hai ik heb hier een maand of 2 geleden gepost toen ik rond de 35 weken zwanger was, ontdekte ik mails van mijn vriend naar zijn ex, over ons seksleven dat ze maar es moet afkomen omdat ik toch moest werken, ... soit heb hem ermee geconfronteerd en daarna buiten gezet we hebben een week apart gewoond hij deed alles om het weer goed te maken ik heb erover gepraat met een ex van me na die week hebben we het onieuw samen geprobeerd en het lukt redelijk, al is het vertrouwe nog steeds ver te zoeken ondertussen is ons kindje 9 weken en heb ik nog steeds gevoelens voor mijn ex we hebben ook een serieuze relatiecrisis gehad nadat de kleine er pas was, ik stond p het punt om te vertrekken, had geen zin meer om nog zoveel energie te stoppen in deze relatie, mijn vriend is te onvolwassen, neemt gn verantxwoordelijkheid, ... NU VOLGT HIJ EEN cursus en lijkt wel iets aan zijn leven te willen doen maar mijn gevoelens voor hem zijn louter vriendschappelijk meer, geen zin in sex of kussen, en de 'i love you's klinken voor mij hol en toch... een realtie van 2 jaar kan ik niet zomaar opzij zetten hoe moet dit nu in godsnaam verder? xxx
het is echt wel ee goeie jongen ik kan hem geen pijn doen of mss hou ik me te hard vast aan iets dat er niet meer is? en die stap zetten ik bedoel, hoe ga ik in hemelsnaam alleen verder kunnen gaan op financieel vlak?
Hij heeft contact met zijn ex en jij gaat na een crisi ook meteen naar je ex om te praten...lijkt me duidelijk. Snap dan ook niet dta jullie nog bij elkaar zijn. De reden...hoe re dik het financieel zou geen reden moeten zijn om bij elkaar te blijven jullie hebben ene kind. Vecht er samen voor of stop meteen voor jullie kindje. Nu merkt het er nog niks van maar straks is jullie kindje de dupe van alles!
ik weet het en net dat wil ik niet me vriend zegt datie gn contact mr heeft met zijn ex, en ik geloof hem wel op dat vlak ook begint hij nu zijn verantwoordelijkheid te nemen en mss moeten we eerst nog wat vechten voor onze relatie? geef ik het niet te vlug op? er is ook zoveel veranderd en gebeurd mss moete we het alle 2 nog een plaatsje geven... in ieddr geval, vlgende woensdag moet ik naar het cgg (centrum geestelijke gezondheid) zal de situatie daar aankaarten ik zou eig een break willen gewoon even op mijn eentje (met de kleine natuurlijk) en alles op een rijtje kunnen zetten sowiso ga ik niet zomaar van deze realtie in een ander stappen dat zou pas echt stom zijn even op mijn eentje, word moeilijk, maar is wel denk ik hetgene dat ik nodig heb alleen, how the hell ga ik dat doen? mijn zwverlof is afgeklopen, heb nog steeds gn werk gevonden kan niet naar men ouders en hier blijven gaat ook niet zucht...
Ik denk dat het zeker niet onverstandig is om eens een tijdje alleen te zijn. Het lijkt mij vrij duidelijk dat je je vriend niet meer ziet zitten, dus dan heeft "eraan werken" ook geen zin meer. Dat is trouwens ook niet eerlijk naar hem ( al begrijp ik uit je verhaal dat hij zelf ook niet even eerlijk is). Als je alleen woont/bent lukt het wellicht veel beter om de situatie helder te zien en het van een afstand te bekijken, in tegenstelling tot als je er midden in zit.
ik zou zeggen.. misschien ff een break (kan hij misschien een paar dagen naar ouders oid) kan soms veel opheldering geven. misschien weet je dan weer waarom jullie gek op elkaar zijn geworden??! een ex is in mijn ogen niet voor niets een ex en op momenten dat je niet goed in je vel zit is vaak het oude vertrouwde een veilig gevoel maar dat wil niet zeggen dat zo'n relatie ( met een ex) nu opeens wel werken zou.. als je nog iets voelt voor je huidige partner zou ik zeggen vechten!! er is wel een kindje bij betrokken die naar mijn mening een mama EN papa goed kan gebruiken! succes iig met je beslissing..
moeilijk... ik zou t vertrouwen volledig kwijt zijn... hij lijkt veel moeite te doen, maar als jij je zo voelt gaat t geen zin meer hebben vrees ik.. misschien een break, en anders stoppe. genieten van je kleintje zonder gezeik! suc6
Elke relatie heeft zijn ups en downs, dus wanneer je gevoel voor hem een tijdje weg of minder is, hoeft dat niets ergs te betekenen. Maar wanneer jij echt denkt dat het over is, moet je niet bij hem blijven uit financiële redenen of zoiets. En ook niet voor jullie kind, een relatie heb je samen en niet voor een ander. Dus een pauze zou niet zo slecht idee zijn. Wat ik me nog afvroeg; is hij toen ook met zijn ex seks gehad? Omdat hij schreef dat ze maar eens langs moest komen? Zo ja, dan lijkt het in mijn ogen echt over. Succes! En denk bij het maken van je beslissing aan jezelf! Niet aan hem, je kind of wat mensen wel niet zouden denken!
Kan zijn dat je vriend het erg spannend vond in je laatste weken en hij echt even heel dom is geweest je ex te mailen... (blijft een man) Ik zou het waars. niet zo snel opgeven als de anderen. Mede omdat je samen een toch kindje hebt, je moet op een of andere manier samen verder. Ook al zou het apart zijn, je blijft intensief met elkaar omgaan ivm je kindje. Door je eigen hormonen enz. kun je ook verward zijn en ik denk dat het heel goed is om hier met een professional over te praten. Tijdelijk even uit elkaar gaan, elkaar een brief schrijven, goed gesprek met een derde enz. enz. Zoveel adviezen zijn er te geven... Heel veel succes ieder geval!