Hallo Allemaal, Ik zal heel even kort onze situatie uitleggen. Wij kennen elkaar nu 11 jaar, zijn in 2012 voor het eerst naar het ziekenhuis gegaan omdat een zwangerschap uitbleef. 3 jaar geleden is er in een ander ziekenhuis eindelijk een diagnose gesteld : ik had PCOS. Ik had uit mezelf maar ongeveer 2x per jaar een eisprong. Erg moeilijk om dan zwanger te worden. Ik ben toen met veel moeite 12 kg afgevallen, om te proberen weer een cyclus te krijgen en vanzelf zwanger te kunnen worden. Maar helaas hielp dit niet. Een jaar later nog eens geprobeerd d.m.v. clomid mijn cyclus opgang te krijgen en een eisprong te krijgen, Helaas dit sloeg niet aan. (net zoals in het verleden) Toen maar overgegaan op spuiten, er moest immers eindelijk eens wat gaan gebeuren na al die jaren. Na een tijdje zoeken de goede dosering gevonden en iedere keer één of 2 eitjes. Inmiddels zijn we 6 IUI's verder en nog steeds is het niet gelukt om zwanger te worden. Natuurlijk met de nodige telleurstelling en een ontzettend verdriet tot gevolg. Nu heeft onze arts ons aangeraden om een paar maanden een pauze in te lassen zodat we weer even tot rust kunnen komen en misschien eens aan ivf te gaan denken. Ik heb er al veel over nagedacht en over opgezocht, maar de punctie vind ik doodeng. Ik vind naalden eng en het was dan ook een grote stap om mezelf elke dag te spuiten, inmiddels ben ik dit wel gewend, je doet het gewoon omdat de wens zo groot is. Ook vind ik het infuus dat ze dan aanleggen eng. Valt dat mee? Nu is mijn vraag aan jullie : Is de punctie goed te doen? Hoe vonden jullie het infuus met de pijnstilling/het roesje, hadden jullie veel pijn van de punctie? zouden jullie het nog eens doen? Ik heb wel een HSG gehad, ik zag hier ook enorm tegenop omdat er zoveel horror verhalen over de ronde doen, maar dit viel mij wel mee. Oké het was ongeveer 1 minuut vervelend en niet prettig, maar daarna was het alweer klaar. Ik was langer zenuwachtig en nerveus geweest dan dat de HSG duurde. Is het waar dat de punctie wel goed te doen is maar dat er ook zoveel horrorverhalen over de ronde doen net zoals bij de HSG en dat de punctie dus eigenlijk wel meevalt? Ik hoop dat ik binnenkort de moed kan vinden om aan ivf te beginnen.. Alvast bedankt voor jullie reacties !
Ik vond het bij MCK goed te doen. Daar krijg je Remifentanil via infuus voor de pijn. Prettig is anders maar het was alleen gevoelig toen ze begonnen. Van de eitjes aanprikken niets gemerkt.
Ik heb ivf gehad in isala Zwolle, ik vond t dood eng, heel t traject, en vooral geestelijk erg.zwaar en zag erg op tegen de punctie ook omdat ik (tegen beter weten in) ervaringen op internet ging lezen, dus ik was voorbereid op t aller ergste en scheet 7 kleuren stront, ik ben van mezelf al heel moeilikk te prikken, maar de verpleegster zat in 1x goed met t infuus, ik mocht dan ook absoluut die arm en hand niet bewegen, hik zat in mn arm uiteindelijk, maar als ik een keline beweging zou maken zou t infuus eruit schieten, dus heb ik die arm netjes stil gehouden. Ik gaf van te voren aan het heeeeeel spannend te vinden en eigelijk niet meer te willen, ik kreeg de keus voor een roesje als de pinnstilling niet genoeg was (morfine achtige pijnstilling) nu is t zo dat ik heel heftig op morfine reageer, dus werd goed in de gaten gehouden, ik werd wat suffig, en moest goed door ademen, en heb eigelijk gedaab wat de verpleegkundige mij zei te doen, en heb nkets van de hele punctie gevoelt, en was veebaast dat t al snel voorbij was.. Ik moest helder worden onder toezicht, en eigrlijk toen ik weer redelijk mezelf was kwamen ze met t nieuws dat er 18! Eicellen gevonden waren! Wij en de arts waren suoer verbaast, zoveel, en geen pijn! Ik moest mezslf goed in de gaten houden, of ik niet ineens 3 kilo aankwam, en heeeeeel veel water drinken en rust houden, niu de dag erna liep ik vrolikk door t centrum, geen last gehad en ook geen overstimulatie gehad van de 18 eitjes waren 15 bevrucht, en heb er nu nog 12 in de vriezer Hirr viel t dus reuze mee!
Ik heb 3x een punctie gehad 2x met iui omdat er teveel zaten, dus weg geprikt. Viel echt mee. Enkel paracetamol ingenomen. Daarna voor ivf. Dit was een iets ander verhaal. Tijdens te punctie kwamen ze erachter dat er geen 12 eitjes zaten, maar 40. Tot de helft heb ik het getrokken, ook hierbij echt je voelt wat is geen prettig iets maar nee ik zou er niet tegenop zien. Na ong 20 weggeprikt te zijn, kreeg ik wel veel last, waarschijnlijk duurde het allemaal te lang en was mijn “adrenaline” op en kreeg ik een injectie met remifentanil. Bij ons in ziekenhuis krijg je geen infuus, enkel paracetamol en naproxen innemen voor de punctie. Echt al die horrorsenarios ze zijn er echt maar laat daar niet je keuze vanaf hangen. Succes
Ik twijfel of ik wel moet reageren maar je vraagt om ervaringen... Ik vond het verschrikkelijk en ik zal het ook nooit meer doen. De bevalling van m'n zoon duurde 5 dagen met een totaal ruptuur als gevolg. Dat doe ik 10x liever dan nog een keer een punctie. Ik heb via een infuusje 2x morfine gehad (heb een extra dosis gehad) en de pijn kwam er dwars doorheen. Heb ook nog 2 weken erna niet fatsoenlijk kunnen lopen vanwege de napijn. Gelukkig hoefde ik maar 1x en is het me uiteindelijk wel allemaal waard geweest maar ik heb er echt nachtmerries van gehad.
Ook bedankt voor je eerlijke antwoord, fijn dat het bij jou zo goed meeviel, dat is dan weer een opluchting. Bij mij zou het in Gent plaats vinden, daar doen ze het alleen via een infuus met roesje als pijnstilling + inwendige vaginale verdoving. In Gent doen ze het wel 8x per dag en dagelijks en ze schijnen er echt in gespecialisseerd te zijn. Op de voorlichtings dvd beweren ze dan de punctie pijnloos is. Wat een groot succesverhaal bij jou, nog 12 in de vriezer, dat is een heel fijne gedachte. ik hoop echt dat ik ook eindelijk eens aan de beurt ben om geluk te hebben en een kindje te krijgen.
Wow 40 eitjes, dat is wel heel veel. Logisch dat je het dan op een gegeven moment niet meer trekt. Vreemd dat ze in jullie ziekenhuis geen infuus geven. Ik ben doorgestuurd naar Gent, daar werken ze met pijnstilling via infuus en inwendige verdoving.
Bedankt voor je eerlijke antwoord. Of het me nu extra moed geeft om ivf aan te durven weet ik niet. Ik vind het zo moeilijk in te schatten, de een zegt de punctie was goed te doen, de ander zegt het was een hel. Hangt denk ik ook van iedereen z'n persoonlijke pijngrens en lichaam af. niemand is natuurlijk hetzelfde. Ook verschilt het per ziekenhuis denk ik. Wel fijn dat het je uiteindelijk een kindje opgeleverd heeft. Ik wil dat ook zo graag, op den duur zal ik er toch ook alles voorover moeten hebben. Moeilijk, moeilijk..
Hoi @Denden2018 Ik snap dat je er tegenop ziet. Ik wil mijn ervaring wel delen, en hoop dat ik je er juist niet mee afschrik. Ik heb twee puncties gehad en ik vond ze allebei verschrikkelijk. Ik had een morfine-infuus maar het deed desondanks pijn om veel eiblaasjes aan te prikken. MAAR: blijkbaar was het niet vreselijk genoeg om een tweede te weigeren en ik heb eind deze maand de derde. Mijn kinderwens is groter dan de angst. En ik denk dat dit voor jou ook geldt. Het is heel even afzien, maar het biedt wel een kans op het laten uitkomen van mijn droom. En trouwens: pijn lijden hoeft niet altijd he. In veel ziekenhuizen kun je vragen om een ruggenprik of narcose. En dat is ook oke, als dat beter voor jou voelt. Je kunt je angst gewoon bespreken met je arts. Veel succes en sterkte!!
Hier 2x punctie. Eerste keer zonder pijnstillers en doordat mijn eierstokken achter m'n baarmoeder wegdoken was het een pijnlijk drama. 2de punctie onder narcose gehad.
Heyhoi! Ik ben ook als de dood voor naalden, maar de wens is inderdaad groter dan de angst en toch maar doorgegaan. (IUI/IVF/ICSI) Ik zag echt heel erg op tegen de punctie, maar het is mij echt heel erg mee gevallen. Mijn punctie was met spierverslappers en -ontspanners en ik had ook een infuus. De verpleegster gaf als tip je gewoon over te geven aan de medicatie. In het begin was het een beetje onprettig, maar daarna nauwelijks nog iets gevoeld. Resultaat was super teleurstellend, maar ik ga en zou het zeker weer doen!
Ik snap je wens voor een kindje zo goed dat je daardoor steeds maar doorgaat. Het lijkt me zeker geen pretje, de punctie maar ik wil het inderdaad zo graag. Ik wist niet dat het ook met een ruggenprik kon? Ik wel je heel veel succes wensen met je derde punctie eind deze maand !
Oké, fijn dat je de 2e onder narcose hebt kunnen doen. Zo te zien wel een zoontje aan over gehouden. Ik ben blij dat alles dan niet voor niets is geweest voor je.
Ik denk echt dat het net als met een hsg per persoon verschilt. De een voelt er weinig van, de ander heeft helse pijn. Bij mij verschilde het zelfs per eierstok. Ze begonnen met mijn rechter eierstok. Dat was een vervelend gevoel, maar niet echt pijnlijk. Toen de linker eierstok.. ik verging van de pijn! Mijn linker eierstok draaide steeds weg wat prikkeling gaf van het buikvlies. Gelukkig waren de arts en verpleegkundigen erg lief voor me. Het was ook zo voorbij gelukkig. Dus ja, ik vond het pijnlijk, maar ik zou het toch zo weer doen
Bij mij was de punctie ook in het UZ Gent. Mij is het echt wel meegevallen. Eerst morfine via het infuus gekregen: wat draaierig en lachen en huilen tegelijk, blijkbaar is dat normaal. Daarna dus de verdovingsprikjes: die voelde ik wel, was niet echt aangenaam maar wel goed te doen. De punctie zelf heb ik amper gevoeld. Naar het einde toe wel wat gevoeliger (22 follikels aangeprikt) maar dan nog een dosis morfine bijgekregen en toen was het echt wel oké. Nadien voelde ik me vrij snel weer in orde. De dagen nadien wel serieus opgeblazen buik, napijn en heel rustig aan moeten doen maar niks dat niet te verdragen was. Het is heel moeilijk te voorspellen hoe het voor jou gaat zijn natuurlijk, elk lichaam is anders. Maar ik hoop dat het meevalt eenmaal je beslist ervoor te gaan!
Heb 7 puncties gehad en ben/was net als jij als de dood voor naalden. Heb echt gejankt als een klein kind toen ik mijzelf moest prikken, en nu prik ik overal haha . Punctie 1 met minder eicellen was vervelend omdat ik het niet kende en die andere 6 te doen, eerder morfine in mijn bil gehad en de laatste keer bij het MCK een infuus , wat een fijns optie, veel minder gevoeld als voorheen!! Heb ook 2x 29 en 30 follikels moeten laten weg prikken en dat was ook te doen. Moet ik mei weer en zie er niet tegen op. Je kan bij ons ook iets rustgevend krijgen avond er voor en ochtend, dat nam ik nooit maar laatste keer gewoon gedaan, heerlijk! Succes. In zou t nog zo een aantal keer doen wanneer nodig.
Dank je wel voor je ervaring. Over het algemeen genomen hoor ik dat het niet prettig is, maar dat iedereen het over het algemeen zo weer over zou doen. Dat is natuurlijk met een bevalling ook zo dat het geen pretje is en bij iedereen anders.