Járen geleden, vóór mijn huwelijk, heb ik een verhouding gehad met een man. Ik was er niet echt verliefd op, wel was het altijd erg gezellig . In ieder geval wilde ik niet met hem een toekomst opbouwen en ik heb met hem gebroken. Ik heb hem daarna nooit meer gezien. De laatste tijd moet ik zo vaak aan hem denken. Vaak schiet z'n telefoonnummer in mijn gedachten. Als ik een bepaalde acteur zie die erg op hem lijkt begin ik te glimlachen.... Ik heb hem laatst ook al ge-googled, ik kon hem alleen niet vinden. Wat moet ik hier nou mee? Ik wil dit eigenlijk helemaal niet! Wie herkent dit?
yake ik heb dat nog steeds met mijn kalver liefde van 15 jaar geleden Alleen komt hij wel steeds in mijn leven op de een of andere manier. En dan is het erg moeilijk om met beide benen op de grond te staan en de juiste keuze te maken. Ik heb dat gelukkig wel gedaan . Ik denk dat als je ooit van iemand hebt gehouden ook al past hij niet in het plaatje van de ideale man je toch altijd om zo iemand zal blijven geven. Ik zou het gewoon laten overwaaien en hou je herinneringen zoet want in werkelijkheid vallen ze vaak tegen. MOet gelijk aan het liedje Jij en Ik denken weet alleen helaas niet meer van wie het is. Jij en ik nog een keer samen tegen beter weten in NIet om lang te laten duren niet omdat ik je bemin.
Melanina, ik herken me spijtig genoeg in je verhaal. Voor ik met Toon samen was, had ik ook 5 jaar een af-en-aan-relatie. (dus sinds m'n 14e) Ik zie hem gemiddeld 1x/maand en hij doet m'n hart nog altijd een slagje overslaan. Hij weet dan altijd net die dingen te zeggen die ik op dat moment wil horen... Hij was m'n eerste liefde en hij heeft me 5 jaar lang aan het lijntje gehouden en ik heb achter hem aangelopen als een jong hondje... Ik heb hem zoooo verschrikkelijk graag gezien maar er is ook niemand die me ooit zooooveel pijn gedaan heeft! Toen ik met hem samen was, wilde ik altijd dat hij trouwer was, aanhankelijker,.... en nu heb ik iemand die volledig datgene is wat ik toen wilde en nu lijkt het andere soms weer aantrekkelijker... Toon is ontzettend lief, hij doet alles voor me, hij wilt altijd dingen met me samen doen,.... maar soms...soms mis ik die spanning, dat vechten voor iemand die je zooo graag wil maar niet helemaal kan hebben, dat intense geluk wanneer hij lief is voor je.... Ik voel me enorm schuldig over die gedachten en praat er ook met niemand over want ik weet dat mensen zouden zeggen dat ik blij moet zijn met Toon (wat ik ook écht ben!) en dat ik wel gek moet zijn als ik nog maar overweeg om naar m'n ex terug te gaan. Dat is natuurlijk ook wel zo maar ondertussen voel ik me soms wel zo....
Nu ik dat liedje hoor ik ook ja. Maar het ergste is hij heeft het nooit geweten. Ik was altijd erg stilletjes verliefd op hem. Later toen ik achter de bar stond ben ik hem 1 keer tegen gekomen. En hebben we erg leuk gebabbeld en nummers uitgewisseld. Hebben een paar keer gebeld en we zouden zeker iets afspreken. Helaas omdat hij topsporter is is het nooit gebeurd. Nooit heeft hij geweten hoe erg verliefd ik op hem was. En vaak denk ik nog wel eens aan hem. Hoe het met hem gaat etc. En nu ik dat liedje draai hahaha ja dan denk ik graag aan die tijd terug!
Zeeerrr herkenbaar.. Een foute verboden grote liefde, ik denk nog vaak aan hem, ik droom nog regelmatig over hem. Ik doe daar niet geheimzinnig over hoor, mijn vriend weet dat ik van die dagen heb dat ik veel aan hem denk. Inmiddels bevaart hij de wereldzeeen dus ik zal hem naar alle waarschijnlijkheid nooit meer zien. Misschien maar beter..
Het zijn altijd de foute mannen die onze hartjes doen overslaan, maar de echte betrouwbare mannen kunnen ons beter bijstaan!
Nou precies. Ik kan geen betere/lievere man vinden dan mijn vriend. Waarom zijn die foute mannen dan toch zo spannend?
ik ken het wel.. heb het namelijk met een jongen die ik op de middelbare school helemaal geweldig vond! Nooit wat mee gehad maar waren hele goede vrienden.. vertelde elkaar bijna alles! maar denk dat ik hem ook nooit meer zal zien.. Hoeft van mij ook niet echt.. maar denk wel eens aan hem.. hoe zijn leven nu zou zijn enz
Inderdaad, een fout vogeltje, maar die zijn juist het leukste ! Moeilijk, hoor! Dank voor het liedje, het zit nu de hele dag al in mijn hoofd !
sorry yake En ja pff wat kunnen sommige mannen met je doen. Ik die altijd wel weet wat ze wil weet het bij hem echt niet meer hij zal altijd een gevaar voor me relaite blijven al heb ik hem verleden jaar wel met moeite toch kunnen weerstaan. Ik hou te veel van me ventje om hem te kwetsen op die manier. Ik weet wat ik aan me manntje heb en wil hem nooit meer kwijt . Dus soms denk ik waarom fantaseer ik dan soms toch over die ander .
Gelukkig ik ben niet de enige Maar het is geen ex, m'n collega het begon als grapjes maken, wat we nu nog steeds doen. Maar we kunnen echt heel goed met elkaar opschieten. Hij getrouwd en kindjes en ik idem dito Wel doen we ook leuke dingen samen met de gezinnen. Zijn vrouw en mijn man kunnen ook goed met elkaar overweg. Op het werk is het echt praatjes en ouwehoeren. Pas vroeg iemand als je je man niet kende was je dan met je collega getrouwd ik zei; vraag hem maar... en hij antwoorde ja tuurlijk! Hij zegt ook net die dingen die je wilt horen, vind me een lief meisje, is aardig ik kan goed met hem praten enz. Gisteravond zei ik tegen m'n man, zeg jij ook eens wat liefs dan bv ksssst of aan de kant.(hij doet dit meer uit gein hoor) toen zei ik m'n collega doet altijd lief tegen mij. Waarop hij zei; dan moet je maar met hem gaan trouwen. Ik zal het m'n collega eens vertellen zal hij vast blij mee zijn Vorige week waren we 4 jaar getrouwd, toen vertelde ik dat tegen m'n collega, toen zei hij; waarom ben je niet met mij getrouwd? Dus heel herkenbaar hoor, ik voel me er prettig bij, maar iemand die je echt goed kent en waar je mee samen bent zal toch echt anders zijn. Meestal (volgens m'n moeder) ziet het er rooskleuriger uit dan dat het in werkelijkheid is. Gras is altijd groener aan de overkant Maar soms is het gewoon leuk om een beetje uit te dagen en het spelletje mee te spelen, dan lijkt het net een film, alleen de spannende dingen blijven achterwege.... ha ha mooi gezegd van mezelf.
Och Jezus wat ben ik dan toch verschrikkelijk 'saai' Ik heb Jan op mijn 15de ontmoet, hij is mijn eerste vriendje en volgend jaar zijn we dus al 20 jaar bij elkaar. Groetjes Anita
Het is helemaal aan jou hoor, maar ik zou 'm als mooie herinnering houden. Stel dat je 'm opzoekt en hij blijkt heeel gelukkig getrouwd met een stel kinderen? Of juist niet, het gaat slecht met m, kampt misschien wel met een verslaving? Wil je dat weten? Het overschaduwt wel je mooie herinnering. Sommige dingen moet je gewoon aan het toeval overlaten...
Mee eens! Zei zij stoer.... terwijl ik niet zou weten hoe ik zou reageren als hij ineens voor mijn neus zou staan. Ik zou zeker weten niets "gevaarlijks" doen, maar ik denk dat er van binnen wel vanalles met me zal gebeuren. Al is dit iets anders dan actief naar hem op zoek gaan.
Gelukkig getrouwd zal 'ie niet zijn. Was 'ie toen ook niet , wel een kind. Nee, wees niet bang, ik ga niet naar hem op zoek, ik zet mijn huwelijk dan op het spel en dat is het niet waard. Ik weet ook precies waar ik niet moet verschijnen. Maar toch blijf ik aan hem denken! Al dagen, ik krijg hem niet uit mijn hoofd.
Dat is heel erg vervelend he Yake, ook dat komt mij compleet bekend voor. Ik heb ook van die dagen. Alles herinnert je dan ook aan hem, ik hoor steeds muziek uit die tijd. Een tijd geleden heb ik me voorgenomen om maar gewoon van die dagen te genieten. Want ik vind het gek genoeg ook wel lekker om er dan aan te denken. Dat laat ik dan maar toe. En na een paar dagen trekt het dan vanzelf weer weg.