@mineraal: misschien heb je qua informatie iets aan de site van de endometriosestichting (Welkom: Endometriose stichting). Daar kun je ook de namen van specialisten vinden, mocht je daar behoefte aan hebben. Bij mij hadden ze tijdens de kijkoperatie afgelopen september ook de eileiders doorgespoten. Ik heb toen van het blauwe spul niets gemerkt, omdat er bij mij ook bloed naar buiten kwam. Ik heb het eerder een keer apart gehad, zonder kijkoperatie, en toen duurde het geloof ik een paar dagen. Niet lang in ieder geval. Ik ben na de kijkoperatie wel anderhalve week thuis geweest. Had ook last van de nawerking van de narcose: was erg moe, heb veel geslapen.
Hello ladies! Ben een hele tijd niet hier geweest: heel druk op werk en heel druk in mijn hoofd... Dus even een egotripje en daarna richt ik me weer op jullie Nadat eerst een vriendin met wie ik al een jaar alles deel rondom niet zwanger kunnen worden, zwanger bleek, kwam een andere vriendin met het verhaal dat ook zij al 2 jaar bezig is. Dus ik dacht een nieuwe lotgenoot te hebben gevonden, maar jullie raden het al: intussen is zij toch zomaar ineens hartstikke zwanger! Daarbij zijn 2 vriendinnen bevallen, waarvan 1 op de datum waarop ik uitgerekend was (voor ik een BBZ bleek te hebben). Dus ik was er wel even klaar mee... Natuurlijk be ik blij voor ze, maar ik merk dat ik nog steeds heel boos ben over het feit dat ik endo heb... Maar gelukkig ook goed nieuws: de afgelopen tijd diverse onderzoeken gehad, maar alle uitslagen waren nu goed. Niets te vinden nav de PAP2 die ik had, inwendige echo laat geen endo zien bij baarmoeder, blaas en eierstokken en bovendien bleken eierstokken 'prachtig actief'. PLUS: de marker die de activiteit van de endo meet in je bloed, was eindelijk weer naar een normale waarde, dus ik heb de afgelopen maanden niet voor niets de pil doorgeslikt: de endo ligt plat! Dus nu kunnen we verder en krijg ik volgende week de HSG om te zien of mijn ene overgebleven eileider (linker moest verwijderd omdat daar de BBZ in zat en hij gescheurd was) goed doorgankelijk is. Daarna half juli weer naar de specialist terug voor plan van aanpak om ZWANGER te gaan worden. Hopelijk is doorgankelijkheid goed en mogen we nog even zelf proberen of aan de IUI en hoeven we niet direct aan de IVF. Heeft iemand van jullie ervaring met het slikken van antibiotica na de HSG? Ik krijg ze om te voorkomen dat er een ontsteking ontstaat in de eileider en die daardoor beschadigd raakt, maar vraag me af of anderen dat ook hebben gehad? Ik duim voor iedereen die zwanger is dat het goed blijft gaan en wens de rest van de dames iedere dag weer heel veel sterkte! Liefs!
@ Stiertje: mooi dat je er zin in hebt. Kan me je ongeduld voorstellen, normaal is een terugplaatsing veel sneller en jij moet er dan zo lang op wachten. Ik hoop op een mooi resultaat. Met mij gaat het nu weer goed, heb afgelopen week hevige migraine gehad en omdat ik er niks tegen in mag nemen is het eigenlijk niet te doen. @ Mineraal: hebben ze verklevingen en cystes weggehaald? En waar zat het precies? Die blauwe vloeistof kwam er volgens mij een dag later nog wel wat uit, stopt vanzelf. En goed rust nemen he, maandag weeral gaan werken is best snel. @ Lenali: Wat fijn dat de uitslagen goed zijn en je nu met iui kan beginnen. Ik heb wel antibiotica gehad na de punctie i.v.m. de endometriosecyste die er zat, maar niet na de hsg.
@Lenali: ik heb ook geen antibiotica gehad na hsg, wel na punctie. Bij hsg prikken/snijden ze in principe ook niet, dus ik snap niet helemaal waarom antibiotica.
@Stiertje: de website had ik al ontdekt, alleen nog niet geheel bekeken. het blauw neemt gelukkig al af. Ik voel me nog wel erg moe, net even in het dorp gelopen, voel mij net een omatje! Gisteren heb ik ook nog even op bed gelegen, doe het maar rustig aan. @Nientje: geen idee of ze iets weg hebben gehaald. Weet alleen dat ie zei dat ik endo had en dat ze plat leggen en overgaan op IVF. Heb enorm veel vragen maar de arts kregen ze niet te pakken en 2 juli gaan we pas weer op controle. De brief naar de huisarts heb ik vertaald, het zit bij mijn middenrif, van de anus tot baarmoeder, linker eierstok is ook iets mee volgens mij en mijn andere is toegankelijk maar de ovum pick up is verstoord. Ik moet na een week de hechtingen laten verwijderen bij de huisarts dus kan het dan navragen wat er precies allemaal staat en of ik het goed geinterpreteerd heb. Ik probeer maandag als ik mij goed voel thuis misschien wat te doen, als het niet gaat dat helaas, dan niet. Hoelang ben jij thuis geweest? Is het iets dat jullie allemaal in het kort even iets vertellen over jezelf, ik heb wel het een en ander teruggelezen maar het is zo veel Dan begin ik even: Mineraal, 30 jaar, verpleegkundige van beroep en sinds 2010 bezig met zwanger worden. Mijn verhaal staat hieronder ook in het kort.
@ Mineraal: Zo te lezen heb je vooral verklevingen, maar kan er ook niet echt wijs uit. Misschien andere meiden hier? Ik had vooral endocystes, weinig verklevingen. Vervelend zeg dat je arts niet bereikbaar is, je wil toch weten hoe het met je lichaam gesteld is. Ik ben 2 weken thuisgebleven, maar dat was vooral omdat ik niet mocht tillen. Als je niet hoeft te tillen kan je na een week misschien wel gaan werken. Ik ben in juni 2011 geopereerd, heb 2 keer iui gehad, afgebroken omdat de endocystes binnen een paar maanden terug waren. Doorverwezen voor ivf, in dec 2011 nog een keer geopeerd en daarna 3 maanden in de overgang. Weer een endocyste, maar mocht toch beginnen met ivf en de 1e keer zwanger. Ik ben net 34 en 2 jaar bezig geweest. Ik ben snel doorverwezen omdat ik bekend was met endometriose (mijn zus heeft het ook). Dat heeft me tijd gescheeld.
Ha Mineraal, welkom! Ja, ik kan mij ook nog heel goed de dag herinneren dat wij te horen kregen dat kindjes krijgen via de natuurlijke weg niet meer mogelijk is en dat we aangewezen zijn op IVF. pfff dat was echt een klap om te horen, maar daarna kom je in een stroomversnelling dus echt de tijd om het te laten landen krijg je niet. Nu zit ik in de drie maanden overgang en landt het wel een beetje. Ik heb besloten om prof. hulp in te schakelen bij de verwerking hiervan (zodat spanningen in ieder geval niet een reden van mislukte ivf kunnen zijn) en vorige week heb ik de eerste therapie-sessie gehad. En ik had het veeeel eerder moeten doen! Ik moet letterlijk dingen op een rijtje gaan zetten en gebeurtenissen een 'waarde' geven. zo kun je ze makkelijker laten rusten en accepteren. Heel fijn! Uit je verhaal lijkt het idd dat er bij jou veel verklevingen zitten. Dat heb ik ook.(ze konden bij een lapo 11 jaar geleden mijn linker eierstok al niet vinden) Daarom willen ze bij mij de cyste en overige endo plekken niet opereren, omdat ze ze door de verklevingen niets kunnen vinden en omdat een operatie weer nieuwe verklevingen maakt. stier, spannend! bijna juli! heb je al een afspraak voor een uitgangsecho of werkt dat anders bij een cryo? nien, wat goed om te horen dat het weer beter met je gaat! nog maar even en dan ga je je beebje al voelen, leuk! Kan je er al een beetje van genieten? weet jij waar het klets-groepje zwangeren na endo staat? ben heel benieuwd hoe het met de anderen gaat en wil dus even spieken lenali, wat een goed nieuws allemaal! duimen dat je snel zwanger wordt! Hier dus volop in de overgang. Ben meestal 's ochtends en eind van de middag lekker aan het vliegeren. En 'snachts moet ik af en toe voor het open raam gaan staan om af te koelen Ik ben de eerste keer trouwens gewoon ongi geworden. nu ja, niet echt gewoon, superheftig! dik twee weken... en een maand later weer ongi, maar nu heel licht en was het na 5 dagen wel weer over. Gelukkig geen pijn meer gehad. vorige week de voorlichtingsavond voor ivf gehad en moetmijn vooroordelen toch wel een beetje bijstellen de collegezaal zat helemaal vol! ik schat zeker 75 stelletjes die er zaten. En die voorlichting is iedere maand! Echt veel mensen met een onvervulde kinderwens. En ook heel veel jonge mensen. Had de gemiddelde leeftijd bij ivf toch iets hoger geschat... verder vooral veel info gehad, maar niet veel nieuws, wist alles al van jullie maar wel shocking: ze vriezen cryo's in het EMC altijd per twee in. Maar ze plaatsen er in principe (leeftijdsgebonden) maar 1 terug. Ik vroeg dus waarom ze niet per stuk worden ingevroren. Beetje zonde toch, om er twee te laten ontdooien. Wat gebeurt er dan met het overgebleven embryo? Het antwoord dat ik kreeg was dat ze wel moesten wegens ruimtegebrek later werd dat genuanceerd door de lab-arts dat ze altijd op zoek zijn naar het beste embryo, zodat ze kunnen kiezen. Maar wat als allebei de embryo's goed ontdooien? Ik liep daar in die collegezaal dus een beetje oververhit te raken (sorry hormonen) en toen gaf de arts wel toe dat in dat geval er ondanks protocollen toch gesproken kan worden over een dubbele terugplaatsing. Maar het zit me toch niet lekker. zo verklein je toch je kansen??? hoe gaat dat bij jullie ziekenhuizen? volgende week heb ik de intake en dan ook meteen uitgangsecho. Vind het heel spannend, want als de boel niet rustiger is geworden besluiten ze wellicht toch dat er eerst geopereerd moet gaan worden. zo te lezen wordt het een spannende zomer liefs, Muk
@mukje, pff, wat een narigheid die opvliegers zeg! Ik heb tijdens gebruik lucrin heel veel bloedingen gehad en veel pijn. Mij heeft het toen nauwelijks geholpen helaas. Maar had wel alle nare bijwerkingen. Pff, nog maar even uitzingen meis! Schrikken hoor zoveel mensen die vruchtbaarheidsbehandelingen nodig hebben. Je hoort het steeds meer. Ik zou dat ook hebben dat gevoel dat je kansen kleiner zijn. En als je er toch 2 tegelijk invriest, waarom dan niet allebei terug. Voor je gevoel (gooi) je je andere kindje zo weg. Pff, staat een beetje raar zo, maar je snapt wat ik bedoel. Ik ga heel hard voor je duimen en hopen dat er geen operatie nodig zal zijn voor je. Dikke knuf voor jou meis! En lief je bericht op ander topic. @stiertje, nog even doorbijten meis! Ik snap dat je wel gaat aftellen ondertussen. Nog even en dan wordt er weer een prachtig cryootje geplaatst. Mijn duimen draaien dan weer op volle toeren. @lenali, moeilijk hoor al die mensen om je heen die zwanger raken. Je gunt het ze, maar je gunt het jezelf nog het meest. Zo is het vaak wel. En dat is logisch. Wel fijn dat de uitslagen goed waren. Nu maar hopen dat hsg goed is en je snel mag beginnen. @mineraal, welkom hier. Het is ook te lastig om alles terug te lezen. Ik hou het al bijna niet meer bij, en ik zit er al lang. Komen "helaas" steeds meer mensen met endo bij. Allemaal met hun persoonlijke verhaal. En wat een herkenning steeds. Het is al fijn om je verhaal hier kwijt te kunnen en wat tips en ideeen te krijgen. En vooral mensen die je begrijpen. wbt blauw van het onderzoek had ik geloof ik zo'n 3 dagen last van.
@mineraal, ik heb dat ook, vroeg menstrueren en zeiden ook dat ik te jong was voor endo, maar zat wel op mijn 13e/14e aan de zware hormonen vanwege grote cystes. Jaren later dossier opgevraagd waarin duidelijk stond endometriose. Uiteindelijke duurde het nog 14 jaar voordat endo definitief gezegd werd. Maar de 3 gyn die ik in de afgelopen 3 jaar heb gehad vonden het heel vreemd n.a.v operatieverslag op mijn 18e dat ze toen niet definitief endo haddden opgeschreven. Het is een lange strijdt geweest en nog, maar de erkenning is er. Niet dat dit veel oplost, maar diagnoses zijn soms wel fijn. Dan weet je zeker dat je niet aan jezelf hoeft te twijfelen. Want daar zorgen artsen soms wel voor. Overigens wordt ik dit jaar 30 en ben net voor aanvang IVF "spontaan" zwanger geworden.
Hebben jullie ook wel eens van die dagen dat het gewoon even niet meezit. Ik zit hier in een behoorlijke dip, ik denk dat het er nu allemaal in kletst, de diagnose endo en nu w.s. IVF. Bah, ik zie het allemaal even niet meer zitten. Het liefst sluit in me op en lig ik in bed, maar ik heb ook nog twee hondjes, die verdienen wel hun aandacht... Het kan dus zijn dat ik niet zo actief meer ben, dan weten jullie er wat van...
@lady ingrid, dikke knuffel meis! zorg maar goed voor jezelf. wij begrijpen het wel. ik heb dat ook vaak gehad, zeker sinds de laatste 2 jaar. Altijd al zwak, ziek e.d. maar sinds de diagnose veel moeilijker mee. En nog steeds, ondanks dat ik nu wel zwanger ben. Neem de tijd zolang als je nodig hebt.
Hi lady Ingrid, dikke knuffel voor jou hoor! We weten hier allemaal hoe je je voelt! Toch is het fijn dat je hondjes hebt, het zorgt er wel voor dat je buiten blijft komen. Alhoewel het weer nu ook niet echt lekker meezit... Ik heb inmiddels prof. Hulp voor de verwerking van alle medische toestanden. Tegenslag op tegenslag is niet niks. De normale wachtweken als je net begonnen bent duren al lang maar als je eenmaal in mmm bezig bent.. Het was voor mij best een drempel die ik moest nemen maar ben nu toch heel blij met de therapeut. Het is niet een beetje over je problemen kletsen, maar echt constructief kijken waar je je energie en stopt en wat je kan leren accepteren omdat je er niets aan kunt veranderen. Ik heb morgen de tweede sessie en ben nu met mijn 'huiswerk' bezig. Moet een soort organogram maken van mijzelf en de mensen om mij heen / familie/werk/vrienden. Wie zijn belangrijk, wie kunnen mij helpen etc. Heel fijn omdat dan wel duidelijk wordt aan wie je wat hebt en waarom. Beetje lastig om uit te leggen maar anders wordt het een nog langer verhaal. Maar wat ik dus wil zeggen; het is heel normaal om er even helemaal doorheen te zitten! En als je het gevoel hebt er niet meer uit te komen schroom dan niet om hulp te zoeken. Daar zijn ze voor! Liefs, muk
Hee mf, Leuk dat je weer even hier bent! Hoe gaat het met je? Wordt die misselijkheid al wat minder? Heb je iemand die een beetje voor je zorgt als je je beroerd voelt? Ik vind het echt knap van je wat je allemaal doet! Lfs, muk
@mukje, nee, het gaat helemaal niet zo lekker. Met beebje alles goed gelukkig. Had van het weekend krom gelegen van de buikpijn en dacht echt dat ik bij toiletbezoek enorm zou bloeden, maar gelukkig was dat niet zo. Vandaag goede echo gehad. Maar nog steeds heel beroerd en spugen. Ik vind het lastig om te genieten op deze manier. Zijn wel lieve mensen om me heen die dingen voor me doen. Durf zelf nauwelijks huis meer uit en als ik ga/moet dan loop ik overal met zak in de buurt voor geval ik moet spugen. Maar ja, tis voor het goede doel. Wat goed van je dat je hulp hebt gezocht. Het is fijn om soms dingen te bespreken/ na te denken over e.e.a met iemand die iets verder weg staat en die er objectiever naar kijkt. Tenminste als je het treft. Ik heb ook wel missers daarbij gehad. Dat maakte het alleen maar lastiger. Ik heb zelf veel baadt bij een haptotherapeut. Succes morgen meis!
@mf: dikke knuf voor jou. Ik vind jou echt heel stoer dat je dit in je eentje doet! Ook al voel je je nu waarschijnlijk helemaal niet stoer ... @LadyIngrid: ook voor jou dikke knuf. Het is ook echt niet niks allemaal. Logisch dat dat een plek moet vinden. Hoop dat het snel weer beter gaat. @muk: goed dat je hulp hebt gezocht. En dat die jou goede handvatten kan geven om met deze hele zaak te dealen. Ik heb op 11 mei eigenlijk al een soort 'uitgangsecho' gehad bij dr. Simons, mijn endospecialist. Hierop was te zien dat er geen cystes waren, waar ik wel een beetje bang voor was. Dus dat viel mee. Qua echobeeld had ik dus al aan de cryo's kunnen beginnen maar hij adviseerde om nog 2 mnd lucrin te nemen om de endo echt helemaal rustig te krijgen. Op 6 juli is de lucrin uitgewerkt en kan ik met de progynovatabletjes beginnen. Ergens tussen dag 10 en 13 moet ik komen voor een echo. Als het baarmoederslijmvlies dan dik genoeg is, gaan we een datum plannen (binnen dan en ca. een week, net wanneer er bij hen plek is) voor de cryo tp en kan ik met de utrobollen beginnen. Zal ergens 2e helft juli zijn dus. Echt be-la-che-lijk dat ze in jouw ziekenhuis de embryo's per 2 invriezen en dus ontdooien en er maar 1 terugplaatsen. Wat denken ze wel niet? Gaan ze zomaar de helft van die kostbare, met bloed, zweet en tranen verkregen embryo's weggooien? Daar heb ik echt geen woorden voor! Gelukkig doen ze dat in het umcg per stuk (behalve als je er echt heel veel hebt, maar wij hadden er 'maar' 4, waar ik overigens al heel blij me ben!). Ik zou daar echt voor strijden als ik jou was! Dan stoppen ze er maar mooi 2 terug als ze allebei goed zijn! Dus jij bent ook lekker aan het (op)vliegeren? Me too! Vooral 's nachts en 's ochtends vroeg bij het wakker worden. Pfff, zweten! Blij dat het nu geen 30 graden is ... Nou, ik ga nog even chillen met een kopje thee ... Doei!
Bedankt meiden! Als jullie het lukt, lukt het mij vast ook! Maar nu even niet.... Khoop dat ik gauw weer terug kan zijn, het van me af kan kletsen. Meiden allemaal heel veel succes/sterkte met die ellendige mmm. Liefs Ing
Stiertje: Ja helaas ben ik al een hele tijd bezig. Op mijn 24e gestopt met voorbehoedsmiddelen, maar nooit zwanger geraakt. Daar zocht ik niet echt iets achter, ik was immers niet bezig met gericht oefenen. Rond mijn 27e dacht ik , hmm waarom heb ik geen ongelukje zoals vele om mij heen. Ik begon mij toen al een beetje zorgen te maken. Dus nou ja, nu ben ik 35, dus het lukt al 11 jaar niet. Maar daar denk ik maar niet aan. De moed zakt mij dan echt in de schoenen. Jij hebt eerst IUI gehad, voordat ze erachter kwamen dat je endo had. Merkte je tijdens de IUI dat je endo/ endopijn toenam? Ik tijdens mijn IVF geen verergering van mijn pijn gemerkt. Maar niet alle endo is hormoongevoelig begreep ik. Mijn huisartsenpraktijk bestaat uit 3 huisartsen. Ik denk dat ik een andere huisarts binnen dezelfde praktijk ga kiezen. Nientjje: Kan je gewoon van ziekenhuis wisselen? Ik ben toendertijd naar een bepaald ziekenhuis verwezen via zon digitaal doorverwijzingssysteem. Ik kon alleen maar naar dat ziekenhuis. Daarom dacht ik dat ik nu een nieuwe digitale verwijzing nodig had voor het andere ziekenhuis. Alhoewel ik ook graag advies ontvang van mijn huisarts, ook al heb ik niet zon hoge pet op van m. Bovendien ben ik van verzekeraar veranderd en wil de verzekeraar eerst van mijn huisarts een brief ontvangen waarin staat hoeveelste Ivf poging ik ga ondernemen. Dus ik moet er sowieso naar toe. Dat is een stok achter de deur voor mij. Mineraal: Welkom. Ja lastig he al die vele mensen op dit forum met hun eigen verhaal dat toch altijd herkenbaar is. Ik ben hier ook niet zo lang en zie nu al door de bomen het bos niet meer hihi. Maar het is echt goed hier te schrijven. Ben al zoveel wijzer en positiever!!. Mijn verhaal in het kort. 35 jaar. In de molen vanaf mijn 30e. Vanaf 32e bij gyn. Alle onderzoeken gehad. Verdenking van recto-vaginale endo vanwege stoelgangklachten, pijn bij gemeenschap de dagen vlak voor de menstruatie en om de zoveel maanden hele heftige krampen in de baarmoeder. Kijkoperatie ondergaan. Niets gevonden! Vanaf het eerste moment getwijfeld aan deze uitslag. Recto-vaginale endo is namelijk moeilijk op te sporen. Direct aan de IVF. 9 terugplaatsingen!! 0 kindjes ) : Verwijzing gevraagd naar een endo-specialist, maar mijn gyn is ervan overtuigd dat de gyn die mij geopereerd heeft niets heeft gevonden en verwijst mij daarom niet door. Nu wil ik in een ander ziekenhuis opnieuw mijn verhaal doen. Maar ik kan mij er niet toe zetten, weet ook niet goed wat te doen. Naar een gewoon ziekenhuis of een ziekenhuis gespecialiseerd in endo, dat ver bij mij uit de buurt ligt. Mineraal wat zijn precies jouw klachten? Gezien het feit het ook bij je anus zit. Ik heb tijdens mijn menstruatie een vreselijk pijnlijke stoelgang. Naar mij idee in mijn endeldarm net achter de anus, vandaar mijn vraag. Een verstoorde ovarium pick up, betekent volgens mij dat er een cyste op je eierstok of eileider zit die een toekomstige punctie in de weg zal staan. Laat je weten wat er nu precies aan de hand is in je buikt? Mijn eileiders zijn schoon en toegankelijk en toch blijft een zwangerschap uit. Ben lichtelijk wanhopig!!
Mukje: Jeetje je verhaal over de cryos. Wist je dat ieder ziekenhuis zijn eigen cryobeleid heeft? Echt iets om na te vragen. Sommige ziekenhuizen waaronder Amsterdam Vu heeft een strikter cryobeleid. Alleen top-embryos en embryoss vanaf een bepaalde celligheid worden daar ingevroren. In LUMC bijvoorbeeld is er een makkelijker cryo-protocol. Daar vriezen ze alles in wat overlevingskans heeft. Dus ook 2 cellige en minder kwalitatieve embryos!! Ze hebben daar ook een vrij nieuwe ontdooimethode waardoor de kans vrij groot is dat een minder kwalitatief cryootje toch goed door de ontdooingsfase komt. De embryos van wat mindere kwaliteit vriezen ze meestal per 2 in en worden beide!! Teruggeplaatst indien ze beide ook goed ontdooiien. In Belgie doen ze dat ook. En ik vind iedere kans is er 1!! Ieder beebje is met 2 cellen begonnen toch!? Voor ons is iedere cel een kans toch!! Hoe klein ook!! Daarom zou ik graag de volgende ivf in LUMC willen doen. Wellicht iets voor je om over na te denken. Wat goed dat je professionele hulp hebt gezocht! Ik kan er niet over praten, met werkelijk niemand. Er is ook niemand op de hoogte. Ik leef echt in mijn eigen wereld. Maar ik voel mij daar het prettigst bij.
@sissie: ik had na de 1e iui ineens een cyste van 4-5 cm. Die slonk na iedere behandeling weer zodra ik stopte met de hormonen, maar de volgende behandeling was ie er vrolijk weer! Bij de 4e iui was er een nurse practitioner zo helder om te bedenken dat het mogelijk een endocyste kon zijn. Toen endospecialist erbij gehaald en het balletje ging rollen. Ik had geen extra endopijn bij de iui's. Heb sowieso vrij weinig pijn, als ik dat vergelijk met sommige dames hier. Mede hierdoor is mijn endo denk ik pas laat ontdekt.
He mukje, Ik loop dus ook in het emc, en wist ook van de invriezings procedure. Omdat wij technisch gezien met de 3e poging bezig waren, mochten we zelf kiezen of we 1 of 2 terug zouden plaatsen. Tegenwoordig gaat het ontdooien steeds beter en is de kans steeds groter dat beide goed ontdooien. Inderdaad is het wel krom, als je met de 1e of 2e poging bezig bent, je niet zou kunnen kiezen om beide terug te plaatsen. Aan de andere kant denk ik wel dat 1 vd 2 er beter uit kan zien, waardoor de artsen een betere kans inschatten. Bij mij was bij 1 van de 2 al te zien dat hij uit de schil aan het kruipen was. Ik geloof er wel in dat deze ook uiteindelijk ingenesteld is. In het emc zijn ze ook erg streng qua eisen voor invriezen. Bij de eersge 2 pogingen had ik geen enkele cryo's. Tja, het is voor ieder afwegen welk ziekenhuis het beste bij je past. Elk ziekenhuis heeft wel wat voor en nadelen denk ik. Hou je taai! Goed dat je hulp hebt gezocht hoor! Ik zat echt op het randje van hulp inschakelen, toen het toch nog lukte.. Heb wel wat gehad aan acupunctuur, vooral om wat meer rust in mezelf te brengen. Liefs!