Een paar berichten verder staat dat de ex-vrouw van de man van ts wel degelijk gekwetst werd hierdoor en dat ze pas uit elkaar gingen nadat haar man ts had ontmoet. Het is een beetje warrig allemaal, maar het is niet zuiver gegaan.
Dat klopt vlinder. Ze woonde weliswaar nog samen, gingen uit elkaar maar zijn vrouw bleef hoop houden en had gedacht dat t wel weer goed zou komen. Ze was dus enorm teleurgesteld en uiteraard ook boos toen dit niet zo bleek te zijn. In haar ogen was ik de "spelbreker" . Nu snap ik waarom.... Nu t mezelf eigenlijk overkomen is . Bovendien zou ik het ook niet prettig vinden als ie nou zou gaan daten (als wij nog Samen wonen) ook al ben ik degene die dan niet meer wil..
Zou het kunnen dat hij dezelfde beloftes aan haar heeft gemaakt als die hij nu aan jou doet? Je hebt nu redelijk contact met haar, heeft zij daar nog iets over gezegd?
Hmm nee. Zijn ex weet ook van deze situatie en zei dat zij geen "kans" had . Hij was er heel duidelijk in dat hij voor mij koos.
Ok, dat is alvast positief voor jou. Maar waarom kon hij toen wel zo duidelijk voor jou kiezen en nu niet meer? Want woorden en daden zijn twee verschillende dingen. Wat is er bij hem, jou en jullie veranderd? Lijkt me een heel zinnige vraag om bij therapie te bespreken.
Goed idee: hij zegt dat hij voor mij heel duidelijk kiest inderdaad alleen wat hij doet is precies het verkeerde. Hij zegt helemaal niet lekker in z'n vel te zitten (dit was al voor r vreemd gaan) in een soort van "crisis" en vraagt aan mij om hem als t ware te helpen om er samen doorheen te komen...en daarom doet hij wat hij doet. Maar ik vind t wel makkelijk afschuiven op de situatie ...
Maar wil hij nu nog wel of niet vechten voor jullie? Ik hoop echt dat jullie eruit komen. Ook al is hij echt niet oké bezig (vreemdgaan, onbeschermde seks, weer contact hebben, boos worden op jou). Soms zak je erg diep en doekje hele domme dingen. Dat wil niet zeggen dat je nooit meer te vertrouwen bent. Maar ik zou wel degelijk heel alert zijn...!
Precies dat ben ik wel degelijk. Hij zei vanmorgen nog dat hij alles wilde doen, dikke tranen. En net kwam ie thuis ... En leek hij boos? Hij zei niets. Ben zelf maar weggegaan nu voor vanavond dan...
Hij wordt boos? Hij denkt alleen maar over jullie en jullie gezin? Rare manier van dat tonen dan! Hij wordt boos...wie denkt ie wel niet dat hij is
Volgens mij snappen sommige mensen die aanhalingstekens niet... Het valt me op dat vooral Christien en Vlinder zo enorm hameren op weggaan. Ik vraag me af waar dat vandaan komt. Ik zie het hele gebeurde meer zoals misa het samenvat: echt niet oké bezig (vreemdgaan, onbeschermde seks, weer contact hebben, boos worden op jou). Het is ook echt niet oké en hij zat daar ook enorm fout in. Maar in mijn ogen is dit een reden om de relatie te herstellen, niet om hem na 15 jaar der deur te wijzen. TS, je zegt dat ie niks zei. Kan ook zijn omdat hij er erg mee in zijn maag zit. Maar ook dat hij denkt dat hij jou al kwijt is. Ook iets om in de gaten te houden. Hij mag best door het slijk gaan voor je. En dat mag best nog een paar maanden duren
Juist, en helemaal als er kinderen (?) bij aanwezig zijn. Ik praat het echt absoluut niet goed en heb er ook geen ervaring mee (wel met relatieproblemen). Maar een relatie is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Je zult ervoor moeten werken. Soms wel een paar maanden/jaar/oid. Als er geen kids in het spel zijn en je kent elkaar relatief kort (een jaar, of twee) dan lijkt het me een hele slechte basis, maar na 15 jaar...... Opgeven zou zeker niet mijn eerste keuze zijn. Aan je relatie werken kost enorm veel moeite. Relatietherapie, boeken (365 dagen succesvol, het relatieboek), praten, opdrachten, oefenen, enz. En dat gaat op en af en soms wel maaaaanden zo door. Het boos worden van hem is niet eerlijk of terecht, maar soms is het ook lastig te verklaren hoe dat werk met emoties en verwerken van de gebeurtenissen. Geen excuus, wel een verklaring. Sterkte ts...!
Ja het is echt niet "zomaar" goed, daarvoor is er ook teveel gebeurd. Vannacht weer uren gepraat, hij denkt dat hij me inderdaad al kwijt is, zit zo stuk dat hij het liefst "de stekker" eruit wil trekken. Natuurlijk niet letterlijk, maar hij weet t allemaal niet meer. Hij houdt van me, wil echt niet dat ik weg ga en vraagt mij om "hulp" om het samen op te lossen en hem ergesn ook te helpen bij zijn crisis. Met andere woorden: hij wil er samen uit komen... Ik weet overigens nog steeds niet wat ik wil: het voelt allemaal zó anders nu. En dat gevoel is voor mij ook heel vreemd. Als hij naar me kijkt of me vast pakt, is het gewoon anders. Heb em nogmaals benoemd dat t gevoel weg is, dat er teveel geknapt is en dat ik tijd nodig heb.... hij vroeg me of we samen wat leuks konden gaan doen. (etentje, dagje samen weg) wil ik opzich wel doen, want ik zit natuurlijk ook in de stress ... maar weet niet wat wijsheid is: niet da thij denkt dat het dan weer goed is: of dat hij misschien hoop krijgt die er niet is.
dankje voor je reactie en steun. Natuurlijk wil ik het niet zomaar weggooien, maar ik vraag me af of er niet teveel is gebeurd. Weet dat wij een sterke relatie hadden en misschien komen we er sterker uit. Maar de situatie is gewoon klote, zij is een collega. Ik kan er niet mee omgaan....ze zien elkaar 4 dagen in de week. Ik denk de gekste dingen, het maakt me een ander mens, dat controleren bijvoorbeeld, jaloers zijn, ik ben helemaal niet zo...hij is wel aan het solliciteren op andere banen, misschien helpt t. Weg met dat mens.
Ik dacht dat zij op een andere locatie zat? En ze zien elkaar 4 dagen in de week... Gewoon zien of hebben ze ook met elkaar te maken? Want als ze in principe niks met elkaar te maken zouden hebben, dan zou ik eisen van mijn man, dat hij haar gewoon negeert. Niet meer aankijken. Regel instellen in zijn mailbox, dat mailtjes van haar rechtstreeks, ongelezen, permanent verwijderd worden, etc. In elk geval tot hij een andere baan heeft. Dat kan namelijk nog best even duren. En als zij contact zoekt, bij hem komt staan of zitten, weglopen. Dat is in elk geval al één ding wat hij kan doen als hij jou echt niet kwijt wil. Ik heb mijn man ook gevraagd om het contact met een vrouw 100% te stoppen. Was van totaal andere aard. Zij zat in dezelfde vriendengroep en gedroeg zich echt als een bitch naar mij toe. Continu sneren, afsnauwen, afzeiken, vaak ook totaal uit het niets. Tegen mijn man deed ze meestal poeslief, dus die sprak ook gewoon met haar. Niet dat hij haar aardig vond (integendeel!), maar hij deed 'normaal' tegen haar in gezelschap. Tot ze een keer een grens is overgegaan. Toen heb ik manlief gevraagd om dat ook niet meer te doen. Hij heeft haar toen één keer héél duidelijk gezegd dat wij geen contact meer met haar willen, dus ook niet praten of wat dan ook. Natuurlijk kwam ze meteen op hoge poten naar mij toe Anyway, dat is nu 8 jaar geleden en het gaf zoveel rust. Niet helemaal vergelijkbaar, maar je kunt elkaar heel goed vermijden en negeren. Want wij zien elkaar nog steeds met enige regelmaat op verjaardagen en zo. Als hij zakelijk met haar te maken heeft, is het lastiger. Dan zou hij het koel en zakelijk moeten doen en puur alleen ingaan op zakelijke dingen. Alle avances die zij maakt, zou hij moeten negeren. En natuurlijk is dat veel moeilijker dan het eerste punt. Als zij overigens door blijft gaan met hem proberen te verleiden, dan moet hij misschien (figuurlijk ) met de billen bloot en op zijn werk een klacht indienen van ongewenste intimiteiten. Ik hoop dat het niet zover komt.
Ik denk dat een andere baan voor hem een vereiste is om het voor jou meer dragelijk te maken. Eens met ladyXochi: als het kan, moet contact met haar vermeden worden. En weet je, of je eruit gaat komen dat weet je niet. Zeker niet als je er middenin zit, want dan ziet alles er donker en zwaar uit. Soms voelt het weer rustig en zie je het weer wat meer helder. Maar dan ineens is het weer even heel negatief. Dat is een proces. Wat wij hier zoal proberen of hebben geprobeerd: - eerst aan jezelf werken - relatietherapie - praten met elkaar: vaste avond in de week elkaar niet sparen, maar netjes en open vertellen hoe je je voelt - verwachtingen en irritaties uitspreken - elke dag iets positiefs aan elkaar benoemen - eigen dingen ondernemen - accepteren dat het nu even is zoals het is - boek lezen: 365 dagen succesvol (het relatieboek) - stopwoord inlassen als ruzie te heftig en onredelijk wordt En vast nog meer...... Probeer niet te veel vooruit te kijken. Je kunt prima met hem gaan eten oid, maar wees open over je gevoel. Dat het niet gelijk goed is, maar dat je er oa op deze manier aan probeert te werken. Soms is het twee stappen vooruit en weer eentje terug. Het kost tijd en in jullie geval ook veel vertrouwen. Praten en ook echt eerlijk en open zijn.
Dat hoop ik ook niet, en dan zal ie ook niet doen waarschijnlijk. Maar zover zal het niet komen denk ik. Tis inderdaad een collega, ze werken voor het zelfde bedrijf, maar hebben wel allebei een andere tak van expertise; heeel af en toe zouden ze toch samen moeten werken denk, maar dat zou echt maar heel zelden zijn. Hij kijkt echter al naar andere banen, dat zou een hoop rust geven. En ja, hij zegt dat ze elkaar ontlopen en elkaar alleen af en toe zien in de wandelgangen, maar hij geeft wel aan dat het een lastige situatie is omdat andere collega's van niets weten en zij eerst vaker samen koffie dronken en in hetzelfde groepje stonden etc... maar hij zegt ook geen direct contact meer te willen omdat hij natuurlijk ook nu ziet wat voor bitch t is: ze heeft dingen tegen mij gezegd : zullen we hem samen pijn doen, vriendinnen worden etc etc en hij ziet daardoor ook een andere kant van haar.... een manipulatieve kant... Kan me voorstellen dat het voor jou ook moeilijk is als je haar nog ziet soms op verjaardagen ofzo, hoe ga jij daarmee om? ik ben blij dat ik haar in ieder geval verder niet zie, ik zou alleen maar boosheid voelen naar haar....
Dankjewel en thanks voor de tips! Ik ga je tips zeker meenemen! Het zal een lange weg worden als ik ervoor kies om toch door te gaan, maar nogmaals ik weet het nu niet.Ik neig erna om het te beeidigen maar toch zit er die verre twijfel...Ik heb gezegd dat ik tijd nodig heb.
Misschien is het juist goed om weer nieuwe herinneringen te maken. Vergeten zal je dit nooit. Maar ontdek weer Hoe leuk Het ook alweer was. Ik begrijp beiden niet. Hij moet afstand nemen, uit respect voor jou en wie denkt zij wel niet dat ze is met dat contact met jou zoeken en daarna weer met hem! Hij mag nu best peentjes zweten en bang zijn jouw kwijt te zijn, en hij mag jou ook zeker weer 'het hof' maken (ouderwets word ). Ik hoop dat hij een andere baan vindt en de rust wederkeert en dat jij toch nog wat liefde voor hem in je hartje vinden kunt. En als jij hem dan vergeven kunt ga er dan ook voor. Anders gaat het uiteindelijk nog mis.
Nou ja, ze heeft natuurlijk niks met mijn man gedaan of zo en ze vormt dan ook geen gevaar voor mijn relatie, dat scheelt. Wat me wel steekt, is dat de rest van de vrienden haar rotstreken niet (willen) zien. Er zijn er dus bij, die zeggen dat ze veranderd is, maar daar is niks van waar. Dat merk ik onder andere door het zuchten en rollen met de ogen als ik iets aan het vertellen ben. In de jaren, dat ze zo gemeen deed, hebben slechts 2 mensen het ooit voor mij opgenomen. Ik was iets aan het vertellen en ze zei: "Xochi, niemand interesseert het wat jij te vertellen hebt hoor!", gevolg door een heel ongemakkelijke situatie. Tot een vriend zei: "Nou, ik wil het wél horen." en een andere vriendin maakte nog een opmerking over hoe onaardig zij deed. Maar dit soort dingen zijn echt heel vaak voorgekomen en niemand die er ooit wat van zei. Dus ja, ik vind het vervelend, dat zij gewoon geaccepteerd wordt door de rest (maar daar doet ze dan ook niet vervelend tegen). Op feestjes negeer ik haar. Ik kijk haar niet aan en ga aan de andere kant van de kamer staan/zitten. Met als enige nadeel, dat als ze de hele avond bij dezelfde mensen staat, ik die mensen ook niet spreek. Maar dat is nog niet voorgekomen geloof ik. En het is prima zo. Mja, het enige wat soms nog wat ongemakkelijk is, als een van onze vrienden dan iets over haar vertelt. Dan kijk ik ze ook echt aan van: Don't care. En dan zie je ze denken van: Oja... never mind.
Niet alleen dat, maar schijnbaar is zij wel zijn zwakke plek. Dan niet qua liefde, maar wel qua seks. Ze weet hem volgens mij prima om haar vinger te winden. Dus hij moet ook afstand nemen uit zelfbescherming. Mee eens! Dat mag je hem ook wel laten weten. Volgens mij snappen de meeste mannen dat niet zo