Ik heb niet alles gelezen maar ik heb zoals Rosao schrijft, veel baat gehad bij Primperan. Ik heb zelf 10 mg zetpillen gebruikt maar je mag zelfs 20 mg innemen. Emasefene deed bij mij helemaal niets helaas. Ook gemberthee en citroensnoepjes hielpen soms. Verder deed acupunctuur, homeopathische tabletten van kruidvat en die seabands armbanden helemaal niets. Sterkte meiden. Je zou er inderdaad depressief van worden...
Hier ook ervaring mee met een niet zo leuke zwangerschap. Ik haat zwanger zijn echt wel (buiten een paar betere momenten) en nu voor de tweede keer zwanger en er weer een hekel aan. Zal wel iets beteren als ik het kindje voel bewegen, dan wordt het echter. Maar hier ook al weer het één na het ander: eerst een maand niet meer kunnen slapen 's nachts (was een wrak!) daardoor dan al een tijd thuisgezeten. Dan kwam de misselijkheid, dan het overgeven, dan et niet meer kunnen eten, dan de buikgriep, dan de bekkenpijn, dan een ziekenhuisopname, dan pijn in de handen (begin carpaal tunnelsyndroom), uitgeput, geen energie en nu het nutteloze gevoel niets meer te kunnen. Gisteren een supergoeie dag gehad, vandaag uiteraard weer veel slechter. Nu ja was gisteren eerste goeie dag gehad in 3maand dus ja. Eerste zwangerschap maanden thuisgezeten, met op randje een depressie, me helemaal niet blij gevoeld, ook niet bij het kiezen v geboortekaartje en baby uitzet (had ik zoooo naar uitgekeken maar was zo energievretend en frustrerend want nog altijd misselijk en uitgeput en down) en zal nu ook weer zo zijn vrees ik. Heb me toen ook ellendig gevoeld omdat ik van werk echt geen begrip kreeg en sticker van profiteur opgeplakt kreeg (oh ja dat ik me maanden ellendig voelde en niets meer kon, werd compleet genegeerd) Nu ook geen respons v werk of collega's en vandaag een superdroge mail v mijn chef met 1 zinnetje in ivm mijn openstaand verlof, voor de rest geen hallo, geen veel beterschap, geen vriendelijke groet, niets dus. Was er echt niet goed van, was enige chef die er begrip voor had maar nu blijkbaar ook niet. Even serieuze dip gehad vanmorgen erdoor maar nu gaat het terug beter, even een deugddoende telefoon van een vriendin met problemen gehad waardoor ik besefte dat het nog slechter kan Maar goed, denk dat het mentaal beter gaat deze zwangerschap (heb zoontje waar ik mee bezig ben (wat soms wel erg zwaar is) dus heb wat verstrooiing) en kan me er beter over zetten dat ik me slecht voel. Het is nu zo, en ja zwangerschap bah, maar het kindje is hetgeen dat telt! En ook zoontje geen last gehad van de vorige moielijke zwangerschap dus das ook al geruststelling. En het was vorige keer ook direct over na de bevalling dus er is weer hoop. Ik ben blij dat er nog zijn die het omschreven als je je zelf niet meer voelen door een alien in je buik ik begrijp volledig hoe je je voelde/ voelt want was precies mijn verwoording vorige keer. Ik herkende mezelf niet meer.