Lieve tien vandaag viel mij jouw bericht pas op. Ik heb elke bladzijde van dit topic gelezen. Ik krijg kippenvel bij jouw verhaal. Dit is 1 grote nachtmerrie Als er iemand overlijdt die je dierbaar is ben je in de rouw. Rouw is het antwoord dat je geeft op het verlies van die dierbare. Je hebt je aan hem of haar gehecht en nu moet je leren leven met het gemis. Rouwen is gevoelens verwerken en gedachten bewerken, met momenten van bezig zijn met het verlies en met momenten van afleiding en doorgaan met je leven, het leven zonder je dierbare. In mijn ogen klinkt het alsof je depressief bent. Het verlies van een dierbare is heftig en kan depressieve gevoelens oproepen. Depressie wordt grotendeels veroorzaakt door gevoel van machteloosheid die jij als rouwende hebt. Ik bewonder jou door de openheid die je geeft over hoe jij je voelt. Het feit dat je aan zelfmoord dacht e met ons deelt vind ik echt super knap. Vergeet niet dat rouwen keihard werken is .Dat ben jij nu aan het doen. Sterkte en een dikke knuffel
Lieve Tien, Wat goed dat je hier van je afschrijft, want wat ga jij door een ongelooflijk zware tijd. Het is dan ook niet gek dat je niet meer op wilt staan, slecht slaapt, geen zin het om naar buiten te gaan of iets te doen. Deze gevoelens horen erbij, maar loeve Tien door alles heb je waarschijnlijk een depressie gekregen. Je kunt niet in je eentje tegen dit grote verlies vechten. De depressie zorgt ervoor dat je geen energie hebt, het gevoel krijgt dat het nooit beter wordt, geen gevoel meer hebt om te leven voor andere. Hier kun je goed mee geholpen worden. Je eerste therpeut is te snel gekomen en was niet de juiste maar weet dat wanneer je medicijnen krijgt en therapie je hier bovenop kunt komen. En met die hulp wordt het mogelijk op een goede manier te rouwen en te werken aan een toekomst met je 3 lieve schatten. Voor nu is de toekomst zwart en moeilijk voor te stellen maar dat kan echt veranderen. Alsjeblieft ga morgen naar de huisarts. Vertel dat je suicidaal bent en hulp nodig hebt. Je verdient het om weer een toekomst te zien en weer te kunnen genieten van je kinderen en de kleine dingen in het leven. Wil je echt geen hulp ga dan elke dag buiten wandelen of fietsen en sta op een vasre tijd op hoe moe je ook bent. Verplicht het jezelf echr..!! Lieve tien je bent een.hele sterke vrouw en ik weet zeker dat je later kunt terugkijken op het effect van.therapoe die jou weer je leven heeft teruggegeven. En de tip dit te laten lezen aan bijv je moeder is heel goed. Stuur haar een mail met deze link, dat is een grote stap maar iedereen die je het mailt zal ongelooflijk blij zijn dat je het doet en ze weten wat er bij jou speelt en jij nodig hebt. Sterkte lieve tien en blijf hier van je afschrijven!!
Lieve Tienn, Ook ik wil jou een hart onder de riem steken. ik schrik van jouw ideeën van zelfmoord en een slecht mens zijn. JIJ BENT GEEN SLECHT MENS TIENN! Lieverd, je bent in shock en aan het rouwen. Geef jezelf even ruimte zonder te oordelen over jouw gevoelens en gedachten. De kinderen zitten nu juist prima bij jouw ouders. Het is erg knap van je dat je ze daar heen hebt gebracht omdat jij voelt dat het voor jou nu te zwaar is. Dit is wat een goede moeder en een goed mens zou doen. Het klinkt ongeloofwaardig, maar er komt een dag dat jij de draad weer stukje bij beetje kunt oppakken met jouw gezin. Jij hebt jezelf nodig en jouw kinderen hebben jou nodig. Laat ze jou, hun moeder die zo belangrijk is en van wie zij zoveel houden, niet verliezen. Tienn, ik begrijp jouw gedachten, maarhet is NIET destap! Bedenk het goed meid. Desnoods laat je je tijdelijk opnemen als je het niet meer redt. Je hoeft je beslist niet te schamen! Hopelijk helpen onze berichten jou ook een beetje. ik wens je veel kracht en liefde toe. liefs waxinelichtje.
Lieve Tien, Je bent geen slecht mens!!!! Onthou dat alsjeblieft goed. Blijf vechten voor jezelf en jullie mannetjes! Als jij er straks niet meer bent hebben ze niemand meer. Vraag hulp van mensen om je heen, de huisarts, je therapeut. Vertel mensen hoe je je voelt zodat ze je kunnen helpen. Schaam je niet over jouw gedachtes, ik denk dat er veel meer mensen zijn die dit in zon situatie hebben. Vergeet niet dat als een professional dit weet, ze jou ook beter kunnen helpen. Lieverd, zonder hulp kom je hier niet uit. Zonder hulp blijf je je voelen zoals nu, dat gaat niet vanzelf over. Ik wil je een hele dikke knuffel geven, zou zo graag willen dat wij, alle meiden op het forum wat voor je konden doen om het voor jou wat dragelijker te maken. Het voelt nu vast niet zo, het is een donkere tunnel ooit komt er een lichtpuntje om weer voor te gaan vechten.
Lieve Tienn, er zijn al veel lieve ware woorden gesproken, ik wil je graag laten weten dat het leven echt beter wordt. Je kunt je het nu misschien niet voorstellen, maar de pijn verzacht, achter iedere traan van verdriet schuilt een liefdevolle herinnering, er komt een dag dat je op een liefdevolle manier je mooie herinneringen kunt delen met je kinderen. Ik heb weliswaar iets anders meegemaakt, maar ook ik had momenten dat ik het kleinste lichtpuntje in de tunnel niet meer zag. Bij mij hielp het echt om te praten, wandelen, praten en niet teveel alleen zijn, probeer iemand te laten overnachten zolang je je zo machteloos en verdrietig voelt. Stap voor stap een stapje verder, maar verwacht niet teveel van jezelf. Je bent een sterke vrouw!
Jullie lieve reacties/privéberichten hebben me aan het denken gezet, Vannacht voelde ik me weer zo verschrikkelijk dus vandaag heb ik contact gehad met mijn huisarts en morgen heb ik een gesprek. Ik zie er vreselijk tegen op maar het moet. Blijf telkens maar denken wat moet ik zeggen/vragen etc. Mijn omgeving heb ik het nog steeds niet verteld, dat vind ik echt heel erg moeilijk. Het idee om ze dit te laten lezen is wel goed. Bedankt allemaal.
Tienn, ik heb nog niet eerder gereageerd maar wel met tranen in m'n ogen je verhaal gelezen. Weet dat rouw bij zo'n groot verlies hoort. Ooit gaat het weer beter met je, het wordt nooit meer zoals het was, maar je zult weer 'normaal' kunnen leven. Heel goed dat je de stap hebt genomen om naar de huisarts te gaan. En ik denk dat je directe omgeving best wel door heeft hoe het met je gaat. Laat ze dit topic lezen. Als zij weten hoe jij je echt voelt kunnen zij daar beter op inspringen. Ik wens je heel veel kracht toe.
Later meis zul je met je kindjes praten over de vader die er niet meer is maar die altijd in jullie harten is blijven leven. Herinneringen blijven en er is niks meer dan normaal dan dat je nu even alles niet meer wil. Ik zou het zelfs raar vinden als je gewoon door zou kunnen. Probeer hulp te zoeken en ga tijdelijk bij je ouders wonen al is het maar om alle dagelijkse dingen niet om handen te hebben en je kindjes te zien. Je zult zien dat zij de beste hulpjes zijn om je hier doorheen te trekken. Zij zullen je weer als eerste laten zien dat ook voor jou weer de zon gaat schijnen en dat lachen echt wel weer kan ... al is dat nu nog zo onvoorstelbaar. Het leven is oneerlijk jij maakt dat van te dichtbij mee. Maar je kunt het al is het met hele kleine stapjes. Je man kijkt van boven mee en baalt waarschijnlijk als een stekker dat die jullie zo achterliet en zou niks liever willen dan jou weer op de been te zien. Dikke knuff meis het is niet niks ... sterker nog voor mij ben je een power vrouw je durft er gewoon voor uit te komen dat je het helemaaaaaal niks vind zo. Heb je in de gaten dat dat erg veel mensen nog niet eens kunnen! Zet hem op. En weet dat hier altijd wel iemand is die je raad kan geven maar dat je die in je real life ook moet gaan zoeken. En die vind je vaak in mensen waarvan je het niet verwacht!
Lucht je hart zeg wat je voelt. Dan komt de rest vanzelf. Mogelijk heeft de huisarts vragen en komt het gesprek vanzelf op gang. Al goed van je dat je de stap hebt gezet . Dikke knuffel voor jou
Wat goed van je dat je hulp van de huisarts inschakelt. En wat je moet zeggen? Gewoon wat je hier zegt. En hij zal dat waarschijnlijk heel goed begrijpen en met jou mee gaan denken welke hulp voor jou op dit moment het beste is. Je zal niet de eerste zijn die met deze gevoelens bij hem aanklopt, dus je schamen is nergens voor nodig. En voor de nacht...ik heb je nummers gegeven waar je lieve luisterende oren krijgt, maak er gebruik van mocht je de behoefte voelen om je verdriet, je angsten en donkere gedachten te delen.
Wat dapper van je dat je toch de huisarts hebt benaderd. Je zult zien dat deze echt met je mee wil denken om je snel weer iets beter te laten voelen. We leven allemaal oprecht met je mee.
Blij te lezen dat je de grote stap naar de huisarts hebt gezet. Sucfes morgen. Vertel dat het niet goed met je gaat. Geen fut om te leven meer hebt, het liefst de hele dag in bed blijft en je graag hulp wilt. De huisarts zal vragen stellen en je helpen om te kijken wat je nodig hebt. Je verdient goede hulp lieve Tien!
Super dat je de stap maar de huisarts hebt gemaakt! Meis je hebt echt die hulp nodig nu. Niks om je voor te schamen, er zijn mensen die om mindere redenen hulp zoeken en vragen en ook hun hoeven zich niet te schamen. Je kindjes kunnen nu best even zonder jou omdat je je niet oke voelt maar niet voor altijd! Ze hebben je nu nodig maar ook nog heel wat jaartjes erna! Zorg goed voor jezelf en ben eerlijk naar bijv je ouders,desnoods schrijf je het op. Het is fijn als mensen er van weten, er valt dan een last van je schouders en je loopt niet meer met een geheim rond. Lieverd je kan dit!!!
Lieve Tien, ik ken je misschien niet maar ik ben echt trots op je. Heel knap dat je de stap hebt gezet! Hele dikke knuffel .. je kan het!
Lieve Tien wat ben ik trots op jou! Wat zullen je knullen trotst op je zijn! Vertel hem wat je voelt, geen aan dat je het niet meer red alleen en dat je echt hulp nodig hebt en bang bent dat je jezelf iets aan doet. Probeer alsjeblieft eerlijk te zijn zodat je de juiste hulp kan krijgen.
Lieve Tien, wat een flinke stap van je om naar de huisarts te gaan. Meis, wat je te verstouwen hebt gekregen, daarvan begrijpt iedereen wel dat je daardoor zo uit het veld bent geslagen. Heel veel sterkte en digiknuffel.
Wat onwijs dapper dat je naar de ha gaat. Dat is een stap is de goede richting, echt waar! Ik hoop zo dat je veel steun en liefde krijgt vanuit je omgeving en de hulpverlening. Hou vol, vrouw!
Wat goed dat je de stap hebt gezet om de huisarts te bellen. Heel veel succes bij de huisarts vandaag! Het gesprek komt vanzelf wel op gang, daar hebben ze veel ervaring mee. Niks achterhouden maar gewoon vertellen hoe het er met je voorstaat. Veel sterkte!
Veel succes bij de huisarts Tien! Gisteren je hele verhaal gelezen. Heel veel sterkte en ik hoop dat je een goed gevoel overhoudt aan het gesprek vandaag. Sowieso hartstikke trots zijn op jezelf! Dit heb je toch maar mooi geregeld.
Super goed dat je de stap naar de huisarts hebt genomen, je kunt dit niet alleen, je hebt hulp nodig en de huisarts kan je hierbij helpen! Het lijkt mij heel moeilijk om te vertellen hoe je je echt voelt aan je naasten, ze dit laten lezen is een goed idee. Het is belangerijk dat je omgeving weet hoe het met je gaat, dan kunnen ze ook iets voor je betekenen, dit kun je niet allleen en dat is heel logisch. Maar wat een sterke vrouw ben je, ik heb echt veel respect voor je, je bent echt veel sterker dan je zelf nu denkt, er komen betere tijden. Ik wens je heel veel kracht en beterschap toe en hoop dat je je snel wat beter voelt. Dikke knuffel voor jou!