Vandaag een sollicitatie gesprek gehad en het gesprek liep super! Hadden me gevraagd om een dag mee te laten lopen en als het van mijn kant zou bevallen, dan nemen ze me aan. Kortom, erg positief! Maar nu.... het gesprek had ik om half 2 en om kwart over 2 weer thuis en om half drie een zwangerschapstest gedaan, die positief was. Morgen voor de zekerheid nog één doen met ochtendurine. Maar voel me nu al schuldig tegen over het bedrijf. Het is overigens een kinderdagverblijf, maar dan als nog. Wat zouden jullie doen? Vertellen bij het 2e gesprek of even wachten tot 12 weken.
Ik zal het persoonlijk gewoon meteen vertellen. En als het een kinderdagverblijf is, die mensen zijn natuurlijk helemaal gek op kinderen, dus ik denk als je het ze gewoon meteen verteld dat ze er neem ik aan niet zo moeilijk over doen.
Ik zou het ook gewoon vertellen tijdens het tweede gesprek. Je kunt wel wachten tot de 12 weken, maar persoonlijk vind ik het eerlijker om hierover open kaart te spelen. Ik denk ook altijd maar zo, dat werkgevers die vrouwen in een bepaalde leeftijdscategorie in dienst (willen) nemen zij er ook rekening mee dienen te houden,dat deze vrouwen mogelijk een kinderens hebben en zwanger raken. Ik heb zelf een week voor mijn bevalling nog gesolliciteerd en ben gewoon aangenomen. Ook al zaten en zitten ze erg omhoog met personeel. Ze wilden wel wachten tot mijn zw-verlof voorbij was en nu ga ik daar in sept. beginnen.
ik werk ook in de kinderopvang en kwam achter mijn zwangerschap op de dag dat ik werd aangenomen. heb het met 10 weken verteld, nog in mijn proeftijd. dat werd heel goed ontvangen en ik heb mijn contractverlenging onlangs gekregen. mijn baas zei dat dat nu eenmaal vaak gebeurt, in een bedrijf waar jonge vrouwen werken, en dat het wel heel raar zou zijn als ze er in de kinderopvang moeilijk over gingen doen. dus ik zou eerlijk zijn, maar wel pas tegen het einde van het gesprek.
Ik zou me mond houden! Je wist het gewoon niet eerder. Ik heb het ook leuk vertelt voor me contract verlening en lag er mooi uit! Zit nu nog steeds zonder baan en die zal ik ook niet meer krijgen na me bevalling! Keuze moeten altijd zelf weten natuurlijk tis maar een advies
Niet vertellen.. Je bent t niet verplicht.. Zou t gewoon ff afwachten.. Vertellen kan later wel.. Eerst mooi die baan in de wacht slepen.. Stel dat je een goeie zwangerschap hebt.. dan kun je makkelijk tot 34/36 weken door werken.. En na je verlof weer verder...
Ik kwam er vlak voor mijn contractverlenging achter dat ik zwanger was, het was ook nog is mijn 3de verlenging. Dus zou daarna een vast contract krijgen. Ik was als de dood, dat ze me nu zouden dumpen, aangezien ze al een hoop personeel aan het dumpen waren enz. Heb het uiteindelijk toch aan me bazin verteld. En zij reageerde heel goed! Ze was ook erg blij dat ik het nu al had verteld, zodat ze de tijd had om vervanging te regelen. Dus ik ben achteraf blij dat ik het verteld heb. maar het is wel een lastige keuze. Succes ermee.
@ Stef Waarom zul je geen baan meer krijgen na je bevalling? Je kan toch gewoon solliciteren. Er zijn genoeg bedrijven die wel moeders in dienst nemen hoor. Ook nu zou je kunnen solliciteren. Niet geschoten is altijd mis. Zoals ik al eerder schreef, heb ik 1 wk voor mijn bevalling een sollicitatie gehad. Maar ondanks mijn megadikke buik, ben ik wel mooi aangenomen!
Waarom zou je het direct vertellen aan je baas, terwijl heel veel mensen het niet eens direct vertellen aan familieleden? Ik zou gewoon de 12 weken grens/12 weken echo afwachten. Dan is het vroeg zat om het te vertellen. Niet eens om de vraag of ze je wel of niet willen houden, nee gewoon omdat het heel 'normaal' is om het pas na die eerste 3 maanden te vertellen. Wat is de meerwaarde om het daarvoor te vertellen? Wat schiet de werkgever daarmee op? Wat schiet jij ermee op? Ga gewoon eerst lekker zelf aan het idee wennen, vertel het daarna je familie, die baas komt later wel. Of ben ik nu heel ouderwets?
Ik zou ook even wachten...want - niet dat ik je dat toewens- het gaat mis én je hebt het gemed en ze nemen je daardoor niet aan? Kijk: ze mogen een zwangere sollicitantie NOOIT weigeren op grond van de zwangerschap, maar iedereen begrijpt, dat ze dan wel een andere vage reden zullen bedenken. Ik heb ook zwanger gesolliciteerd en heb toch echt gewacht tot ik de eerste 12 weken had gehad.
Ik zou het vertellen nadat je zekerheid hebt van je zwangerschap. Tenslotte moet je er rekening mee houden dat als je het plots toch gaat zeggen dat je baas het toch een beetje zal uitrekenen en uitkomen op een data die niet ver naast de data zit waarop jij kwam solliciteren, snap je? En als ik je mag vragen. Mag je werken in een kinderdagverblijf als je zwanger bent? Ik werk ook in één en wij moeten verplicht stoppen voor het cmv-virus. gr
Ja, waarom zou je dan niet mogen werken in een kinderdagverblijf. Naar mijn mening draait alles om kinderen daar?! Dus dan zou een zwangere leidster daar niet mogen werken. Maar als je verplicht moet stoppen, vraag ik me af hoe dat verder bij jullie in werking gaat! Als je dan 40 wkn thuis moet zitten? Ik denk ook dat ik zeker wacht tot circa 12 weken en dan zie ik hun reactie wel verder. Ik heb sowieso twee maand proeftijd, dus als ze me er uit willen gooien dan kunnen ze dat altijd nog doen.
Ik heb ook zwanger gesolliciteerd en dit ook in het tweede gesprek eerlijk verteld (was toen 7 weken, dus had ook nog makkelijk mis kunnen gaan, maar toch...). Was namelijk bij een startend bedrijf, dus vond het wel zo eerlijk om ze te laten weten dat ze meteen in het eerste jaar al 'last' van me zouden hebben met vervanging regelen enzo... Uiteindelijk bleek ik gewoon de beste kandidaat, en ben ik dus toch gewoon aangenomen. Was stomverbaasd, hahahaha! Vooral mijn eerlijkheid werd op prijs gesteld, bleek later. Ik had namelijk nog lang niets hoeven vertellen, maar ze waren erg blij dat ze nu meteen bij aanvang wisten waar ze aan toe waren (en ik vond dat zelf ook prettiger toen ik daar begon... Had me heel ongemakkelijk gevoeld als ik het later pas had verteld).
Snap wel dat je wil wachten, had ik ook! maar stel nou dat je daar werkt en er gebeurt iets? en ze weten niet dat je zwanger bent? Kijk is wel een stel dat! Maar je weet het nooit! Daarom ben ik nu blij dat ik het verteld heb.
Ik heb het verteld na mijn sollicitatiegesprek toen ik hoorde dat ik in pincipe aangenomen was (voor meer uren dan ik zelf in gedachten had). Toen heb ik aangegeven dat ik eigenlijk minder uren wilde en waarom. Ik was namelijk niet van plan om na de bevalling dat aantal uur te blijven werken. En daar hebben we toen heel mooi een mouw aan kunnen passen, wellicht scheelde het wel dat ik ook al min of meer werkzaam was daar in een andere functie en ze me dus kenden... Ik zou doen waar je jezelf het beste bij voelt. Als het niet ok voelt om het al te zeggen... je bent het niet verplicht! Als het niet ok voelt om het niet te zeggen kan je het natuurlijk altijd toch vertellen. Je loopt de kans dat ze je dan daarom afwijzen... neem je dat risico... het is maar net wat je wilt...
Nee moet komen te staan tot na me bevalling ik lees het nu net na klopt idd niet helemaal. Ik doe nu ook wel solliciteren maar helaas geen resultaat.
ik heb zelfs nog een keer gesolliciteerd met 23 weken, was niet de bedoeling maar het was een baan die ik niet aan mijn neus voorbij kon laten gaan. ondanks dat ik direct vermeldde dat ik zwanger was én geen ervaring had (was toen bijna afgestudeerd) mocht ik toch op gesprek. ik ben het niet geworden omdat er iemand was met wie het ook klikte en hij had wel ervaring. maar ook tijdens het gesprek is me verzekerd dat mijn zwangerschap geen probleem was, en dat geloof ik ook.