Deze kwam voorbij op FB. Voor mij een schot in de roos. Er gaat zo vreselijk veel kapot. Onze middelste dochter zit in de eerste van de middelbare. Sinds de lockdown is zij veranderd van een hele gezellige meid in een gefrustreerd, bijna depressief meisje. De weegschaal staat wat mij betreft helemaal scheef. “Het is maar voor een paar weken” zeiden de overheid en de media... Maar die weken werden maanden. En die maanden worden jaren. “Je doet het voor de ander” zeiden ze. Maar zeg eens, voor wie doet u het? Voor de ondernemer die failliet gaat? Voor de oude man die in het verpleeghuis wordt opgesloten? Voor het kind dat niet naar school mag gaan? Voor de oude vrouw met oorlogstrauma, die opnieuw wordt geconfronteerd met een avondklok? Voor de jongen die zoveel stress kreeg van de maatregelen, dat hij aan de drugs ging, en overleed aan een overdosis? Voor alleenstaanden die bijna niemand mogen ontvangen en alle avonden alleen zitten? Voor de amateursporter die geen teamsport kan uitoefenen en niet kan fitnessen? Voor de jongeren die hun toekomst plannen in rook zien opgaan? Voor de jonge vrouw die zojuist ontslag heeft gekregen? Voor het meisje dat zelfmoord pleegde? Voor de dame met COPD, die erge benauwdheidsklachten krijgt van het mondkapje, maar hem toch maar draagt uit angst voor onbegrip? Voor de jongeren die niet mogen exploreren, geen grenzen mogen ontdekken en eigenlijk gewoon niet jong mogen zijn? Voor de dove puber die met al die mondkapjes niet meer volwaardig kan communiceren? Nee, ik begrijp het wel. U doet het voor de kwetsbare ouderen. Zodat zij niet ziek worden. Zodat zij niet doodgaan. Zodat zij die laatste jaren nog mogen genieten van alles wat het leven te bieden heeft: b.v.: de gesloten winkels. de knutselclub die niet doorgaat. de kleinkinderen die niet meer langskomen. de eenzaamheid. de depressie. de quarantaine. de isolatie Om uiteindelijk eenzaam te mogen sterven, maar in ieder geval niet aan corona. Maar ach, wat is nou eigenlijk die moeite? Het zijn maar wat regels. Het is maar anderhalve meter. Het zijn maar mondkapjes. Het is maar een dagje uit. Het is maar quarantaine. Het is maar een wattenstaafje. Het is maar isolatie. Het is maar een lockdown. Het zijn maar winkels. Het is maar affectie. Het is maar een restaurant. Het zijn maar vrienden. Het is maar vakantie. Het is maar de kapper Het is maar sociaal contact. Het zijn maar de feestdagen. Het is maar een knuffel. Het zijn maar bedrijven. Het is de economie maar. Het is maar een vaccinatiepaspoort. Het is maar de kinderopvang. Het is maar een school. Het is maar een avondklok. Het is maar... Het is ‘maar’ onze vrijheid... © Welkom in 2021
Heel simpel we doen het omdat je ook niet wilt dat de spoedeisende hulp dicht is waneer je er heen heb geracet met je moeder of kind etc. Aleen daarvoor doe ik het ik wil dat er plaats is in het ziekenhuis voor mijn geliefde. (en ook vreemde)
Ja het is een harde realiteit, en elke dag proberen te kijken naar wat wel kan ipv niet. Dat doe je niet voor jezelf, maar voor je kinderen. <3
Als er nu werd gezegd alles gaat open, Maar iederen 75 plus of met onderliggende aandoeningen word niet geholpen in het ziekenhuis maar ingeslapen omdat de zorg overloopt. Zou toch ook niet zo fijn zijn?
Ik denk dat vooral de 60+ mannen met overgewicht en wellicht meer aandoeningen moeten opletten. Vaccineer die z.s.m. en laat de rest vrij.
Ik vind dat niet heel simpel. Als jij al deze argumenten simpel vind, wat is jou geluk en vrijheid dan waard? Het geluk van mijn kinderen staat op nr 1. Eentje daarvan zie ik kapot gaan. Ik zie vrienden kapot gaan, omdat hun bedrijven naar de knoppen gaan. En dat is maar het topje van de ijsberg. Ik ben niet tegen alle maatregelen, maar dit gaat veel en veel te ver. Afstand houden prima en je gezonde verstand gebruiken logisch. Maar dit zal een enorme genadeslag zijn voor heel veel meer mensen dan alle Coronagevallen bij elkaar.
Daar begint het wel op te lijken. Mijn voorstel doet er niet toe, daar zal nooit naar geluisterd worden, maar in ieder geval niet dit.
Ja dit dus. Niemand die beweert dat het leuk, eerlijk of simpel is. Maar volgens mij is er gewoon weinig keuze. En ja, hier ook een brugger die ik af zie glijden. Dus ja, natuurlijk hoop ik dat hij zsm weer naar school kan, maar wat niet kan, kan niet
En jij zou niet kapot gaan als je man een hartstilstand zou krijgen en niet geholpen zou kunnen worden? Het is niet leuk nee, maar toch wel vrij simpel. Als dit niet gebeurd hebben we straks geen ruimte meer in de ziekenhuizen en hebben we een nog groter probleem dan nu.
De maatregelen zijn gemaakt tijdens de eerste piek. Toen gingen we ervan uit dat het na die piek wel over zou zijn; of anders hanteerbaar. Dan valt alles nog wel te overzien. Helaas hebben we nu een jaar later nog steeds te kampen met het virus, en misschien wel heftiger dan vorig jaar. We doen het omdat zonder maatregelen er een ramp zou komen. Dus in zo verre snap ik de maatregelen wel. Maar nu komen andere problemen en ik vind dat er meer maatwerk zou moeten zijn om die hanteerbaar te maken. Bijvoorbeeld laat ouderen zelf bepalen of ze de tijd in eenzaamheid willen uitzitten of dat ze het risico op besmetting riskeren. Kunnen we de kwetsbaren niet extra beschermen zodat er ruimte is voor andere groepen met nieuwe problemen, zoals pubers. Voordat iedereen gevaccineerd is en er ook een methode is om snel het vaccin aan te passen aan nieuwe varianten, zijn we nog minstens 9 maanden verder. Ik vind het kostbare maanden. Ik vind het tijd voor een andere strategie.
Pff nog zo’n dooddoener. Dus als we niet in de politiek zitten, mogen we het er ook niet mee eens zijn?
Dat zou vreselijk zijn, maar wat dacht je van al die mensen die uiteindelijk geen uitweg meer zien...wat vind je daarvan? Alles wat Nederland was, is niet meer.
Hahaha en dat zeg jij. Sorry hoor, maar dit soort topics en de openingspost zijn nu niet bepaald toonbeelden van scherpzinnigheid of intelligentie.