Ja hier vanaf de tweede zwangerschap ook gehad. En eerlijk wilden ( vooral man) we altijd drie meisjes. Die hebben we gekregen. De vierde was een spontane zwangerschap, toen het een jongen bleek was het oneens omgedraaid. De meeste mensen zeiden oh wat sneu met drie zussen. Serieus. En de vijfde was weer een jongen nou toen was ik toch wel stiekem opgelucht. Geen gezeur meer gehad.
Ja heel herkenbaar. En je ook vol medelijden aankijken echt droevig. Mbt mijn pa heb ik uiteindelijk niks meer gezegd en gewoon de andere kant opgekeken. Ik had geen energie en al vaker aangegeven over hoe en wat. Ik was wel goed pissig en dat was ook heeeeel erg zichtbaar . Hij bedoelt het geeneens kwaad, maar soms kan hij echt het bloed onder je nagels vandaan halen met dit soort uitspraken en vooral ook ermee doorgaan
Is ook mijn excuus als mensen gaan zeuren waarom we een 4e verwachten (als dat ons gegund is). Ik doe het om en om, jongen, meisje, jongen en wellicht nog een broertje of zusje. Maar als mensen gaan zanikken dan krijgen ze ook een belabberd antwoord terug van mij. "Nog een meisje en dan is het weer in evenwicht".
Hier 4 jongens, waarvan 2 overleden, no way dat iemand hier een opmerking over maakt. Ik maak zelf wel eens de grap dat wij echt niet begrijpen waar de meiden vandaan komen.
Wij hebben eerst 2 meiden gekregen. Toen ik weer zwanger was vroegen inderdaad veel mensen of we nu voor een jongen gingen. Alsof we konden kiezen!! Het maakte ons niet uit, wij wilden nog een kindje, geslacht maakte niet uit. Maar ik vind het stiekem wel erg leuk dat het een jongen was. Ach weet je, mensen bedoelen het niet verkeerd. Soms spreekt hun eigen wens.
Mensen moeten áltijd wat zeggen lijkt het wel. Ik ben zwanger van de tweede, en we hebben vooral vaak “Oh wat vlot” of “Jullie weten ook van geen ophouden” te horen gekregen (dochter was net 1 toen ik zwanger raakte). Nu beginnen de opmerkingen over dat we vast hopen op een jongetje, dat papa toch met iemand kan voetballen. Alsof een jongen altijd van voetbal houdt... En alsof onze dochter niet zou kunnen voetballen. Wij willen ook het geslacht niet weten, kan mij voorstellen dat je dan nog meer “gender verwachtingen” uitgesproken krijgt van anderen.
Wij verwachten nog maar ons 2de en ik erger me nu al rot! We hebben een zoon en iedereen gaat er maar van uit dat ik nu wel oh zo graag een dochter zal willen hebben Ze geven me zelfs het gevoel dat het vast een teleurstelling zal worden als het weer een jongen blijkt te zijn. Mijn voorkeur gaat uit naar opnieuw een jongen (jaja, helemaal lelijk van mij om een voorkeur te hebben maar iedereen heeft dat wel toch?) En als ik dat zeg geloven ze het zelfs niet! Ik erger me helemaal rot aan buitenstaanders die zich willen bemoeien! En vaak is dit gewoon familie
Haha, ja mijn man zegt ook weleens heel flauw als anderen ‘voor de grap’ vragen alsof ie het erom gedaan heeft; ‘tja, bij m’n 3e vrouw die ik het weer zo’. Hij heeft namelijk zowel bij ex als met mij eerst een meisje gekregen en daarna een jongen.
Ik had bij de eerste al van die oudtantes in de schoonfamilie: ,,Hopelijk is het een jongen, zodat hij de familienaam kan doorgeven” Ik wist al dat ik een meisje kreeg, dus vond die opmerking natuurlijk nog irritanter dan normaal. Dat ouderwetse gedoe. Blugh!
Hier 2 meiden, nu zwanger van een jongen. Ook vaak de opmerking gekregen bij de 3e dat het leuk zou zijn als het nu een jongen zou zijn. Wij hebben gewoon gezegd dat het leuk zou zijn, een jongen erbij. Maar een meisje net zo. Ik was vooral bang voor de opmerking ' jullie gaan vast voor een jongen ' Je gaat voor nog een kindje, en niet voor een geslacht. Gelukkig hebben we die opmerking nooit gekregen. Wel dat beide oma's graag een kleinzoon wilde. Dat lieten ze beide wel merken. Dit is de eerste jongen in de familie. Mijn moeder zei nog welleens, nog een meid is ook hardstikke leuk, Ze dacht zelf dat het een meisje was ( ze heeft het bijna nooit verkeerd ) dus vond dat vooral grappig dat ze het verkeerd had. Ik lees hier veel dat ouderen van die opmerkingen maken. Ik werk in de zorg en bijna alle bewoners zeiden dan, je hoopt nu zeker op een jongen. Of inderdaad die stamboom.. verschrikkelijk. Dat heeft mijn schoonfamilie vooral.
Wat enorm verdrietig voor jullie!! En nee dan zit je helemaal niet op zulke opmerkingen te wachten! Goede reactie van je!
Oh en wat ik ook vervelend vind is de opmerking: weer in maart uitgerekend? Lekker geplant zeg! Grr.. na een jaar proberen, wat nog natuurlijk helemaal niet erg lang is, was ik gewoon heel blij dat het gelukt was en dan denk ik niet:.. “ahh balen, in maart is de oudste ook jarig”.
Hier ook gehad. Mijn standaard antwoord was dat ik hoopte dat dit kindje gezond mocht zijn... Dan was het het vaak half met schaamte o ja dat is waar.
Ja achterlijk... ik antwoord tegenwoordig lekker bot, zodat ze een ongemakkelijk gevoel krijgen, net goed
Haha ooh zo herkenbaar! Hier nu weer in mei uitgerekend en de andere twee kinderen zijn ook in mei geboren.
Hier 3 zoontjes en nu in verwachting van een meisje. Ben er nogsteeds niet aan gewend hihi. Had zo gerekend op nog een jongentje zag ze al helemaal staan met zijn 4tjes naast elkaar op het stoepje op weg naar school dat beeld moet nog even bijgesteld worden haha maar dat komt vanzelf. Had een 4e zoontje heel erg leuk gevonden maar een dochter is natuurlijk net zo leuk zeker voor mama zelf! De reacties in de omgeving waren ook Heeeeel erg leuk. Toen wij het nog niet wisten kregen wij ook die opmerkingen en heb ik ook heel eerlijk gezegd dat ik hoopte of nja rekende op een jongetje maar dat papa heel stiekem (zover dat mag hihi) wel hoopte op een meisje. Maar je neemt nog een kindje omdat je graag een 4e wilt en niet een bepaald geslacht (alhoewel sommige mensen.. ) en het belangrijkste blijft natuurlijk dat het gezond is!!