Pff... wat frustrerend is dat zeg! Bij onze eerste zwangerschap was het de 3e keer raak. Voor de 2e zijn we nu 5 rondes bezig en vandaag ben ik weer ongesteld geworden Ik heb nog niets te zeuren, want ik lees vaak genoeg berichten hier dat mensen al meer dan een jaar bezig zijn, maar toch baal ik gigantisch iedere keer... Zo frustrerend om na dat ei weer 14 dagen te moeten aftellen, allerlei kwaaltjes te voelen (beetje buikpijn.. zou het?????, pijnlijke borsten... zou het?????) en vervolgens weer ongesteld te worden. BAH. BAH. BAH. Onze zoon is nu 2 jaar. Mijn man had iets langer nodig om tot de conclusie te komen dat hij toch wel een 2e wilde dus het leeftijdsverschil wordt sowieso al iets groter dan ik in eerste instantie 'wilde', maar er is ondertussen alwéér bijna een half jaar verstreken. Ook zoiets waar ik me druk over maak, al slaat dat natuurlijk nergens op. Maarja, af en toe is dit forum gewoon fijn om even die onredelijke gedachten van je af te schrijven...
Ik heb dit vaak gehoord, dat het bij de tweede veel langer duurde. Bij een vriendin van mij bijna anderhalf jaar, terwijl de eerste in 1 ronde raak was. Ik zou zelf niet al te druk maken over leeftijdsverschil. Ik zie broers en zussen die heel weinig schelen maar nauwelijks contact hebben, en anderen die heel veel jaren schelen en heel close zijn. Ik ben zelf 10 jaar ouder dan mijn zusje maar we zijn heel hecht en had het niet anders gewild. Twee goede vriendinnen van mij schelen net zo veel en zijn ook heel close. Bovendien zijn er onderzoeken dat hoe langer het oudste kind alle aandacht krijgt en nog geen broers/zussen heeft hoe beter voor zijn ontwikkeling!
Over bovenstaande,als je je kind 4 dagen naar de opvang brengt krijgt het toch ook minder aandacht??? Dat zou dan slecht zijn voor de ontwikkeling? BULSHIT!
Nee hoor kinderopvang heeft ook voordelen, zeker voor de sociale ontwikkeling bijvoorbeeld. Zowel enig kind zijn als veel broers/zussen hebben heeft zijn eigen voor en na delen.
Ja dat leeftijdsverschil ken ik! Ik had als alles goed was gegaan 2 jaar tussen de kinderen dan gehad! Leek me zo leuk! Nu zit alles flink tegen.. En zie ik de jaren verschillen ook steeds groter worden.. Maar daar doe ik het natuurlijk niet voor! Het komt wanneer het komt.. En 3 of 4 jaar leeftijd verschil is ook geen ramp maar snap je wel!
Heb een tijdje terug precies zo'n topic geopend. Als ik jou verhaaltje lees, dan lijkt het wel alsof het over mijzelf gaat! Bij onze eerste was ik in ronde 1 zwanger, onze dochter wordt ik januari 2 jaar. Zijn nu in ronde 7 beland, vandaag ook ongesteld geworden! Mijn man had ook wat langer nodig om voor een tweede te gaan, ik was er al eerder aan toe. En ik wilde niet teveel leeftijdsverschil tussen onze 2 kindjes. Nu dus ook een half jaar verder en nog niet zwanger. Behoorlijk frustrerend en teleurstellend! Heb ook heel veel respect voor de meiden die al jaren bezig zijn! Voor mij nu al een reden om straks mee te doen met moeders voor moeders, om die meiden te kunnen helpen die al zo lang wachten!
Ik heb nog geen kinderen maar ik was zwanger in ronde 11 en dacht yessssssss ik beval nog in 2013 en ben dan 27, mooie leeftijd Nu weer opnieuw bezig na MA, nu in de 6e ronde begonnen, ben sowieso 28 als ik beval en dat zal ook in 2014 gebeuren, denk ik jezus mina man.... De tijd gaat veel te hard! Ik was eind 2011 gestopt met de pil en paar rondes gestopt ivm nieuwe baan ( nooti moeten doen!!) en nu is het alweer eind 2013
Vijf maanden....zeven maanden... Zelfs een ronde of 12 is normaal. Ik weet dat het lang lijkt te duren....maar heb geduld en besef dat het veel langer kan duren. Als je nu al in de stress zit....
bij onze dochter duurde het 7 maanden en eerlijk gezegd vond ik dat niet vreselijk lang , aangezien ik wist dat er in onze omgeving mensen veel langer bezig waren. mijn man wilt het liefste nu beginnen voor een tweede omdat hij bang is dat het heel lang kan gaan duren omdat het de vorige keer al 7 maanden duurde. wij wachten nog even , maar houden rekening met minimaal een jaar dan valt het altijd mee zeg maar. evengoed balen dat je ongi bent geworden het is altijd een teleurstelling ..
Ik ken je gevoel. 1e zwangerschap was raak in ronde 1. We gingen uit van veel ellende en heel lang wachten. Voor de tweede zijn we bijna een jaar bezig geweest. Ik werd gek. Uiteindelijk de laatste cyclus voor mmm zwanger! ik kon het die maand meer 'loslaten'. de hulp was tenslotte al bijna onderweg. Maar denk dat we gewoon verwend zijn met de eerste!
ik herken je gevoel zeker ! bij de eerste duurde het 1 maand en nu zijn we alweer een hele tijd bezig. we hebben nu een pauze gehad van 3 maanden en zijn nu weer begonnen.
Bij mij is het net andersom, de eerste liet een jaar op zich wachten en nu we voor een tweede gaan, is de teleurstelling na 3 rondes al enorm. Ik weet dat het nog maanden kan duren voor het raak is en heb echt alle bewondering voor de meiden die in de mmm zitten en al jaren teleurstellingen te verwerken hebben. Maar ik hoop nu echt dat het voor ons snel raak is, ben bijna 35 jaar en ons zoontje gaat volgend jaar al naar school...
Bij ons was het andersom 10 rondes de eerste keer, wel in een jaar zwanger maar 10 maanden duurt gewoon heel lang. Nu rekening houdend met die 10 maanden heel verbaast want dit keer in 1 ronde raak.
Hier was ik in de derde ronde zwanger van onze dochter en toen wij in juni 2012 stopte met de anticonceptie had ik niet verwacht dat een tweede zo lang op zich laten wachten, na 12 rondes eindelijk zwanger van de tweede (een tweeling) helaas geëindigd in een miskraam en nu zitten we in de vierde ronde na de miskraam....mijn geduld raakt inmiddels wel een beetje op...
Hallo, zo herkenbaar wat ik van julie lees ook mijn man moest eerst nog het startsein geven dat we voor een tweede kunnen gaan en dat duurde even. mijn eerte kindje verwachte ik echt een jaar op te wachten en prompt 2e maand zwanger. nu zijn we dus voor de 2e bezig en duurt nu al langer we gaan naar de 4e ronde mogen natuurlijk niet klagen omdat er vele aanstaande moeders vele malen langer wachten maar tje het is echt wel frustrerend dat het nooit loopt zoals je wil. en mijn kleine man loopt richting de 2,5 dus ook ik had zo iets tje wil er niet te lang tussen laten zitten. maar nu mijn ms en binnekort maar weer opnieuw aan de slag. nog iets waar ik me over frustreer ik zou niet weten waar mijn vruchtbare dagen zitten want mijn ms verschuift elke keer dan is ie 26 dagen en dan 28 en nu dus 30 dagen. En dan zie je overal NOD dagen staan snap er geen hout van misschien komt dat wel omdat we bij de vorige daar ons niet een s mee bezig hoefde te houden ik ben trouwens 35 dus misschien kan het ook zijn omdat ik nu iets ouder ben ik weet het niet.
Ach ja wat zal ik zeggen .Het duurde 3 1/2 jaar voordat ik zwanger was van de eerste. De tweede in de derde ronde raak. Meid, alles is mogelijk.
Hier zo n rampverhaal met gelukkig eindelijk een happy ending... Eerste in ronde 1 raak, tweede..... Niet eens meer te tellen: ruim 3,5 jaar bezig geweest, 1 rampzalige ivf poging wn gelukkig een geslaagde icsi poging. Er zit straks 5,5 jaar tussen grote broer en kleine broer. Tsja, je doet er niets aan. Had van te voren echt nooit gedacht dat ons dit zou overkomen en al helemaal nooit gedacht dat ik ooit zover zou gaan met medische behandelingen... Ik schrijf dit terwijl er een klein ventje in mijn buik rommelt, heerlijk!
11oktober, ik snap precies wat je bedoelt hoor, ook al gaat het bij ons nu om de derde. De eerste twee waren beide in ronde 1 raak, lucky us . Ook hier duurde het even voor mijn man overstag ging voor een derde. Misschien heel naïef, maar door de eerste twee hadden we heel erg gehoopt dat het ook nu weer binnen drie maanden raak zou zijn, maar zoals je ziet zijn we nu 'al' in ronde vijf. En heb deze maand weer het gevoel niet zwanger te zijn. Inmiddels is onze dochter over drie weken alweer drie jaar en begin ik hem toch ook te knijpen. Ja ik weet dat er vrouwen al veel langer bezig zijn, sommige zelfs nog kinderloos, maar toch doet het mij geen goed, net als jou niet. Ik weet wel zeker dat we over een paar maanden de knoop doorhakken en ermee stoppen ivm het leeftijdsverschil en daar wil ik echt nog niet over nadenken, maar mijn man is er wel heel stellig in en je kiest er toch samen voor. Weet je ik dacht min leven wel eventjes uit te stippelen en dat is bij de eerste twee kindjes helemaal gegaan zoals gepland ( nou ja bij de eerste hadden we natuurlijk echt zoiets van we zien wel hoe lang het duurt), maar inmiddels heb ik dus geleerd dat een kindje niet te plannen valt. Negeer de reacties hier dat je je niet zo druk moet maken, ik vind dit soort opmerkingen zo frustrerend. Jij beschrijft hoe jij je voelt en ik herken je gevoel echt helemaal! Het. Verhaal is hetzelfde als hoe ik er nu in sta, alleen dan bij een derde kindje. Dat jij en ik me zo voelen heeft niets te maken met dat we niet meeleven met anderen waar het veel langer bij duurt of überhaupt niet mogelijk is. Ik hoop dat je snel zwanger mag zijn en ik denk dat als het eenmaal zo ver is dat je deze afgelopen maanden helemaal vergeten bent, in ieder geval ik hoop dat dat ook voor ons zo zal zijn! Ontspannen is echt het keywoord, maar ik weet het, dat is niet zo makkelijk, ik ben nu ook al vijf maanden iedere dag bezig in mijn hoofd met zwanger raken en had dat nooit van mezelf verwacht. Succes komende tijd meid!
Bedankt voor alle reacties We blijven gewoon hopen dat het binnenkort raak is en we weer een wondertje mogen verwelkomen...!