Hoi damens, Mijn dochter is op dit moment 3 weekjes oud. Ze slaapt bij ons op de kamer. In een wiegje. Natuurlijk is het handig, als ze wakker word meteen kan pakken. Maar mijn dochter wil graag 5 a 10 min huilen voor dat ze in slaap valt. Dat is s'nachts echt niet mee te maken.. Vroeg opstaande papa. Ik zit te twijfelen of ik haar volledig in zijn eigen kamer moet laten slapen. Maar dan is ze daar ook alleen, als er iets gebeurd spuugt of iets dergelijke niet hoor en zie.. Of is het te vroeg? Ik ben benieuwd wanneer ze bij jullie in zijn eigen kamer gingen slapen? liefs hilal
Kyan sliep bij mij vanaf dag 1 op ze kamer, en dat ging prima. Als jij bijvoorbeeld aan het stofzuigen bent hoor je ook niets... Maar je moet het alleen doen als jij jezelf er goed bij voelt anders niet natuurlijk
Amy ging na een week of 2/3 naar haar eigen kamertje. Vond het wel jammer maar ik slaap al heel licht en hoorde ieder geluid. En papa moest er altijd vroeg uit en daar werd ze wakker van en toen ze op haar eigen kamertje lag niet meer.
Ik zou zeggen: volg je eigen gevoel. Mijn dochter ligt ook altijd nog wat te pruttelen/hikken/jengelen en dikwijls moet ze zich ook in slaap huilen. Ik vind dat best vervelend want ik kom ook niet meer zo gemakkelijk in slaap, maar ik vind het zelf vervelender als zij daar boven (wij slapen beneden) in dat grote bed ligt in een kamertje helemaal alleen. Heb het idee dat ze er nog niet aan toe is, maar dat is echt mijn gevoel hoor. Als jij je er prettiger bij voelt dat je dochtertje op haar eigen kamertje slaapt, moet je dat zo doen. Misschien huilt je dochtertje omdat ze zich even onveilig voelt? Een speentje wil nog weleens helpen. Ik heb het net bij Yelena geprobeerd. Ze was best moe van het badje en toen heb ik na 5 minuten huilen haar het speentje gegeven en toen viel ze wel in slaap. Ze spuugt hem zelf weer uit. Dus misschien is het allicht te proberen als het je wat lijkt.
Hier ligt ze ook al sinds het begin in haar eigen bedje, maar die is vlak bij onze slaapkamer, en heb nog steeds altijd de babyfoon aan, zodat ik elke kreuntje of scheetje hoor
Mijn zoon is bijna 5 maanden maar slaapt nog lekker bij papa en mama op de kamer... denk dat je moet doen wat je zelf prettig vind. na alle feestdagen gaan we kai proberen op zn eigen kamer te laten slapen. Dan is hij bijna 7 maanden
Bij ons is na 5 weken ons zoontje naar zijn eigen kamertje gegaan. Wel hebben we nog altijd zijn deur en de onze op een kier staan. Ik wil hem graag goed horen.
Hier lieten we Lilly eerst 4 weken 's nachts bij ons slapen. Overdag zette we haar wiegje al in haar eigen kamertje zodat ze daar al kon wennen. Na 4 weken hebben we haar dus ook 's nachts in haar eigen kamertje gelegd. Dit gaat heel goed. Allebei de deuren op een kier en ik wordt altijd als vanzelf wakker tijdens haar voedtijd! Dus lekker doen wat voor jullie goed voelt!
Zij heeft maar 3 dagen naast mijn bed gelegen in de wandelwagen omdat ik mijn bed niet uit kon. Toen 1 nacht in haar eigen kamer in de wandelwagen en toen al in het ledikantje.. Dus eigenlijk al vanaf het begin. Nu zijn papa en mama beide wat slechthorend dus ik had een babyfoon naast mijn bed. Ieder kuchje hoorde ik dan ook.. gaf op zich wel een veilig gevoel hoor.
Bij ons vanaf ongeveer 2 maanden, eerst overdag om te laten wennen aan de overgang en toen ook snachts.
Daniel is nu 3 maanden en slaapt naast ons. Ik denk dat hij rond de 6 maanden naar zijn eigen kamertje gaat, ik moet er nu nog niet aan denken om voor de nachtvoedingen naar een andere kamer te moeten en ik vind het fijn hem goed in de gaten te kunnen houden. Kan me alleen wel voorstellen dat het snel minder leuk wordt als je telkens wakker wordt van je uk..
Na 2 weken sliep mijn zoontje op zijn eigen kamer . Eerst in zijn wiegje ,later in zijn bedje .Zonder te wennen in 1 keer . We laten wel de deur open staan s`nachts .
Tot een maand of 5 ... toen groeide ze uit de antieke wieg en begon ze wakker te worden van ons ... Ik zou je gevoel volgen (ik zelf zou het echt niet kunnen, mn kleine hummeltje op dr eigen kamertje .... ... mja ... dat ben ik )
eerst n week in t ziekenhuis op n andere afdeling als ik dus lag ze al niet bij me..en toen ze thuis kwam de 1e nacht bij ons en erna meteen op dr eigen kamertje.en ze slaapt nooit bij ons op de kamer en nooit bij ons in bed. en ik ben er blij om dat ik t gedaan heb zo....hoor zoveel verhalen van kinderen die niet meer in eigen kamer/bed wil slapen......zo blij dat ik niet toegegeven heb eraan....
Hier slaapt ze sinds 3 dagen op haar eigen kamertje, ze sliep in de wieg bij ons op de kamer (wel aan het voeteneind tegen de muur, niet naast me), maar daar groeit ze nu (HELAAS) echt uit. Ze sliep wel overdag al op haar kamertje en in haar ledikantje regelmatig, dus het was niet nieuw en gaf dus ook gelukkig geen problemen. Ik ben degene die nog wennen moet. *schaam*
mijn meisje slaapt ook nog op mijn kamer. Lekker in haar wiegje naast mijn bed. Ik moet er niet aan denken als ze er niet mee inpast. Vind het erg moeilijk om haar na 9 maanden in mijn buik te hebben gehad helemaal alleen in haar eigen kamertje te leggen.
Tot 6 maandensliep ze in haar ledikant bij ons en de overgang is probleemloos gegaan. Ik vond het heerlijk om haar de eerste maanden bij me te hebben, heb er geen minuut minder door geslapen. Maar goed, dat is natuurlijk per persoon en per kind verschillend. Ik weet in ieder geval nu al dat ik het bij de tweede net zo doe.