Ons mannetje slaapt de laatste tijd overdag niet goed meer in! Als ik m in zijn bedje leg is t altijd huilen en ook al laat ik m even huilen, ga ik er even heen voor een aai over z'n bol of oppakken (vaak nog erger). Op een gegeven moment is hij dan z'n hele bedje door gekropen en helemaal bezweet aan t huilen. Aanleggen is de beste oplossing en dan valt hij wel in slaap. Maar als iemand hier thuis komt oppassen.. Kan ik hier iets tegen doen? Bij de oppas heeft hij dit niet zo maar hij slaapt daar in de woonkamer in z'n campingbedje dus valt dan meestal al spelend in slaap. Thuis moet ik m echt wegleggen en dat vindt hij vreselijk! Eerder viel hij dan wel zelf in slaap maar nu lukt t alleen met de borst lijkt het! Wat hebben jullie daar aan gedaan? Op zich vind ik t niet zo heel erg maar t komt natuurlijk niet altijd uit.. Ik wil graag dat hij zelf kan slapen
Mijn dochter wou een tijdje geleden ook opeens niet meer zelf in slaap vallen in haar bed. Eerst haalde ik haar nog maar even uit bed, soms hielp dat maar later ook niet meer. Toen hielp alleen in slaap voeden nog maar na een tijdje ook niet meer, zodra ik haar in bed legde werd ze wakker. Soms was ik wel 3 kwartier bezig. En bij mijn man ging ze elke keer gelijk heel lief slapen. Ik was zo gefrustreerd. Toen zei mijn man: "je moet haar gewoon even laten huilen". Dat heb ik gedaan. De eerste keer heeft ze een half uur gekrijst en toen viel ze in slaap. Waarschijnlijk totaal pedagogisch onverantwoord, maar die keer daarna was ze al stil toen ik net weer beneden was. Na een week ging ze gewoon weer zonder drama slapen. Het huilen vond ik verschrikkelijk, maar mijn dochter had het gewoon even nodig te weten dat als mama haar in bed legt ze ook gewoon moet gaan slapen.
Wat heb ik eraan gedaan toen mijn baby alleen aan de borst in slaap viel... Eens kijken. Serieus, ik heb er helemaal niets aan gedaan. Moeder natuur zorgt voor een hormoon tijdens het voeden waar moeder en kind ontspannen en zelfs slaperig van worden. Het algemeen geldende advies dat je je kind "slaperig, maar wakker" moet wegleggen slaat daarom vanuit biologisch oogpunt helemaal nergens op. Ja, je kind went aan het in slaap vallen aan de borst. Maar dat is niet erg! Kindjes passen hun verwachtingen aan als iemand anders voor ze zorgt, vandaar dat het bij de oppas zo drastisch anders gaat; je kindje weet dat de oppas geen moedermelk voor hem maakt. Iets is pas een probleem als het wordt ervaren als een probleem. Ik heb het aan de borst in slaap vallen altijd gezien als een handig trucje, een soort superpower. Mijn dochter valt nog steeds aan de borst in slaap tijdens dutjestijd en ik denk met heimwee terug aan de tijd dat ik haar ook 's-avonds in slaap kon "borsten".
Ja dat is ook heel mooi, ik Geniet er vaak ook van als hij dan zo heerlijk in slaapt Soest in mijn armen maar ik wil wel over een aantal maanden de borstvoeding langzaam aan gaan afbouwen en ik ben dan zo bang dat dit zo heeeell lastig gaat worden. Het punt is dat hij overdag gewoon niet meer wakker in z'n bedje gelegd kan worden want dat vindt hij echt totaal geen plan. S avonds gaat hij wel soms gewoon zelf slapen als hij er wakker in geleg wordt, of valt al in slaap aan de borst. Ook soms gaat hij huilen en moet ik er nog 1 of 2 keer heen om m even op te pakken en te troosten. Maar overdag is dit lastiger
Als je kindje zo aan het huilen is dat hij bezweet zn bedje doorkruipt.... hoe kan je dan verwachten dat hij lekker gaat slapen... ik wordt gewoon verdrietig als ik dit lees. Je kindje is nog zo klein, die laat je toch niet huilen? Laat je kindje lekker bij je drinken en vlak voordat hij in slaap valt leg je hem in zn bedje. Dan ligt het lekker rustig en kan hij zelf in slaap vallen. Als hij toch gaan huilen, gewoon troosten door knuffelen of aan de borst wat voor hem het beste werkt. En dan vlak voordat hij in slaap valt leg je hem in zn bedje. Nu nog niet druk maken over hoe het over een paar maanden gaat. De ontwikkeling van een baby gaat zo snel. Misschien slaapt hij tegen die tijd wel heel makkelijk, of heeft hij dan ertreme verlatings angst en wordt het nog veel moeilijker om hem in bed te leggen. Daar moet je je nu nog niet druk om maken, daar komt dan wel een oplossing voor.
Deedee ik laat hem ook niet huilen, misschien heb je dat niet begrepen of er niet helemaal uit op kunnen maken. Ik laat hem hooguit een paar minuutjes huilen om te kijken of hij misschien vanzelf ophoudt en dan ga ik er altijd heen. Ik ben ook niet van het laten huilen... Soms valt hij snel in slaap aan de borst maar soms ook niet (al is hij dan soms ook wel gewoon moe), dus dan moet ik nog even een of twee keer terug om m even op m'n arm te nemen bijv
Oh gelukkig had ik dat dan verkeerd begrepen. Wij hebben bij mijn zoon ook heel veel moeite gehad met het slapen. Hij was zo gewend aan het aan de borst in slaap vallen, dat hij op een gegeven moment niet anders kon. Dus als hij 's nachts wakker werd had hij mij altijd nodig. Door hem een tijdje steeds bijna slapend neer te leggen heeft hij geleerd zelf te gaan slapen. Ik zou zeggen: gewoon door gaan met de kleine te troosten als die daar behoefte aan heeft, niet laten huilen, troosten en lekker rustig in het bedje leggen, dan kan hij gaan slapen zonder stress.
Ja dat doe ik idd ook liever dan hem te laten huilen, vind dat gewoon sneu. Dan gaat het maar even wat lastiger.. Het gekke is dat hij eerder wel zelf kon slapen in zijn bedje, zeurde dan wel even maar dat was niet zo erg.
Een paar minuten weg gaan, terwijl hui huilt, noem ik ook 'laten huilen'. Hij is nog zo klein! Maak je niet druk over morgen, volgende maand of volgend jaar. Hij heeft zijn mama nu nodig Jij bent voor hem de allerelangrijkste persoon, zijn alles! Daar smelt je hart wel van toch? Ga lekker samen in bed liggen, knuffelen, borstvoeden en dan slaapt hij zo. Heerlijk toch? Tegen de tijd dat hij 18 is, kan hij vast wel zelf in slaap vallen