ik merk dat als mensen over zwangerschap praten met mij, het steeds gaat over nare ervaringen, bijvoorbeeld een kindje dat zonder een arm geboren word, zonder dat dit eerder opgemerkt is op de gemaakte echo's. Of horror bevallingen waarbij kind bijna sterft. Steeds weer van die enge verhalen waarvan ik denk tja ik moet nog bevallen mensen!! Ik zie er al enorm tegenop en dit soort verhalen kan ik dus echt niet gebruiken. Hoe is dat bij jullie?
Herkenbaar! Mensen moeten op de 1 of andere manier altijd horror verhalen vertellen.. De goede verhalen hoor je niet of nauwelijks. Probeer je er niets van aan te trekken! En anders gewoon zeggen dat je geen behoefte hebt aan die verhalen.
Herkenbaar inderdaad. Toen ik op springen stond eb mensen om me heen bevallen waren vroeg ik ook om alsjeblieft niet over de bevalling te beginnen, na mijn bevalling mochten ze los branden en deed ik lekker mee.
Herkenbaar! Op de een of andere manier wil ook iedereen haar bevallingsverhaal tot in detail vertellen... Ik denk inderdaad onbewust hoor..
Ja wel herkenbaar, wel van mensen die wat verder van me afstaan, degenen waarmee ik echt close ben, doen dat gelukkig niet. Het lijkt wel een wedstrijd af en toe, wie heeft de meest gruwelijke bevalling gehad. Nou, doe mij maar gewoon een bevalling zonder problemen en met een gezond kindje.
Jup, dat doen echt veel mensen. Terwijl ik ook niet t idee heb dat ze het kwaad bedoelen want ook familie/vrienden doen het. Ik heb er opzich geen moeite mee, maar er zijn grenzen natuurlijk. Als iemand tegen mij zou beginnen over doodgeboren kindjes, overleden moeders, knippen van 10cm, dan zou ik vriendelijk bedanken. Tuurlijk, het is vreselijk dat dat gebeurd, maar je hoeft niet geconfronteerd te worden met al die ellende terwijl je zelf nog moet bevallen
Nee ik denk ook niet dat ze het kwaad bedoelen hoor, maar het valt me gewoon steeds meer op. Het is altijd weer zo een verhaal waarvan ik denk.. getsie, moet dit nu. Uit respect luister ik er wel naar, maar liever kap ik het gesprek gewoon af. Ik zit al met de zorgen dat mijn kindje vocht in de niertjes heeft (zagen ze bij groeiecho) en wat dat allemaal voor consequenties kan hebben na de bevalling, dat ik zoiets heb van... pff nou even niet!
Heeeeel herkenbaar! Ik vind het helemaal niet erg als mensen hun ervaringen over hun zwangerschap(pen) vertellen maar ik hoor echt gewoon geen positief verhaal. En als ik dan zeg dat ik echt top bevallingen heb gehad kijken ze mij aan alsof ik een wonder ben De mensen die oh zo gezellig hun ellendige zwangerschap en bevallingen vinden het dan maar raar dat ik het niet wil horen want ik moet nog bevallen. Vaak te horen gekregen: Je kan maar beter voorbereid zijn met de zorg van tegenwoordig,ze kijken lang niet zo goed meer op de echo's etc..... Laatst was er een nieuw kindje in de klas van mijn oudste dochter en ik stond wat met die moeder te kletsen en we kregen het gezien de omvang van mijn buik het over de zwangerschap. Opeens zei ze: Nou,het is altijd maar hopen dat je kindje levend geboren word he! Anders heb je 9 maanden voor niks zwanger rond gelopen Maar ik hoor echt van allerlei mensen bloederige horror bevallingen. En nu een paar weken voor de inleiding van deze zwangerschap zit er zoooo niet op te wachten. Het is allemaal al super spannend en onvoorspelbaar en dan die enge verhalen... Die komen nu dan opeens ook wel meer binnen en blijven dan ook zo hangen.
Ik heb echt nog nooit tegen iemand mijn hele bevalling zitten vertellen. Ja mijn moeder ofzo,die wil dan echt alles weten haha maar dat is zo eigen. Maar als mensen echt vragen naar hoe de bevalling ging en tot nu toe zijn die altijd super gegaan,zeg ik dat het heel goed gegaan is en het mooie bijzondere ervaring was. Details krijgen ze van mij echt niet te horen. Maar je hebt wel gelijk dat veel mensen die echt een nare bevalling hebben gehad ofzo hun verhaal kwijt willen. Is toch iets mens eigen geloof ik. Maar die behoefte heb ik nooit gehad. Misschien als mijn kinderen ooit zwanger zijn dat ik ze wel ga plagen met de verhalen haha (nee hoor,doe ik ze niet aan haha)
Jaaa echt he!!! Als je met bv 2 a 3 mensen staat te kletsen dan is het bij de een altijd zooooveel erger dan de ander tot de meest vreselijke details aan toe. Alsof het inderdaad een wedstrijd is. Enige wat er dan door mijn hoofd spookt is:
Hoe krijgt iemand zoiets vreselijks uit zijn mond terwijl degene staat te kletsen met een zwangere vrouw:x (Opeens zei ze: Nou,het is altijd maar hopen dat je kindje levend geboren word he! Anders heb je 9 maanden voor niks zwanger rond gelopen). Mijn schoonzus zegt laatst ook zoiets: mijn kindje schopte en ik wilde dit graag laten weten aan haar en mijn man zat ernaast. Dus toen maakte ze een opmerking van: hij leeft in ieder geval nog:x.. ik was in shock door haar opmerking!! die kwam echt binnen en ik weet dat ze het niet zo bedoelde maar op dat moment had ik haar wel een dreun willen geven! Ik ben er ook verder niet op ingegaan en heb later ook niet meer met manlief het erover gehad. Ik had dit nog wel willen doen, aangezien hij daarnaast zat en volgens mij een dood gewone reactie van zuslief vond!
Ik denk dat het maar net is wat je (niet) wil horen. Overgevoeligheid zo je wilt. Ik heb deze ervaring namelijk niet. Tuurlijk hoor je wel verhalen dat niet alles van een leien dakje gaat, maar dat hoort erbij vind ik. Zou raar zijn als iedereen je voorhield dat alles rozegeur en maneschijn is terwijl dat niet realistisch is om te verwachten. Ik vind het wel irritant als mensen zeiken om niks, maar das een ander verhaal.
Oh die horrorverhalen, vooral omtrent bevalling, heb ik ook 'last' van gehad. Ik vind het niet erg als mensen eigen ervaringen delen (als ik ze ken) maar meestal zijn het mensen die zelf geen ervaring hebben en vertellen over de buurvrouw van de nicht van het hondje van de slager zeg maar. Tegenwoordig kap ik die verhalen gelijk af en spreek ik mensen er op aan als ze mededelingen doen waar ze geen verstand van hebben. Zo was ik er laatst niet van gediend dat een vriendin mij meldde dat ik zeker ingeknipt ga worden omdat ik zo dun ben en het mijn eerste keer is. Die heb ik toegesproken dat ze echt niet weet waar ze het over heeft en dat knippen of niets te maken heeft met mijn kledingmaat.
Ja oke,maar als iemand een nare zwangerschap/bevalling gehad heeft hoeft die persoon het nog niet te gaan vertellen tegen iemand die zwanger is. Ik ken geen enkele zwangere die dit soort dingen wil horen. Ja het is bloederig,ja het doet pijn en ja er kunnen altijd complicaties bij komen maar om tegen een zwangere in detail gaan vertellen hoe dramatisch de bevalling was... Zeg dan niks (de vertellende persoon dan)
Zwangere vrouwen zijn niet achterlijk en weten donders goed dat er van alles mis kan gaan. Maar om daar uitgebreid over te gaan zitten praten vind ik best wel ongepast.. Je wilt niets liever dan dat het goed en zulke verhalen hebben vaak geen toegevoegde waarde, behalve dan dat je mensen alleen bang en onzeker maakt, als je daar wat meer gevoelig voor bent.
Ja, iedereen wil altijd zijn rotverhalen kwijt. Ook hier.. Na een jaar nog pijn aan hun doos en dus ook geen seksleven ohja, en een kind wat niet in eigen bed wil. Ja heel leuk, maar ene oor in andere uit. Gelukkig hoor ik ook goede en relaxde verhalen.. Het is toch maar afwachten en bij iedereen anders. Laat je niet bang maken is ook slecht voor de kleine