Ons meisje van 14 maanden heeft op dit moment veel moeite om zelf te spelen. Ze kan het prima, maar vind het veel leuker om andere kindjes om zich heen te hebben, op visite te zijn, met opa en oma te spelen, te fietsen, etc. Als ik druk in huis bezig ben vermaakt ze zich best, maar zodra ik achter mijn laptop ga zitten, ga koken of iets wil lezen komt ze aan mijn pijpen hangen en jengelen. Natuurlijk ga ik regelmatig een boekje met haar lezen als ze er met eentje aan komt slepen, en soms pak ik haar ook op om eens lekker te knuffelen en stoeien. Fietsen vindt ze heerlijk, dan wijzen we alle vogels en hondjes aan onderweg. Verder gaan we regelmatig weg zodat ze andere kindjes ontmoet (ik ben thuisblijfmama) Ze slaapt maximaal 2 uurtjes 's middags. Ik heb het nodig om af en toe even te kunnen internetten/lezen/etc. maar juist op die momenten wil ze bij me zijn! (en ze houdt vol met jengelen!) Hebben jullie tips? Haar laten mopperen zodat ze weer zelf aan de gang gaat? Elke keer reageren? 10 minuten laten jengelen en dan alsnog met haar gaan spelen? Hoe doen jullie dat?
Ik heb geen idee, maar lees mee. Hier hetzelfde met een jongetje van 16 maanden En als hij alleen zit te spelen, durf ik bijna niet iets te gaan doen. Want dan lijkt dat een startschot om weer aandacht te vragen.
Mijn zoontje is 13 maanden en die heeft precies t zelfde als jou dochter. Mischien een sprongetje? Het is in ieder geval af en toe erg lastig.
Hier ging het juist rond de tijd super. Nu soms wat minder. Hier help ik haar vaak even op gang door met haar te spelen en vervolgens m'n eigen ding te gaan doen. Nu zit ze regelmatig met een houtenpuzzel op de bank en dat heeft ze al aardig onder de knie. Ze zit ook nog wel regelmatig in de box met een filmpje en wat lekkers zodat ik even wat in 't huishouden kan doen. Fietsen en wandelen doen we ook regelmatig en hier achter in de tuin spelen is ook vaak wel een succes.
Hier ook zo'n meisje wat zich in een keer niet meer goed zelf kan amuseren als ik even ga zitten! Vaak gaat ze ook ergens staan en kan/ durft dan niet meer te gaan zitten, dan begint ze ook met jengelen.... Dacht zelf dat het ook wel een sprongetje kan zijn en het lijkt al weer wat beter te gaan de laatste tijd, maar soms is het wel vervelend. Hier gaan we ook iedere dag (als ik of papa thuis zijn overdag) veel wandelen/ fietsen. Vindt ze heerlijk... maar vindt het ook lekker om haar thuis lekker te laten kruipen en spelen! Tja, we moeten er even doorheen denk ik, haha!
Pfff, ja, we moeten erdoorheen... -kleine hangt aan mijn stoel en roept nenenenene en mama heeft geen zin om wéér te fietsen...-
Misschien een idee om je dreumes op momenten dat je druk bezig bent ook tussendoor aandacht te geven? Ik weet het niet zeker hoor, maar mijn dreumesje van 14 maanden laat mij ook vaak mijn gang gaan als ik even zit. Ik wissel alleen/samen spelen heel de dag door af.
Ik kan de hele dag met hem spelen en dingen doen maar zodra ik wil gaann zitten, even tijd voor mezelf, begint meneer alweer te protesteren
Hier ook altijd zo geweest en zoonlief is bijna 2 ... Inmiddels heb ik vaste momenten ingevoerd waarop ik wat klusjes doe en hij zelf speelt. De ene keer gaat dat heel goed, de andere keer dreint hij de volledige 'speeltijd' en is het pas weer over als ik hem vermaak. Maar goed... Lucas is natuurlijk wel ietsje ouder dan de meeste kindjes in dit topic. Koken doe ik met de tv aan en dingetjes voor mezelf (laptop, tijdschrift lezen, e.d.) doe ik als de kids op bed liggen. Soms overdag als ik geluk heb, anders pas 's avonds!
Mijn zoon is iets jonger, maar wordt ook graag vermaakt. Wat hier nog wel helpt is inderdaad om hem 'op weg te helpen' met spelen. Dus even wat speelgoed pakken en samen spelen en dan kruipt hij op een gegeven moment vaak wel zelf naar ander speelgoed. Als ik dan even iets voor mezelf doe en hij komt weer bij mij dan spelen we weer even samen. En dat zo de hele dag door. Echt een langere tijd aaneengesloten zelf spelen zit er nog niet in en dat vind ik ook wel prima. Ik las laatst dat aandacht voor kleine kindjes een eerste levensbehoefte is en dat ze pas vanaf een jaar of 2 kunnen leren dat deze behoefte uitgesteld kan worden. Ik vond het een mooie uitleg en probeer daar nu naar te handelen.
Wat Superjollie schrijft: Ik las laatst dat aandacht voor kleine kindjes een eerste levensbehoefte is en dat ze pas vanaf een jaar of 2 kunnen leren dat deze behoefte uitgesteld kan worden. Ik vond het een mooie uitleg en probeer daar nu naar te handelen. vind ik wel mooi. Ik ben misschien een beetje bang haar te verwennen en dat ze dan niet meer alleen speelt en dan ALTIJD bij mama wil zijn/vermaakt wil worden. Maar als ik naast haar zit vermaakt ze zich soms ook prima alleen, gaat ze een stukje verderop lekker haar eigen ding doen; alleen af en toe (en als je zelf aan het lezen/laptoppen bent: te vaak) wil ze ff checken of mama er ook nog is en ff aandacht. Zullen we dan maar zeggen: Hou vol en het komt goed? Thanks dames, ik ben niet de enige!