Het moet nog allemaal bezinken maar de vragen komen natuurlijk meteen omhoog.. Hoe verder? Hoe kan het 2 keer op precies dezelfde manier fout gaan? Op dit moment zoek ik herkenning en vooral een lichtpuntje voor de (hopelijk) volgende zwangerschap. De angst wordt enkel groter... Miskraam 1: 6w3d paar druppels bloedverlies 6w6d echo, alles goed 7w3d t/m 8w1d veel bloed en enkele weefsels/stolsels 7w5d echo, alles goed wel een hematoom te zien 8w1d t/m 11w0d bruin bloed bij afvegen 11w0d echo, kindje gestopt met ong 8w0d 11w1d curretage (onderzoek aan weefsel niets aangetoond) Miskraam 2: 6w2d scheut bloedverlies 6w6d echo, alles goed 7w2d t/m 7w4d 4x plas bloed, geen stolsels 7w4d t/m 8w4d bruinverlies 8w4d echo, goed maar transone ruimte te zien dvw gyn 8w5d echo, transone ruimte lijkt 2e afgestorven vruchtje, bloedstolsels te zien 8w5d t/m 9w5d bruinverlies 9w5d echo, kindje gestopt met ong 8w5d (dinsdag volgt de curretage, langer afwachten gaat niet aangezien we volgend weekend op vakantie vertrekken..) Ik vind het zo vreemd dat het 2 maal op precies dezelfde wijze fout gaat. Symptomen nemen niet af, bloedverlies leek (zeker de laatste keer) juist weg. Ik kan het eigenlijk gewoon niet bevatten. De gyn zegt wel dat ook herhaalde miskramen in een wat later stadium vaker voorkomen maar ik vind het zo vreemd, dit kan toch geen toeval zijn? Ik denk dat ik na de vakantie een dvw naar de gyn ga vragen en dan het liefste naar Het Geertgen... Of is dat gek na 2x en moet ik gewoon opnieuw beginnen en hoop houden?
Wat afschuwelijk voor je. Wij hebben nu 5 keer een miskraam gehad. De eerste keer was de vruchtzak leeg, de tweede keer ging het bij 5 weken al mis, de derde keer klopte er een hartje maar wilde het niet groeien (voortdurend licht bloedverlies), de vierde keer ging alles perfect, maar verloor ik af en toe veel bloed, en bleek het vruchtje met ruim 8 weken gestopt te zijn met bloeden, en de vijfde keer was er wel een vruchtje maar geen hartactie, en ook die keer bloedverlies. Wij hebben steeds gehoord dat het pech was en dat we het maar gewoon moesten blijven proberen. Heb veel moeite moeten doen om onderzoeken te krijgen. Na laatste miskraam had ik restweefsel dat er met curettage niet uit ging (ik heb na alle curettages restweefsel gehad, trouwens) en toen bleek er een placentagezwel te zitten dat er mogelijk al heel lang zat. Mogelijk dus al sinds de eerste miskraam. En mogelijk heeft die de andere miskramen veroorzaakt. Ga dus op je gevoel af en zoek meteen een goede kliniek op. In het AMC heb je het herhaalde miskramenspreekuur, in Nijmegen doen ze het Prius-onderzoek. Ik zou een van de twee poli's bezoeken en niet alleen chromosomen, maar ook op bloedstolling, schildklierproblemen, homocysteïne en immuunziekten laten zoeken. Komt daar allemaal niets uit, vraag dan om een hysteroscopie. Dan kijken ze met een cameraatje in je baarmoeder. Is niet heel pijnlijk en gebeurt onder plaatselijke verdoving. Een echo is niet voldoende, daar is bij mij ook heel veel op gemist. Als ik dat onderzoek een paar maanden eerder had gehad, hadden mij mogelijk een hele hoop miskramen en complicaties bespaard kunnen blijven. Ik had al eerder om een hysteroscopie gevraagd, maar dat vonden ze dus onzin in het ziekenhuis. Maar ik ben niet de eerste bij wie na talloze miskramen wel degelijk een probleem in de baarmoeder wordt geconstateerd. Nog iets: wil je het niet eerst met pillen proberen? Cytotec oftewel misoprostol? Het is geen pretje, maar misschien lukt het wel, en het scheelt weer een curettage. Het is wel een soort mini-bevalling, dus heftig, maar je doet het wel zelf (is ook wat waard) en als het lukt scheelt het weer een ingreep. Ik wil je niet bang maken, maar wel waarschuwen: bij mij zijn nu zeer recent verklevingen geconstateerd (Asherman) die ontstaan zijn bij een van de curettages, waardoor het nu maar de vraag is of ik nog zwanger kan worden. Artsen zeggen dat het heel zeldzaam is, maar als je een tijdje op dit forum bent (en op andere fora), dan zie je het toch behoorlijk regelmatig langskomen. Veel sterkte! Suus
Oh nee toch.. schrik hier van Loki. Volgensmij ken ik je nog uit een van de mama topics.. Wat een verdrietig nieuws. Mijn twee miskramen zijn ook twee keer precies hetzelfde verlopen. Groeiachterstand van 1,5 à 2 weken, wel een kloppend hartje, week later goed gegroeid tov de week daarvoor, en weer een week later was er geen hartactie meer te zien. Na de 2e miskraam de standaardonderzoeken via de gyn gehad: stollingsonderzoek, geprikt op suiker, schildklieronderzoek, chromosomenonderzoek. Ik heb via de huisarts een algemeen bloedonderzoek laten doen op o.a. vitamine B12. Bleek toch aan de lage kant te zijn ondanks dat ik een multivitamine met B12 slik. Ik krijg nu injecties. Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit grote verlies.
Loki, ik las in een ander topic een berichtje van je en zag dat je banner weg is. Ik vreesde meteen voor het ergste. En ja.... Wat ontzettend verdrietig voor jullie dat het weer mis is gegaan. Ik had zo gehoopt dat het nu goed zou blijven gaan. Heel veel sterkte om dit 2e verlies weer te moetn verwerken.
he bah loki, niet nog een keer Bij mij begon het iedere keer met bloed en op een echo was er dan geen hartslag meer te zien, ik ben alle vruchtjes vanzelf verloren (2x vmk, 1x 7wkn, 2x9,5week). Er zijn een paar kritieke punten bij de ontwikkeling, bij 6 weken moet het hartje gaan kloppen en in de 8e week gaan de hersenen werken, als die niet goed functioneren gaat dat fout, dat heb ik nu al 2x gehad. Ik ben getest op mijn schildklier en die was te traag, dat kan een miskraam veroorzaken omdat de baby jouw schildklier hormoon nodig heeft omdat hij het zelf niet kan maken in het eerste kwartaal. Ik heb al wel een gezonde zoon, dus hoop is er zeker! Heel veelsterkte de komende tijd! liefs Miek
Dank jullie wel. Ik heb een afspraak staan bij St Geertgen (midden september pas) en ik wil zelf graag met hopelijk hulp van gyn en/of huisarts mijn waardes laten bepalen mbt schildklier, bloedstolling, progesteron en hopelijk 'hoor' ik nog wat meer opties die linken aan het termijn 8-9 weken waar het steeds fout gaat. Of we het chromosomen onderzoek doen weet ik nog niet, misschien hoort dit er wel eerst bij voor ze naar je bloedstolling kijken, ik hoop hier dinsdag wat meer over te horen. Het 'gevoel' is heel anders dan de vorige keer. Mijn zelfbescherming heeft me heel hard gemaakt merk ik, gelukkig. De vorige keer ben ik echt 3 maanden tegen het depressieve aan geweest dus een beetje hardheid kan geen kwaad. Merk wel dat er langzaam een angst komt "Als ze maar iets vinden wat op te lossen is..." De tijd zal het leren...
Oh nee Loki! Dit meen je niet.. Ik schrik heel erg van dit bericht. Ik kan je alleen weer heel veel sterkte toewensen. Hopelijk komt er iets uit de onderzoeken... X Kitty.