het verdict kwam heeeeeeeeel hard aan en op dit moment stort mijn wereld in: PCO... Eerst even gaan temperaturen. Mocht eigenlijk al verder in behandeling gaan als ik wou, maar heb de boot afgehouden. Eerst dit even verwerken... Liefs, een treurige Clapat
Hee pco is toch niet heel erg? Dat heb ik ook, maar sinds 3 maanden ineens spontaan een cyclus. En mijn eitje groeit! Kan bij jou misschien ook nog gebeuren? En met medicatie is er inderdaad heel veel mogelijk
het is natuurlijk heel erg om te horen dat er iets is en dat je het op je eigen kracht waarschijnlijk niet gaat lukken maar gelukkig is het niet het einde van de wereld en zijn er genoeg mogelijkheden om alsnog zwanger te raken
Ben je trouwens lichamelijk wel gezond? Ik heb last van overgewicht, ik ben nu 5 kilo kwijt. Dat maakt voor mij al blijkbaar een verschil... Heeft je gyn het wel met je gehad over de mogelijkheden die er nog eventueel zijn? Liefs!
Wat is de reden eigenlijk geweest dat je naar gyn. bent gegaan? Vertrouwde je het niet? op een of andere reden?
Dank voor de reacties! Ik ben naar de gyn gegaan, omdat het sowieso reeds meer als een jaar was dat ik nog eens op controle ben geweest. Je weet wel, het jaarlijks uitstrijkje. Ik wou dan direkt eens vragen hoe het zat in Duitsland. Ben nu sinds een goed jaar hierheen verhuisd en ik ken de gebruiken en dergelijke hier nog niet. Ik weet dat je met PCO zwanger kunt geraken, maar ik heb het probleem met het doktersgedoe. Had zo graag gehad dat ik en mijn mannetje dat gezellig onders ons twee konden waarmaken zonder dat er een derde bij kwam kijken. Lichamelijk gezond? Ik dacht het wel maar vrees voor het tegendeel. een 6 jaar geleden ben ik in behandeling gegaan voor suikerresitentie. Toen ben ik 30 kg afgevallen. Helaas 5 kg terug erbij, maar daar ben ik op blijven staan. Was in evenwicht. En de dokters vonden het goed, ookal heb ik een BMI van 26. Ben heel mijn leven een beetje zwaarder geweest. Nu heb ik schrik dat dit teruggekeerd is. Mijn gyn wou me direkt informeren over de behandelingsmogelijkheden, maar zag dat ik dit eerst wou verwerken. Ze stelde voor om te starten met temperaturen en als ik er klaar voor was zou ze me reeds naar het ziekenhuis verwijzen om te starten met een bloedafname. Ik mocht elk moment bellen voor een afspraak.
Natuurlijk is het een schok, ook al heb je een hele goede kans dat het met medicatie goed komt, het is niet leuk om de medische molen in te gaan. Ik vind het heel logisch dat je het moet verwerken. Het fijne is dat je wel gewoon saampjes een kindje kunt maken met medicatie (als die aanslaat) en geen onnatuurlijke behandelingen zoals IUI, IVF of ICSI. Het kan dus wel nog gewoon gezellig in bed. Veel sterkte met verwerken, want het is allemaal niet niks. Dikke knuffel
Dank jullie voor het hart onder de riem! Wanneer de eerste klap voorbij zal zijn, zal ik waarschijnlijk net zoals jullie, een andere kijk erop hebben. Moet eerst een beetje kalmeren, denk ik
Heftig hoor als je dat even te horen krijgt Goed van je dat je eerst even naar huis bent gegaan om het te laten bezinken, zo dat jullie samen rustig kunnen nadenken over de mogelijkheden. Heel veel succes
Dat weet ik niet. Door medicatie sowieso wel, dus jullie kunnen gewoon een baby maken door te vrijen hoor meis. Alleen zul je daarvoor waarschijnlijk clomid moeten slikken of misschien dmv injecties. Maar het fijne weet ik er ook niet van. Ik heb een vriendin die pcos heeft, maar zelf hebben wij (helaas) een heel ander probleem. Mijn vriendin heeft een half jaar clomid geslikt maar dat werkte niet bij haar, vervolgens moest ze spuiten en 2 maanden later was het raak. Gewoon lekker in hun bedje een baby gemaakt en niet in de doktersstoel.
Bij mij is er pco geconstateerd. En nu groeit er een eitje! Dus het kan wel. Ik moet nu wel elke 2-3 dagen op controle, dus dat is dan weer in het ziekenhuis. Alleen weten ze niet zeker of hij ook echt zal springen. Tot deze cyclus heb ik nooit een eisprong gehad. Misschien dat jouw gyn dat een keer kan bekijken met een echo? Of er wel groei is... Kunnen ze volgens mij makkelijk bekijken. Liefs!
Het kan dus alle kanten op... Ah ja, even afwachten... dat die duivels er vlug zin dat ik kan beginnen temperaturen. Dan zal ik meer weten.
Ik heb ook PCO, inhet begin erg onregelmatige cyclussen van wel 87 en 129 dagen. Toen ik iets afgevallen was (had ook BMI van rond de 26) is het stabiel gegaan naar 32 dagen. Ik heb wel in alle cyclussen een eisprong gehad, ook in die van 129 dagen. Dus je kunt wel degelijk een eisprong hebben. Ik snap dat je geschrokken bent, maar probeer het niet teveel te dramatiseren. Je hebt nog alle kans om zonder hulp zwanger te raken als je gewoon een eisprong hebt en je cyclussen zijn ook niet heel erg onregelmatig. Mocht je medicijnen gaan gebruiken dan krijg je clomid tabletjes evt. met follikelmetingen waarvoor je afhankelijk van je eigroei een paar keer naar het ziekenhuis moet. Maar dit verschilt per ziekenhuis. Verder kan het gewoon nog op de natuurlijke manier. Succes verder!
dikke knuffs clapat, niet niets om t te horen krijgen heb zelf erfelijke pco en 5 jaar na ons eertste ziekenhuisbezoek zijn we bevallen t kost heel veel doorzettings vermogen gedult en tranen maar dat is het dubbel en dwars waard!