Ach lieve Tienn, woorden schieten tekort. Ik vind het zo erg voor jou en je kindjes. Ik hoop zo dat je je ooit weer sterker gaat voelen. Fijn dat je wel mensen om je heen hebt met wie je kan praten, en niet vergeten je therapeut.. praat, praat, praat, over alles wat er in je omgaat. Lucht je hart, heel belangrijk bij verwerkingen. Veel sterkte. XX
Oh lieve Tien..wat een liefde voel je voor hem! Het is zo oneerlijk, hij had samen met jou oud moeten worden... Maar wat had hij gelijk over hoe sterk je bent. Je wel moet zijn voor je kindjes... Je mag hier altijd spuien, daar hoef je nooit sorry voor te zeggen! Spui zo vaak je wil! Hou vol lieve tien!
Tranen rollen over mijn wangen bij het lezen van je bericht. Het is verschrikkelijk wat jij en je kindjes moesten en moeten meemaken. Wat beschrijf je prachtig de liefde voor je partner, de vader van jullie mannetjes. Hoe oneerlijk dat hij niet mag meemaken dat ze groot worden. Hoe oneerlijk dat jij alles in je eentje mot doen. Fijn dat je lieve mensen om je heen hebt maar niemand kan je partner en de vader van jullie jongens vervangen en ja, jij bent soms èn mama, en een soort papa voor ze. Ooit kun je ze vertellen wat voor fantastische vader ze hadden, hoeveel pech hij en daardoor jullie hebben dat jullie niet met elkaar als gezin mogen opgroeien en herinneringen maken. Maar de herinneringen aan je fantastische partner zul je doorgeven aan je jongens en daardoor zullen ze hem kennen. Voor nu wens ik je onwijs veel kracht en liefde toe. Zet em op lieve meid. Het is allemaal zo zwaar en toch moet je door. Blijf alle hulp accepteren, praten, slapen, erop uit gaan. Ook hoop ik dat je zoontje snel helemaal opgeknapt is en hij weer met je mee kan zodat jullie weer met elkaar zijn.
Fijn dat het inmiddels beter gaat met jouw zoon. Hopelijk is hij spoedig weer helemaal hersteld. En verder... wat een hartverscheurend bericht. De pijn is voelbaar is iedere zin. Lieve Tienn, je bent een dappere, krachtige vrouw. Toegeven aan jouw verdriet en toegeven dat je jouw maatje zo mist, is zeker geen teken van zwakte. En daar hoef je al helemaal geen sorry om te zeggen. Het is logisch, meer dan logisch, dat het verdriet om het verlies van jouw Grote Liefde zo intens is. De leegte en de stilte die hij heeft achtergelaten, zijn groot. Ga zeker door met het praten en schrijven hoe je je voelt. Ook al kennen we elkaar niet, ik denk regelmatig aan je en ik hoop dat je je iedere dag een beetje beter gaat voelen. Jouw kinderen kunnen trots zijn op zo'n sterke moeder!
Meis toch.. kippenvel na het lezen van je laatste post. In elke letter voel ik hoe je hem mist en hoe knettergek je op hem was.. Fijn dat je zoontje weer beter gaat! Meid geen woorden zijn er om jou gemis minder te laten zijn. Maar zoals ik jou "lees" ben je een super sterke vrouw en moeder. Jij bent alles voor je kinderen, en hun voor jou. Jij kunt dit! En lukt het even niet dan vraag je gewoon hulp. Je verdriet en gemis zal moeten slijten. Het zal er altijd zijn maar hopelijk trekt het met de tijd wat naar de achtergrond. Hou je taai meis!
Wat een lieve reacties Vandaag weer een k*tdag. Hele nacht lopen janken..wist niet meer wat ik moest doen. Daarna weer tijd in ziekenhuis, zie je weer een man met een kindje..echt dan ga ik kapot van binnen. Dan kan ik wel janken, schreeuwen en alles om me heen kapot maken . Kom je later in de supermarkt een aantal bekenden tegen die vragen hoe het met je gaat, waarop je antwoordt dat het gemis erg groot is en dan van één iemand als antwoord terug krijgt dat diegene dr man ook mist omdat hij een maand weg is voor zijn werk:x. En de ander die moet zeggen dat het thuis niet zo gezellig is omdat ze ruzie hebben over iets onbenulligs..dan kan ik alleen maar denken wees gewoon gelukkig en heb het leuk met elkaar, geniet van elkaar want voor je het weet.. Echt..iedereen zal het lief en goed bedoelen hoor maar op zulke momenten kan ik die mensen bij wijze van spreken wel wat aandoen. Ik gun iedereen op de hele wereld zijn of haar geluk maar ik kan het allemaal niet meer aanzien. Er hoeft bijvoorbeeld maar één liefdesscène of iets op tv te zijn en ik ga al janken Jullie kunnen hier niks mee maar ik voel zoveel verdriet en woede in me Zucht op dit moment wil ik het liefst ergens wegduiken, helemaal weg van de wereld zijn en voorlopig niet meer tevoorschijn komen.
Mensen zeggen de gekste dingen omdat zulk groot verdriet een beetje eng is. Omdat mensen het zo erg vinden. En sommige mensen gaan van de zenuwen lopen ratelen. Dat zegt niets over jou en je verdriet. Want iedereen weet dat ze zich ook geen raad zouden weten in jouw schoenen. Zou je er dit weekend even uit kunnen? Dat je ouders op de kinderen passen en dat jij met een vriendin of alleen naar een hotelletje kan ofzo?
Lieverd, je zit in een rouwperiode. En daar moet je doorheen. Het wordt beter. De pijn gaat slijten en alleen de mooie herinneringen blijven. Natuurlijk blijven er moeilijke momenten zoals bijv verjaardagen, trouwdag, dat soort dingen, maar het komt goed. Laat die tranen lekker lopen en wees niet bang om te rouwen. Mijn zusje heeft een dierbare verloren en na een maand of 3 a 4 denken mensen dat je gewoon doorgaat, dat de pijn al veel minder is. Maar dat is niet zo. Dat moment komt pas veel later. Dan besef je aan het einde van de dag dat er momenten waren dat je het mooie weer zag en niet alleen verdriet had. Dat moment komt, maar niet nu. Dat moment is er pas als je er zelf aan toe bent, niet omdat een ander het zegt.
Lieverd, Je mag gewoon boos zijn, huilen en schreeuwen je bent nog hartstikke in rouw dat is een heel persoonlijk proces. Mensen kunnen soms rare domme dingen zeggen en waarschijnlijk niet eens bewust ook nog. Mijn zus is in juni 2015 de dag na onze bruiloft plotseling haar man verloren, en echt mensen vroegen na 4 maanden "en is bij jullie alles weer rustig"....echt zo'n mensen zijn er die denken daar gewoon niet bij na. En of ze het nu wel of niet goed bedoelen jij kunt er op dat moment niets mee. Meid kun je niet zoals hierboven al gezegd zag ik met een vriendin naar een hotelletje even iets voor jezelf doen. Het gemis en de liefde voor je man is voelbaar in iedere huiskamer wat moet dit onvoorstelbaar zwaar zijn voor jou. Ik hoop dat het met de tijd beter draagbaar voor je wordt en je vooral kunt denken aan ds mooie herinneringen met je man. Voor nu ie dat misschien nog allemaal veel te pijnlijk en ook om andere zo te zien maar, lieve tienn je bent echt een powervrouw ook al voel je dat zelf misschien niet zo je bent er echt een!!!
Bedankt lieve dames, Jullie hebben gelijk, die mensen weten natuurlijk ook niet hoe ze moeten reageren. Oohh voel me nu bijna slecht dat ik van binnen zo kwaad op ze word. Er zijn zoveel emoties..ik weet het zelf soms ook niet meer. Een weekend weg is inderdaad, als zoon weer helemaal beter is, wel een goed idee denk ik. Al vind ik het ook eng, maar ik vind nu werkelijk alles eng etc word echt gek van mezelf zo af en toe.
Het is heel logisch en natuurlijk dat je door al die emoties heen gaat. Wees niet zo streng voor jezelf. Ook schuldig voelen tov anderen hoort erbij. Maar evengoed super moeilijk om doorheen te gaan. Zou het je niet kunnen helpen om lotgenoten op te zoeken?
Hij is weer thuis!! Eindelijk heb ik al mn mannetjes weer bij me❤️. Zo trots op ze. @Syane Ik heb al wel wat contact met lotgenoten, maar op de één of andere manier vind ik het allemaal maar eng. Het is zo confronterend..maar ook fijn tegelijk. Wat betreft het eventjes weg zijn, ik ga het wel doen. Ik vind het eng, maar het is goed. Maar eerst, ga ik genieten van die mannetjes. En hopen dat er nu toch wel wat rust komt voor ons allemaal. Liefs
Super fijn dat je zoontje weer thuis is!! Heerlijk Verder weet ik niet goed wat ik moet zeggen. Maar ik moet vaak aan je denken.
Super dat je knulletje weer thuis is!! Knuffel ze allemaal maar lekker veel! En als de rust er weer wat is ga je er lekker even uit! Dat heb je wel verdiend en ook nodig. Heb zoveel respect voor jou!