Ja ik ben 19 en ben nu al 1 jaar en 4 maanden getrouwd net een jaar dat ik ben gestopt met de pil. Maar ik heb nogal overgewicht dus erg onregelmatige cyclussen. Ik ben op 10 jarig leeftijd beiden mijn ouders kwijt geraakt sinds dien ben ik bang dat iets wat ik heel erg wil mij niet zal overkomen. Ik wil het zooooo graag mee maken
Ik kan het me voorstellen... Echt, je bent jong genoeg. Zelfs als het niet spontaan zou gaan (en ook na een jaar kan het nog makkelijk spontaan lukken), dan heb je nog veel tijd voor onderzoeken en evt. behandelingen. Maar heel weinig stellen blijven uiteindelijk kinderloos. Veel succes!
Lastig inderdaad om antwoord te geven op zo'n vraag... Zelf heb ik ook last gehad van die mensen die zo onbeschoft informeerden naar onze kinderwens! Meestal antwoordde ik zoiets als: Als het zover is ben jij de eerste die het hoort oke? of..: Het oefenen bevalt ons veel te goed, we gaan daarom nog niet voor het echie!.. Maar feit blijft dat je vaak met je mond vol tanden staat. Groetjes, Anakin.
Toen ik ging solliciteren, ging ik over enkele maanden trouwen. Dat had ik eerlijk verteld, ivm vastliggende huwelijksreis (vakantiedagen). Er werd mij toen ook gevraagd of ik kinderen wilde. En mijn standaard antwoord, (aan iedereen eigenlijk, ook familie). "Ja ooit. We zien wel, ooit." Het wordt dan door hen aangevuld met "Ja, je bent natuurlijk nog jong." En dan zeg ik:"Ja, precies. Daarom juist. Dus ooit." En dan is de kous weer af. Lekker makkelijk.
Ik begrijp jullie antwoorden heel goed maar zelf ervaar ik dat totaal anders. Ik ga niet overal adverterenn dat ik graag zwanger wil worden maar als ze me vragen of ik er aan denk zeg ik gewoon heel nuchter 'ja, tuurlijk wil ik een kind'. Mijn eigen familie weet van onze kinderwens, alleen het frapante is dat nog mijn moeder of zusjes er naar vragen. Denk dat ze me er niet teveel mee willen 'lastig vallen'. Mijn schoonmoeder vraagt er constant naar. En daar wordt ik dus wel een beetje gek van. Maar wel begrijpellijk. Zij wilt het net zo graag als wij natuurlijk.
Heel herkenare verhalen. Ik vind een grapje geenm probleem, maar ook dat kan vervelend zijn en bot als iemand geen kinderen kan krijgen ofzo. Omdat wij 2 jaar getrouwd zijn, vroegen mijn oud-collega's er wel eens naar. "Ben nog jong, alle tijd". Ik ben erg blij dat wij het niemand verteld hebben, zeker als ik de verhalen van anderen soms hoor. Ik wilde dat het een verrassing zou zijn en dat we er eerst samen van konden geniet. Al moet ik wel zeggen dat ik toen nog dacht dat we wel even in 3 maand zwanger zouden zijn. Als ik de medische molen in zou moeten, wil ik er wel met m'n moeder over kunnen praten.
Nou ik en mijn vriend hebben er voor gekozen om het gewoon te vertellen dat we bezig zijn.In het begin kreeg ik idd vaak de vraag,en is het al gelukt?En dat vond ik soms ook vervelend maar wel begrijpelijk.Nu het alweer ietsje langer duurt krijg ik steeds minder vragen.Ja af en toe vraagt een vriendin wat en mijn schoonmoeder en dan vertel ik ff wat over een vreemde cyclus ofzo en dan gaat het weer over wat anders.Nu ben ik blij dat ik het gezegd heb want mocht het zijn dat we echt lang bezig zijn dan weet de omgeving het ook en zullen er niet van die pijnlijke vragen gesteld worden over ,en nog geen kinderen.
aangezien ik van kleins af aan al "mama" wil worden en altijd met kinderen in de weer ben ging iedereen ervanuit toen we 2 1/2 jaar geleden gingen samen wonen dat er ook snel kinderen zouden komen.. 2 maanden nadat we de sleutel van het huis hadden heb ik de pil weggegooid maar helaas nog zonder resultaat. De goede vrienden weten er inmiddels al een jaar vanaf. Kan van vrienden ook veel hebben. Ben helemaal gek op hun kids.. Zijn vooral de opmerkingen van mensen buitenaf die me heel erg raken.. Of als je een keer met een kleine van een vriendin loopt "ow staat je goed" "zijn jullie al aan het oefenen?" Veel mensen denken dat kinderen krijgen vanzelf gaat en snappen daardoor niet dat zulke opmerkingen behoorlijk hard kunnen aankomen. liefs kaatje
Ik zou het niet tof vinden als mensen weten dat je 'bezig bent'. Ik vind dat sowieso een vreemd begrip, maar ja, dat heb ik al vaker gezegd. Voor ons is het straks gewoon ''pil de deur uit en we zien wel''. We doen echt niet aan persé seksen tijdens vruchtbare dagen enzo, gewoon spontaan seksen. Als we allebei gewoon vruchtbaar zijn, waar we in eerste instantie wel vanuit gaan, komt het dan 'vanzelf' wel. En we zijn nog jong genoeg om uiteindelijk alsnog meer 'gericht te seksen', maar mijn man en ik zien de gemeenschap als geschenk van God in het huwelijk waar we van mogen genieten en willen er ook als zodanig mee omgaa. En ja, daat kunnen kindjes van komen, maar die geeft God ook. Je kunt ze nu eenmaal niet zelf 'maken'. Hoevaak hoor je niet dat als mensen dat loslaten, ze ineens heel snel zwanger zijn?! Lekker spontaan bezig zijn en genieten dus. Als mensen aan mij vragen: willen jullie ook al kinderen. Dan zeg ik wel eerlijk dat ik aan de pil ben, maar dat we hebben besloten dat ik dat maar een klein poosje slik en er dan gewoon weer mee stop. Maar dat vind ik wat anders als mensen steeds zouden vragen: ,,En, is er al een kleine op komst?'' Dan zou ik op een gegeven moment zeggen van: ,,Dat is onze zaak en je hoort het vanzelf als het zo zou zijn.'' Anyway, mocht ik zwanger worden, dan willen we daar graag eerst een poosje samen van genieten. Ik ben bang dat als mensen weten dat er een kindje kan komen, ze erop gaan letten en binnen de korste keren doorhebben dat je zwanger bent. En daar heb ik echt geen behoefte aan. Het feit dat je 'jong' bent en kinderen nog wel even kunnen wachten vind ik onzin. Als mensen dat tegen mij zeggen zeg ik altijd: ,,Ik ben ook jong getrouwd, dus...''
Natuurlijk is dat onzin, je bent eraan toe als je eraan toe bent. Maar het is soms wel gemakkelijk als mensen er naar vragen om te zeggen: "ach ik ben nog zo jong, wij wachten nog even..." Dan ben je nl. definitief van dit soort vragen af van die mensen. Natuurlijk is dat liegen en of mensen dat willen doen of niet, moeten ze zelf weten. Maar ik vind zo'n leugentje minder erg, omdat die mensen hun neus in zaken steken waar ze niets mee te maken hebben. Het kan erg gevoelig liggen, bijv. als je al een tijdje een kinderwens hebt en weer ongesteld bent geworden. Eén keer vertelde ik een collega dat ik op kraamvisitie was geweest bij een vriendin. Ik vertelde dat het een schattig kindje was. De collega zei toen: "Gaat het bij jou niet kriebelen als je zo'n klein baby'tje ziet?" Toen waren we het net een paar maanden aan het proberen. Ik zei toen vriendelijk: "Nee, maar als dat zo was dan zou ik het niet aan jou vertellen!" Ze schrok wel een beetje, en nooit meer de vraag gehad...
Jawel, ik snap ook wel dat mensen dat zeggen en soms moet je er wel een beetje omheen draaien. Maar ik heb daar zelf best moeite mee. Maar dat is natuurlijk wel afhankelijk van bepaalde aspecten. Ik denk dat iedereen voor zichzelf moet bepalen hoe hij daarmee opgaat. Haha, ja, als je zo'n kleintje ziet, dan heb je wel zoiets van: ik wil dat ook!
Helaas wordt deze vraag ons ook nog regelmatig gesteld, zeker gezien mijn leeftijd,( het vreselijke wordt het niet eens tijd ) wij willen heel erg graag liefst vandaag nog maar wij hebben hulp nodig van het ziekenhuis, Dit is iets waar wij niet mee te koop lopen dus, moet je het maar steeds weer slikken jammer genoeg. Greets Beeb
hoi hoi. we zijn allemaal begonnen met gewoon lekker spontaan sexen.. Ik hoop voor jullie dat jullie goed vruchtbaar zijn en over een jaartje ofzo een kleintje krijgen. Wij wouden het ook aan niemand vertellen maar als je op een gegeven moment zo ver in de MMM zit dan kan je er niet onder uit.. Mijn beste vrienden zagen het aan me en op mijn werk kon ik het niet stil houden omdat ik daar 2x in de week weg moet voor controle. Geniet lekker van je getrouwde leventje ( ben jaloers op je haha) en hoop voor jullie dat het na augustus snel raak is. Liefs kaatje
Iedereen wet dat ik gek ben op kids en ze vroeg wil, als ze er naar vragen, zeg ik meestal, (woon sinds een jaar samen met mijn vriend) het bevalt ons nog heerlijk zo met zijn tweeen. Emily
Bij ons vroegen ze er inderdaad naar. Totdat ik hard heb geroepen dat we wel willen maar dat het niet lukt! Sindsdien is het ook erg stil met die vragen! Ja mn schoonmoeder vraagt er weleens naar maar tot nu toe heb ik gezegd dat ik er niet klaar voor ben na mn mk. Maar ondertussen heb ik alweer 2 maanden clomid geslikt.
Er zijn er nu om me heen 4 zwangeren, dit is net als jullie wel weten erg confronterend maar ben harstikke blij voor iedereen en dat meen ik echt, maar krijg wel vaak van hun de vraag, en wanneer beginnen jullie, of willen jullie wel kinderen? dan ben ik in staat te antwoorden: ja duhhhhhh, maar het is tot nu toe niet gelukt, maar mensen kennen het natuurlijk ook niet ruiken, maar ga het vrijdag wel tegen mijn baas zeggen, ik kan met haar heel erg goed opschieten en ik weet dat ik haar kan vertrouwen en als het nodig is steunt ze me heel goed, ze is dan de enigste die er vanaf weet.
@ FunnyMe Heel herkenbaar. ! Er loopt een jongen op ons werk die het nodig vond om in de winkel tegen me te roepen "ben jij nou al eens zwanger" ( gelukkig liepen er geen klanten) waarop ik dus zei " moet je wel vruchtbaar voor zijn he" Was de eerste keer dat hij geen weerwoord had .. liefs kaatje
Ik ben zelf jammer genoeg erg slecht in verhalen ophangen dus als mensen het echt gericht vragen en ik ken ze iets beter, dan vertel ik wel dat het welkom zou zijn maar dat het niet persee meteen moet. De mensen die ik heel goed ken (en zij mij) vertel ik wel hoe het zit en dat het niet zo makkelijk gaat als bij vele anderen. Ik zeg er ook altijd bij dat ik niet wil dat ze er naar informeren maar als ik er iets over kwijt wil, ik er zelf wel over begin. Dit wordt tot nog toe gerespecteerd. Op mijn werk zeg ik bewust helemaal niks. Aan de ene kant jammer dat als het gelukt is, het niet voor iedereen een superverrassing is, aan de andere kant vind ik het heerlijk dat ik er met anderen over kan praten. En.....nog een voordeel.....mensen maken dus geen zogenaamd leuke opmerkingen meer (jullie zijn zeker de volgende?). Succes iedereen!