelling zijn voor jullie! En wanneer verwacht je de ongi als je begint met die tabletten? Hier temp nog steeds hetzelfde.. al 8 dagen nu 36,4! Is dat normaal, zolang constant? Ongi lijkt nu echt de deur uit. Hope so! Ovutestjes worden ook al donkerder..ben benieuwd wanneer ei is!
morgen lieve meisjes @ Nai, heeej je bent er weer, fijn dat je de zwemmertjes al mogenworden onderzocht @ Klingeltje, berlijn klinkt leuk, ben zelf ook vanhet lekker thuis zitten. Dit jaar bij mijn ouders, is ook lekker thuis ziiten lekkere hapjs en de Wii @ Limmetje, fijn dat bezoek vk weer goed was : @ Pixie, geen zorgen maken, zijn er zat die pas beeb met 22wk voelen, gekkie @ Juudje, hoe was efteling @ Debs, foto van kamertje? @ Gaby, laat ongi maar komen, gelukkig geen verdere celdeling bij schoonzus. @ Natjes, denk pas raar als je straks een paar dagen niet meer ongi bent en dan nog steeds zelfde temp hebt.
ik ook, voor jou, en dan nu al verkleurdende ovu testjes..... misschien toch nog kortere cyclus......!
Goeiemorgen Natjes, constante temp is alleen maar mooi toch? Hoeft maar 3 veranderingen te hebben.. nu constant.. dan dip en dan omhoog gabbel: zal voor jou de ongi dans doen en goed nieuws van je schoonzusje. Debsel: staat kamer klaar? ingericht en al? Heb in dit huis geen kamertje.. pff.. ben al creatief aan het denken waar ik commode neer ga zetten.. wordt jongste zoon omkopen of zo of die bij hem op kamertje mag hehehe. Gisteren is er iemand gaan kijken bij buthut.. wat een zeikgeval was dat... hele huis is roomwit geverfd, heel neutraal dus... nou.. mevrouw vond de kleur afgrijzelijk en wel een heel groot bezwaar? ze had der pa bij zich en die had tegen makelaar gezegd van prjizen gaan veel meer zakken.. oja zegt makelaar? denk het niet, niet voor dit soort woningen en meneer heeft de tijd... bleef ze melken over kleur... kzei al tegen makelaar: als ze volle vraagprijs wilt betalen moet ze maar even aangeven welke kleur ze wilt, dan pleur ik dat wel tegen de muur op
Nou, tis gelukt hoor! Nai ook niet gezien, of misschien toch Mijn zusje was wel wat langer onderweg, maar eenmaal daar ging het best goed. De enige écht lange rij was bij Droomvlucht (90 minuten!), maar we zeiden: dat kennen we wel, dus die hebben we laten schieten. Verder erg genoten van de sfeer, heb nog cadeautje gehad van zusje voor de kleine meid (begin nu toch al voorraadje meisjeskleding op te bouwen ) en heerlijk bijgekletst. Voor beebje nog een Pardijn-popje gekocht en een dolfijn-rugzakje (Siem heeft al Pardoes en schildpad-rugzak, dus dan is dat ook weer gelijk )
Even iets anders, want er zit me iets dwars... Kennisen van ons hebben 3 kinderen (3e was 'ongelukje' zeggen ze zelf). De oudste is 5, dan 3,5 en dan 6 maanden. Ik vind de ouders best vaak zeuren over de kinderen, dat ze het allemaal zo zwaar hebben, dat de kinderen lastig zijn enz. Maar als ze dat nu doen tegenover mij en anderen, en dat ze het daar bij laten, maar nee. Regelmatig krijgen die kinderen naar hun hoofd geslingerd dat ze zich 'normaal' moeten gedragen, dat ze wel baby's lijken, dat ze niet zo moeten zeuren, zelfs dat het net een stel randdebielen is. De middelste had rond de geboorte van de jongste moeite met op de wc willen gaan. Ze hebben haar in de houdgreep er toch op gezet en natuurlijk weer allerlei gescheld en gedoe. Het kind had gewoon wat behoefte aan aandacht denk ik, maar in hun ogen hadden ze weer één of andere debiel als kind. Laatst zat de oudste - beetje uit zenuwen bij binnenkomst - zijn handen in zijn mouwen te trekken en zijn moeder zegt dat als ie zich niet snel als 5-jarige gedraagt, dat ze dan z'n handen afhakt, want ze werd er doodnerveus van. Het woord randdebiel is ook weer regelmatig gevallen... Toen ze gingen spelen met een speelgoedje met geluid, werden ze dringend verzocht alsjeblieft weg te gaan, want ze werden gek van het lawaai. Nou, sorry, ik had er écht geen last van hoor. Gewoon gezellig, dat ze zo leuk aan het spelen waren. En op andere momenten werden de kinderen er continue aan 'herinnerd' dat ze dom, stom, lastig en irritant waren. Op een gegeven moment hadden ze Siem even op schoot en toen kregen we te horen hoe makkelijk en lief die wel niet was, en dat we echt geluk hadden, want hun kinderen... afijn, duidelijk denk ik. Grote man en ik zijn echt op een gegeven moment opgestaan en gegaan, omdat we het niet meer trokken. In de auto hebben we het er nog lang over gehad, want het zat ons echt dwars. Ik deed laatst een rondedansje met Siem in de kamer en toen kreeg ik echt tranen in mijn ogen bij het idee dat ik hun dat nooit zie doen. En nu, 4 dagen later, heb ik het er nog moeilijk mee, dat die kinderen dat iedere dag moeten aanhoren. En dan nóg zo'n kleine baby erbij... Ergens wil ik het aan ze kwijt, dat ik er heel veel moeite mee heb, want het is ook de reden dat ik ze nauwelijks meer bel en al bijna nooit bezoek. Ik heb gewoon geen zin in dat gezeur. Tegelijk... Sorry, voor het lange verhaal, maar ik moest het effe kwijt. En dan heb ik nog lang niet alles verteld...
jee wat moeilijk Juudje, beetje 2strijd. wel/niet bellen... maar zullen ze wel veranderen als je er wat van zegt. pfff moeilijk zeg. toch andere normen/waarde/manier van opvoeden. Maar begrijp zeker dat die van hun niet juist is. Het zijn kinderen, dat soort dingen zeg/doe je toch niet.
Small, ik heb het verhaal zelfs nog wat aangevuld, want het is echt schrijnend hoor. Ik denk dat ze niet veranderen als ik het vertel, maar ik heb ook het gevoel dat ze het mij kwalijk nemen dat ik nooit bel. Als ik dan de reden kan geven, dan wordt het ze iig duidelijk. Maar ja, het kan ook uitlopen op fikse ruzie, en dan heb ik er veel meer mensen mee. Het is namelijk familie...
Denk dat als je het evrteld ze het er toch niet me eens zijn, en misschein zelfs zeggen war je je mee bemoeid.... jeeez wat moeilijk. Misschien dat het na een tijdje bij ze inzakt. Weet niet hoe ontvangkelijk ze zijn
Pfff, familie jeee zeg. Moeilijk heh, ja je kan het met weinig worden zeggen. De rede dat we weinig bellen/contact hebben is omdat we het niet eens zijn met jullie manier van opvoeden.
Ik ga ervan uit dat ze niet echt ontvankelijk zijn. Ze hebben gewoon snel hun mening klaar en stellen die niet snel bij. Ook over mijn relatie was eerst van alles te doen, want wat moest ik met een Limburger!? Nu nog horen we vaak negatiefs over Limburg, dat nergens op is gebaseerd. Er pijnlijk voor grote man. Ik ben maar eerlijk: het gaat over mijn broer en zijn vrouw... Daarom heb ik er extra moeilijk mee.
Ik ben het ook niet eens met manier van opvoeden vanmijn zusje en zwager, gelukkig niet zo erg al bij jullie... maar toch anders dan de onze met andere normen an waarde. en dat botst wel eens. tot nu toe is het gelukt het op te lossen door gte zeggen, tja we voeden onz ekindjes anders op, ja maar onze kleine meid mag dat niet doen, etc.... En mijn moeder schiet soms uit der slof als ze het te veel vind worden en kindjes onderspit delven. Is er bij jullie niet iemand (n ouder) die het zelfde denkt en het beter over kan brengen. Kan je het overleggen en zeggen dat je ergens mee zit.....
Ik weet dat mijn zusje er ook wel mee zit en mijn moeder zou ook wel eens dingen anders willen aanpakken. Mijn zusje zit zelf (nog) niet in de kinderen en kan meer afstand nemen denk ik. Mijn moeder wil het niet op het spits drijven met haar zoon. Volgens mij heerst er sowieso een heuse roddelcultuur in mijn familie, want als ik met mijn moeder bel, hoor ik veel over mijn broer en zusje (ook negatief), maar dan denk ik: wat als je met hen belt, doe je het dan niet gewoon andersom? Mijn vader heeft alleen nog met mij contact, dus die betekent hier niets in...
Het is ook niet alleen dat ik het niet met hun manier van opvoeden eens ben, ik vind het zelfs een beetje hangen naar verbale mishandeling. Het is toch niet normaal als je de hele dag alleen maar negatief naar elkaar bent? Dat heeft toch een negatieve invloed op je ontwikkeling?