Hoi, Mijn man en ik praatten al lange tijd over kinderen krijgen. Ik kan bijna niet wachten en aan bijna niks anders meer denken, zullen velen van jullie wel herkennen, denk ik! Mijn man wil ook erg graag kinderen en ook op vrij korte termijn, toch lijkt hem iets tegen te houden. Waarschijnlijk is het simpelweg zo dat hij die rammelende eierstokken en hormonen niet voelt dat hij iets terughoudener is en het voor hem niet op een maandje aankomt... We hadden afgesproken: Nog zoveel strippen, daarna condoom gebruiken en als mijn cyclus een beetje op gang is, voor het echie gaan. Nu heb ik nog 2 pillen in mijn strip zitten en omdat ik een antibioticakuur heb moeten volgen, hebben we de afgelopen 2 weken ook een condoom gebruikt. Daarom wil hij nu graag dat ik nog 1 maand de pil doorslik omdat we dan nog even onbelemmerd onze 'gang' kunnen gaan. Hij vind dat condoomgebruik maar niks. Aan de ene kant begrijp ik dit en dwing ik mezelf te denken: wat is een maandje meer... aan de andere kant: De enige reden dat ik niet gillend gek ben geworden van de hormonen is het aftellen en een uitzicht hebben, nu is dit ook weg! Wat denken jullie? Is hij onredelijk? Ben ik degene die een beetje doordraait?? graag jullie mening.. xx
Hmmzz..ik vind niet dat je doordraait hoor!!..Er lijkt inderdaad iets te zijn wat hem tegenoudt..Je zegt dat jullie het er al maanden over hebben, dan zou zijn onzekerheid toch wel voor het grootste gedeelte weg oeten zijn, of denk je dat hij misscien niet helemaal eerlijk tegen je is?? Misschien kun je hem jouw gevoel eens voorleggen, hem proberen duidelijk te maken (op een subtiele manier) dat je het idee hebt dat hij misschien toch nog niet helemaal klaar is voor kinderen. Jullie moeten daar samen goed over kunnen praten.. Bovendien begrijp ik niet zo goed waarom je niet onbelemmerd aan de klus zou kunnen terwijl je wel al gestopt bent met de pil..Moeilijke situatie, maar ik denk dat je het er echt met je mannetje over moet hebben.. Succes! Liefs, Anna
Ik zou ook gefrustreerd worden als er steeds "iets" is wat hem dwarszit, en hij zoiets uit gaat stellen.. Maar als hij condooms niks vind: je kunt gerust direct gaan proberen. Het is alleen even onhandig met rekenen, waneer je je eisprong hebt. En je moet misschien af en toe een zwangerschaptest doen als je cyclus lang uitblijft, omdat je toch al zwanger kunt worden voordat je maar 1 menstruatie hebt gehad.. Maar ik zou die stap gewoon overslaan Kun je hem niet vragen of er iets is wat hem tegenhoud. Misschien is hij gewoon bang om zijn huidige leventje te verliezen, en straks tussen de poepluiers te moeten wonen. Ik denk dat je met praten nog het verste komt..
Tuurlijk is het handig als je eerst een paar maanden weet hoe je cyclus verloopt zonder de pil, maar het is idd niet nodig.. En dat je de pil nog slikte en een antibiotica kuur had, en dan met condoom vrijen terwijl jullie dan een paar weken later toch zouden gaan proberen? Tja, als de beslissing voor een kleine eigenlijk al is gemaakt zou ik dat niet meer doen.. Maar denk dat het het verstandigst is om er met je partner over te praten. Laat hem weten hoe jij er over denkt en hoe je je voelt, maar vraag ook hoe híj er over denkt en hoe hij zich voelt. Dit is iets waar de meiden op het forum alleen 'advies' over kunnen geven, maar jullie moeten er toch echt sámen uit komen. Veel succes meis!
Waarom pil doorslikken.... zou nu alvast lekker gaan ontpillen, en meteen die condooms ook wegdoen! En inderdaad af en toe eens testen. Wat je kunt proberen is gewoon tegen je man zeggen dat je die pil zat bent en hem niet wil doorslikken! Aan hem de keus of hij dan nog condooms wil gebruiken om die wachttijd te overbruggen. Laat hem merken hoe graag je het wilt en dat je echt niet langer meer wil wachten. En inderdaad praten over of iets hem tegenhoud, of hij twijfelt of iets dergelijks.
Bedankt voor jullie reacties! Fijn te horen dat ik niet een 'zeur' ben. Je zou idd denken dat hij er simpelweg nog niet klaar voor is. Dan zou het een ander verhaal zijn. Dit zou ik ook respecteren. Denk dat niemand erbij gebaat is als hij er nog niet helemaal klaar voor is en we er toch voor gaan. Punt is dat hij zegt dat hij er wél klaar voor is. Nu is hij geen type die de schijn ophoud en hij verteld e altijd waar het op staat, of ik het nu leuk vind of niet. We hebben het er hier meerdere malen over gehad. Iets waar hij nu ook een beetje gek van word. Mijn cyclus afwachten was eigenlijk een afspraak, of in maanden gezegd. We zouden na 2 maanden gestopt te zijn met de pil ervoor gaan. Ik heb hem al meerdere keren duidelijk gemaakt dat het niet wil zeggen dat het dan ook gelijk lukt. En we blij mogen zijn als het al uberhaupt lukt en binnen afzienbare tijd. Dit wil er op de een of andere manier niet in. Hij heeft nogal een hoge pet op van zijn zwemmertjes en het ingewikkelde proces en de minimale kansen direct zwanger te worden gaan er bij hem niet in. Ik vind het echt zo ontzettend jammer dat ik ondertussen de maanden moet gaan tellen voor zoiets en hier echt afspraken voor moet maken. Zou het graag op zijn natuurlijke beloop laten. Voor een groot gedeelte ligt dit probleem ook aan zijn karakter. Hij is helemaal van: We zien wel, en: effe kijken en komt wel. Met alles! Pff wat een frustatie als je iemand niet duidelijk kan maken hoe belangrijk het voor je is en dat die paar maanden WEL uitmaken!
Ik snap je gevoel wel, mijn vriend was eerst ook zo. Hij dacht dat het ook gelijk raak zou zijn (en nu zijn we inmiddels een dik jaar verder). Ook wij hebben maanden achter elkaar gezegd, zullen we nu stoppen met de pil?? Totdat een vriendin zei dat ze zwanger was, toen zei mijn vriend: laat jij die pil ook maar staan. Ik denk dat hij toen iemand anders haar geluk zag en dat ook voor onszelf wilde. Denk dat het belangrijk is om jou gevoel uit te leggen tegenover hem. Zeggen hoe jij je er nu onder voelt en dat het moeilijk voor jou is. Als hij niet wilt luisteren dan zet je hem maar voor een keuze jij stopt met de pil en hij gebruikt nu maar eens iets (condoom dus). Waarom moeten de vrouwen in een vaste relatie àltijd voor het voorbehoedsmiddel zorgen. En als hij nog niet wilt, laat hem dan uitleggen waarom hij nog niet wil. Hij heeft toch een kinderwens net zoals jij? Tenminste anders zou hij het in het begin nooit goedkeuren dat je na die strippen zou stoppen.
Hoi Myprecious, Wat fijn dat jullie ervoor gaan! Wel vervelend dat het een beetje lang duurt! Zo zie je maar, je hebt er geen invloed op en het is maar afwachten. Hij heeft een paar redenen opgegeven om te wachten waarvan de laatste zijn 'condoomloze pleziermaand' betreft. Daarnaast is het: nog even doorsparen... nog even afvallen (ik dan, waar ik het wel mee eens ben) en nog even op vakantie... Wat betreft dat doorsparen maakt het volgens mij niet uit of je nu 2 maanden langer doorspaard of niet. We hebben het goed, koophuis, alletwee een goede vaste baan, 2 auto's voor de deur etc. Dat afvallen.. ja het zou fijn zijn, maar ook daar is ruimte voor als ik al gestopt ben met de pil. en dat op vakantie gaan idem dito. Hij denkt dat alles ophoud als je gaat proberen ofzo. Terwijl het makkelijk nog een half jaar kan duren voordat je zwanger bent ( en das nog snel) tijdens je zwangerschap doe je ook gewoon de dingen zoals je ze nu doet ( en dan bedoel ik werk enzo) Dus vanaf nu tot aan dat er daadwerklijk tastbare veranderingen plaats gaan vinden duurt minsten nog een jaar tot anderhalf jaar. Heb ik hierin nou zo zwaar ongelijk of zit er een beetje logica in? ga soms aan mezelf twijfelen... (grappig detail: Hij belde net terwijl ik dit typte met de boodschap dat ie morgen na werk op kraamvisite gaat bij een collega. Die is vorige week vader geworden. Ik zei dat ik hoopte dat ie daardoor gemotiveerd zou raken...hihi)
Het kan helpen bij mannen wanneer ze zien wat ze zelf kunnen hebben net het ons overkwam dat die vriendin zwanger was en mijn vriend er toen ook meteen voor wilde gaan. En ja je hebt gelijk hoor dat het leven gewoon zo doorgaat wanneer je zwanger bent, maar voor jou zijn er natuurlijk wel veranderingen dan. Ik denk altijd: afvallen kan altijd nog na de bevalling. Je komt dan zoiezo toch weer aan dus wat heeft het voor nut. & Op vakantie gaan lijkt mij juist leuker met een kleine erbij . En over het sparen, wij hadden achteraf veel te weinig geld toen we de pil lieten staan. Maar als je wilt sparen kun je dat ook best wel snel doen. En zeker wanneer je tegenslagen hebt en het langer duurd. En dan nog, zo duur is alles niet als je dingen bij de Ikea koopt en zeeman etc. Dat geld komt er wel in 9 maanden mocht je meteen zwanger zijn. Toch? Ik hoop dat je ons hier snel goed nieuws komt vertellen dat zijn gedachten omgeslagen zijn.
Precies Myprecious. Begin nu ondertussen te denken dat mannen dit soort dingen gewoon niet begrijpen... Hij stelt zich gewoon aan met dat sparen. Tuurlijk moet je een vangnetje hebben, maar duizenden lijkt me overdreven en zolang we nog steeds grote uitgaves zonder problemen kunnen doen lijkt me dat we dit straks ook linea recta aan het kindje kunnen besteden... Hoop voor je dat het snel raak is myprecious!
dat is trouwens ook iets: ik vraag me af of je sneller slanker word nadat de een kind heb gekregen als je slank en fit de zwangerschap ingaat. Ik denk het zelf wel. Stel je kan nu 10 kg eraf krijgen... of je laat het eraan zitten en dan komen de zwangerschapskilo's er nogeens bovenop... dames die dit lezen die hier toevallig ervaring in hebben? misschien open ik hier wel een topic over.
Wat ik wel weet dat je het best zo fit mogelijk je zwangerschap in kunt gaan. En nu heb je nog tijd en kun je makkelijker je menu aanpassen als je wil dieten en sporten. Maar ik weet niet hoe het lichamelijk zit eigenlijk. In mijn geval was ik al iets te zwaar, maar ben tijdens de zwangerschap heel bewust gegeten en uiteindelijk maar 7 kilo aangekomen die er na een week alweer af waren.
Wow! maar 7 kilo en dan ook al na een week terug op je oude gewicht. Zul je wel heel blij mee geweest zijn! Denk dat het inderdaad het beste is om fit je zwangerschap in te gaan. Is je buik trouwens ook weer helemaal plat geworden of is er iets veranderd? heb je daar moeite voor moeten doen?
Hoi Reintje, Ik heb je verhaal gelezen en hier ook een soortgelijk 'probleem'. Mijn vriend en ik zijn al negen maanden bezig voor een beebje. We hadden in het begin afgesproken voor als het niet mocht lukken we na een jaar naar de ha zouden gaan. Nu ik dit weer naar voren heb gebracht zegt hij ineens dat we het eerst weer een jaartje gaan proberen. (misschien ben ik er wel teveel mee bezig hoor, maar dit vind ik toch wel irritant!) ik zou er volgens hem teveel mee bezig zijn en we konden het beter maar op het 'beloop' laten gaan. sommige momenten ben ik onzettend boos op hem en andere momenten kan ik er wel inkomen. Raar eigenlijk? Liefs Ingrid
Nou die 7 kilo kwijtraken was niet zo moeilijk. Mijn zoontje was al bijna 4 kilo. En dan samen met vruchtwater, extra bloed wat je tijdens de zwangerschap hebt, wat vastgehouden vocht etc. Ben je zo die andere 3 ook kwijt. Mijn buik had wel erg striae, daardoor trekt hij niet zo mooi strak. Maar dat was hij van te voren ook al niet Hij is niet echt groter, alleen wat slapper (en echt niet meer bikini-waardig)
Dankje wel meid! En geloof me, ik had veel liever 2 nullen op de bank en dat ik zwanger was. Nu hebben we wel heel veel geld, maar als je niet zwanger wordt dan ben je niet happy met zoveel geld. Heb je alweer met je man gepraat?
Hoi LadyIngrid, Vaag he, zijn die mannen soms. Kan me goed voorstellen dat je gefrusteerd bent. Ik heb ook dat ik de ene keer me in hem kan inleven en de andere keer ben ik helemaal gefrusteerd en begrijp ik hem totaal niet. Heb ondertussen wel weer met hem gepraat. We houden het nu op in november proberen. Hij geeft aan ook nog even de tijd te willen om aan het idee te wennen. Kan ik een beetje inkomen maar omdat we het er al maanden over hebben aan de andere kant ook weer niet. Daarnaast heb je nog maanden voordat je zwanger word (ga ik vanuit, als ik zowieso al zo gelukkig mag zijn zwanger te worden) maargoed, zit hier niet alleen in en heb denk ik geen keuze... zucht...