Gisterochtend ben ik er tot mijn schrik achter gekomen dat ik opnieuw zwanger ben. Door de pil heen! Na mijn miskraam van afgelopen februari is mijn wens voor een tweede kindje alleen maar groter geworden. Helaas denkt mijn vriend daar heel erg anders over. Hij is een stuk ouder dan mij en heeft ook al 2 volwassen dochters. Samen hebben wij een dochter van bijna 2. Gisteravond heb ik hem het nieuws verteld en het eerste wat hij zei is dat ik het moet laten weghalen. We gaan er volgend jaar augustus financieel op achteruit, maar dat is niet extreem ofzo. Ons huurhuis is wel aan de kleine kant, maar we hebben nog een ruimte in huis wat nu mijn hobbyruimte is, maar daar zou wel een bedje en commode kunnen staan. Hij zegt dat hij de zorg voor 2 kinderen niet aan kan, terwijl ik nu al voor 80% van de tijd voor onze dochter zorg. Helaas is het niet de eerste keer dat ik een abortus moet laten plegen in deze relatie. Die eerste keer kon het kindje echt niet komen, maar ondanks die feiten heb ik het er wel moeilijk mee gehad. Ik weet het gewoon niet meer. Abortus is geen anticonceptiemiddel, maar ik zit ook niet op een verbroken relatie te wachten...
Hoe stond hij er in februari tegenover dan? Vond hij het toen wel leuk om weer vader te worden? Of heeft hij sindsdien het nieuws gekregen dat het volgend jaar augustus financieel wat minder gaat, en wil hij daarom absoluut geen kind meer? Als ik jou was zou ik eens heel goed met hem rond te tafel gaan, en mochten jullie besluiten om wel abortus te plegen, ga dan alsjeblieft aan een goede anticonceptie.
Om even op dit stukje in te gaan; dit lijkt mij al geen goede basis om voor abortus te kiezen. Je zegt dat je al een keertje voor abortus heb gekozen in deze relatie; stond je er toen wel echt achter? Los van mijn mening over abortus, vind ik wel dat je nooit voor een abortus moet kiezen omdat iemand anders dat vindt, alleen als je er zelf ook echt achter staat. Sterkte met je keus.
Laat noooooot een abortus doen als jij er niet 100% achterstaat. Hij zal heus niet bij je weggaan omdat je weigert je kindje weg te laten halen, zo wel. Dan weet je toch wat een loser het is? Liever kwijt dan rijk zou ik maar zeggen
Bekijk voor jezelf de situatie. Het kan zijn dat hij gelijk heeft dat het nu niet haalbaar is, maar hij kan ook ongelijk hebben. Je hebt nu al een kind om voor te zorgen. Is dat nog goed te doen als er een tweede bij komt? Je hebt al wat ervaring in de kosten door je andere kind. En misschien heb je daar nog wat spullen van over? Als hij echt geen kind meer wilde had hij snip snip moeten laten doen. Misschien is hij gewoon bang en moet hij het even verwerken. Probeer het eerst met je verstand te bekijken en neem dat mee in je gevoelsbeslissing. Jij bent baas over je eigen buik. Het is uiteindelijk jou keuze en niet de zijne.
Oohh wat een moeilijke situatie.. Wat is er nu anders voor je partner dan in Febr.? Ik zelf zou persoonlijk nooit voor een abortus kiezen.. Althans, niet nu ik volwassen ben. Wanneer ik 14 zou zijn.. zou ik zeggen dat de keuze te rechtvaardigen is, in hoeverre je dit ook uberhaupt kunt zeggen... Ik zou het zien als een geschenk! Praat goed met je partner... en probeer samen een oplossing te vinden waar jullie beide achterstaan...
Toen ik in januari zwanger bleek te zijn gebruikten we geen anticonceptie ( zingen voor de kerk uit). Dus dat was behoorlijk dom om zo te gokken. Hij heeft het toen ook over een abortus gehad, maar omdat het uiteindelijk een miskraam is geworden is het probleem uit zichzelf opgelost. Ik zie dit als een mooi cadeautje.
Als jij dit ziet als een mooi cadeautje dan moet je zeker geen abortus laten plegen alleen omdat je partner dat wilt!!! Sorry maar wat is dat voor een man? Als hij absoluut geen kinderen wil dan had hij zich moeten laten helpen of condooms gebruiken! Jij hebt wel een kinderwens en dan moet je het niet laten weghalen, als dat betekend dat je partner bij je weg gaat, nou en? Dan houdt hij duidelijk niet genoeg van je en met zo'n man zou je niet samen moeten willen blijven. Je zegt zelf al grotendeels voor jullie dochter te zorgen dus als hij naar haar al nauwelijks omkijkt? Hij is ouder en heeft volwassen kinderen maar had kunnen bedenken dat als hij een relatie aan zou gaan met een jongere vrouw er ook kinderen ter sprake zouden komen, zo simpel is dat!
helemaal mee eens Drieka! en daarbij: ook de pil is niet 100% veilig. dat moet hij ook weten lijkt me. dus dat is een risico wat hij loopt. dan had hij idd ook voor bescherming moeten zorgen als hij het écht niet wil... ipv met abortus komen waar jij (begrijpelijk) niet aan wil. doe het nóóit als je het zelf niet 100% wilt. daar krijg je de rest van je leven enorme spijt van.
Weten jullie ook wat het is. Ik heb zo'n verdriet gehad van die miskraam. Had net afgelopen maandag babyspullen verkocht. Zo van: ik slik die pil en we gaan verder met zijn 3-en. Hoe kan ik nu in een dikke 3 jaar tijd voor een tweede keer een abortus laten plegen. Het is geen vorm van anticonceptie natuurlijk.
Volgens mij weet je het al.... En natuurlijk ben je ben voor je relatie en of jullie dit financiëel wel haalbaar is, maar volgens mij ben je er allang uit wat jij wilt. Durf voor je beslissing te gaan staan en vertrouwen te hebben: waar een wil is, is een weg. Sterkte!
Ik ben ook ongepland zwanger geraakt en mijn vriend zei ook dat ik het maar moest laten weghalen. Ik heb dus ook moeten kiezen en ik weet hoe moeilijk dat is. Ik heb uiteindelijk voor mijn kindje gekozen. Ik heb geen contact meer met mijn vriend. Het is moeilijk en ik mis hem ook ontzettend veel, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen dit kindje weg te halen. Ik heb ook zoals jij altijd een kinderwens gehad. Je moet een abortus alleen doen als je er zelf voor 100% achter staat. Sta je er zelf niet achter dan zul je het er heel moeilijk mee krijgen en ik denk zelf dat je je vriend het altijd zal verwijten dat je je kindje, wat jij wel graag zou, hebt laten weghalen. Geef het wat tijd, wellicht draait jouw vriend wel nog gewoon bij en is hij gewoon geschrokken ook gezien de financiële situatie. Veel sterkte met een keuze maken en maak de keuze alleen voor jezelf!
Ik denk ook dat je wel weet wat jij wil. Hoop dat de reacties hier je daarin sterken en steunen en je voor je eigen beslissing durft en kunt gaan staan. Veel sterkte!!!
Wat een verdrietige situatie. Zal hij niet bijdraaien? Of je de zwangerschap wil afbreken of niet ligt echt aan jou. Jou lichaam jou keus. En je vriend kan er ook een knip in laten zetten bij zichzelf. Hmm voor het zingen te kerk uit en in februari toch een abortus vragen? Ik vraag me echt af hoe makkelijk je vriend hier over denkt. Triest is het wel. Hiet ook een vriend die liever de baby zag gaan dan komen. Heb toch voor hrt kindje gekozen en ja doe het meest alleen maar hier daar komt hij wel even met zn zoontje knuffelen. Julie wonen samen dat is in elk geval al en redelijke basis en jullie hebben al een kindje samen. Is de relatir verder wel leuk? Goed praten en gaan voor wat jou gelukkig maakt. Je kan het al met een kindje dus met twee moet het vast ook wel lukken als je daar voor kiest.
Ik wil echt geen abortus. Tuurlijk zal de weg niet makkelijk zijn. Heb namelijk ook geen groot sociaal netwerk(geen contact meer met ouders en broertjes). Maar wat is belangrijker de liefde die ik krijg van mijn kindjes of heel veel geld op de bank hebben staan? Jammer om te lezen dat er meer papa's zijn die hun verantwoordelijkheid niet willen nemen.
Goed van je dat je zelf het besluit genomen hebt De vader heeft wel verantwoordelijkheid (minder of meerdere mate) genomen voor het eerste kind. Ik hoop voor je dat hij blijft. Zo te lezen ga je dat hard nodig hebben. Heb je zelf werk?
Ik zou hem wel eerst tijd geven om aan 't idee te wennen. Misschien dat zijn eerste reactie een schrikreactie is? Omdat het binnenkort financieel minder gaat en hij allerlei beren op de weg ziet. En hij sowieso al 3 kinderen heeft. Geef hem dus minstens een paar weken. Als jij wel de pil slikte en het er los door is gegaan, valt jou alleszins niets te verwijten. Als hij dan toch blijft vasthouden aan een abortus tegen jouw zin, dan moet hij maar ophoepelen en laat hij gelijk zien wat voor iemand hij is. En als jullie verder gaan met elkaar en hij wil echt geen kinderen meer zou ik hem echt wel aanraden om zijn verantwoordelijkheid te nemen na de bevalling! Want ja, noch de pil, noch een condoom geven helemaal 100 % zekerheid.
Helemaal mee eens, maar wees daarbij wel reëel. Als je geen familie hebt om op terug te vallen, is het wel belangrijk om je gezin te kunnen onderhouden. De verzorgingsstaat is aan het afbrokkelen. In eerste instantie kan je daarom tegenwoordig niet meer uit gaan van hulp vanuit de staat. Het kan nog even duren voor het ingestort is, maar het is gewoon geen zekere factor meer helaas...