Oh lieve Sis, ik vind dat Pien het al heel mooi gezegd heeft in haar eerste berichtje. Wat zullen de mensen opkijken als dit ooit aan het licht komt. Ik zou het niet kunnen hoor dit helemaal in je uppie (met je man natuurlijk) beleven en verwerken! Petje af voor je! Maar wat zal het af en toe zwaar zijn, vooral als er bepaalde situaties zijn (zoals zwangere mensen). Lijkt me dat er dan diep van binnen een stemmetje het wel kan uitschreeuwen... van 'jullie moesten eens weten'! Heeft het je nog wel goed gedaan om met je baby op 4 pootjes te wandelen? Ik begrijp wel goed dat je zoveel steun aan je diertjes had hoor! En weetje, het vruchtjes was voor jou nog niet tastbaar, maar je met je hond had je al zoveel meegemaakt! Enne wbt de endo, ik zou zeker vragen naar onderzoeken. Zeker voordat je verder gaat met nog een behandeling! Kun je wel goed met je arts praten? Pien, wel gaaf dat jullie zoveel zelf doen! Dan is het helemaal super als het over een tijdje af is! Dat hebben jullie dan toch maar mooi zelf voor elkaar gebokst! Wij hadden vandaag de ivf uitleg. De uitleg was heel erg duidelijk! Op zich wel fijn dat ik al gewend was aan spuiten met de IUI's. Nu is het allemaal niet meer zo nieuw en snap ik het ook beter denk ik. Ons ziekenhuis doet de voorbehandeling (echo's enzo) en in een ander ziekenhuis zal de punctie en de terugplaatsing zijn (dit was ook zo bij de inseminatie van de IUI). We hebben gelijk het recept voor de medicijnen meegekregen en vrijdagochtend word ik nog besproken in het teamoverleg. Daarna belt de fert.verpleegkundige me nog even of we inderdaad de planning aanhouden van nog twee menstruaties afwachten/zelf proberen en dan starten. Verder zou er ook een telefonisch consult gepland worden met de gynaecoloog. Maar de verpleegkundige belde haar gelijk op en vroeg naar de uitslag van de kweek (heel lief). De plek uit mijn lies waar ze aan twijfelden blijkt ook gewoon endometriose te zijn, dus fijn om te weten! Na de uitleg mochten we vast bloedprikken (routine voor ivf) en onderweg daarnaar toe kwamen we de gyn. nog tegen. Ze vroeg nog heel lief hoe ik me nu voelde na de operatie (toch wel leuk interesse!). Manlief moest trouwens ook bloedprikken en die scheet 7 kleuren bagger. haha! Hij gaf ook aan dat hij heeeeeel blij was dat ik al die prikken moet zetten en hij niet. Mannen!
Chickie: fijn dat de plek in je lies niet iets anders engs was. Dan toch maar liever endo, weet je in elk geval wat je hebt . Dus jij ook een IVF gesprek gehad. Had ik 2 weken terug ook. Scheelt inderdaad dat je al IUI hebt gehad, dan is het prikken in elk geval bekend, al zal het wel een stuk heftiger zijn. Denk dat we dan zo ongeveer gelijk beginnen. Wij hebben ook nog 2 maandjes rust. Wij moeten trouwens ook naar 2 ziekenhuizen voor de IVF. Maar wie weet wat voor kansen je nu hebt zo na de operatie he .
Ja inderdaad Pien. Van endo kijken we niet meer op. Ik denk dat we inderdaad ongeveer gelijk starten. Kunnen we elkaar er doorheen slepen De kansen schijnen nu de eerste maanden extra groot te zijn, dus ben al druk met ovulatietesten in de weer. Volgens de gyn hadden we zelfs deze maand een kans. En ik moet zeggen dat we steeds handiger worden met die spuitjes.
Chick. Ja dat was een mooi bericht van Pien! Jij slaat de spijker ook echt op z'n kop. Hoe vaak ik niet in mijn hoofd gezegd heb' je moest eens weten'. Maar tja dat is mijn leven. En ik moet wel zeggen dat ik ook intens kan genieten van d zee, een boswandeling, een boekje op het terras. Ik vind terrasjes pakken aan het strand t einde. Met wat meiden m'n mannetje.....maar net zo goed alleen met m'n hondje. Ik kijk dan lekker rond en let altijd op gezinnetjes. En dan verbaast me dat sommige ouders er zo chagrijnig bijzitten met hun kids. Er tussen de ouders niet meer gezellig gekletst wordt. Ze lijken niet te genieten. Ik ben dan wel blij dat ik kan genieten van mijn hondje de zon de zee. Heerlijk. Als e helse momenten hebt in je leven denk ik toch dat je de goede en pijnloze momenten intenser beleeft. Je hebt ook gelijk hoor met mijn hond ( was overigens een soort Sint bernard....haha en zwaarder dan ik zelf ben hihi). Toen ik zwanger blerk zag ik al helemaal voor me hoe mijn hond haar grote neus tegen haar nieuwe brusje zou leggen.....en ineens alles weg. Hond en vrucht. Tja en met mijn hond had ik een onverwoestbare band. Chick en pien. Ik had ook een ziekenhuis waarbij je depunctie op locatie a kreeg en de tp op locatie b. Mijn man moest dan met zo'n koffer op pad waarop stond IVF. Dat benauwde mij vreselijk. Wat als hij bekende tegenkwam. Bloedzenwachtig was ik daarvoor. Je kon te zo goed met een spandoek gaan lopen.........'hallo hebben jullie het gezien......ik doe aan IVF'. Hahaha......we hebben er achteraf om gelachen, maar het was voor mij mede een reden een ander ziekenhuis te zoeken. Iets verder van huis ook. Ik denk ook pas weer over twee maanden een tp te doen. Het liefst nog even een onderzoek naar endo op de darmen voordat ik verder ga. Tja mijn arts heb ik 2 keer gezien. ze schijnt nogal star te zijn, maar daar kan ik nog niet over oordelen. Ik moet de tp ook even plannen met vakanties. Niet dat ik vlak voor een vakantie hetzelfde mee maak als waar ik nu inzit. Neem aan dat jullie ook met jullie ivf rekening houden met vakantieplannen? Chick. Begrijp ik nou goed dat de mogelijkheid bestaat dat je eerder met IVF mag starten. Ze gaan nog over je vergaderen zeg je? 'Super' dat je plek in de lies endo is.....nou ja begrijpt t wel he. Ik was toch even bang dat t iets ernstigers kon zijn.
Goed dat je ook van zulke dingen geniet Sis! Dat mis ik soms ook wel eens bij mensen hoor, het niet kunnen genieten van kleine dingen en soms moet ik daar zelf ook wel eens bewust bij stilstaan. Niet altijd maar doorjakkeren, maar ook eens pas op de plaats maken en om je heen kijken naar al het moois wat je wel hebt! De vergadering gaat denk ik niet over eerder starten met ivf, het zal denk ik eerder later worden (dat klinkt vaak eerder later ). Eerlijk gezegd hou ik met de ivf geen rekening met vakanties, maar doen we het juist andersom. We proberen onze vakantie maar om de ivf heen te plannen. Ik weet wel dat 1 maand eerder of later niet zo heel veel uitmaakt, maar ik ben nu zo bang dat de endo toch weer terugkomt dat ik eigenlijk geen kans wil laten schieten. Tis zeker fijn dat het in mijn lies gewoon endo is, er was toch een klein stemmetje achterin mijn hoofd dat hele gekke dingen aan het roepen was. Gelukkig kan ik die nu de mond snoeren Jeetje met zo'n ivf koffer de straat over.... heel discreet inderdaad Bij ons is dat niet nodig, dat vindt wel allemaal in hetzelfde ziekenhuis plaats, dus dat scheelt weer! Moet dat bij jou wel Pien? Meiden als het lukt (naast werk) geniet nog even van het lenteweer, want het is wel echt superlekker buiten!
Sissie: heel goed dat je ondanks, of misschien juist wel door de nare dingen wel goed kunt genieten van de mooie moment in het leven! En juist die kleine dingen kunnen zo mooi zijn he. Nu het vandaag zo mooi weer is, wordt ik ook spontaan weer blij . Heb net lekker hard gelopen in het zonnetje, met korte mouwen! Ik had nog de lange broek aan, maar dat had zelfs niet gehoeven. Zo'n verschil met een week geleden! Mijn man zal met de IVF ook met zo'n koffer op pad moeten... Hoop toch niet dat er bij ons ook met zulke dikke letters IVF op staat. Wat idioot zeg Sissie! Vind het ook wel spannend idee, wat nou als manlief autopech krijgt oid? Hoe komen mijn eitjes dan op tijd in het ziekenhuis? Krijg echt van die doemscenarios .
sorry dames ben even een paar dagen niet online geweest ik ga even alles bijlezen en reageren! @Vinisa: geef jezelf de tijd om alles te laten bezinken, het is niet niks wat je te horen hebt gekregen en dat acepteren gaat niet over 1 nacht. Enne zeuren doen wij niet We delen gewoon veel met elkaar en dat is erg fijn! Ieder verhaal is er een op zichzelf, dus helemaal eens met chickie! @Sissie: ik las dat het voor jou nog steeds horror is. Ik heb ook nog bruine zooi gehad, en uiteindelijk zelfs groene zooi...kweekjes gedaan enz, maar er was niets te vinden.... Knuffel! Helaas komt het voor dat mensen het plannen, belachelijk eigelijk want een kind kun je niet plannen...het is van zoveel dingen afhankelijk. Ik kan mij daar soms zo boos om maken...dat snappen jullie vast wel. Iedereen doet het op zijn eigen manier, jij hebt voor deze manier gekozen. Misschien vertel je het je ouders alsnog een keer wanneer jij de tijd rijp vindt. Pien en chickie hebben het mooi verwoord. @koffer: mijn vriend moest ook met een koffer lopen, het bleek uiteindelijk gewoon een tas te zijn waarin je niet zag wat er zat. Alleen als je zelf met die tas had gelopen wist je het. Er zat bij ons een accu in die de eitjes warm hield, ik heb ook gehoord dat iemand die stekker in het stopcontact moest steken van zijn auto, maar of dat waar is? @cindii: welkom hier. Je hebt ook al wt voor je kiezen gehad, heftig je moeder verliezen en je broer in huis. Hoop voor je dat het raak mag zijn! @steva: het is idd een boekwerk, ik open altijd eerst vanaf waar ik gebleven ben, onderaan klik ik op reageer en dan krijg je het scherm waar je kan typen. Daarin scroll ik weer naar beneden en dan staat er onderaan klik hier als er meer dan 10 berichten zijn. Als je dat doet krijg je 2 schermen, in de 1 typ ik, de ander lees ik. Let dan wel op dat als je er lang over doet alles weg kan zijn als je op versturen klikt dus tussendoor ff ctrl c doen @chickie: hahha mannen...geeft een goed gevoel dat ze toch ook navraag hoe je je voelt na de operatie, ben je in ieder geval geen nummer. @ego: na een aantal weken onthouding, ik moest er niet aan denken namelijk door de pijn die ik gehad heb, zijn we weer begonnen met klussen. Volgens mij laten ze mij namelijk nog een keer ongesteld worden dus iedere kans is er 1...dus die nemen we maar!
Je hebt gelijk Mineraal, je weet het nooit of het lukt! Dus er gewoon voor gaan als je lichaam het toelaat! Bijna de evaluatie he! Lijkt me dat je daar ook wel aan toe bent!
@mineraal, Dat is inderdaad heftig ja om je moeder te verliezen.. en dan ook nog is een half jaar je broertje in huis te hebben die een totale eigen wil heeft en geen rekening houdt met de rest.. maar gelukkig is hij gister bij een vriendje in huis gaan wonen.. en is de rust hier weer een beetje terug gekomen.. was heel fijn om de hele avond lekker alleen met me mannetje te zijn.. en snachts niet wakker te worden van een broertje die binnen komt gewandelt om half 5 snachts! tis en blijft me broertje en hij is ook nog gewoon welkom maar jeetje wat ben ik blij dat ik me leven weer een beetje terug krijg met me mannetje.. had ik de eerst komende 2/3 maande nog niet durven hopen!
Hoi allemaal, Sorry dat ik even inbreek, voor degene die hierin geinteresseerd zijn: Vanavond geeft Dian Shepperson Mills weer een lezing over endometriose in het nutricentre in London, welke je online live kunt meekijken of later bekijken. Dit in het kader van "endometriosis awareness month": http://www.nutricentre.com/t-video.aspx Ik ben zelf nog steeds in contact en behandeling bij Dian, zie ook haar boek over endo en voeding: bol.com | Endometriosis, Dian Shepperson Mills & Michael Vernon | Boeken Ik heb er zelf veel aan gehad en nog steeds. Komende zaterdag is trouwens ook de landelijke dag van de nederlandse endostichting, deze keer in Eindhoven. Kijk even op de site voor meer info: Welkom: Endometriose stichting Ik ga zelf niet ivm kleintje, maar tis zeker fijne dag met vele lotgenoten. Groetjes en liefs!
Dankjewel IJsvogeltje! De endometriosedag was hier wel bekend, maar van Dian had ik nog nooit gehoord! Ik ga zo even op de site kijken!
@Chickie: zijn er aan toe ja..hoewel ik weinig verwacht van de evaluatie. @cindii: snap het hoor, je hebt veel over voor je broertje, maar je hebt ook een eigen leven en die gaat ook door. Niets is zo fijn om gewoon samen even te genieten van het samenzijn. Enne geen fijne tijd...half 5 snachts. Is hij in de puberteit? @ijsvogeltje: ik ga het boek eens bekijken, ken haar niet namelijk.
Meiden, Sorry dat ik even niet heb gereageerd, druk en moe Even voor de duidelijkheid, ik had 2 eitjes eentje links en eentje rechts Dus geen vier hahaha. Afgelopen zaterdag de IUI gehad. Vriend had 9 miljoen zaadjes, minder dan normaal. Ik had m'n eigen gyn. Hij vroeg zich af waardoor dit kwam, dus ik zei eerlijk dat we de avond daarvoor zelf een poging hadden gewaagd omdat ik dacht dat ik mn eisprong voelde. Hij stelde voor om meteen even te kijken (Echt een top gyn) en idd 1 eitje was al geknapt en de ander zat er nog. De gyn was zeer positief over het feit dat we de avond ervoor ook een poging hebben gedaan We hebben ook besproken dat we gewoon doorgaan met de IUI's tot we meer horen van het VU. Heb afgelopen maandag een gesprek gehad met de maag darm lever arts en de plek aan de binnenkant van mn darmen was geen endo! Goed nieuws dus! Dit betekent niet dat het niet aan de buitenkant zit maar het is iig niet doorgetrokken naar de binnenkant. 27 maart wat onderzoeken in het VU en 4 april afspraak met de arts daar.. Lelie: Zie je erg tegen de operatie op, of kan je het goed relativeren omdat je daarna helemaal schoon bent.. Chick: Ik krijg de pregnyl in het ziekenhuis. Ik vind het een rot prik en weet zeker dat, als ik hem bij mezelf moet doen, hem er uit trek . Wat fijn dat de kweek goed was Ik wilde het niet hardop zeggen maar ik was toch wel even geschrokken.. Nog twee maanden en dan begint het echte werk voor jou ook! Misschien helemaal niet nodig! Misschien ga ik ook wel wat spuitjes halen hihi Het echte werk doet pijn Pien: Vind je het leuk klussen? Ik heb daar altijd wel plezier in, lekker je huis tip top maken met het vooruitzicht dat je daar straks van kan genieten Toch wel spannend hoor, je weet het nooit. Wonderen bestaan.. Ik ga iig voor je duimen! En April staat ook alweer bijna voor de deur! Nieuw huis, lente en een nieuw begin met een kindje Sis: Hoe is het nu met het bloeden? Fijn dat je nog een beetje hebt kunnen genieten van het weekend! Misschien verstandig om ook naar het VU te gaan? Ik heb echt het gevoel dat ze daar veel meer verstand van de endo hebben... Tja heb het al is eerder gezegd en vind het heel knap dat je het voor jezelf houdt. Vind ook niet dat je in een leugen leeft, je verteld alleen niet alles.. Hoeft ook niet, dat is jouw keus. Ik respecteer je keuze alleen denk dat je het jezelf moeilijker maakt dan het is.. Je maakt zoveel ingrijpende dingen mee, niet alleen het verliezen van het vruchtje maar ook alle behandelingen, de hormonen en het verdriet. Waarom vind je het zo belangrijk om het voor jezelf te houden? Als je vriendinnen het zouden weten, waarom is het dan erg? Probeer je te begrijpen hoor hihi En je ouders zijn als het goed is toch mensen waar je op terug kunt vallen en die je kunnen troosten.. Toen het bij je misging vond ik het zo verdrietig dat je niemand had om even flink bij te huilen en mee te knuffelen. Dat heeft iedereen nodig ook jij denk ik... Als je straks zwanger bent, wat gaat gebeuren! Ga je dan tegen iedereen zeggen dat het een ongeluk was? Als je nog steeds achter je keus staat moet je het zo houden maar je moet niet bang zijn dat mensen je dingen gaan verwijten als je het toch wilt vertellen. Het is jouw leven.. misschien iets minder rekening houden met de meningen van anderen maar voor jezelf kiezen Kan je je zus niet vertrouwen trouwens? Als de mensen in je omgeving het zouden weten denk ik ook dat er veel meer rekening met de situatie gehouden wordt en jij niet klap na klap teleurstellingen hoeft te verwerken.. Begrijp me niet verkeerd hoor, volgens mij ben je een lieve meid die mensen om zich heen verdient die lief voor je zijn... Vind het echt heel rot dat je geen vriendinnen hebt die je in vertrouwen kan nemen.. Snap het trouwens heel goed van je hondje.. (naja hondje ) Hele dikke knuffel Mineraal: Spannend! Je weet het nooit.. Ik duim heel snel hihi Cindii: Wat fijn zeg dat je je eigen plekje weer terug hebt! Genieten en ontspannen nu! Even tijd voor jezelf en tot rust komen.. Ijsvogeltje: dank voor de info! Hoe is het met jou en de kleine man?? Liefs!
@ Mineraal, hopelijk heb je toch wat aan de evaluatie! Maar belangrijker is misschien om daarna weer vooruit te kijken! @ Cindi, toch fijn dat je broertje nu bij die vriend kan blijven! Je wil natuurlijk met alle liefde voor hem zorgen, maar je eigen leven bepalen en leiden is toch ook wel erg fijn en ook zeker voor je eigen relatie en ook de band met je broertje! @ Steva, lief dat je zo reageert! Je hebt een heftig weekje gehad! Jeetje de eerste week na je IUI heb je gewoon al achter de rug! Wat goed dat je zelf dacht de eisprong te voelen, want je had gewoon gelijk! Zo zie je maar dat je je eigen lichaam het beste kent! En wel goed denk ik om met IUI's door te gaan in de tijd dat je wacht op het VU! (maar laat dit maar gewoon de laatste IUI zijn hoor, afgesproken?! ) Ennnn wat een fijn nieuws dat er geen endo in je darm zit! Dat is in ieder geval een klein positief puntje! Die spuitjes zijn zo gek nog niet hoor meis, zeker niet als het pijn doet om te vrijen. Wij zijn er weer klaar mee voor deze maand, dus we will see! Ik vind trouwens die ovulatietesten af en toe maar ondingen hoor. Is het lijntje nu wel of niet gelijk aan de teststreep... pfft
Mineraal, Heb inderdaad heel veel over voor me broertje maar eens is het ook genoeg.. en nee half 5 snacht binne vallen is heel normaal voor hem.. ook wel paar keer mee gemaakt dat hij niet thuis kwam snachts.. en de volgende dag telefoon kreeg of ik even kleren en sigaretten wou komen brengen naar het politie burreau.. dus stond nergens meer van op te kijken alleen als die om 9 of 10 uur binne kwam en tegelijk met ons naar bed ging.. haha.. het is niet echt een lieverdje.. Steva, wat een geluk dan dat je je eitje heb voelen springen! En ook goed van je dat je zelf een poging heb gewaagt! En het is toch helemaal niet erg om daar gewoon eerlijk over te zijn tegen je gyn. Dan weten ze tenminste ook de oorzaak en hoef er verder niet meer onderzoek gedaan te worden. En inderdaad heel fijn dat we ons eigen plekje weer terug hebben, en genieten doen we er zeker van! Heb al 2 dagen lekker de kaarsjes aan en zitten we weer heerlijk knus op de bank samen tv te kijken! Chickie, het is inderdaad fijn dat me broertje daar heen is gegaan en daar kon blijven.. we zaten ten slotte met 3 personen en 3 hondjes waarvan 2 van ons zelf op een flatje met 1 slaap kamer dus me broertje sliep al 6 maande op de bank.. en we liepen elkaar gewoon in de weg. En voor me relatie is het helemaal goed want de laatste maande merkte ik echt heeeel veel spanning in de relatie van mij en me vriend, en we hadden ook best veel woorden en ruzie om helemaal niks eigenlijk, hoop dat dat nu weer beter gaat worden want voelde me echt heel eenzaam alsof ik niet begrepen werd door me vriend.. maar ook door me familie niet. En nog voel ik me wel heel eenzaam hoor.. maar durf bepaalde dingen gewoon niet met me vriend te delen omdat ik zeker weet dat wat ik heel erg mis en voel hij ook heeft alleen 10x erger als mij, maar ja dat komt ook hopelijk wel goed. en over de ovulatie testen.. ik heb die met de streepjes nog niet gebruikt, als mijn menstruatie doorzet ga ik ze ook bestellen.. ik gebruikte die digitale van cb die was wel heel fijn.. maar vind het veelste duur 50 euro voor 20 sticks en een apparaatje.. en de sticks kan je niet los kopen daarvoor.. Pff en ik ben vandaag best stom geweest.. heb paar zware dingen gesjouwt vandaag omdat we een bed hebben opgehaalt voor me broertje.. en vond het lullig als hij alleen moest sjouwe.. alleen zit nu op 6dpo.. en sinds na het sjouwe heb ik steeds kleine steekjes in me buik tussen me schaambeen en navel en soms ook link of rechts.. hoop niet dat ik hier door me kans verspeelt heb
ff ego hoor vandaag Zo, weer een bezoekje aan het ziekenhuis achter de rug Vandaag mocht ik langs de chirurg voor controle. De wondjes genezen aardig, een paar wijken nog een beetje, maar ja dat geeft niet ben er toch niet knapper op geworden Ze herhaalde nogmaals dat al het weefsel endometrioseweefsel was, maar dat het middenrif echt helemaal onderzat en voor 20 % nog zit. Ze gaf ook aan wel geschrokken te zijn van de hoeveelheid en heeft aardig wat foto's gemaakt, ook van de andere plekken en vooral van de lies. De foto's had ze nu nog niet, maar die krijgen we over een paar weken bij de gyn te zien en misschien sturen ze ze ook door naar ons (niet dat ik ze nou in het familie album ga plakken hoor ). Ze vroeg ook of ik bij de gyn toestemming wil geven voor publicatie van de foto's in- en uitwendig en toestemming voor een artikel/casus dat ze gaan schrijven over mijn geval omdat er in de literatuur nog geen geval beschreven is van endo in de lies. Ben een bijzonder geval (vertel mij wat ). Ze vinden het ook een mysterie hoe de endo daar terecht is gekomen, want de lies is in principe een afgesloten gebied. De artsen denken dat de endo via een minuscuul gaatje langs de ronde band van baarmoeder, die doorloopt naar het lieskanaal, naar de lies is gegaan en zich daar heeft opgehoopt. Wat ook de grote bult verklaarde in mijn lies. Nou tuurlijk mogen ze het gaan beschrijven en publiceren, als daar in de toekomst iemand meegeholpen is dan is dat prima! @ Cindii, maak je niet teveel zorgen meid! Ik denk niet dat je het voor jezelf hebt verprutst hoor, maar je lijf geeft wel heel duidelijk aan dat je over je eigen grenzen heen bent gegaan. Ik heb ook heel duidelijk te horen gekregen dat ik ECHT voorlopig nog niet zwaar mag gaan tillen. Ik denk niet dat je kans op zwangerschap daardoor afneemt meid, maar je met wel jezelf in acht nemen!
Fjin dat je litteken netjes word.. bij mij wijkt mijn litteken ook nog een beetje af.. maar dat trek bij is me verteld door de oncoloog.. ook fijn dat je voor het grotendeel de endoweefsel kwijt bent! de foto's is wel indrukwekkend om te zien hoor.. heb de mijn al gezien.. en was heel raar om te zien hoe je er van binne uit ziet hahaha. ja me lichaam gaf idd aan dat het iets te veel was daarna.. maar goed ik heb me hoop toch al opgegeven dat het raak zou zijn deze ronde.. en inderdaad de eerste paar weken mag je niet te zwaar tillen.. maar ik ben inmiddels al bijna 2 maande verder en het gaat echt om de eerste 6 weken was mij verteld. nou nog even iets over me zelf.. net toen ik op me buik lag en ik omhoog kwam kreeg ik flinke kramp net boven me schaam been.. en ook met het niezen net ookal een kramp op die plek.. zou niet weten wat dat moet inhouden maar we zien het wel..
steva. Het bloeden is gestopt! Pijn is weg! Zo blij. Af en toe diep in mijn buik nog wat pijn in ,denk ik, een stukje darm als daar wat lucht langsgaat. Maar kan weer naar t toilet zonder puffen. Dat is wel een opluchting. Ik was even bang dat ik nu niet meer van de pijn afkwam, of ook bij het stoppen van het bloeden zou doorzetten. Dinsdag naar lumc. Toch even vragen hoe groot de kans is dat endo op de (endel)darm over het hoofd is gezien tijdens een ok en hoe erg het mijn kansen verkleint bij het zwanger raken en blijven. Meiden ben echt wel na gaan denken over het feit dat ik alles voor mijzelf hou, maar ik vrees dat ik er nooit verandering in kan krijgen. Ik heb een vriendin die verhuist is naar het (voor mij verre) oosten. zij heeft bij 8 maanden haar eerste kindje verloren. Ik zie haar eens in de 2 maanden en dat is altijd weer gezellig en puur. Misschien kan ik haar voorzichtig vertellen over mijn miskraam. Dat is toch al wat toch? Alleen staat mijn miskraam niet in verhouding tot haar 'miskraam'. Gelukkig heeft ze nu weer een tweede gezond kindje op de wereld gezet. Steva. als de plek geen endo is? Wat is het dan wel? En waar komt die pijn dan wel vandaan? Ik weet niet of ik je nieuws zo 'goed' vind. Als je begrijpt wat ik bedoel. Je hebt al zoveel onderzoeken gehad , waarom kunnen ze het niet vinden. Wat gaat het VU voor onderzoeken doen? Ik heb ook aan het VU gedacht, maar het is zo ver weg. Of zou ik daar alleen de endo onderzoeken kunnen doen terwijl ik in lumc de ivf blijf doen? Hoe voel jij trouwens je eisprong, ik heb iedere maand pijn (alleen) linksonder in mijn buik, daarna beginnen mijn borsten te groeien etc. Door ovulatietesten ben ik erachter gekomen dat die pijn wel iets te maken heeft met de eisprong, maar waarom alleen altijd links he? Chick. De ovutetesten met streepjes zijn waardeloos. Daarmee had ik op 1 dag zowel een positieve als negatieve test en ik deed ze 2 x per dag. Uiteindelijk digitale ovutesten gekocht. Rondje is nee, lachend gezichtje is aan t werk (-; Ze kosten wel wat hoor, maar dan weet je ook wat! Cindi. ik begrijp wat je bedoelt met je broertje....ik heb er ook zo een. Gelukkig woont hij op zich zelf. Op een afstand je broertje helpen is beter voor iedereen. Meiden zie dat mijn werkdag erop zit (-; ik ga naar huis (-:
Lekker naar huis Sis!!! Ik denk zeker dat het een idee is om je hart over de miskraam eens te luchten bij die vriendin (wie weet wat je dan nog meer kwijt wil). Als er iemand is dat jou een beetje kan begrijpen is zij het wel! (natuurlijk moet je het alleen doen als je zelf achter staat hoor!) En wat fijn dat het bloeden is gestopt, hehe! Goeie tip van die digitale ovulatietesten! Ik zal eens kijken binnenkort, dat geeft dan toch wat meer duidelijkheid dan zo'n streepje. Ik voel mijn eisprong ook meestal wel goed (soms links en soms rechts een paar gemene steken), maar kan het al te laat zijn. Mijn borsten doen daarna meestal ook pijn en ik kan het ook wel een beetje zien aan het slijm. Maar daar let ik eigenlijk pas sinds kort op. Cindii, zou die pijn/ kramp geen goed teken zijn??? Hoe snel kunnen we het weten?