Hoi dames, Waar ik me nu al druk om maak, erg he? STEL het lukt niet binnen een jaar bij ons, dan willen we dus langs bij de huisarts. En stel we moeten beide onderzocht worden, maar hoe zit het nou met al die bekende familie die in het ziekenhuis werken? Ik wil absoluut niet gezien worden door iemand. Zeker ook omdat niemand weet dat wij bezig zijn voor een baby. Je weet hoe het gaat, iemand ziet je en de hele buurt weet dat we bezig zijn.. Is een andere ziekenhuis van een andere stad een optie? Hoe is dit bij jullie gegaan?
Ben nog nooit een bekende tegengekomen tijdens mijn behandelingen. En ik loop al vanaf juni 2006 in de MMM. Neem anders een ziekenhuis uit de buurt als je je er zo druk om maakt! Wens je veel suc6! Liefs Marjo
Ook familie die in het ziekenhuis werkt heeft een zwijgplicht. Als je iemand tegen zou komen zou ik nog even benadrukken dat je t nog geheim wil houden.
ik ben ook nog nooit een bekende tegengekomen maar idd als je die tegenkomt , kun je toch zeggen dat het prive is en je niet wilt dat andere het weten
Als je in het ziekenhuis bij de gyn in de wachtkamer zit, wil dat echt niet zeggen dat je bezig bent met klussen hoor, daar hoef je je echt geen zorgen over te maken. Bovendien, ik kom met mijn vriend als sinds jaar en dag in het ziekenhuis, bijna iedere 2 weken, en we komen BIJNA nooit iemand tegen. En als je wel iemand tegen komt, dan vragen ze BIJNA nooit waarvoor je in het ziekenhuis bent (is toch altijd wel een beetje prive). En als ze dat wel vragen, zeg je toch gewoon dat je grote teen ontstoken is ofzo? Of iets lekker vaags, dat maakt niet zoveel indruk. Succes hoor! Maak je niet te veel zorgen want 't valt hartstikke mee!
Ze hebben idd zwijgplicht en als je je er toch niet lekker bij voelt dan kan je altijd nog naar een ander ziekenhuis gaan. En ze hoeven toch niet te weten dat je naar de gyn gaat? Tenzij ze op die afdeling werken,dan kom je er niet onder uit.
ik woon in nijmegen en ga in zhus nijmegen... kom zowel bekend personeel als bekenden uit de stad tegen. De bekenden uit de stad: collega (werk in een zeer grote instelling, maar we kennen elkaar wel), iemand in de buurt, oude vriendin van me ma + dochter, goede vriendin van mijn beste vriendin die komik tegen op de fertileit, en allemaal dus om hetzelfde. We zeggen hoi en verder niks anderen weten niet waarvoor ik kom, tenzij ze de route van het zhuis kennen, want deze afdeling is afgelegn. en zo ja..jammer dan..
Dank je! Maar ik hoop dat het binnen een jaar gaat lukken dan hoeven we helemaal niet naar het ziekenhuis.
ik mocht kiezen welk ziekenhuis. maar ik ben ook wel eens de buren tegengekomen haha. maar ja wat weten zij nou.. groetjes van sjaan
Ik ga naar het ziekenhuis waar ik geboren ben dus ja, ik kan wel eens bekenden tegenkomen Nog niet voorgehad maar ik let wel altijd goed op want ik wil ook nog niet dat iemand weet waar we mee bezig zijn Maar moest ik iemand tegenkomen zeg ik gewoon dat ik voor een jaarlijks onderzoek kom
Ik ben in het ziekenhuis, bij de opname-balie, mijn moeder tegengekomen Zij meteen, wat doe jij hier en meteen daarna, als je het niet wil vertellen, moet je het niet doen (want ze heeft inderdaad beroepsgeheim, maar als je je dochter ziet, dan schrik je toch). Heb het toen maar wel verteld, wilde ik sowieso later gaan doen omdat er dus een operatie gepland stond en zij op de afdeling ernaast werkt en ik dus sowieso het risico liep haar bij de ok te zien, dat zou helemaal een schok zijn voor haar. En mocht er iets tijdens de operatie met mij gebeuren, dan vond ik het ook een fijn idee dat mijn ouders ervan wisten. Verder wel eens de buren tegengekomen, maar de oogarts zit op dezelfde route, dus heb gezegd dat ik daar naartoe ging. groetjes, Snoopy
Ik werk zelf 1 verdieping boven de fertiliteitsafdeling. Kon me in het begin ook druk maken of ik bekende zou tegenkomen. Nouja...als je ze op de afdeling zelf tegenkomt (vrouwen voor de gyn en vrouwen specifiek voor vruchtbaarheidsbehandeling zitten bij ons in het ziekenhuis wel apart, dat is overigens niet overal zo en zit alles door elkaar)...zij zullen niet al te veel zeggen hoor....ze zitten er ws ook niet alleen voor hun zweetvoeten. Uiteindelijk ben ik dus wel eens bekenden tegengekomen, in de wachtkamer zelf, maar ook onderweg er naar toe. Zo ook wel eens collega's....'heej, moet je werken vandaag...' Uiteindelijk vind het allemaal wel zijn weg....hoop mensen zullen je niet meteen vragen wat je komt doen en anders kun je vast ook nog wel goede smoezen verzinnen...dat je bij iemand anders op bezoek gaat, ofzo.
ik ben een "bekende" bij ons in het dorp, omdat ik dara in de apotheek al 12 jaar werk. Ken dus een hoop mensen en kwam er dan ook 4 tegen in de wachtkamer. Maar ja, ik heb mn beroepsgeheim, zij ook en de rest kan me niet schelen. Ze mogen denken wat ze willen...
Nou ja zeg.....ik snap niet zo goed waar je je nou al druk om maakt eerlijk gezegd. Dat was toch wel het laatste waar ik me druk om maakte zeg! Maargoed, je kan het natuurlijk ook niet doen Gekheid. Het is kiezen of delen.....je kan inderdaad voor een ander ziekenhuis kiezen maarja, of je op die reistijd zit te wachten (je werkgever vast niet). Ik zou me er maar aan over geven (tegen die tijd). Eerst nog maar even aankijken lijkt me. Elmo Oh enne..als je mensen op die afd. tegenkomt...dan lopen zij er ook
tjsa. het is toch zo?! Als je je daar ook al druk over moet gaan maken, wordt het helemaal zo'n gestresst iets... En dan nog, je kan by een gyn zitten voor heel andere oorzaken dan zwanger worden...
Dat is waar Maar bij mij is het eerder zo dat ik altijd mijn ouders heb willen verrassen met het nieuws dat ze oma en opa zouden worden. Ik weet zelfs al hoe En daarom zou ik het heel erg vinden moesten ze het eerder te weten komen doordat ze me in het ziekenhuis zien of als iemand me op de fertiliteitsafdeling ziet en het botweg aan hun vraagt. Je kent de mensen he? Dan gaan ze vragen aan mijn ouders :"Goh, is jullie dochter voor een kindje aan het proberen?" En dan mijn ouders zich maar afvragen waarom ik het hun niet verteld heb
Tuurlijk is dat veel leuker, maar ik ben blij dat ik mn moeder toch verteld heb van onze vorderingen in het ziekenhuis. Ik heb haar toch harder nodig dan ik dacht en ze zou het vreselijk vinden achteraf te horen dat ik zeg maar 2 jaar bezig was in het ziekenhuis. Ze staat nu voor me klaar en is 2x mee geweest naar de echo's