ik vraag me af of er ook meiden zijn die ondanks tegenslagen voor een 3e kindje de mmm in zijn gegaan. of mensen die dit ook overwegen. ik ben erg blij met mn 2 kindjes, heb daar ook veel moeite voor gedaan. ik wil niet ondankbaar over komen. maar mijn wens voor een derde is er toch nog wel. onze eerste kwam na 4,5 in de mmm met tese-icsi en onze 2e kwam na 2,5 jr mmm, met 4e keer tese-icsi.
We overwegen de mmm in te gaan voor een 2e kindje, dus iets anders, maar wat ik zeggen wil: ik vind het helemaal niet ondankbaar van je dat je het overweegt. Als jullie de wens voor een 3e kindje hebben, os dat toch prima? Dat kunnen jullie alleen maar zelf beslissen en niet iemand anders. Jullie hebben toevallig hulp nodig van de mmm, maar als je gewoon normaal zwanger had kunnen worden, had je dan ook gezegd "ik wil niet ondankbaar overkomen"?
Wij willen ook voor een tweede de mmm weer in gaan, maar twijfelen nog steeds ook wel. Ik vind de tweede keer al zo moeilijk! Vond het ook echt zwaar en heb er wel een jaar nog 'problemen' van gehad... Maar als jij het graag wil, doen!
Hier voor de 3de bezig. Poging 1.2 van ivf staat voor de deur. Vrijdag hopelijk terugplaatsing. Dit is wel onze eerste keer mmm, de eerste 2 zijn er zonder veel problemen gekomen. Nu heb ik verkleefde eileiders door een miskraam in mei 2012. Na lang wikken en wegen afgelopen september de keus gemaakt voor ivf. Tot nu toe alles meegevallen, nu nog een positief resultaat
bedankt voor jullie reacties dopey en sjak heel veel suc-6 met het nemen van een beslissing over wel of niet voor een 2e gaan. jj1980 heel veel suc-6 hoop dat jullie wens in vervulling gaat. we twijvelen nog wel een beetje omdat het toch veel van je vergt. bloedprikken, medicatie, al die ziekenhuisbezoeken, operatie, puncties, echo's etc. en misschien ook wel weer teleurstellingen als er weer dingen mis gaan.
Dat zijn ook de redenen dat we twijfelen voor een tweede. Hoe heb jij de tweede keer ervaren? Makkelijker of moeilijker dan de eerste keer? Ik denk nl dat ik de tweede keer er makkelijker mee om zal gaan, omdat we nu weten wat er allemaal komen gaat... Maar ben aan de andere kant bang dat het me nog zwaarder zal vallen?
Wij hebben via een adoptie procedure van 4,5 jaar onze oudste zoon uit China gekregen . Heb 3 ICSI s eigen zaad gehad. Heb 5 missed abortions gehad . Heb 5 iui D gehad waaruit jongste is geboren. En ben nu zwanger van ICSI D van de derde. We zijn 11 jaar bezig geweest in totaal voor we voor t eerst ouders werden. Als je wens sterk genoeg is en je de kracht ervoor hebt samen kom jr ver. Ik vond t relaxter want je hebt niks te verliezen meer. Je bent al ouder .
sjak, tweede was ook moeilijk. maar zeker de moeite waard. bij de eerste waren het vooral onderzoeken en onzekerheid. en na 4,5 jr zwanger door de eerste tese-icsi bij de tweede, cryo tp mislult, en 3 icsi's mislukt. met veel pijn tijdens de puncties en ben een keer niet goed geworden ik lag helemaal te rillen. vervolgens toch de 4e icsi geslaagd met extra verdoving tijdens de punctie. maar ik vond het zeker de moeite waard, heb er een mooi meisje voor gekregen. denk alleen dat als we voor een derde gaan dat ik dan niet meer zover ga
Aan de ene kant denk ik dat wat twoboys zegt ook bij mij zo zal zijn, maar toch ben ik angstig... Wij hebben voor de eerste al vier ICSI´s gehad en vond drie van de vier puncties echt een hellll! Alleen de laatste niet, toen had ik maar vijf follikels, de 3e icsi 27! Ik heb ook al gezegd dat ik niet meer zo ver ga en dat we het per behandeling bekijken. Maar ook als ik hier naar mijn meisje kijk, vind ik mezelf bijna verplicht haar een broertje of een zusje te gunnen...Ik kom zelf uit een groot gezin en vind alleen zo alleen. Mari, jullie moeten de tese ook weer doen? Ben je al verder in je besluit?
Mari, Ik zit met het zelfde als jij. Wij hebben 2 cryo kindjes, maar zouden ook wel graag een derde willen. We hebben nog een cryo, maar als dat niets wordt, zou ik er nog over kunnen denken om weer de mmm in te gaan, maar mijn man wil niet. En je dochter is bijna even oud als mijn zoon.
sjak, ik hoop dat jullie eruit komen. roos, ik hoop dat jullie er samen uit komen. wel mooi dat jullie nog een cryo hebben. ik heb contact gehad met amc en we hebben helaas geen cryo meer. dus zou alles opnieuw moeten, ook de tese behandeling. de tese willen we niet meer gaan doen want het kan zijn dat mn man zn waardes heel erg veranderen en dan zou hij zn levenlang aan de medicijnen moeten. dus helaas houd het hier op voor ons. als we een cryo hadden dan hadden we dat wel gedaan. maar ik ben ontzettend dankbaar voor de 2 kindjes die ik heb gekregen.
Wij beginnen, als het goed is (afwijkend PAP-uitstrijkje dat nu eerst toch uitgezocht moet worden), dan beginnen wij volgende maand aan ons derde avontuur. Tenminste dat hopen we. Mijn man heeft een hersteloperatie gehad, daarna hebben we 8 IUI's gehad, waaruit 1 korte zwangerschap is ontstaan. Na de 8e IUI bleek 1 van mijn eileiders ineens dicht te zitten (hydrosalpinx), waaraan ik twee keer geopereerd ben. Toen begonnen met IVF. Onze eerste dochter is van een verse terugplaatsing. Onze tweede dochter van een cryo. We hebben nog twee cryo's in de vriezer, dus hopelijk kan de eerste terugplaatsing (of met geluk misschien wel twee) gewoon in de natuurlijke cyclus, zonder al te veel hormonen... Spannend wel weer. Overigens denk ik dat een wens voor een derde net zo heftig kan zijn als voor een eerste. Daar hoeft niemand zich voor te schamen. Een ander kan niet voor jou beslissen wanneer jij je 'compleet' voelt. Voor mij zelf kan ik zeggen dat de wens voor een derde zeker heel sterk is, maar ik realiseer me heel goed hoe gezegend wij zijn met de twee kindjes die we al hebben. Mocht een derde niet lukken, of mocht dit traject zo heftig zijn dat onze dochters hier onder gaan lijden, dan zou ik mij daar beter bij neer kunnen leggen dan bij eerdere pogingen. Maar dat is persoonlijk.
Ik denk dat het inderdaad anders aanvoelt, omdat je er dan al 2 hebt. De wens voor een 3e is er dan wel, maar ik zou ook niet willen dat mijn gezin eronder zou lijden. Dan is het ook goed. @ mari: jammer dat het niet gaat lukken, maar 2 kindjes is inderdaad ook heel erg mooi. @ merah: hopelijk valt het mee nav de pap en kunnen jullie gaan voor een tp. En die moet mooi blijven plakken he Wij gaan na de zomer denk ik onze cryo ophalen.
merah en roos, heel veel suc-6 ik hoop dat jullie wens in vervulling gaat. ik vind het nog wel een beetje moeilijk. ik was zwanger van een tweeling waarvan uiteindelijk mn dochter geboren is, de andere ben ik rond de 8 weken kwijt geraakt. de eerste echo van mn dochter zie je 2 embryo's.
Ja wij hebben dat gedaan! En dat is ook niet zonder slag of stoot verlopen. Een en ander kun je lezen in dit topic http://www.zwangerschapspagina.nl/mmm-clubs/486029-medische-malle-ivf-icsi-cryo-mamas-3.html Wij waren dus ook eerst van plan om alleen onze cryo`s op te maken om zwanger te raken van ons 3e kindje. Dit verliep anders en lukte niet. De wens voor het kindje is destijds alleen maar sterker geworden en wat ben ik blij dat we toch de stap hebben gezet opnieuw ICSI te doen; het lukte! ons derde wonder is inmiddels alweer 21 maanden Ik heb het altijd moeilijk gevonden er over te praten. Voor het 2e kindje gaan vond ik al lastig qua gevoelens, voor het derde kindje gaan vond ik nog lastiger dan voor de 2e...
Dat snap ik wel. Doordat je zelf bekend bent in de mmm weet je dat veel vrouwen, waarbij het nog niet gelukt is, denken: wat zeur je nu? Ben blij met wat je hebt! En omdat je weet dat het gevoelig ligt wil je ook niemand kwetsen daarin. Zelf heb ik erover gedacht om mijn onderschrift te verwijderen, omdat ik niet meer goed mee durfde te praten in sommige topics. Maar uiteindelijk er toch voor gekozen mijn kindjes niet te ontkennen. Ik hoop dan maar dat er ook vrouwen zijn die hoop halen uit mijn onderschrift.
Merah precies! En van het onderschrift kan ik me ook voorstellen, ik heb er zelfs geen 1...dat is trouwens omdat ik op dit forum nooit actief was dus is er niet van gekomen en ook denk ik wel een beetje met de reden wat jij zegt...
Merah, ik ben het helemaal met je eens. Jullie hebben ook de pijn gevoeld van geen kinderen kunnen krijgen op de normale manier. Het is supermooi dat het 2x gelukt is. Ik hoop dat anderen inderdaad hoop putten uit de onderschriften. Ik vind het soms ook moeilijk om mijn banner te laten staan. Ik ben altijd heel open minded en ik hoop dat mensen ons niet veroordelen om het feit dat wij al 2 kindjes hebben. Uiteraard snap ik wel de teleurstelling bij anderen die nog met lege handen staan. Maar ik gun het hun ook heel erg! Als jullie zin hebben, kom mee kletsen in de link die Disi al geplaatst heeft. Misschien iets minder confronterend dan in dit forumonderdeel. mari, wat een verlies zeg van je tweeling. Dat blijft nu helemaal een gemis denk ik. Neem wel de tijd om alles een plekje te geven. De mmm is op zichzelf al zo ingrijpend.