Milla...wat je zegt klinkt erg aannemelijk idd. Weet alleen toen in de tijd met Nikita dat fem de kaartjes ( en cadeautjes weet ik niet) erg waardeerde...maar haar volledige aandacht wel bij nikita had....het is miss ook een gevoel dat je weet dat er op de achtergrond aan ze gedacht wordt....ik weet het ook niet precies miss kan fem het uitleggen
@mil: hahah, als het eerste exemplaar een succes is dan gaan we t uitbrengen hihi! @fem: elke reageert niet of weinig, maar ik weet dat ze de steun echt ontzettend waardeert. en ook zeker van jou, als toch wel meest ervaringsdeskundige op t gebied van helpp. en ik weet ook dat ze het bij charlotte zo erg vond, dat dat zo snel weer weg-ebde, die aandacht. zolang we het via de band spelen (zoals ik via elkeman en elkemama) en via de post is het echt goed. maar wel lief om er bewust van te zijn, haar niet helemaal ' plat te storen ' !
Ik heb veel kaartjes gehad en dat waardeerde ik ook erg. Ik heb ook kleertjes gehad (van familie) en dat is ook wel fijn - maar het duurt nog minimaal een maand/anderhalf voordat ze zoiets aankan. Dat is nu misschien dus nog wel erg vroeg...bovendien is het nu ontzettend onhandig met al die draden en snoeren en plakkertjes... Het is fijn om te beseffen dat mensen aan je denken, maar dat weet ze al wel toch Wat ik een beetje moeilijk vond was thuis veel cadeautjes te hebben (klaar)staan voor Nikita, terwijl ik nikita nog helemaal niet thuis had.... Pas sámen met nikita op schoot cadeautjes uitpakken was het echte genieten!
daarom... misschien leuk om de gezamelijk cadeau op schoot te hebben met nadine als nadine thuis is dus dat ze het pas krijgt dan. bijv dat kling het brengt of zo
Dat is wat ik bedoel femm.. Je wil er wel van genieten maar die ruimte is er helemaal nog niet. Je zit te vol met wat er allemaal gebeurt. Zo kreeg ik na de revalidatie een surpriseparty omdat het erop zat. Ik kon bijna niet eens lachen, zat nog veel te vol van alles en was er nog niet klaar voor. Uit respect heb ik alles bij elkaar geraapt om het te laten slagen. Achteraf vond ik het jammer dat ik er niet van genoten had maar een mens kan maar een beperkte hoeveelheid aan. De tijd erna had niemand het er niet meer over, want tjonge wat ging het goed met mij! Niet dus, de klap kwam toen pas en alles moest nog een plekje krijgen. Voor mijn gevoel werd dat niet echt begrepen want het ging toch goed? Waarom was ik niet blij? Dan erbij ben ik iemand die liever even afwacht hoe alles zich ontwikkelt, voor nu heel positief blijven en elke en familie en vooral nadine in gedachte alle energie sturen die je zelf kan missen (zou er haast fulltime voor op de bank blijven liggen als ik zou weten dat het helpt) En straks als elke er ruimte voor heeft kunnen we haar gaan overspoelen met alles wat we voor haar bedacht hebben..! Maar nogmaals, dit is hoe ik het zie. En iemand anders ervaart het misschien helemaal anders.
De cadeautjes ( op jou dagboekje na ) dus beter even mee wachten totdat ze bijna naar huis mag en met kleertjes tot ze de draadjes weg halen..kaartjes sturen is een prima idee dus
milla ik snap wel wat je bedoel hoor.. ik zie het 'maken'van iets ook een soort van energie en manier van kracht doorsturen. dat elke en fam nog niet aan toe zijn snap ik helemaal.. het is ook een beetje 'jumpin'g the gun'zo te zeggen.. maar daarom als we het langzaam aan doen en niet .. hatseflatse in elkaar zetten.. dan over 3 maanden als Nadine thuis is.. en daar ga we vanuit .. dan is ze aan toe.. maar voor ons overbrugging omdat wij er ook zo mee bezig zijn, ons energie ook kwijt raken voor iets voor klein nadine.. maar snap je punt goed hoor.. dat elke en fam niet de aandacht voor hebben.
Er bestaan wel speciale couveuse kleertjes, die rekening houden met draadjes/plakkers op borst, zuurstofmetertje aan de voet enz. enz. Nikita heeft ook prematuurkleding aangekregen (toen ze een stuk groter was geworden) terwijl ze nog aan de monitor lag (waar de draadjes allemaal voor zijn). Dus het kán wel. Alleen is het (nu zeker!) nog helemaal niet van toepassing. Zowiso is de couveuse lekker warm, moeten ze overal meteen bijkunnen, heeft ze nu nog allemaal infusen en teveel poespas aan het lijfje. Over anderhalve maand ongeveer zouden we het nog eens kunnen vragen aan Elke... (en dan heb ik hier een flinke verzameling voor ze) Nikita heeft de eerste tijd thuis zelfs ook nog in prematuurkleding gelopen. Nou ja, gelegen Pas bij 4 maanden ongeveer ging ze naar maatje 50. Dus die tijd komt nog wel. Maar goed, de keuze is natuurlijk helemaal voor jullie zelf! Ik kan ook niet voor Elke en Elkeman praten. Ieder mens is anders, iedere wens is anders. Doe wat goed voelt, je doet het met de beste bedoelingen en daar gaat het om.
Ik heb net kaartje geschreven en doe hem dadelijk op de post. Mijn eerste keer buiten weer sinds een week ga ik kaartje op de post doen
Leo heeft leobeeb ook de mexicaanse gehad? of is ze de dans ontsprongen..en hoe heb je dat voor elkaar gekregen? Fem: heb alleen inimini mutsje besteld maar het opsturen kan altijd wachten natuurlijk
ehm, ho eens even, mag ik wat zeggen? volgens mij is de conclusie helemaal niet DAT elke geen aandacht in de vorm van kadootjes wil. vind t trouwens heel goed en lief dat er over nagedacht wordt hoor! maar zoals ik al zei, ik weet hoe erg ze de aandacht en steun (op afstand!) waardeert, ook zeker aangezien dat met charlotte niet helemaal het geval was, en ook snel afnam. ik denk dat daar eerder de uitdaging ligt voor haar omgeving: niet denken over een week, maand: ' sooo die is uit de gevarenzone, klaarrrr met meeleven ' (weet female ook wel wat van denk ik.. ) het is psychisch ook een enorme klap en die zal pas komen als elke tijd voor zichzelf heeft, en dat zal nog wel even duren. ik denk dat iedereen moet doen wat zij wil en voelt. kadootjes die thuis wachten, dat is idd niet zo leuk, misschien moeten we daar een beetje mee wachten, maar ik ga het zelf wel even aan elke vragen. vind dat we niet voor haar moeten beslissen... haar behoorlijk kennende, denk ik te weten dat ze liever teveel, dan te weinig aandacht krijgt. alleen zal ze zich schuldig voelen dat ze niet kan reageren op t moment. maar dat dat niet hoeft/mag heb ik duidelijk gezegd, ook tegen elkeman. heb trouwens net even elkeman gesmst, of hij ook wel een beetje op zichzelf past, en dat hij moet zeggen als er teveel wordt gesmst. ik kreeg het uiterst manlijke en friese antwoord terug: komt goed!
persoonlijk vind ik.. dat we ons voorlopig gewoon even moeten beperken met sturen van kaartjes en verder nog nix.